Savaş Arazisi

Buradaki tek kural ; ölmeyip öldürmektir. Burada eskidende çok çetin savaşlar olduğundan çimenlerin üstünde kemikler ve hiç çıkmayan kan lekeleri vardır. Burada ağaç vb. hiçbirşey bulunmamaktadır.

Kurallar
- Saçma sapan rp yapanlar anında uyarı alacaklardır.
- 5 dakika kuralı geçerlidir. Sitemizdeki Düello Sistemide aynen burada uygulanmaktadır.
-Çoklu düellolar sırayla yapılacaktır.

Örneğin ; 5 Kişi varsa Ali , Ayşe , Fatma , Recep ve İvedik
Ali ve Ayşe Karanlık Taraftaysa diğerleri de Aydınlık Taraftaysa ilk kimin yazıcağına kendileri karar verirler. Örneğin ilk Aydınlık Taraf saldıracaksa. Fatma , Recep ve İvedik saldırırlar , Ali ve Ayşe ise kendilerini koruduktan sonra saldırıya geçebilirler.

Not: Unutmadan ekliyim saldırıda sırayla olacaktır. Aydınlık Taraf Saldırıyı bitirdikten sonra 1 kişiyse 5 dakika 2 kişiyse 8 dakika 3 kişiyse 11 dakika olacaktır. Kişi arttıkça dakikada 3 dakika artacaktır.Son birşey saldırıda sırayla olacak demiştim. Örneğin ;
Fatma
Recep
İvedik
yazdıktan sonra süre başlayacak ve
Ali
Ayşe
Bu sıra bozulamaz !
Birde arkadaşlarınızdan biri mesela Ali rpsinde Ayşe'yi korursa Ayşe ona göre rpsini yapar. Birde çoklu düellolar ekip işidir arkadaşlar. 8 Dakkada 4 Satırlık 2 rp ! Arkadaşlarınızın hızlı olması gerekmektedir =)

Rup sessiz adımlarla şatosundan çıkıp araziye ayak bastı. Basar basmaz yerdeki ölüler onu selamlarcasına iki kat daha sessizleştiler. Bu alana ayak basmayala çok olmuştu. Burda kan döküp deli çığlıklar atmayalı nede zaman geçmişti. Bir anda anlına keskin bir ağrı saplandı. Zorlukla ayakta kalmayı başarabildi ama gözleri teslim olmuştu bile.

" Feanor bakıyorumda kendini geliştirmişsin. " Gelen bir ışık huzmesi ve çığlıklar. Gözlerini açmaya çalıştı. Tam yere düşecekken asasıyla dengesini sağlamaya çalıştı. Vücudu tekrar kazandı ama gözleri birkez daha anılarla dalgalanmaya başladı. " Vay vay kimleri görüyorum. Antony Pharaoh. Avada Kedavra. " Çıkan bir yeşil ışık huzmesi ve sağa atlayan bir adam. Rup kendine zorlukla gelebildi. Sanki başının içinde davul çalıyordu.

Acı git gide artarken bu sefer Rup'un bedenide savaşı kaybetti. " Pat " sesi ile yeri boylarken gözleri anılarla kamaştı. Feanor ve Antony'nin büyüsünden " Protego " büyüsüyle kurtulduktan sonra ikisinede kinle baktı. Neredeyse 2 gündür düello ediyorlardı. Herkes bitkindi. Diğer ölümyiyenler ve seherbazlar oturmuş bu 3 kişinin amansız düellosunu izliyorlardı. Herkes bu düelloyu bir film tadında seyrederken aktörlerden biri olan Rup bu safsatadan sıkıldı ve asasını iki ölümcül düşmanına doğrultup " Lanetli " aleviyle karışmış öfkesini onlara püskürttü. " Hahahah ! Elveda ! " Seherbazlar ve ölümyiyenler korkudan bir bir cisimlenirken Antony ve Feanor güçlerini birleştirip büyüyü yok ettiler. Öfkelenen Antony bir Avada laneti gönderdi. Rup hiç geri çekilmeden Avada laneti gönderince büyüler havada çarpıştı ve bu 3 kişinin ortasına şimşek düştü.

Şimşeğin etkisiyle 3'ü de farklı yerlere savruldu. Rup gözünü açtığında kendisini yerde çimenlerin üstünde yatarken buldu. Etrafına baktığında kimsenin olmadığını gördüğüne sevinip kalktı. Üstünü silkeledikten sonra orada öylece bekledi ..

