4 Numaralı Hücre

Misafir

Burası Grenouille ve James'ın beraber atıldığı hücre.Haffi rutubetli ama geniş bir yer.Ve burda ölen birisinin kemikleri var.Ama bir hücre için güzel bir yer.Burda acaba daha kaç tane leş çürüyecek?

Nyx'in doğru düzgün kendisini dinlemeden Azkaban'a gönderdiğine inanamıyordu.Kesinlikle yeni bir mahkeme isteyecekti.Burada kalamazdı.Suçsuz olduğu halde burada kalamazdı.Grenouille'in o kadar kanıtı nasıl bu kadar çabuk hazırladığını merak ediyordu şimdi.Dönüp ona baktı.Pis pis sırıtıyordu.

"Ne sırtıyorsun?Burada çürüyecek olan sensin adi herif ben değil!" dedikten sonra parmaklıklardan dışarısını incelemeye başladı.Etraf ruh emici kaynıyordu.Geri çekilip önünden birinin geçmesini bekledi.Sonra önüne dönüp düşünmeye başladı.Nyx,acemiliğine kurban gitmişti.Veya onun acemiliği yüzünden kendisi kurban gitmişti.Grenouille'e olan siniri,Nyx'e olankiyle yarışacaktı neredeyse...

Misafir

"Ne sırtıyorsun?Burada çürüyecek olan sensin adi herif ben değil!"

Hemen cevapladı gülerek:

''Çürürsek beraber çürürüz.Ancak burdan beraberce kaçabiliriz.Şu iskeletin kemikleriyle duvarı azda olsa delebiliriz.Biraz Muggle yöntemleri kullanacağız ama,olsun.''

dedi ve sustu.Bu rutubetli hava ona konuşacak birşey bırakmamıştı adeta.

Grenouille'i dinledikten sonra o da küçük bir kahkaha attı.

"Ah,lütfen.Seninle kaçacak değilim.Ayrıca buna izin verecek de değilim ki zaten tek başına bu duvarı delmen çok zor." dedi gülümseyerek.'Çok zor' demek dalga geçmek sayılırdı herhalde.İmkansızdı bu duvarı aşmak.Bir kahkaha daha attı.

"Bence buranın yemeklerine alışmalısın."

Misafir

Onun cevaplarına aldırmıyordu.Bir şekilde buradan kaçacaktı onuda ikna etmeliydi.Ona karşı döndü ve:

''Ben yemeklere alışırım,sorun değil.Ama bana katılmazsan sen burda Gabriella'yı düşünerek çürüyeceksin.Hem imkansız denen birşey yoktur,değilmi?''

dedi ve kemiklerden birini alarak bu eski ve kalın duvarlara vurmaya başladı.Hafif hafif dökülüyordu tozlar,bir el kadar çukur oluşmuştu.Ama bu duvarı aşmak için yüzlerce ellik bir çukur açmaları gerekiyordu..

Gabriella adını duyunca kanı dondu.Nereden biliyordu ki Gabreilla'yı?Tekrar sinirleri tavan yapmıştı.Sonuçsuz çabalarını izlerken arkasından haykırdı:

"Onun adını pis ağzına alma aşağılık!" dedi ve kafasını tekrar hücrenin dışına çevirdi.Bir süre yaşadığı olayları düşündü.Sonra tekrar Grenouille'e çevirdi.

"Beni buraya attırmak için mi yakalandın?" diye sordu sakin bir ses tonuyla.

Misafir

"Beni buraya attırmak için mi yakalandın?"

Hemen cevapladı:

''Evet,neredende bildin?Ama şimdi ortak olmak zorunda kaldık.Kaçmak için çabalamalıyız.Hadi,kemiklerden birini alda duvarı delmeye devam edelim tamammı?''

dedi ve duvar delme işine devam ediyordu.Çok zor olacaktı,aylar alabilirdi bu iş...

Grenouille'in duyabileceği bir küfür savurdu.Sonra bir kahkaha attı.

"Unuttun mu?Ortaklığımız önceden bozulmuştu.Bir daha senle ortak falan olmam ben.". Sonra burnundan bir 'hıh' sesi çıkardı. "Eğer öyle bir ortaklığımız olsaydı ve bu bozulsaydı,emin ol seni öldürmüştüm." dedi gülümseyerek.Ruh hali bu ortamda şimdiden bzulmuş gibi gözüküyordu.

