En Köşedeki Masa

Misafir

Sıkıcı birgün..Ve Cassandra'nın kafası oldukça karışık.Yine her sabahki gibi çalar saatinin o iğrenç sesiyle uyanmıştı Cassy..Her zamanki gibi bir gündü onun için..Kafasını pencereden dışarı yokladı.Hava gayet güzel görünüyordu.Dışarı çıkmayı planlıyordu kafasında.Özenle üstünü değiştirdi.Yolda yürürken sanki sorunlarından kafasını kaldıramayan bir tavır içerisindeydi.Birden kendini bir kapının önünde buldu ve kafasını kaldırdı. "Üç Süpürge" yazısına baktı uzun bir süre.Sonrada kapıyı itekleyerek içeriye girdi.Köşede bir masa bulup gözüne kestirdi.Yavaşça oraya ilerledi.Sandalyesini çekti,tam oturacağı sıra "Kaymak Birası" dedi.Yaklaşık beş dakika sonra garson kaymak birasını önüne koydu.Teşekkür eedercesine kafasını salladı ve kaymak birasından bir yudum aldı..

Uzun süredir oradaydı.Canı iyice sıkılmıştı..Kaymak birası içmekten mideside allak bullak olmuştu.Yaklaşık bir saattir içeriye giren çıkan yoktu.

*Hmm ne ? O da nesi ? sonunda içeriye birisi girmişti.Canı sıkıntıdan patlayacak gibi olduğu için yanına gitmeyi düşündü.Yeni bir arkadaş edinmeyeli uzun zaman olmuştu.Son kaymak birasını alıp kızın yanına doğru gitti.

"Belki beraber içeriz diye düşündüm.Oturabilir miyim ?"

Misafir

Cassandra sürekli yere doğru bakıyordu.Bir anda karşıdan gelen erkek sesiyle irkildi."Belki beraber içeriz diye düşündüm.Oturabilir miyim ?"
Cassandra kafasını kaldırdı.Karşısındaki gence gülümsedi ve eliyle sandelyeyi göstererek ;"Neden olmasın..Otursana.." dedi.

" Neden olmasın..Otursana.."

"Teşekkür ederim.."

Elini uzatarak "Ben Rod...Rod Dead.." dedi gülümsedi ve kaymak birasından bir yudum aldıktan sonra."Peki sende bana ismini söylemeyecek misin ?" hafif tebessümle...

Misafir

Cassandra kaymak birasını bitirmişti..Sürekli saatine bakıp duruyordu.Acele etmesi gerektiğini bildiği için hafiçe ayağa kalktı."Ben Rod...Rod Dead.." Bu isim Cassy'e sempatik gelmişti.Adını duyar duymaz sıcak bir tavırla gülümsedi.Rod Cassy'nin ayağa kalktığını görünce "Peki sende bana ismini söylemeyecek misin ?" diye sordu..Cassandra aceleci bir sesle;
"Ben..Cassandra Monteque..Üzgünüm ama gitmem gerek..Memnum oldum" dedi ve hızlı adımlarla oradan ayrıldı.

"Ben..Cassandra Monteque..Üzgünüm ama gitmem gerek..Memnum oldum"

"Oh olamaz daha yeni gelmiştin..Cassandra !" dedi ancak kızın onu dinleyecek hali yoktu.Hemen çıkmıştı.*Sanırım bir yerlere yetişicek diye yorum yürüttü rod..Ve tekrar masaya oturup yalnızlığına gömüldü..

Biraz sonra artık iyice sıkılmıştı.Ve oradan ayrıldı.

Misafir

Edmund çarpıştığı kız sokak
ortasıdna ona bağırıp çağırıp gittikten sonra kendini zar zor Üç
Süpürge'ye attı.Cam kenarındaki masaya oturup :

-Bir kaymak birası lütfen..

diye seslendi ve kaymak birası gelene kadar kendi kendine söylenmeye devam etti:

-İnsanlık da öldü..Bir kahve ısmarlayalım diyoruz,bağırıp çağırılyo..Sanki ben çok meraklıyım tanımadığı mbiriyle kahve içmeye..

O
sırada garson kaymak birasını masaya bıraktı.Ed kaymak birasından bir
yudum aldıktan sonra pantolunun cebinden asaını çıkarıp parmaklarında
çevirerek incelemeye başladı..