Vera toplantı çağrısıyla acilen bu birçok ölümün yattığı araziye gelmişti. Bunu şu an hiç beklemese de ayrıca tatsız bir görüşmeden de kurtulmuştu. Lord'un diyeceklerini de merak ediyordu, uzun zamandır acil bir toplantı olmamıştı.

Sessizce ilerledi ve karşıda Lord'un siluetini görünce daha fazla adım atmadı. Eğildi hafifçe,

"Lordum,"

Bir yandan Sylvia'nın durumunu nasıl açıklayacağını merak ediyordu. Kendi de yeterince öfkelenmişti, ama hala onu döndürebileceği düşüncesi içerisindeydi. Ama açıkladığında işler bu şekilde gitmeyebilirdi. Sadece hala Sylvia'nın aptallığına şaşırıyordu, ne yani böyle biteceğini mi zannediyordu? Deneyimsiz bir aptal gibi davranıyordu.

...

Lord söyleyeceklerini söyledikten sonra izin alarak ordan ayrıldı. İçi hiç rahat değildi.

Misafir

Jose karanlık işaretin parlamasını hiç beklemediği bir anda çağrı gelmişti.
ama Lordunun çağrısı onun için herşeyden daha önemliydi ve hiçbir işin tamamlanması gerekiyordu lordunun isteği karşısında...
Araziye cisimlendi ve lorduna bağlılığını ifade edecek şekilde diz üstünde çöküp selam verdikten sonra lordunun işaretiyle ayağa kalkıp etrafı izledi bir süre eski savaşların anısı zihninde yankılandı. lordunun yanında savaştığı günler kimliğini açıkladığı ilk savaştaki bakanlıktan iş arkadaşlarının şaşkınlığı "ne güzel günlerdi onlar" diye iç geçirdi şeytani bir gülümsemeyle ardından; ne yapacağız acaba diye merak ederek bir yandan da bir yerlere saldırmayı umarak geri kalan ölüm yiyenlerin çağrıya cevabını bekledi

Misafir

Sol bileğindeki karanlık işaretin dağlanmasıyla Karen, Lord' unun hizmetine gitme vaktinin geldiğini elbetteki anlamıştı. Şuan Hogwarts' ta olması nedeniyle St. Mungo' ya göre daha rahat ortalıklardan kaybolabilirdi zaten. Burada ilgilenmesi gereken hastalar vardı. Hatta birkaç öğrencinin durumu oldukça kötüydü ama şuan bunu hiç umursamıyordu bile. En öncelikli göreviydi ölüm yiyenliği...
Hızla revirden ayrılıp odasına gitti. Hazırlıklarını yaptıktan sonra planını yaptı.
Önce yasak ormana gidecek oradanda savaş arazisine cisimlenecekti.
**
Bu akşam herkesin burada olması gerekiyordu. Uzun sürenin ardından bu en önemli toplantıydı belki de. Ve Karen, Lord' unun hiç bir mazereti kabul etmeyeceğine emindi.
Araziye cisimlendiğinde O orada, tüm otoritesiyle beklemekteydi. Etrafa bakınma gereği bile duymadan yanına gitti ve eğilip tüm minnettarlığını ve bağlılığını göstermeye çalıştı.

"Emrinizdeyim Lordum." dedi ve çemberdeki her zaman bulunduğu yerini aldı.
Kardeşi Marcia' nın gelip gelmeyeceği hakkında en ufak bir fikri yoktu. Keşke giderken onada sorsaydım demeden edemiyordu bir türlü ama artık geçmişti.
Gelmeseydi sadece karanlık lord değil, Karen' da çok kızacaktı.

Malikanede sol kolunun sızlaması üzerine hiç vakit kaybetmeden araziye cisimlenmişti.Lord'u orada gördü.Etrafında da genç ölüm yiyenleri...Karanlık Lord'a sadakatini tam anlamıyla yansıtan bir ses tonuyla konuşmaya başladı..:

- Selam sana ey yüce Lord.Hizmetkarın David emrinde...

Lord'un ona doğru bakmasıyla ufak bir reverans yaptı.Ardından çemberdeki yerini aldı.İçinden bütün yeğenlerinin bu toplantıya katılmamazlık etmemeleri için dua ediyordu.Ve oğullarının...

Misafir

Kolunda hissettiği dayanılmaz acı, en büyük mutluluğuydu. Gözlerindeki zafer ifadesiyle birlikte, uzun zamandır uğramadığı, fakat kendi odasından daha iyi bildiği araziye cisimlendiğinde, ruhuna büyük bir merak ve heyecan hakimdi.
Vakit kaybetmeden büyük dairedeki yerini aldı ve Lord'unun karşısında diz çöktü;

-Lieselotte Dyre Allison, sadık hizmetkarınız yeniden emrinizde Lord'um. Son toplantılara gelemediğim için affınıza sığınıyorum.

