Masa 4

Jon buraya oturdu ve gelen barmene öğrenci olduğunu belli etmeden içecek bir şeyler istedi. İçeride tanımadığı bir sürü insan vardı. Yeni insanlarla tanışmaktan çok Alex'in nasıl müzik yaptığını merak ettiği için gelmişti. O yüzden hiç kimseye bulaşmamaya karar verdi.

Helen buraya gelmişti.Masalar neredeyse doluydu.Bi masada tek başına oturan birini gördü ve oraya doğru ilerledi.Masanın yanında durdu,masada oturan kişiye nazikçe;

"Şey..Beklediğiniz biri yoksa oturabilirmiyim??"diye sordu.

Misafir

Brian gözlerini kadehine dikmiş camdaki yansımasına bakıyordu ki ansızın yanına genç bir bayan yaklaşmıştı.

"Tabiki.Buyrun.."

dedi Brian nazikçe garson'u çağırarak:

"Ne içersiniz? Bu arada ben Brian ."

dedi elini uzatarak.

Helen yanına oturduğu kişinin ismini öğrendikten sonra

"Bende Helen...Tanıştığıma memnun oldum."dedi sonra sözüne devam etti

"Ateş viskisi iyi olurdu aslında..."dedi nazikçe...

Misafir

Brian garsona döndü ve :

"İki ateşviskisi."

dedi.Sonra da tekrar oturduğu sandalyeye yayılıp kendini müziğin ritmine bıraktı.

Helen daha yeni tanıştığı kişi olan ve ismini öğrendikten sonra burda gitarist olna kişi olduğunu anladı.Gerçekten iyi gitar çaldığını yakın arkadaşı olan Sharpella öğrenmişti.Onun nerdne öğrendiğin ibilmiyordu ama ona inanıyordu.Karşısında oturan ve yen tanıştığı Brian'a dönerek

"Şey..Sizin burada gitarist olduğunu öğrenmiştim.Acaba bana birkaç parça çalabilirmisiniz...Hem yapacağım haber için hemde sesinizi duymak için..."dedi nazikçe...

Misafir

Brian gülümserek:

"Neden olmasın, beş kadehten sonra kulağa daha bir hoş gelir zaten."

dedi ve barın hemen yanında, duvara dayalı olan klasik gitarı alıp masaya döndü.

"İstek parça ?"

diye sordu ve ateş viskisinden koca bir yudum daha aldı.

Helen tatlı bir gülümseme ile

"Bilmem..Size bırakıyorum.İstediğiniz parçayı çalabilirsiniz..."dedi tatlı ve sevecen bir şekilde...

Misafir

"Tamam o halde .."

dedi ve gitarını akordlamaya başladı Brian.

Kısa bir süre sonra şarkının ilk ritimlerini atmaya başladı.

"Belki son defa, belki yıllardan sonra,
Sırlar içimde...Korkarım anlatmaya.
Aşk alır beni, kandırır beni,
Küçük bir çocuk gibi..."

dedi ve tekrar gitara asıldı.

"Sen güzel kadın, hiç mi mutlu olmadın,
Hiç mi sevmedin, hep mi yarım kaldın...
Belki bilmeden bekledin beni,
Beni sana kader getirdi."

dedi ve çok kısa bir aradan sonra nakarat bölümüne geçti.

"Benim içimden geçen senin içinden de geçer mi,
Nasıl saklarım seni ne çok sevdiğimi..
Benim içimden geçen senin içinden de geçer mi,
Ama nasıl saklarım seni ne çok sevdiğimi."

dedi bakışlarını Helen'e çevirip:

"Sözler az kalır, çaresiz kalır.
Gözler anlatır aşkı gözler anlatır."

diyerek şarkıyı bitirdi.

Helen şarkıdan ve karşısında duran Brian'dan o kadar hoşlanmıştı ki ne diyeceğini şaşırmıştı...Bir kaç dakika sustu ve sonra gülümseyerek Brian'ın gözlerine bakarak

"Çok güzel söyledin...Hayatımda dinlediğim en güzel şarkıydı..."dedi...

Misafir

Brian gitarı kılıfına koydu ve gülümseyerek :

"Hadi ama abartma."

dedi.Sonra da gözlerine hayran hayran bakan Helen'a döndü.

"Sağlığına."

diyerek kadehi havaya kaldırdı.

Helen gülümseyerek içkisini aldı eline ve bir yudum aldı.Sonra Brian'ın gözlerine baktı ve

"Sana birşey söylemek istiyorum..Ben senden çok hoşlanıyorum..."dedi ve gözlerini Brian'ın gözlerinin içine doğru yönlendirdi...

