Cam Kenarındaki Masa

Out:Ouff kime cevap veriyim şimdi xD

Heyecandan Sylvia'nın adını söylemeyi unutmuştu ki zaten 'kız arkadaşım' lafına tüketmişti bütün nefesini.Aldığı yeni nefesi de yanağından makas alan Clare'e harcadı:

"Siz asıl kendinize bakın küçük hanım.Ha bu arada," diyip tekrar Sylvia'yı gösterdi eliyle.Clare Sylvia'ya pek dikkat etmemiş gibi görünüyordu ama kim olduğunu öğrenmek için öldüğünü çok iyi biliyordu Tom. "bayan,Bakanlık'taki yeni yardımcım, ve kız arkadaşım." dedi sırıtarak.Tepkisini göremeden Sylvia'ya cevap verdi:

"Bunu sağlayan arkadaşlarım." dedi diğer ikisine bakarak.Mütevazı olabilmek için bazen saçmalıyordu işte böyle.

Misafir

Medusa onları dinlerken bir an için duraksadı. Ona mı öyle geliyordu yoksa James ne yapacağını gerçekten kestiremeyecek kadar afallamış mıydu bu curcunanın içerisinde.James'i bir süre süzdükten sonra ilgi ile Clare'ın yüzüne doğru baktı.

- Aslını ister isen biliyorsun ki okulun işleri ile uğraşmaktan fazla ortalarda görünemiyordum.
dedi gülümeyerek.

James'e baktı bir an ama hemen gözlerini kaçırdı. Son olanlar epey karışıktı ve büyük yankı bulmamış olması onların şansından başka birşey değildi. Sylvia olanların ne kadarını biliyordu acaba? Clare zaten ormandaki gezileri sıralarında birlikteydi ve okulun korunması adına yapılan büyülere katkısı da olmuştu.

Düşünceli bir yüz ifadesine girer iken bu günü bile bu olayları düşünmeden geçiremediğini fark etti. Ne kadar karmaşık ve zor günler geçmişti öyle. Yaşanan kayıplar ve büyük skandallar. Dğrular ve yanlışlar... Haklı ve haksız... Herşeyden uzak adaletin eli karar verirken şaşırabiliyor.
- Özür dilerim. Sanırımbiraz rahatsızım gitsem iyi olur.
dedikyen sonra oradan ayrıldı.Bazı şeyleri düşünmeye devam edebilmek için.

out. benim çıkmam lazım özür dilerim.

Clare montunu çıkartırken yanındaki kız Tom'a

" Ne kadar popülersin böyle."

Dedi.Clare gülerek Tom'a baktı.Tom da ona dönüp

"bayan,Bakanlık'taki yeni yardımcım, ve kız arkadaşım."

Clare sevinçle gülümsedi ve kızı incelemeye koyuldu.Masmavi gözleri ve çok güzel bir yüzü vardı.İyi birisine benziyordu, zaten biricik en yakın arkadaşı üzen kendini Clare'in karşısında bulacağına emin olabilirdi.Clare kıza gülümseyerek bir şey söyleyecekti ki Med

- Aslını ister isen biliyorsun ki okulun işleri ile uğraşmaktan fazla ortalarda görünemiyordum. -bir süre durdu ve- Özür dilerim. Sanırımbiraz rahatsızım gitsem iyi olur.

Dedi ve gitti.Clare onun arkasından merakla baktı, kötü bir şey olmadığını umdu. Ve tekrar kıza gülümseyerek döndü

"Demek bir tanecik arkadaşımın kız arkadaşısın öylemi, gözüm üzerinde bak onu hiç üzme"

dedi ve sevgiyle Tom'a baktı.O herşeyin en iyisini hak ediyordu, o kadar iyi kalpliydi ki ve Clare'in çocukluktan beri yanında olan tek arkadaşıydı.

Medusa gitmesini söyleyip ayrıldıktan sonra bir sessizlik çökmüştü masaya. Sessizliği bozmak için birşeyler söylemek istedi ama ne söyleyeceğini bilemiyordu. Alışık değildi böyle şeylere.
O sırada kadının konuşmasıyla bozuldu sessizlik ve Sylvia hala birbirlerinin isimlerini bilmediklerini farketti.

" Hiç merak etmeyin. Emin ellerde." dedi gülerek ve ekledi. " Bu arada adım Sylvia."