Misafir

James Grenouille'nin yalan attığını bal gibi biliyordu.Ona döndü ve:

''Ah,James.Sana iftira attığımı ve bu iftiranın önceden hazırlandığını bal gibi biliyorsun.Haydi gel,taraflarımız,düşüncelerimiz farklı,ben bunlardan soyutlanarak bu sürece özel olsa da bir ortaklık kuralım ve şu duvarı delelim.Haydi,başla çalışmaya!Yoksa çürüyeceksin burada!Bu arada,sen iyi çocuksun,küfür sana yakışmıyor..''

dedi ve gülümsedi.Çok nadirdi dostça yaklaştığı zamanlar bir insana,James bunun kıymetini bilmeliydi.Sustu ve cevap beklemeye başladı..

Bir kahkaha daha attı.

"Bir yarışma yapalım mı?Mahkemeye kadar duvarı delebilecek misin bakalım?"

Lafını bitirmemişti ki gardiyan gelip onlara yemek bırakmıştı.Ona Grenouille'in çabalarını anlatabilirdi ama mahkemeye kadar dalga geçmek için bir eğlence aracı olarak kullanacaktı onu.Tom bu ortamda zekasını pek iyi kullanamıyordu anlaşılan.

"Hey!Karnın açtır.Biraz enerji toplasana!" diyip tabağı ona doğru itledi.Bir yandan da kıs kıs gülüyordu.

Misafir

Sinirlendi.Dostça yaklaşımını James değerlendirememişti,üstüne üstlük bir de dalga geçiyordu.Yüzündeki sinir ifadesini koruyarak konuştu:

''Ben ciddiyim,dalgalık bir durum değil bu.Göreceksin,yine Azkaban'da kalacaksın.Delilleri Nyx bile kabul ettiğine göre.Bence bana yardım et.''

dedi ve yüzündeki ifadeyi korudu.Duvarda açtığı delik büyüyordu,4-5 avuç kadar olmuştu.Ama kemikte ufalanıyordu.Ya duvar delinmeden kemik bitseydi?Ne olacaktı?

"Nyx daha 20 yaşında!Çok genç!Büyük bir hata yaptığının o da farkında.İkinci mahkemede daha sağlıklı kararlar alacağına eminim." .Nyx'e sinirliydi ama yine de Grenouille'e karşı onu savunuyordu.Karnı acıkmıştı bunca şeyden sonra.Tabağındaki,patates püresine benzeyen şeyi bir süre karıştırdıktan sonra yemeye başladı.

Misafir

Grenouille hiç durmadan kazmaya devam ediyordu.İyice yorulmuştu,kemikte ufalanıyordu.Olsun,kazı yapabilecek başka kemiklerde vardı.Bu arada açtığı delik içine oturabilecek kadar büyüyordu.Delik büyüdükçe Grenouille'nin yorgunluğuda büyüyordu.Biraz daha kazdı,kazdı.James'ın bunun farkına varmasını istiyordu.En sonunda yorgunluğuna dayanamadı,önüne konan yemeği hızla yedi ve uyudu..

Uyandığında üzerinde büyük bir ağırlık vardı.Ne kadar uyuduğunu hesaplamak için saatine baktı ama gece kaçta yattığını bilmiyordu.Ama bu saate kadar uyuyabildiğine şaşırmıştı.Her tarafı ağrıyordu.Hala Azkaban'da olduğunun farkında değildi.Bir süre boynunu hareket ettirdikten sonra çevresine bakma fırsatı buldu.

O an dün gece olan şeyler beynine hücum etti.Azkaban'daydı.Hem de en azılı suçluların bulunduğu kattaydı.Bunun için Grenouille'e mi yoksa Nyx'e mi kızsaydı bilemiyordu.Bunları düşünürken,ağzı açık uyuyan Grenouille'e baktı.Onu boğazlamak geçmişti içinden ama vazgeçti.Başını daha fazla derde sokmak istemiyordu.

Gece yediği ye yemekten arta kalan tabağa bir tekme savurduktan sonra hücresinden dışarıyı izlemeye başladı.

Sylvia Grenouille'nun yakalandığını duyduğunda şaşırsa da onu yakalıyanın suçlu bulunmasına daha çok şaşırmıştı. Henüz bir gün önce tanıştığı bir adamı tanıyamayacağını kendine anlatmaya çalışsa da Tommy'nin suçlu olduğuna inanmıyordu.
Tommy'i ziyaret etmek konusunda birkaç kez fikir değiştirdi ve sonunda Azkabanda'ydı işte.
Bedenini kaplayan soğukluğa aldırmamaya çalışarak ilerledi karanlık koridorda.
Sonunda hücrenin önüne geldiğinde Tommy'i gördü. Tahmin ettiğinden daha iyi görünüyordu. Biraz ileride uyuyan Grenouille'e aldırmadan konuştu.