Mia'nın yanından nedense zor ayrılmıştı. Dışarı çıktığında bir daha göremeyecekmiş gibi geliyordu onu eve gittiğinde. Neden içinde böyle bir kuşku uyandığını bilmiyordu ama yine de dehşet verici bir şeydi. Edmund'a da sözü vardı ama gitmeliydi. Dışarı çıktığında temiz havanın kokusunu içine çekerek biraz da olsa içindeki sıkıntıyı atıp rahatlamıştı. Üç Süpürge'nin kapısından içeri girerken ayaklarının yandığını hissetti. İçerisi dışarıdan daha sıcaktı. Üstündeki ince tül hırkayı çıkarttı ve ileride bir yerde Edmund'un oturduğunu gördü. Yanına giderek kendine bir kaymak birası istedi. Yüzündeki ifadeden biraz sinirli görünüyordu. Gülümsemeye çalışarak: " Neyin var senin? " diye sordu. Hiçbir zaman bir başkasının sorunlarıyla uğraşmayı sevmezdi aslında. Bu kuzeni de olsa kardeşi de olsa sıkılırdı dinlemekten. Ama her zaman da sormayı ihmal etmezdi. Gerçi, kimse de Rose'a bir şey anlatmazdı sıkıldığını bildikleri için. Belki de laf olsun diye sormak onn hoşuna gidiyordu. Barmen kaymak birasını getirdikten sonra teşekkür ederek yudumlamaya başladı, bir yandan da Edmund'a bakıyordu.

Misafir

Edmund sinirli bir şekilde
kaymak birasını içerken Rose gelmiş ve yanına oturmuştu.Onu görmek
biraz olsun için rahatlatmış ve sinirlerini yatıştırmış
gibiydi.Mary'nin meraklı bakışlarına karşılık:

-Önemsiz..Kendini bilmiş insanlar işte..

diye mırıldandı ve :

-Eee..evdekiler ne yapıyor ?

dedi mutlu bir ses tonu ile..

" Önemsiz..Kendini bilmiş insanlar işte " Fazla açıklamamasına memnun olmuşçasına gülümsedi. Aslında bu sefer gerçekten merak ediyordu, insanlar anlatmadıkça saklıyormuşlar gibi geliyordu Rose'a. Ama anlattıklarında da iki dakikada sıkılıyordu. Nasıl biri olduğunu henüz kendisi de anlayamamıştı 20 yıldır." Eee..evdekiler ne yapıyor ? " Bu çocuk kişilik mi değiştiriyor diye düşündü. Az önce hiç olmadığı kadar kızgın bir ses tonuyla konuşan kişi şimdi gayet iyi ve mutlu bir sesle soruyordu bu soruyu. Banane ki diyerek güldü ve kaymak birasından biryudum daha alarak cevap verdi. " Bilmem evdekileri, ben sadece Mia'yı gördüm. O da gayet iyi görünüyordu. Ama tuhaftı sanki. Aman iyiydi iyiydi. Pff ... " dedi ve kaymak birasının kalan yarısını bir dikişte bitirip yüzünü buruşturdu. Başkasının sorunlarını dinlemekten hoşlanmadığı gibi başkalarına da kendi sorunlarını anlatıp başlarını ağrıtmayı sevmiyordu. Bu yüzden cümleyi kısa kesmeye çalışmıştı olabildiğince ve barmenden bir tane daha kaymak birası istedi. Sarhoş olacağını bilse kaymak birası içmezdi, ama ne zaman içse ona iyi geliyordu.

Misafir

Edmund da biten kaymak birasını tazelemesi için garsona seslendi ve yeni gelen kaymak birasını biraz yudumladıktan sonra:

-Hım..bende alışverişi bitirdim..

dedi ve yerdeki poşetleri gösterdi.

-Benim için en önemli olan asaydı ve ilk onu aldım zaten..Görmek ister misin ?

dedi ve asayı ona uzattı..