Misafir

Brian Helen'ın bu ititrafına pek de şaşırmamıştı.Gülümsedi ve :

"Sen de çok hoş birisin Helen."

dedi.Sonra içkisini bitirerek:

"Saat geç oldu istersen benim malikaneye geçelim."

dedi ve Helen'ın onaylamasının ardından birlikte ordan ayrıldılar.

Misafir

Nathalie,kendini mutlu hissediyordu.Arwen'le sözleşmişlerdi.Uzun zamandır onu göremiyordu ve bu Nathalie içinde iyi olacaktı.Evden çıkarken saçlarını özenle yaptmıştı.Arwen'e güzel görünmeliydi.Üzerine şık siyah bir tişört ve en sevdiği siyah pantolonunu giymişti.Evden çıktı ve buluşacakları yere yani Dark Dream'a doğru yürümeye başladı oraya vardığında Arwen'in henüz gelmemiş olduğunu gördü.Boş bir masaya oturdu ve Arwen gelene kadar hiçbirşey içmek istemiyordu..

Misafir

Sabahın kör karanlığında yollara düşmüştü.Teyzesinin verdiği alışveriş listesi elinde,Diagon Yolu'nda oradan oraya koşturmuştu.Yeni bir fular,bir kutu meyankökü şekeri,4 şişe kaymak birası,İleri Derecede Zehirli İksir yapımı kitabı...Elleri kese kağıtlarıyla dolduğunda hava aydınlanmıştı.Yol kalabalıklaşmış,sıcak bir hareketlilik oluşmuştu.Arwen de nihayet saatine bakmayı akıl etmişti.Kolunda bulunan siyah,örümcek desenli saat buluşma saatini çoktan geçmişti.Yelkovanın konumunu görmesiyle birlikte gözleri kocaman açılmıştı.Nathalie'yle buluşacaklardı ve şimdiden yarım saat gecikmişti.Onun da geç kalmış olduğunu dua ederek koşar adımlarla ilerlemeye aşladı.Bir yandan hızını koruyup cad ve büyücülere çarpmamaya çalışırken bir yandan paketlere sahip olup onları dökmemeye çalışıyordu.Pek de başarılı olduğu söylenemezdi;zira en az 4 kere baketleri yerden toplamak için eğilmiş,akan insan trafiğini hayli engellemişti.Yine de nihayet Dark Dream'i görmüştü.Adımlarını biraz yavaşlattı.Zar zor boşalttığı eliyle göz kararı saçlarını çekiştirip rüzgarın dağıtan etkisinden arındırmaya çalıştı.Bu sırada da kapıya varmıştı.Hemen olabildiğince nazik bir hareketle -ki bu kadar yükle bu pek kolay olmamıştı- içeri girdi.Uzakta bir masada Nathalie'nin oturduğunu görebiliyordu.Hemen yanına gitti ve hafif bir mahcup tavırla karşısına oturdu.

"Şey özür dilerim,işim ancak bitti." dedi geldiği anda yere bıraktığı dağılmış paketleri göstererek.

Misafir

Nathalie,bir süre beklemişti 15 dakika 20 dakika zaman hızla geçiyordu ancak Arwen hala gelmemişti.Sabırsızlanmaya başlamıştı.Geç kalmasında veya Nathalie'nin orda uzun süre beklemesinden değil Arwen'in başına bir şey geleceğinden korkuyordu.Biraz daha beklemeye karar vermişken kapıdan giren genç bakımlı ancak saçı başı dışarının rüzgarından dağılmış olan birisini görmüştü.İşte bu Arwen'di elleri poşetle doluydu ve bunların içinde neler olduğunu,neler aldığını merak eden ve bu arada Arwen'i sapa sağlam gördüğü için sevinen Nathalie bu sırada ince ve nazik bir ses duydu:
"Şey özür dilerim,işim ancak bitti."
Sesinden ne kadar mahçup olduğu anlaşılıoyrdu ve Nathalie sevinç içinde cevap verdi:
"Önemi yok Arwen öncelikle ne içeceğini söyle daha sonra uzun uzun sohbet ederiz.."dedi nazik ve samimi bir şekilde..

Misafir

Arwen sıcak bir gülümsemeyle karşılık verdi Nathalie'ye.Elbette onun anlayış göstereceğinden adı gibi emindi ama yine de içi fazlasıyla rahatlamıştı.Hemen ayağa kalktı ve gri paltosunu çıkardıktan sonra;

"İçimi ısıtacak bir çaya hayır demem." dedi.

