Aaron'un Odası

Aaron'un odasıdır.Giriş çeşitli kara büyülerle korunduğundan içeri girilmesi imkansızdır.

Oda çoğu zamanki gibi rutubeyliydi ve Aaron yine yerinde yoktu.Önce odanın içi yeşil bir ışıkla aydınlandı ve daha sonra şöminenin içinden yavaşça odaya süzüldü bir silüet.Asasını çıkarıp hafifçe salladığında bu kişinin Aaron olduğu anlaşılmıştı ancak.Asasını çeketinin iç ceplerinden birine yerleştirip masasını başına geçti.

Cekmecelerden boş bir kağıt çıkardı ve masanın sol üst köşesinde duran tüy kalemi alıp son derece özensiz bir yazıyla bir şeyler karaladı.Ardından elini ağzına götürüp tiz bir ıslık çaldı ve odanın neresinden geldiği belli olmayan bir baykuşa emanet etti kağıdı.Kağıdın üstünde ne bir adres ne bir isim vardı.Sadece "Oturan Boğa" diye bir rumuz bırakmıştı kağıtta.

Masasından kalktı ve odanın içinde bir ileri bir geri yürümeye başladı.

***

Yorgunluk,can sıkıntısı içinde ilerlemekteydi Knockturn Yolu'nda.Ne işi vardı bilmiyordu,sanki onu buraya işaretler çekiyor gibiydi.Niçin geldiği kafasına dank etti(!) neden burda olduğunu düşünmenin verdiği boşluktayken.Kitap alacaktı,ona burası önerilmişti.Dersi için iyi olacaktı bu cadde.Caliginosus Palina Kitapçısı'na gidecekti.Oradan Yunanca yazılmış bir kitap alacak,parasını ödeyip gidecekti.Ya da orada durabilirdi,başka kitaplarda alabilirdi.Bilmiyordu,zaten yolda yürüdüğü sırada kitapçı gözüktü.İçeri girdi hemen,ama içeride kimse yoktu,kitapların kağıt kokusundan başka.Aramaya başladı istediği kitabıibelkide kitabı bulana kadar dükkanın sahibi de gelirdi.Arıyordu,arıyordu.Bir türlü bulamıyordu kitabı.Etrafına bakınırken birden kapısı hafif açık ve içeriden ışık gelen bir kapı gördü.Kapıya yaklaştı,iki kere tıklattı ve:

''İçerde kimse varmı?''

dedi.Cevap gelecekmiydi acaba?Bilmiyordu,bekliyordu.

***

Dolanmaktan sıkılan Aaron dolabına doğru süzüldü ve içerdeki asalara göz gezdirmeye koyuldu.Hepsi de Spes Salutisê aitti ama istediği zaman kullanabiliyordu.İçlerinden anka kuşu işlemeli bir tanesini aldı ve incelemeye başladı.

Birden bir ayak sesi duydu ve gözleri fal taşı gibi açıktı.Ses giderek artıyordu ve Aaron'un arkası dönüktü kapıya.Sağ ayağını hafifçe kırarak kendini geriye doğru fırlattı.Böylece yumuşak bir iniş yapabilecekti.Asa hala elindeydi ve attığı taklayla odanın karanlık bir köşesindeydi artık.

Ansınız bir ses içeri girmek için izin istedi.Aaron o an duraksadı.Şu güne kadar düşmanlarından hiçbiri kapısına kadar gelip girmek için izin istememişti.Ama bu bir şaşırtmaca da olabilirdi.Asayı kapıya doğru çevirdi ve sanki bir ip doluyormuşçasını asasını döndürüp yavaşça kendine çekti.Asa göğsüne yaklaştıkça kapıda açılıyordu.Sonra asanın kapıyla olan büyü temasını kesti ve adamın içeri girmesini beklemeye koyuldu.