Medusa'nın gitmeden önceki halini gördüğünden beri düşünceli bir şekilde duruyordu.Sonunda gerçek dünyaya döndüğünde Dennis'ten birer kaymak birası istedi.Ve yine isimleri söylemeyi unutuğu için kendine lanet etti.Sylvia adını söyledikten sonra Tom da Clare'i tanıttı:

"Bu güzel bayan da Hogwarts'ta Sihir Tarihi profesörü.Ve 12 yıllık arkadaşım." dedikten sonra Dennis'in kaymak biralarını getirmesini bekledi.Daha demin kafasını kurcalayan şeyi Clare'e anlatmalıydı mutlaka.

"Clare,Azkaban olayından haberin var mı?"

Clare Tom'un onu tanıtmasıyla gülümseyerek

"Tanışdığıma memnun oldum"

dedi tam o sırada Tom da ona bir soru sormuştu.

"Clare,Azkaban olayından haberin var mı?"

Clare şaşkınlıkla ona döndü

"Ne azkabanı? Benim hiç bir şeyden haberim yok Hogwarts'da sınavlar başladı, biliyorsun"

dedi ve onu dinlemeye başladı.

"Ben de" dedi Sylvia Clare'e gülümseyerek. Onu biryerlerden hatırlayıp hatırlamadığını çıkarmaya çalıştı hafızasını zorlayarak.

Ardından Tommy'nin sorusuyla dikkati dağılmış bakışlarını ona çevirmişti. "Azkaban olayı" aklına bir sürü şeyin doluşmasını sağlamıştı.

Clare ise bu soru karşısında şaşırmışa benziyordu. Belli ki bilmiyordu olanları. İfadesine uygun tondaki sesiyle konuştuğunda da bunu dile getirmişti.

Sylvia sessiz kalmakla yetinip Tommy'nin cevabını bekledi..

Clare saatine bakıp,dah sonra anlatmasını,okula gitmesi gerektiğini söylemesi üzerine(out:anca bu kadar oluyor xD)Tom Sylvia'ya dönüp sırıtmaya başladı.

"Ne güzel...İstediğimiz kadar yalnız kalabiliyoruz değil mi?" diyip birasından bir yudum aldı.Çenesini tekrar eline dayayıp Sylvia'ya bakmaya devam etti.

Clare'ın okula gitmesi gerektiğini söyleyip oradan ayrılması üzerine Tommy'e dönüp birşeler söyleyecekti ki Tommy ondan önce davranmıştı.

" Yoksa bu durumdan şikayetçi misin?" diye cevap verdi Sylvia gülerek.

Dün gece iyi uyuyamamış olmasından kaynaklandığını tahmin ettiği hafif bir ağrı girmişti şimdi başına. Bunun yüzüne yansımaması için gayret ederek gülümsemeye devam etti. Gene de tuhaf göründüğünden emindi..

Yeni bir yudum alıyordu ki Sylvia'nın sorusuyla bundan vazgeçti.Bardağını masaya bırakıp onun gülümseyen yüzüne baktı. "Hayır elbette.Tek istediğim şey bu." dedi aynı gülümsemeyle.Sylvia'nın yüzündeki gülümsemeye benzer ifadeden kuşkulanmıştı Tom.Elini Sylvia'nın masanın üzerinde bulunan elinin üzerine yerleştirip ona daa dikkatli baktı.

"Sen iyi misin canım?Bir şeyin yok ya?" diye sordu endişeyle.Birinin hasta olabilmesi düşüncesiyle hiç bu kadar telaşa kapılmamıştı daha önce.

Sylvia Tommy'nin elini hissetmesiyle beceriksizce gülümsemesi biraz olsun normalleşmişti.

" Ah hayır canım. Yani önemli birşey değil. Biraz başım ağrıyor sadece."

dedi normal olduğunu umduğu bir sesle ve ekledi. " Dün gece bira uykusuz kaldım. Sanırım bundan kaynaklanıyor."

İçi bir korla dağlanıyordu sanki.Tartıştıkları için miydi yoksa?Sadece Sylvia'ya bakıyordu şimdi.Dün geceki tartışmalarını gözden geçiriyordu.

"Benim yüzümden mi yoksa?Dün çok aptalca davrandığım için mi?"

Kalbineki baskı giderek artıyordu.Nedenini bilmiyordu ama içine ateş düşmüştü sanki.

Sylvia Tommy'nin üzülmemesi için kendini daha da fazla zorlayarak sıcak bir gülümsemeyle kıvırdı dudaklarını.