Misafir

"İçimi ısıtacak bir çaya hayır demem."
Nathalie,Arwen'i tanımıştı artık çay istiyeceğini tahmin edebiliyordu ve küçük bir el işareti ile garsonu yanına çağırarak iki çay söyledi.Çayların gelmesini beklerken direk konuya girdi:
"Neler aldın bakalım bu poşetlerde neyin nesi??" diye sordu nazik bir biçimde..

Misafir

Arwen çayın gelmesini sabırsızlıkla bekliyordu şimdi.Adeta iliklerine kadar üşümüştü.Garsonun uğraşlarını seyrederken Nathalie'nin sesiyle irkildi ve suratını buruşturdu;

"İhtiyar cadının emirleri..."

Bu sırada yerden ağır bir poşet aldı ve içini hafifçe açarak Nathalie'ye gösterdi.Bu sırada gözlerini devirerek yakınıyordu;

"Kaymak birasıymış...Sanki evdeki hizmetçiler alamıyormuş gibi.Düşünebiliyor musun,fularını bile bana aldırdı!Ya şu iksir malzemesi takımına ne demeli..."

Aslında bunları almak onu hiç de yormamıştı.Sadece artık Chiara'nın dediği her şey ona batıyordu.Geçmişte onu sevmeyi hiç mi hiç denememişti,ama başarısızlıkla sonuçlanacak bir uğraş vermenin gereksiz olduğunu düşünüyordu.
O bu karamsar düşünceler içindeyken garsonun çayları getirmesiyle konuşmaları bölünmüştü.

O sabah mutluydu dün birisiyle tanışmıştı çok güzel bir kızdı aslında ondan büyüktü yada aynı yaştaydılar fakat aşk engel tanımıyo diye düşündü herkez sevgili olabilir ama ya başkası varsa o zaman olmazdı yada karanlık lorda çok zaman ayırıyo die belkide hergün onu kovalıyordu karanlık lord nereye o oraya gidiyordu ya ölürse aslında ölmekten korkmuyordu onun için yeni bir başlangıçtı ama ölürken yanında bir sürü ölüm yiyen götürürse mutlu olurdu ama şimdi düşünüyordu hayatında tek bir amaç vardı oda karanlık lordu öldürmek gözünden bir iki damla yaş gelmişti ancak hemen gözünü sildi ve kendine bir kaymak birası söyledi

Misafir

Kadehinde kalan son birkaç damla içkiyi de bitirdiğinde bardağını yavaşça masaya bırakıp ayağa kalktı ve sıkışık bir durumda yerleştirilmiş minik masaların arasından çıkışa doğru yürümeye başladı... Saat kaç olmuştu acaba? Buraya geldiğinden beri ne kadar zaman gçemişti... Hiçbir şeyin farkında değil gibiydi... Dün gece yaşadığı şeylerden sonra fena halde afallamış bir ruh haline bürünmüştü...

~ Ah.. Tanrım afedersiniz!...

Kendi kendine düşüncelere dalmış halde ilerlerken yanlışlıkla taburelerden birine takıldı ve sendeleyerek, oturan adamın üzerine düştü... Neye uğradığını, neler olduğunu anlayamamıştı bile... Bir an öylece durdu ve kısacık bir şokun ardından seri hareketlerle kendini toparladı, dengesini yeniden bulmak için yavaşça masanın kenarına tutundu ve birkaç saniye bekledi...

''önemli değil sorun yok zatenüstüme birisinin düşmesine alışkınım başıma çok geldi ''

aslında üstüne düşmesine en başta sinirlenmişti ama bir bayan olduğunu görünce siniri geçmişti

''buyrun biraz oturun eğer oturursanız bunu bir özür olarak kabul eder ve hiç olmamış gibi davranırım''

bunu söylerken biraz gülüyordu aslında hiçbirşey onun moralini bozamazdı dünkü olaylardan sonra kadına dönüp

''bu arada benim adım Tom,Tom Brady Allison seherbaz''

Misafir

Felicia kendi kendine ' Sadece birkaç dakika oturup giderim.. ' diye düşünürken adamın karşısına geçip oturdu ve kendini tanıtmasının üzerine elini uzatarak gülümsedi...

~ Felicia Monteque...

''memnun oldum bu arada hangi işle ilgileniyo sunuz yani işiniz ne''

dedi kadına ısınmıştı iyi birisiydi ancak dün tanıştığı kadın kadar olamz dedi içinden

''size bir şeyler ısmarliyimmi ne dersini kaymak birası , ateş viskisi''

» Masa 5
» 1. Masa
» Masa 3
» Masa 4
» 2. Masa