" Merhaba Bay Parker. "

Daha fazla konuşmadan karşısındakinin tepkisini bekledi.

O kadar dalmıştı ki duyduğu selamla yerinden sıçradı.Sesin kaynağına bakınca şaşırmamıştı.Ama buraya üzüntüsünü belirtmek için geldiğini umuyordu yardımcısının.Tom'un suçsuz olduğuna inanmasını umuyordu.Tanıştıkları günkü gibi, 'Size de Bayan Claythorne.' dedi ve ayağa kalktı.Demir parmalıklara biraz yaklaştıktan sonra karanlıkta kalmış yüzü ortaya çıkmıştı.Gülümsüyordu nedense.Tam bir psikopata dönüşüyordu herhalde.

"Aslında odama uğramanızı söylediğimde bunu kastetmemiştim." dedi gülerek.Bu durumda gülebildiğine inanamıyordu.Parmaklıklara biraz daha yaklaştı.

"Bayan Claythorne,ben hiçbir şey yapmadım.İnanın lütfen." dedi telaşlı bir şekilde.Neden bu kadar telaşlı olduğunu bilmiyordu.

'Size de Bayan Claythorne.'

Tommy'nin paslanmış demir parmaklıklara yaklaştığında gülümsediğini farketti Sylvia. Kendini kötü hissetti bir an. Bu hücrede olması gereken kişi Tommy değildi.

"Aslında odama uğramanızı söylediğimde bunu kastetmemiştim." demişti Tomy gülerek.
Sylvia da başarısızca gülümsemeye çalıştı.

"Bayan Claythorne,ben hiçbir şey yapmadım.İnanın lütfen."
Tommy'nin sesi şimdi telaşlıydı. Sylvia onu sakinleştirmek için bir kez daha gülümsemeye çalışarak konuştu.

"İnanıyorum Bay Parker. " dedi " Ama neyle suçlandığınızı tam olarak bilmiyorum. Eğer bana herşeyi anlatırsanız belki elimden gelen birşey olursa size yardımcı olabilirim. "

Sylvia söylediklerine kendisi de inanamayıyordu. Bir başkasına yardım etmek ve Sylvia. Gerçekten tuhaf davranıyordu son günlerde..

Sylvia'nın bir şey yapıp yapamayacağı konusunda ikilemdeydi.Belki biraz uğraşırdı ama onu buradan kurtarmaya yetermiydi bilmiyordu.

"Grenouille,ona yardım ettiğimi söyledi mahkemeye.Önceden hazırlamış olduğu sahte kanıtları da göstererek.Bayan Nyx'in de yardımıyla buradayım işte.". Bir küfür savuracaktı ki vazgeçti.Arkasını dönüp Grenouille'e baktı. "Onu yakalamışken öldürmeliydim.Ama yapamadım."

"Grenouille,ona yardım ettiğimi söyledi mahkemeye.Önceden hazırlamış olduğu sahte kanıtları da göstererek.Bayan Nyx'in de yardımıyla buradayım işte.Onu yakalamışken öldürmeliydim.Ama yapamadım."

Sylvia bir süre susup bakışlarını karanlık hücrenin duvarlarına dikti. Düşünüyordu. Kanıt varken ve bu kanıtlar sağlamken yapabilecek fazla birşey yok gibi görünüyordu.

" Bayan Nyx kanıtlara göre hareket etmek zorunda Bay Parker " dedi. " Yapılması gerekense kanıtların sahte olduğunu kanıtlamak. "

Bir süre daha sustu. Bakışları keskinleşmişti. Sonunda konuştuğunda bakışlarını da Tommy'e çevirmişti.

" Kendinizi nasıl savunmayı düşünüyorsunuz? "

"Kanıtların canı cehenneme!" diye haykırdı birden.Sonra tekrar kendine geldi. "Özür dilerim.Kanıtların sahte olduğunu herkes biliyor olmalı.Bunu Grenouille de söyledi ama benden başkasına söylemedikçe bir işe yaramaz.". Yüzüne şeytani bir ifade yerleşmişti şimdi.

"Kendimi fazla savunmayacağım.Daha iyi bir planım var." dedi gülümseyerek.Dün gece aklına muhteşem bir fikir gelmişti.Ve bunu şimdi anlatmayacaktı Sylvia'ya.Nedenini bilmiyordu -sorgulayacak da değildi- ama biraz meraklanmasını istiyordu.