" Hayır canım seninle alakası yok." dedi ve Tommy'e baktı. Pek inanmış gibi görünmüyordu. " Gerçekten. Hem dünki olayda senin hiçbir suçun yok. Tamamen benim paranoyam." diye ekledi gülümsemesini sürdürken..

Biraz gülümsemesine rağmen içindeki endişe durumunu koruyordu.Dennis'ten bir ağrı kesici istedikten sonra tekrar Sylvia'ya döndü.Gülümsemesini biraz daha artırdıktan sonra konuşmaya başladı:

"Hayır reddediyorum!Kesinlikle benim aptallığım.Seni üzmek için insan aptal olmalı kesinlikle." diyip Sylvia'ya biraz daha yaklaştırdı sandalyesini. "Tekrar özür dilerim dün için.Neyse,Bakanlık'a bir dilekçe bıraktım.Gideceğimiz ülkeleri bilgilendirdikten sonra yurtdışına çıkıyoruz."

Sylvia Tommy'nin ısrarına karşı güldü bir süre.

" Tamam ikimiz de saçma sapan davrandık diyelim o zaman." dedi gülmesini sürdürdü. Tommy'nin sandalyesini ona yaklaştırmasıyla o da yerinde hafifçe doğrulup Tommy'e doğru uzanarak küçük bir öpücük kondurdu dudaklarına ve ekledi.
"Bu yüzden ben de özür dilerim."

Tommy'nin yurdışıyla ilgili sözleriyse Vera'yı getirmişti aklına gene. Gönderdiği notuna cevap vermemişti hala ve seyahata çıkmadan önce onunla konuşması gerekiyordu. Düşüncelerinden uzaklaştırmaya çabalarken konuştu.

" Gidelim mi? "

O sırada ağrı kesiciyi getiren Dennis'e hafifçe gülümsedikten sonra küçük bir tüp içindeki iksirden birkaç yudum aldı ve Tommy'nin cevabını bekledi sessizce..

Sylvia'nın sorusuyla önündeki üç bardak biraya baktı.Kendisininki bitmek üzereydi ama diğer iki bardaktan yudum alınmamıştı.Tom da Dennis de çok sinirlenirdi bu duruma ama sadece Dennis'e bıraktı bu seferlik.Hafifçe kafasını salladı.Sylvia ilacını içene kadar Tom da bardağındaki birasını bitirdi ve ardından dışarı çıktılar.

Misafir

Yine günlük rutin işler.Bardakları yıkamak,tezgahı ovmak,müşterilere servis...Drake James'in duyamayacağı bir şekilde küfür etti.Aslında bu işi seviyordu ama bugün çalışma temposu yorucudanda öteydi.Son düzine bardağı da yıkadıktan sonra yerini Dennis'e bırakan Drake kendine bir bardak kaymak birası aldıktan sonra James'in en sevdiği cam kenarındaki masaya kuruldu ve yoldan geçenleri seyretmeye koyuldu.Aslında düşündüğü onlar değildi.Hogwarts'ı ve çabucak geçen bir yılı düşünüyordu.Sınıfı da geçmişti çok şükür..Ama oradan ayrılmak insana koyuyordu bir müddet sonra..Drake de bu "bir müddet" i aşanlardandı.Bunları düşünürken kaymakbirası çoktan bitmişti.Drake de Dennis'in ona yaptığı gibi bir tane daha söyledi.Yeni gelen kaymakbirası'nın da ömrü uzun olmayacak gibiydi...

Çay Dükkanı'ndan sinirle çıkan Sabrina dışarı çıkar çıkmaz kahkahalarla gülmeye başlamıştı. O kadar çok eğlenmişti bunu anlatmak kelimelere sığmazdı. Domuz kafasına bile gülerek girdi. Sesli bir şekilde kapıyı kapattı ve gülmeye devam etti. Yİne gülerek oradan duran kişiden kaymak birası istedi. Nasılsa hala bir kaymak birası alacak kadar parası vardı. Ödememişti az önce.

Misafir

Drake kapının sertçe kapanmasıyla yerinden doğruldu.Kapıdan içeri güzel bir kız girmişti ve Dennis'e doğru gidiyordu.Hatta Dennis'den kaymakbirası bile istemişti.Drake bu güzel kızın Dennis'le sohpetini bölmek için biraz daha yaklaştı ve konuşmaya başladı..

- Merhaba.Ben Drake.Hogwarts'tan..Seni gözüm biryerden ısırıyor ama..Birşeyler içerek sohpet edemez miyiz ?