***

Garipti.İçeride biri olduğu halde ne ses geliyordu,ne de soluk.İçerideki adam kapıyı asa ile kendine çekiyor,kapıyı açıyordu.Konuşmayı pek sevmiyordu herhalde.Tomi kapının açılmasının ardından içeri girdi.Oda rutubetli idi,hafif yeşil bir ışıkla aydınlanıyordu.Egzotik bir havası vardı odanın sanki.Yada Tomi öyle sanıyordu.Düşüncelerini daha fazla uzatmadan,karşısındaki kişinin kendisi hakkında ayakta durup konuşmayan bir moron olduğu düşündürtmeden,adama döndü ve:

''Merhaba.Ben Tomi Xavier Allison.Bir kitap arıyorum da.Buranın sahibi sizmisiniz?''

dedi.Biraz saçma bir sorumuydu bu?Bu odada bir eleman bulunmazdı herhalde.Ama maksat konuşmaktı,biraz da laf olsun diye konuşmuştu Tomi.Sustu,bu konuşmayan adamdan cevap bekliyordu..

***

Aaron asasını bu sefer de dolaba doğru savurdu ve asa dolabı hafif bir gürültüyle kapandı.Adama gülümsemeye çalıştı ve :

"Elbette...Ne tür bir kitap arıyorsun Tomi ?"

dedi ve tekrar masasına geçip oturdu.Neden bu kadar gerilmişti ki ? Belki de bu hafta sonu Macaristan'da olanlar yüzünden, yada Unkown'un ona savurduğu boş tehiditten . . .

"Aslında buraya geldiysen aradığın tür belli."

dedi tecrübelerine dayanarak.Sonra anka işlemeli asayı masay doğru bırakıp Tomi'nin vereceği cevapları beklemeye başladı.

***

Adamın biraz önceki soğukluğu gitmişti biraz.Gülümseyerek cevap verdi Tomi'ye:

"Elbette...Ne tür bir kitap arıyorsun Tomi ?"

Tomi eski yazıtlarla ilgili,ama kendini de ilgilendiren(!) bir kitap arıyordu.Tomi bunu düşünürken,adam konuştu:

"Aslında buraya geldiysen aradığın tür belli."

Tomi de cevapladı bu soruyu düşüncelerinden sıyrılarak:

''Evet,aslında dediğin gibi.Ama hem benim,hemde dersim için işe yarayacak bir kitap arıyorum.Kitabın adı ''Önceden Sonraya Karanlık Lordlar''.Yunanca bir kitap olmalıBurda bulabileceğimi duymuştum,acaba burada varmı?''

dedi.Adamın cevabını beklemeye başladı,sohbette ilerliyordu..

***

Aaron kitabın adını duyunca bir an eski anılara daldı.Hemen hemen hepsiyle düello etmişti.Acımasız, kuralsız düellolar.Ama sonuncusu ona çok pahalıya mal olmuştu.Geçmişini kaybetmişti.Geleceği ise tam bir bilinmezdi.

"Canlı bir kaynak ister misin bu konuda ? Ama yunanca değil."

dedi espirili bir tavırla.Daha sonra ekledi :

"Bu arada içecek bir şeyler ister misin ? "

dedi evcinini çağırırken.

***

Sorusuna cevap beklerken adamın gülümsemeli cevabı ile düşüncelerinden uyandı:

"Canlı bir kaynak ister misin bu konuda ? Ama yunanca değil."

dedi espirili bir tavırla.Daha sonra ekledi :

"Bu arada içecek bir şeyler ister misin ? "

Evet,içecek birşeyler gayet iyi olurdu aslında.Ateşviskisi istiyordu canı.Adama döndü ve:

''Evet,bir ateşviskisi iyi olur.Bu arada,canlı kaynağımız kim?''

dedi gülümseyerek.Kötü niyetli değildi cümlesi,dostça idi.Adam ne cevap verecekti acaba?