Bunları söyledikten sonra, göz ucuyla etrafındakileri süzdü. Bazıları dizleri titreyen küçük çocuklardı adeta.

Misafir

"Sectum Sempra" Tam göğüsüne yara alan seherbaz yere düşmüştü.Ardından arkasını dönerek. "Bumbardie" diye bağırdı ve Yıkılan duvar 2 kişiin üzerine geçti.Derin bir nefes aldıktan sonra arkasınan koşan adama döndü ve gözüne bir yumruk çaktı.Sonra asasını kaldırarak. "İmperio" diye bağırdı.Çarpan ışık adamı kontrol etmeye yetmişti.Adam 3 seherbazı Şaşırtarak etkisiz hale getirmişti.Ardından asasını kafasına dayayarak intihar etmişti.Anthony'nin şu an düşüne bildiği tek şey James'i burada bulabilmek ti Ağzının payını vermek için yanıp tutuşuyordu.

Kısa bir süre sonra Lordunun onu çağırdığını hissederek Pop sesiye cisimlendi.Lordu Her zamankinden biraz daha Heyecanlı gözüküyordu:

"Buradayım Lordum"

dedi sessizce

Isa toplantı çağrısını duymuş bütün işlerini bırakmıştı. Oraya cisimlenmesi dikkat çeker gibi düşündü. Bazen cisimlenmeleri bile takip ettiği oluyordu bakanlığın. Bu yüzden hemen süpürgesini aldı ve hızlıca koşarak evin önüne çıktı. Ölümyiyen olduğunu sandığı bir kaç kişide onun gibi evin önüne çıkmıştı. Isa çevresine bir kaç saniye baktıktan sonra süpürgesine bindi. Sert bir şekilde topuğunu yere vurdu ve süpürge o anda havalanmaya başladı. Isa yorgunluğundan olsa gerek ilk başta düşecek gibi olmuştu süpürgeden. Ama kısa bir süre sonra dengeyi sağladı. Hava soğuk ve rüzgarlıydı. Rüzgar onun yüzüne bir kamçı gibi vuruyordu. Bu yüzden sürekli Isa'nın gözü kapanıyor, ağaçlara çarpma tehlikesi geçiriyordu. Neyse ki sağsalim savaş alanına varmıştı. Şuanda savaş alanındakilere yukarıdan bakıyordu. Henüz herkez toplanmamıştı. Sadece 6 kişi vardı Lord'un dışında. Yavaş bir iniş yapabilmek için kavis alarak alçalmaya başladı Isa. Ayağını yumuşak toprağa bastıktan sonra rahatladı. Eline süpürgesini aldı ve diğer ölüm yiyenlerin yanına geçti.Dizlerinin üstüne eğildi.

"Emrinizdeyim,yüce Lord'um."

Rup müritlerinin alanı doldurmasını yavaşça izledikten sonra hepsini teker süzdü. Onu selamlamalarına hiç bi karşılık vermeden orada öylece durdu. Sessizce asasını çıkardıktan sonra zarif bir şekilde salladı. Ortada bir sandalye belirdi. Ona oturduktan sonra ölümyiyenlerini tekrar süzdü. Ardından İsabel'e döndü. Görevleri kolaydan zora doğru verecekti.

" İsabel , senin kolay bir görevin var. Gelen öğrencileri zehirleyeceksin ama 1 tanesini değil. Sizin o küçük hastaneniz tıklım tıklım olduğunda hepsinin yemeğine zehir katıcaksın. " Sözünü bitirdikten sonra kafasını çevirdi. Bu sefer gözleri güzel ölümyiyenlerinden Montheith'e kaydı. " Sende İsabel'le birlikte çalışacaksın. " dedikten sonra biraz durdu. Sanki bir ses duymuştu. Ses tekrar gelmeyince kafasını başka yana çevirdi.

Aha ! İşte oradaydı. Gözleriyle Jose'nin röntegini çektikten sonra biraz duraksadı. O daha yeni ölümyiyen olmuştu ona güvenemedi. Ardından gözleri en sadık ölümyiyeni gördü. " Darkcurse 29 Ocak'ta MonteCarlodaki Katedral'i ziyaret edeceğiz haberin olsun. Eragon ve Grenouille gelince onlara söyle. " dedikten sonra gözleri tekrar Jose'yi buldu. Hata yapsada ne olurdu ki ? İlla o listeyi alacaktı.