Drake'de kendinden bu kadar hızlı bir diyalog beklemiyordu.Şu anda kıza o kadar yakındı ki yüz hatlarını ve gözlerini seçebiliyordu.Buradan farkettiğinde Drake'in içinden söylediği tek şey; "Bu ne güzellik !" olmuştu.Yüzünde aptalca bir ifadeyle kızı seyrediyordu...

Kaymak birasını veren çocukla sohbete başlarken hiç de kötü olmadığını düşünüyordu karşısındakinin. Ancak arkadan gelen bir sesle irkildi. Kim bu münasebetsiz diyecekti ki çocuğun gülümsemesine istemeden karşılık vermişti. İçinden böyle bir şey geçirdi ancak iyi ki dışına vurmamıştı." Merhaba.Ben Drake.Hogwarts'tan..Seni gözüm biryerden ısırıyor ama..Birşeyler içerek sohpet edemez miyiz ? " Sabrina ne diyeceğini şaşırmıştı. Gülümsedi ve reddedemeyeceğini düşünerek. " Şey tabi ki, su cam kenarına oturalım o halde. "dedi ve bir şey demesine müsaade etmeden hızla Cam Kenarı'ndaki masaya doğru geçti.

Misafir

- Şey tabi ki, su cam kenarına oturalım o halde.

Drake içinden kendine gaz veren cümleler sarfediyordu.Bu güzel kız Drake'in masasına oturmuştu şimdi.İçinde bir kıpırtı hisseden Drake bunun sebebini anlayamamıştı.Kendisi de masaya oturduğunda göz gözeydiler.Drake sohpeti açmak için nasıl bir cümle kuracağını düşünüyordu.Aslında Drake'e kalsa iş: "Gitar çalıyorum,Quiddich takımındayım ve yakışıklıyım.Sana da deli oluyorum.Benimle çıkar mısın?" cümlesiyle kolayca halledilebilirdi ama bunun daha da romantik ve duygusal yoğunluklu olması karşı tarafın daha çok hoşuna giderdi.Drake de ona göre oynamalıydı.

- Bana adını söylememekte ısrarlısın herhalde..

Bu ne kadar dandik bir sohpet girişi olmuştu böyle.Drake bile kendi hâline acıyordu bu durumda.Yain böyle bir cümle sarfetmesine.Ama en çok hoşuna giden Dennis'in onları seyretmesiydi.Kafasını biraz yere dopru düşürüp silkelendi ve tekrar güzel kıza doğru döndü.Bu hareketi kafasını tekrar yere doğru çevirmesini sağlamıştı.O gözler ve yüz...

TUhaf haraketleri olan çocuğa bakarken neden böyle davrandığını anlamamıştı kendisinin. Aynı şekilde onun da neden bu tür davranışlar sergilediğini anlamamıştı. Birden aklına Billie geldi, o da bir gün böyle davranmıştı, ancak bu anda görünmüyordu bile ortalarda. Üstelik sadece bir güncük konuşmuşlardı ve Sabrina'ya asıldığını dışarıdan biri gelse bile anlayabilirdi. Umarım bu da onun gibi değildir diye düşündü, ancak Drake'deki bakışlar Billie de yoktu. Drake daha sıcak bakıyordu, ancak Billie sanki Sabrina'ya yiyecekmiş gibi bakıyordu. Bu yüzden aralarındaki fark büyütülebilecek kadar vardı. Dalmış Drake'ye bakarken sohbeti açtı bir anda. Nereye baktığının farkına bile varmamıştı. Ama bugün olmaz diye geçiriyordu içinden. Bir günlüğe karar veremezdi. Hem daha onun hoşlanıp hoşlanmadığını bilmiyordu.. Belki sadece bir hevesti. " Bana adını söylememekte ısrarlısın herhalde.. " Sabrina gülümseyerek cevap vermeye çalıştı. Ama önce kaymak birasından birkaç yudum aldı, hatta kafasına dikti diyebilirdi. Yüzünü ekşitti ve tekrar gülmeye çalışarak: " Ah kusura bakma, şey, Drake .. Sabrina ben, evet Sabrina. " dedi ne demeye çalıştığını düşünmeyerek. Başta kekeliyormuş gibi gelse de sonradan anladı gerçekten kekelediğini. Sustu birden ve iki eliyle , dirsekleri masada havada tuttuğu kaymak birası bardağıyla oynamaya başladı. Ne yapacağını bilmiyordu şu anda. Ne dese saçmalayacaktı çünkü, onun konuşmasını bekledi.