Edmund'un barmene seslendiğini duydu kaymak birası için. Normalde büyüğü olarak izin vermemesi gerekiyordu, ama bu tür sıkıştırmaları zorbalıkları sevmediği için bir şey söylemiyordu. Zaten kendinden birkaç yaş küçüklerle anlaşmasını da buna borçluydu. Eskiden ailesi onu çok sıkıştırdığı için şimdi kimseye zorbalık yapası, zararlı şeylerden bile uzak tutası gelmiyordu. Yaşamalarını istiyordu. Kendisi de yaşlanmış sayılmazdı henüz, ama 14, 15 yaşında yaşadığı gibi yaşayamazdı istese de. " Hım..bende alışverişi bitirdim.. " Tam ne alışverişi diye soracaktı ki Hogwarts'ın açılacağını hatırladı. Kuzeni de bu sene ilk defa gidiyordu. Kendisi Ravenclaw mevzunu olduğu için aileden birinin de Ravenclaw'lı olmasını istiyordu. Genellikle Gryffindor mevzunu çıkartmıştı. Gerçi Hufflepuff veya Slytherin de yok değildi ama çoğunluğu göze alırsa Gryffindor'u rahatça söyleyebilirdi. Edmund'un alışveriş yaptığını söylemesiyle nerelere daldığını sonradan fark etti. Kendi kendine güldü. Asa aldığı ilk zamanı hatırladı. Nasıl heyecanlandığını kimseye anlatamazdı. Hele ilk hayvanı, ilk baykuşunu asla unutmayacaktı. Şimdi ölmüş olsa bile onu hatırlayacaktı hep. Tekrar tebessüm ederek Edmund'u dinlemeye başladı. " Benim için en önemli olan asaydı ve ilk onu aldım zaten..Görmek ister misin ? " Rose birden sandalyesinde doğrularak kaymak birasını kafasına dikti ve gülümseyerek tabi anlamında başını salladı. Daha sonra barmenden ateş viskisi istedi. Ona pek yaramıyordu, ama yine de canı içmek istemişti birden. " Tabi ki göster sorman hata, çabuk, çabuk .. " dedi ve tekrar gülümsedi.

Misafir

Edmund kaymak birasının daha yarısına gelmişken Rose 2.kaymak birasını bitirmiş ve garsondan ateş viskisi istemişti.Ed gülümsedi ve kendi kaymak birasını da kafaya dikip boş şişeyi masaya koydu..Gelen garsona:

-Teşekkürler,bu kadar yeter..

dedi ve sonra asasını Rose'a doğru uzattı.O asayı incelerken Ed de diğer masalardaki insanları incelemeye başladı..

Bu kadar yeter derken kendi adına konuştuğunu anlayan Rose son anda ona bağırmaktan vazgeçmişti. Sanki onun adına da yeter demiş gibi gelmişti, ama yanıldığını anlamıştı. Gülümseyerek Edmund'un uzattığı asayı kaptığı gibi incelemeye başladı. Bu asayı biliyordu. Kimin yaptığını da biliyordu üstelik, Mrs. Malcolm ... Daha önce bir yerde okumuştu asalarla ilgili araştırma yaparken. Adamotu özü bulunuyordu bu asada, Rose gülümseyerek asayı masaya bıraktı ve kuzenine baktı. İçinden bir ses Edmund'un da Gryffindor'a seçileceğini söylüyordu. Bu biraz sevindirici, biraz da üzücü bir şeydi Rose için. Eski zamanlarda Ravenclaw'dan mevzun olan olsa da şu anda hiçkimsenin çıkacağını düşünmüyordu Ravenclaw'lı olarak. Oysa ki kuzenlerinin hepsi birbirinden zekiydi. Asayı elinden bıraktıktan sonra yanında taşıdığı başka şeylere bakmaya başladı. Hogwarts Cübbesi duruyordu bir tanesinin içinde. Gülümseyerek onu açmanın iyi olmayacağını anladı, çünkü bir daah katlaması onun için bir işkence olacaktı. Bunu becerebileceğini zannetmiyordu, hele de Üç Süpürge'deyken. Tüy kalemler, parşömen kağıtları ve mürekkep vardı bir tanesinin içinde. Quidditch malzemesi almamasına şaşırmıştı. O da Rose'un ona hediyesi olsun diye düşündü ve gülümsedi. En iyisi süpriz yapmak diye düşündü. Trene binmeden önce verirsem harika olur diye düşündü ve kendi kendine sırıtmaya başladı. Saatine baktı ve ateş viskisini bir anda içtikten sonra tüy kalemleri tekrar açtığı poşedin içine koydu. " Artık kalkalım mı ne dersin geç oldu.. " diye sordu. Öğlen olmasına karşı uykusu gelmişti Rose'un. Gece pek fazla uyuyabildiğini düşünmüyordu çünkü. Kasaya doğru gitti ve kaç galleon ödemesi gerktiğini sordu. Ancak söylediği rakam epey büyük gelmişti. Ateş viskisinin bu kadar pahalı olduğunu bilmiyordu. Edmund'un ona baktığını gördü. Gülümsedi ona karşı ve barmene öldürücü bir bakış attıktan sonra parayı ödedi ve Edmund'un elindekileri alıp dışarı çıktılar.