***

Aaron soğukkanlılıkla çekmeceye eğildi ve bir zarf çıkardı.Zarfı yavaşça açıp içinden ilk fotoğrafı çıkarıp masanın ortasına fırlattı.Bir süre Tomi'ye baktı ve aynı soğukkanlılkla fotoğrafta bir yeri işaret ederek :

"Yıl 1836...İlk ölüm yiyen karargahıdır burası.Özel bir büyüyle gidilebildiğinden ülke olarak asla saptanamadı."

dedi.Sonra tekrar zarftan bir fotoğraf çıkartıp öncekinin yanına koydu.

"Bilinen ilk lord öldürüldükten sonra ortaya çıktı."

dedi fotoğrafı işaret ederek.Sonra aynı ciddiyette sözlerini sürdürdü.

"Yeri Atlas okyanusunda bir ada.Tam olarak tespit edilince ada ZAY tarafından havaya uçuruldu."

Tomi'ye bir süre daha baktı.Aslında Tomi'ye bakmıyordu, tekrar anılara dalmıştı.Dışardan gelen bir karga çığlığıyla sıyrıldı anılardan ve zarftan son fotoğrafı çıkarıp Tomi'nin önüne itti.

"Yıl 1960...Bunun hakkında başka yerde en ufak bir bilgiye rastlayamazsın.Spes Salutis ajanları adamlar tarafından tek tek tasfiye edildi."

dedi ve anlatımını bitirince Tomi'nin vereceği tepkiyi beklemeye başladı.İlk defa Spes Salutis'ten birine bahsetmişti.

***

Aaron soğukkanlılıkla
çekmeceye eğildi ve bir zarf çıkardı.Zarfı yavaşça açıp içinden ilk
fotoğrafı çıkarıp masanın ortasına fırlattı.Bir süre Tomi'ye baktı ve
aynı soğukkanlılkla fotoğrafta bir yeri işaret ederek :

"Yıl 1836...İlk ölüm yiyen karargahıdır burası.Özel bir büyüyle gidilebildiğinden ülke olarak asla saptanamadı."

dedi.Sonra tekrar zarftan bir fotoğraf çıkartıp öncekinin yanına koydu.

"Bilinen ilk lord öldürüldükten sonra ortaya çıktı."

dedi fotoğrafı işaret ederek.Sonra aynı ciddiyette sözlerini sürdürdü.

"Yeri Atlas okyanusunda bir ada.Tam olarak tespit edilince ada ZAY tarafından havaya uçuruldu."

Tomi'ye
bir süre daha baktı.Ve
zarftan son fotoğrafı çıkarıp Tomi'nin önüne itti.

"Yıl
1960...Bunun hakkında başka yerde en ufak bir bilgiye
rastlayamazsın.Spes Salutis ajanları adamlar tarafından tek tek tasfiye
edildi."

''Hmm.'' diyerek düşündü içinden.Tamam,bunlar doğru bilgilerdi,yalan söylemediğine emibdi ama karanlığın ilk belirtileri ozamanlar .çıkmamıştı.Adama döndü ve:

''Şaşırdım.Bilgiler için sağol.Ama karanlığın ilk belirtilerinin 1836'da ortaya çıktığına eminmisin?Ben farklı bir biçimde biliyorum da..''

Geçmişinden neden sır veriyordu Tomi!Kimseye anlatmaması,hissettirmemesi gerken birşeydi geçmişi.Sustu,adamın cevabını beklemeye başladı...

***

Aaron koltuğuna iyice yaslandı ve :

"Karanlık zamanın başlangıcından beri var ben sana ilk saptandığı tarihleri söyledim."

dedi ciddi bir tavırla ve fotoğrafları tek tek toplayıp tekrar zarfa koydu.

***

Aaron koltuğuna iyice yaslandı ve :

"Karanlık zamanın başlangıcından beri var ben sana ilk saptandığı tarihleri söyledim."

dedi ciddi bir tavırla ve fotoğrafları tek tek toplayıp tekrar zarfa koydu.Tomi düşünüyordu,geçmişinden açık verse iyi olurmuydu?Geçmiş,geçmişti.Artık geleceğe bakmak lazımdı.Geçmişini tamamen ifşa etmese de açmaya,açık vermeye karar verdi.Tomi adama döndü ve:

''Tamam,haklısın.Ben biraz daha darklı birşeyden bahsediyordum.Hiç Necrosefurus'u okudunmu?Burda karanlığın ilk saptanışının farklı olduğu söylenir.1150'li yıllarda,falan.Bundan bahsediyorum.Bu arada,Spes Salutis nedir?''