Misafir

- Ah kusura bakma, şey, Drake .. Sabrina ben, evet Sabrina.

Drake daha da küçük düşmemek için konuşmayıp sadece Sabrina'yı izliyordu.konuşursa birşeylerin ters gideceği belliydi ve Drake buna meyil vermeden sadece Sabrina'yla göz teması kuruyordu.Ve Sabrina'nın farketmediği bir anda Dennis'e de göz kırparak iyice kıskandırmayı düşündü.Ama Dennis onlara aldırmıyormuşçasına işlerine devam edince Drake sadece Sabrina'yı düşünmeye yer ayırabilmişti.Sadece Sabrina...Drake şimdi hangi taktikle devam edeceğine karar vemeye çalışıyordu.Gitar mı çalmalıydı,yoksa ellerinden tutup çıkma teklif ettikten sonra Sabrina'yı öpmeli miydi ?İkincisi biraz uçuk geldiğinden birde karar kıldı.Bunu Dennis'in de görmesini istiyordu.majına bakılırsa elektro gitar uygundu ama elektronun sesinden kaçacak müşteriler James'in kulağına giderse hiç de iyi olmazdı.Bu yüzden akustik bu iş için en uygunuydu.

- Şey..İstersen sana gitar çalabilirim.Yani böyle güzel bir kızın ricasını asla geri çevirmem..

Dennis'in yanından geçerken ona göz kırptı ve hemen arka odadan gitarını getirdi ve hemen dımbırdatmaya başladı.Çalarken bir yandan de Sabrina'nın tam gözlerinin içine bakıyordu.Tezgâhtaki Dennis'in yüz şeklide görülmeye değerdi doğrusu...

"Şey..İstersen sana gitar çalabilirim.Yani böyle güzel bir kızın ricasını asla geri çevirmem."Sabrina gülümseyerek kafa salladı ve onun başka bir yöne doğru gittiğini gördü. Herhalde gitarını getirecek diye tahmin etti. Ancak az önce konuştuğu çocuğa bir şeyler mi dedi bir şey mi yaptı tam olarak göremedi ama aralarında bir şey geçtiği kesindi. Sabrina hiçbir şey söylemeden gelmesini bekledi o sırada kaymak birasının bittiğini fark etti. Parasına baktı, bir tane daha alabilecek kadar vardı. Başka birini çağırmaya kalktı, ancak orada duran çocuktan başkası yoktu. Çocuktan bir tane daha kaymak birası istedi ve Drake gelince gülümseyerek onu dinlemeye başladı. Gitarını çalarken ikide bir Sabrina'ya baktığını fark etmişti kendisi de. Ama gülümsüyordu sadece o da Drake'ye bakıyordu. Gitarın sesi durduktan sonra kafasını boş bardağa eğerek gülümsedi. " Gerçekten çok güzel çalıyorsun. Ben.. Beceremem bu tür şeyleri yani, çalamam. "dedi ve gülümsedi. Ne diyeceğini bilmiyordu. Bir yerden sohbet açmazsa ne olacağını bilmiyordu. Birden saatine baktı. Geç olduğunu düşündü. Barmen'e kaymak birasının kalacağını söyledi ve Drake'ye döndü. " Şey.. Benim gitmem lazım kusura bakma, umarım sonra görüşürüz. " dedi ve gülümseyerek ordan çıktı.

Can sıkıntısından ne yapacağını bilemeyen Sabrina yine çareyi dışarıya çıkmakta bulmuştu. Bu sefer saçlarını yeşile boyadı farklılık olsun diye. Gerçekten belli oluyordu mavi ile yeşil arasındaki ayrım. Daha çok yakıştığını düşünüyordu bu halinin. Dışarıda belki Drake'yi göreceğini unut etti bir an. İçi hoş olmuştu. Umarım söz verdiği gibi unutmamıştır beni diyordu içinden sürekli. Ruj sürdükten sonra montunu aldı ve dışarı çıktı. Domuz Kafası'na doğru ilerlemeye başladı. İlk görüştükleri yer orasıydı çünkü. Girdi, ancak içeride o yoktu. Hiçbir şey yapmadan cam kenarındaki masalardan birine oturdu ve kaymak birası söyledi kendine. Camdan dışarı bakıp kaymak birasının gelmesini bekliyordu.

» Masa 01
» Masa 3