Muggle sokağından ayrıldığında canının eve gitmek istemediğini anlamıştı. Üç Süpürge'ye gitmek en iyisi olacak diye düşündü ve muggle sokağından çıkınca direk kendini Üç Süpürge'ye attı. Burası genellikle dolu oluyordu, en sevdiği yeri de buydu Üç Süpürge'nin. İçeri girince yine sıcacık köşelerdeki masalardan birine oturdu. Barmenden bir tane kaymak birası istedikten sonra elindeki poşetleri yere koydu ve arkasına yaslandı.

Billie, biraz hava almak için Hogmeade sokaklarına çıkmıştı. Biraz dolaştıktan sonra hava esmeye başlamıştı. Billie okul açılmadan hasta olmak istemiyordu. Üç Süpürge'ye girdi. Her zamanki gibi doluydu burası. Gülümseyerek yer aramaya başladı. Boş tek bir masa vardı o da çok kıyıdaydı. Billie o sırada tek başında oturan bir kız gördü. Suratına geniş bir gülümseme yayıldı. Kızın karşısındaki sandalyeye oturdu.

'' Merhabalar..''

dedi sırıtarak..

Barmenin kaymak birasını getirmesiyle hoşnut olan Sabrina teşekkür ettikten sonra gülümseyerek gidişini izledi. Buradaki barmenleri gerçekten seviyordu, işlerinin hakkını veriyorlardı. Arkasına yaslanmış bir yandan camdan dışarı bakarken bir yandan da birilerinin gelmesini bekliyordu. Tam böyle düşünürken yanına birisi gelmişti. Sabrina gülümseyerek karşısındakine baktı. Yeşil gözleri ve siyah saçlarıyla gerçekten ilgi çekici biriydi. " Merhabalar..''Sabrina gülümseyerek karşısındakinin oturmasını bekledi. Ancak izin almaması ilgisini çekmişti. Böyle dost canlısı insanların az bulunduğunu zannediyordu çünkü. Kaymak birasından bir yudum daha aldıktan sonra masaya nazikçe koydu ve: " Uzaktan yalnız gördüğün bir kızın yanına gelip izinsizce oturmanın bir sebebi olmalı herhalde. "dedi ve sırıtarak karşısındakine baktı. Sanki memnun olmamış bir tavırda söylediğini kendisi de anlamıştı. Bir açıklama yapmazsa kalkıp gideceğini düşünmüştü. Bu yüzden yüksek bir ses tonuyla biraz uzakta duran barmenden bir tane daha kaymak birası istedikten sonra: " Herneyse, dalga geçiyordum. Sana da Merhaba. Sabrina. "dedi. Tanışma amacıyla söylemişti bunu, zaten onun da anlayacağını biliyordu. Elini uzattı ve diğer eliyle de kaymak birası bardağını tutup bir yudum içti.