Kendinden biraz açık verdikten sonra hemen konuyu değiştirdi.Spes Salutis neydi gerçekten?

***

(Rp Out:Necrosefurus için lejantıma bakabilirsin..)

Aaron karşısındakinin konuyu değiştirmek istediği farkedince fazla üstelemek istemedi.Ama Spes Salutis'ten biraz bahsetmeye kadar verdi.Ne de olsa birkaç güne gazetelerin manşetlerini süsleyeceklerdi.

"Zay gibi bir örgütlenme.Biraz daha gizli ve bakanlıkla iş birliği içersinde olmayan bir oluşum."

diye kısa kesti Aaron.

***

"Zay gibi bir örgütlenme.Biraz daha gizli ve bakanlıkla iş birliği içersinde olmayan bir oluşum."

diye kısa kesti adam.Ama birşeylere meraklı gibiydi,Tomi'yi sıkıştıracakmıydı yoksa?Bilmiyordu,çok açmadıkça Tomi ona biraz bilgi verebilirdi.Tomi ona Grenouille'yi sormaya karar verdi:

''Grenouille Allison'u tanıyormusunuz?Hani şu ünlü ölümyiyen?''

Niye sürekli konuyu değiştiriyordu ki Tomi?Ama oldun,buda önemli bir konuydu...

***

Aaron biraz düşünceli bir halde Tomi'yi süzdü.Kimliğini açık ettiği anda Bakanlıkla papaz olacağını bildiğinden tedbiri elden bırakmamakta kararlıydı.

"Evet birkaç kez Gelecek Postası'nda okumuştum."

dedi.Bu konuların burada irdelenmesinden hiç hoşnut değildi Aaron.Saatine bakarmış gibi yaptı.Sonra da gülümseyerek:

"Eh, afedersiniz bir randevum var."

dedi kibar bir tavırla.

***

"Eh, afedersiniz bir randevum var."

Olabilirdi.Ara sıra bir sohbet esnasında Tomi'ninde böyle işleri çıkıyordu.Adama döndü ve onaylar bir ifade ile:

''Olabilir.O zaman ben gideyim,sizde benim ardımdan gidersiniz randevunuza..''

dedi ve iyi günler dercesine bir bakışla oradan ayrıldı..

***

Aaron ayağa kalkıp anka işlemeli asayı dolaba tekrar koydu ve hiç vakit kaybetmeden ceketini alıp şömine alevlere arasında kayboldu...

Out : Kurgulu rp'dir.Damlayan uyarı alacaktır.

Aaron Zay karargahından çıkar çıkmaz kendini dükkana attı.Sinirleri yeterince gerildiği için biraz rahatlamaya ihtiyacı vardı.Çabucak odasına geçti ve atkısıyla, paltosunu çıkarıp kendini rahat, deri koltuğuna bırakıverdi.Düşünülecek o kadar mevzu vardı ki .. Bir o kadar da gerçekleştirilmesi gereken plan ...

Lord'u muggle seçimlerinden önce yakalamalıydılar ama Jose meselesi ZAY'la ortak çalışırken epey bir güçlük çıkaracağa benziyordu.Tüm samimiyetine rağmen ona pek kimse inanmıyordu.Aslında Tommy, bakan ve Feanor'u ikna ettiği için gerekli merciilerle anlaşmış sayılırdı ama yine de arkadasında desteğe ihtiyacı vardı.