"Beni boşverin.Benim yokluğumda daireyle ilgilenmek size düşüyor Bayan Claythorne."

"Kanıtların canı cehenneme!" diye bağırmıştı Tommy. Çıldırmış gibi görünüyordu. Sylvia ise ne yapacağını bilemez halde ona bakmayı sürdürdü.
Neyse ki hemen sonra sakinleşmişti.

"Özür dilerim.Kanıtların sahte olduğunu herkes biliyor olmalı.Bunu Grenouille de söyledi ama benden başkasına söylemedikçe bir işe yaramaz.".

Sylvia bir şeyler söylemek istedi ama ne söylese boşa olacağını biliyordu. Tam o sırada Tommy'ni konuşmasıyla çabasından vazgeçti.

"Kendimi fazla savunmayacağım.Daha iyi bir planım var."

Tommy planının ne olduğunu anlatmadı. Sylvia da sormayı gerekli görmedi. Bir süre sessiz kaldılar.

"Beni boşverin.Benim yokluğumda daireyle ilgilenmek size düşüyor Bayan Claythorne." dedi sonra Tommy

"Siz daireyi düşünmeyin. Emin ellerde. " diye cevap verdi Sylvia gülümseyerek. " Ve planınız her neyse umarım işe yarar. "

"Teşekkür ederim.Hiç merak etmeyin.Kesinlikle işe yarayacak.Bu arada sizden bir ricam daha var,Bakanlık'a gidip yeni bir mahkeme istediğimi söyler misiniz?Zaten büyük ihtimalle bir mahkeme daha yapacaklar ama söylerseniz bunu hızlandırabilirler." dedi hiç nefes almadan.

Sylvia Tommy'nin ricasına gülümseyerek cevap verdi.

" Tabii ki. "

Kısa bir sessizlikten sonra Sylvia artık gitme zamanının geldiğini anladı.

" Sanırım artık gitmeliyim. " ve ekledi. " İlk işim ricanızı yerine getirmek olucak. Emin olun gerçekler ortaya çıkacaktır. "

Tommy'e hafifçe gülümsedikten sonra kasvetli koridorda ilerliyerek uzaklaştı.

Sylvia'nın temennisine gülümsemekle yetindi.Sonra arkasını dönüp Grenouille'e baktı.Aslında hiç savunmaya ihtiyacı yoktu mahkemede bulduğu çözüm sayesinde.Buradan kolay bir şekilde çıkacaktı.Ama Grenouille'le iyi eğlenecekti o zamana kadar.

Misafir

''Haha!Güleyim bari,bu Tommy denen salak beni tufaya düşürebileceğini sanıyor hala!''diye düşünüyordu Grenouille.Ama olsun,Tommy Grenouille'yi kandırdığını,onunla eğlendiğini sansın,önemli değildi.Çünkü Grenouille'nin zerresi zerresine hazırlanmış bu planı kusursuz bir biçimde işliyordu.Az önce Slyvia Eleanor ve Tommy konuşmuşlardı,Slyvia onu ziyarete gelmişti.Tommy'de Grenouille'nin ona iftira attığını ve yeni bir mahkeme istediğini söylemişti.Kurulmuş bir oyuncak gibi,ya da bir makine gibi işliyordu planı.Herşeyi düşünmüştü,her ihtimale karşı bir fikri vardı.Ee,boşuna ellerini içeri sokup kazağına tutunarak kazmıyordu bu duvardaki tüneli.Kemikte de hiç parmak izi yoktu.Ve gece Grenouille bir ara kalkmış,biraz zorla da olsa kemikleri uyuyan Tommy'nin eline tutuşturmuş,kemikleri Tommy'nin parmak izleri ile süslemişti..Ve bu işide ellerini kazağının içine sokarak yapmıştı.Kemiklerin üstünde Grenouille'nin kazağının izi de bulunursa,bunun James'ın bir komplosu olduğunu söyleyecekti.Parmak izi,ya da herhangi bir iz bırakmamaya çalışıyordu hiçbiryerde.Ve uyanık olan Grenouille saatlerdir James'in konuşmalarını dinlediğini farkettirmemek için kapalı tuttuğu gözlerini açtı ve kalktı,Tommy'ye dönerek:

''Selam iyi çocuk.Nasılsın?Gabriella nasıl?''

dedi.Sonrasında ise ruh emiciler bir yemek getirdi,bu da et yemeği idi.Et yemeğini iştahla yedikten sonra duvara yaslandı ve daldı düşüncelere..