" Uzaktan yalnız gördüğün bir kızın yanına gelip izinsizce oturmanın bir sebebi olmalı herhalde. ''

Kızın tavrı Billie'nin hoşuna gitmişti. Hoşnut bir tavırla sırıttı. Tam bir şeyler söyleyecekti ki kız tekrar konuşmaya başladı;

" Herneyse, dalga geçiyordum. Sana da Merhaba. Sabrina. "

Kendine uzanan ele memnuniyetle cevap verdi. Kızın elleri yumuşacıktı. Çok hoşuna gitimşti bu. Kendisini tanıtmak için boğazını temizledikten sonra;

'' Billie.. Billie Joe.. ''

Karşısındaki elini sıktıktan sonra kendini tanıtmıştı. '' Billie.. Billie Joe.. '' Gülümseyerek Joe'ya baktı. Bir süre sonra elinin hala onun elinde olduğunu fark etti ve gülümseyerek elini çektikten sonra barmenin getirdiği kaymak birasını Joe'ya uzattı. Ardından kendi kaymak birasının da kalan yarısını kafasına diktikten sonra barmenden bir tane daha istedi. Poşetlerinin Joe'yu rahatsız edeceğini düşündüğü için masanın altından alıp kendi yanına koydu ve daha sonra gülümseyerek dışarısını izlemeye başladı. Daha okula başlamadan kendine yeni arkadaşlar bulmuştu. Okulda değişeceğini biliyordu, bu yüzden şimdiden arkadaşları olması gerçekten iyi bir şeydi. Arkadaş olacağı insanları rakip görmek hoş bir şey değildi ama Sabrina'nın yapısında vardı bu. " Memnun oldum Joe. Hogwarts, Hogwarts ... Bu sene sende yeni mi başlayacaksın ? Eşyalarını aldın mı okul eşyalarını ? " diye sordu. Neden sorduğunu bilmiyordu aslında. Belki de çoktan ikinci veya üçüncü sınıfa geçmişti. Çünkü boyu uzundu ve büyük gösteriyordu. Barmen kaymak birasını getirdikten sonra bir yudum aldı ve Joe'ya bakmaya başladı.

Joe, kızın elini hala bırakmamıştı. Kız nazikçe elini çekmişti. Hafifçe gülümsedi bu harekete karşılık olarak. Kız kendi kendine bir şeyler yaptıktan sonra;

" Memnun oldum Joe. Hogwarts, Hogwarts ... Bu sene sende yeni mi başlayacaksın ? Eşyalarını aldın mı okul eşyalarını ? "

Joe, kızın Hogwarts'ta olacağına sevinmişti.

'' Ah.. evet.. Birinci sınıflar için birsürü ıvır zıvır.. Benim için bir tek asa yeterliydi. Bir de yanıma güzel bir bayan tabii ki.. ''

dedi muzipçe sırıtarak. Kızın tepkisine göre davranacaktı..

" Ah.. evet.. Birinci sınıflar için birsürü ıvır zıvır.. Benim için bir tek asa yeterliydi. Bir de yanıma güzel bir bayan tabii ki.. '' Sabrina da Joe gibi muzipçe sırıttı. Böyle birinin sevgilisi olmamasına şaşırıyordu doğrusu. Gerçi Sabrina'nın da henüz sevgilisi yoktu. Joe yakışıklı olduğu kadar Sabrina da o kadar güzeldi. Ama 14 yaşında böyle bir şeyin olmasının komik olacağını da düşünmüyor değildi. Tabi kendine göre, kalbine göre birini bulduktan sonra her şey olabilirdi. Ama daha öyle birisinin olduğunu ne düşünüyordu nede hissediyordu. Sadece güzellik değil, onun için zeka da önemliydi bir o kadar. Hatta yakışıklı olmasından çok zeki olmasını isterdi. Tabi herkes Sabrina gibi değildi, genellikle yanında zeki olmasından çok güzel olmasına önem veren insanlarla doluydu. Sabrina da güzeldi güzel olmasına, ama bu tür şeylere önem vermediği için kimseyi de istemiyordu zaten. Joe da güzelliğe önem veren birisiydi büyük ihtimalle. " Ah, ah sen de mi Joe. Sadece güzellik mi ? Neden bütün erkekler böyle düşünür ki ? " diye sordu. Adam gibi bir cevap vermesini diliyordu Joe'nin. Çünkü bunu birine soracaksa erkek olması daha akıllıca olur diye düşünüyordu. Çünkü kızların erkekler gibi düşünmesine olanak yoktu. En azından karşılaştığı kızlar bu kadar zeki değildi. Yada zekadan yok üstün bir bakış açısına sahip değildi.