Olivia dışarda dolaşıyordu biraz dışarda dolaşma ihtiyacı vardı e canı çok sıkkındı tek başına dolaşmak onu bayağı üzüyordu henüz yakın bir arkdaşı yoktu..Etrafı izlerken karşısına duran Caliginosus Pagina Kitapçısını gördü yaklaştı rafta duran kitaplar çok güüzeldi...kitap okumayı gerçekten çok seviyordu evinde bir kitap odası bulunuyordu..Bu odadan çıkası gelmezdi...Ama şu an o evde yaşamıyordu.KArşısında duran kitapçıya girdi içeri girdi..İçeri girdiği zaman büyük bir sessizlik vardı o yüzden ''Kimse yok mu'' dedi içerde kimse yok gibi gözüküyordu.. İçerisi soğuktu yada Olivia üşüyordu kitaplara gezinerek bakıyordu o sırada da kimse yokmu diyordu...

Aaron düşünmekten sıkılıp bakanlığa yollayacağı evrakları hazırlamaya başlamıştı ki içerden bir takım ayak sesleri ve onu takip eden "Kimse yok mu?" sesleri geldi.Kalemi parşömenin üstüne bırakıp içeri doğru yöneldi.Kapıyı yavaşça açıp içeri süzüldü ve kitapları inceleyen bir bayan gördü.Ona doğru birkaç adım attı ve bu sırada da :

"Yardımcı olabilir miyim ?"

diye sordu kibarca.Şu güne kadar kadınlarla pek yakın olmamıştı.İşlerinden olsa gerekti ama belki de onlardan kaynaklanıyordu.Ama yine de onlara ne derece nezaket gösterileceğini biliyordu.

İçerden birinin geldiğini gördü içerden düzgün bir beyfendi geldi...İyi birine benziyordu ..Derken adam :
"Yardımcı olabilir miyim ?" dedi ,Olivia '' Yok gerek yok sadece bakıyordum sağolun..''
Olivia adamın nazik davranışı hoşuna gitmişti böle bir zmanda böyle erekekler bulmak gerçekten çok zordu...Bayanlara kaba davranılmasından hiç hoşlanmazdı Olivia..Yanlış ve kaba davranışlarda olduğu zman gerçekten çok sinirleniyordu..Ama adamın böle davranması gerçekten büyük nezaketti..Olivia'nın şapkası kafasındaydı rahatsız oldu ve çıkardı..Üşümesine rağmen şapkasını çıkardı..

Aaron kadını şöyle bir süzdü ve düzgün bir tip olduğuna karar verdi.Buralarda genelde karanlık büyücüler cirit attığından böylelerini bulmak zordu.Gülümseyerek bir adım daha attı ve :

"Ama her gelen büyücü böyle derse benim yapacak bir işim kalmaz."

dedi.Arada bir muhabbet konusu açmaya çalışıyordu, bunca kargaşadan sonra iyi gelecekti.

Olivia gittikçe beğeniyordu adamı..Canı skkındı belki adamla konuşabilirdi..Adamı süzdü gereçkten çok karizmatikti Olivia kimseyi kolay kolay beğenmezdi...Adam şanslıydı ama farkında deildi bunun içinden güldü Olivia..Adını bilmediği bu kişi gülümsedi ve bir adım attı..
"Ama her gelen büyücü böyle derse benim yapacak bir işim kalmaz."

Gerçekten doğruydu ama Olivia ölesine bakıyordu..Adamın gözlerini içine bakarak...

''Ama gerçekten ihtiyacım yok ben ölesine bakıyordum ama yardımcı olmak isterseniz benimle birlikte kitaplara bakabilirsiniz yani eşlik ederseniz sevinirim..''dedi Olivia adamın o ışıldayan gözlerine bakarak ...

Aaron bu cevap karşısında elini uzattı ve :

"Aaron."

diye kendini tanıttı.Belki de yıllardır bir kadının elini sıkacaktı.Alışık olmadığı bir durum olsa da fazla heycanlı değildi.

Gülümsemeye ve kendini kasmamaya çalışarak, yüzündeki resmi ifadeyi kaldırmaya özen gösterdi.