Yağışlı bir gün ve Luiz'in aklını kurcalayan şeyler.Her sabahki gibi Luiz yine çalar saatinin sesi ile uyanmıştı.Odada sadece çalar saatin ve yağmurun cama vurduğu sesler geliyordu.Camı açmadan uzun bir süre dışarıyı izleyen Luiz koşuşturan insanları izliyordu.Bir yandan ise kafasını ona taktığı kız arkadaşı onu düşünüyordu.Gidip üzerini değiştiren Luiz şemsiyesi ile dışarı çıktı.Düşüne düşüne yürüyen Luiz bir anda kendini üç süpürgenin kapısının önünde buldu.Gıcırdayan kapıyı hafifçe açan Luiz içeriye ıslak ıslak daldı ve etrafta boş masa ararken en köşedeki masalardan birinde boş bir yer görüp oraya gidip oturdu.

-Hey garson bana bir kaymak birası lütfen !

Luiz kaymak birasını bir yandan beklerken,bir yandanda düşünceler içindeydi,iyice dalmış olan Luizin dikkatini bardağın sesi bozdu.Kaymak birasını yavaş yavaş yudumlamaya başlayan Luiz çantasında bulunan bir takım parşomeni çıkarttı ve onları incelemeye koyuldu.

***

Kaymak birasının son yudumunuda içen Luiz masaya bir kaç galleon bırakıp masaya dağılmış parşomenleri toplayıp oradan ayrıldı ..

Joe, Sabrina'nın da sırıtmasına sevinmişti. İkisi ya çok iyi dost olacaktı ya da sevgili. Joe 2.sini tercih ediyordu ama Sabrina'nın düşünceleri önemliydi. Fakat hayal kırıklığına uğramış gibiydi;

''Ah, ah sen de mi Joe. Sadece güzellik mi ? Neden bütün erkekler böyle düşünür ki ? "

Joe şaşkınlık içinde birkaç saniye bekledi. Sonra sakin bir sesle;

'' Aman Tanrım sen beni tamamen yanlış anladın.. Benim için güzel kavramı her şeyi kapsar. Hem karakter hem dış görünüş. Ayrıca belirtmeliyim ki artık en sexy şey zeka.. Yani bana göre öyle..''

dedi aynı şekilde sırıtarak. Sabrina'nın gözlerinin içine bakarak konuşuyordu. Rahatsız olmamış gibiydi. Aynı şekilde cevap veriyordu çünkü. Bu Joe'yu çok ektilemişti. Genelde kızlar gözlerini kaçırırdı Joe'dan..

Karşı masaya birinin geldiğini gören Sabrina onu izlemeye koyuldu. Kaymak birası istemişti, içtikten sonra da kalkmıştı. Dışarıda yağmur başlamıştı. Çok güzeldi bu manzara biraz izledikten sonra sessizliği fark etti. Tam bir şeyler söyleyecekti ki Joe konuşmaya başlamıştı. Gülümseyerek onu dinledi.'' Aman Tanrım sen beni tamamen yanlış anladın.. Benim için güzel kavramı her şeyi kapsar. Hem karakter hem dış görünüş. Ayrıca belirtmeliyim ki artık en sexy şey zeka.. Yani bana göre öyle..'' Sabrina ile aynı düşüncelere sahip olmasına sevinmişti. Ama nedense hala biraz soğuk söylediğini düşünüyordu. Yani, içten olduğunu düşünmüyordu nedense. Sorması mı gerekiyordu, yada zamanla anlaması mı bilmiyordu ama sormazsa da zamanın geçeceğini zannetmiyordu boş yere olacaktı. " İçten mi söylüyorsun, yada duymak istediğim için mi söylüyorsun bunu ? " diye sordu gülümseyerek.

" İçten mi söylüyorsun, yada duymak istediğim için mi söylüyorsun bunu ? "

Joe, içten olduğunu belli etmek için Sarbina'nın ellerini avuçlarının arasına aldı. Sabrina'ya biraz daha yaklaştı. Kısık ve etkili bir sesle;

'' Bu zamana kadar gerçekten inanmadığım tek bir şeyi söylemedim tatlım..''

dedi ve sandalyesine yaslandı. Ama ellerini çekmemişti. Sabrina'da çekmiyordu. Gülümseyerek yüzüne bakmaya devam etti..

» Masa 3
» Masa -2-
» Masa 4