" Jose ! 30 Ocak'ta Esrar Dairesindeki Z.A.Y Listesini istiyorum. Bunu istiyorum. " dedikten sonra derin bir nefes aldı ve aklındaki diğer düşünceleri dile getirdi.

" 5 Ocak'ta Eragon , Antony , Grenouille ve ben Z.A.Y ' lıların tepesine bineceğiz. Geri kalanlarıınız da dışardı muggle veya seherbaz öldürsün. " dedikten sonra rahat koltuğunda düşüncelere daldı.

Misafir

Sessiz gecenin içinde
siyah bir duman oluşur gibi oldu ve hemen ardından bir beden ortaya
çıktı. Gelirken bıraktığı siyahlıkta bir cüppe vardı üstünde, kafasını
kapşonuyla iyice örtmüştü. Sadece iki parıltı şeklinde belli olan
gözleri duruyordu ortada. Uzun zamandan beri bu anı bekliyordu
heyecanla. Dostlarıyla tekrardan görüşme şansı elde etmek ve tabiki
Lordu'nun önüne çıkmak. Genelde bağımlılık gibi bir alışkanlığı yoktu
ama babasına olan saygısı sayesinde karanlık tarafa bağlanabilmişti
sadece. Bu düşünceler yüzündeki sırıtışı artırırken sanki göz parıltısı
bile artıyordu.

Cüppesinin kol kısmısı yavaşça yukarıya çekti.
Siyah bir leke gibi görünen dövmesiydi ortaya çıkan. Daha küçlü ve daha
tehlikeli görünüyordu birkaç saat öncesine göre. Bunun nedeni Lord'una
yaklaşmış olmasıydı. Üstündeki cüppeyi özenle düzelti. Yanında şu ana
kadar hiç sesini çıkarmamış olan panterine baktı ve sadece ona olan
sevgisini ortaya döktü. Gözleri hatırdında kalan ormanı süzüyordu
şimdi. Toplantıların azalmasıyla buraya daha az gelmeye başlamıştı ama
her özelliğini ve her yolunu çok iyi hatırlıyordu hala.

Gözleri
sessiz ve ürkütücü ormanın içinde dolanıyordu. Sanki eski yuvasında
gibiydi. Ağaçlar pek davetkar görünmemesinin yanı sıra kendi aralarında
fısıltaşıyor gibiydiler. Sanki bu yabancı kişiliğin kim olduğunu her
ağaça taşımasya uğraşveriyorlardı. Grenouille onlara aldırış bile etmedi.
Tamamen karanlık olmasıyla ilgileniyordu çünkü. Ağaçların çok eski
olduğu yüksekliklerinden anlaşılıyordu. Hiç bir ışığın içeriye
sızmasına izin vermiyor gibiydiler. Sadece bulunduğu yerden biraz
ilerdeki bir açıklık ışığı loş bir şekilde kendine çekiyordu. Bir savaş alanı... Olduğu yerden bile dünyanın en berbat mekanı olduğunu
hissettirebiliyordu. Sanki tüm kötülüklerin kalbiydi orası. Sessizdi
ama tehlikeli bir sessizlikti bu. Kendisine yaklaşan herkese alayla
gülüyordu sanki. Burası ormanın tam ortalarında bir yerdi.

Grenouille'nin
yerinde başka biri olsa ordan hızlıca uzaklaşırdı ama kendisi bunu
yapmayacaktı . Yapamazdı da zaten... Oraya çekildiğini hissederek
adımlarını hızlandırdı. Her adımında doğru yerde olmanın heyecanını
hissedebiliyordu. Kolundan çıkarak tüm acımasızlık bedenine yayılıyordu
sanki. Savaş arazisinin o çalılıklarından çıktığı anda derisi üzerinde sanki ufak
bir huylanma hissetti ama bunu umursamadı bile... Lord'a yaklaştı ve:

''Geç kaldığım için çok özür dilerim Lord'um. Böyle bir hatayı bir daha yapmayacağımdan emin olabilirsiniz.. Herhangi birşey kaçırdımmı? ''

dedi. Ne diyecekti Lord?

Rup düşüncelere dalmış Z.A.Y ' lıların tepesine nasıl bineceklerini düşünürken bir " Şak " sesi onu o güzelim düşüncelerden aldı. Rup geç kalan kişilere çok büyük cezalar verecekti ama geleni görünce gülümsedi. Pek yapmadığı bir iş olduğundan ölümyiyenler garipsediler ama bu uzun sürmedi çünkü Lord'un sinsi ve sert ifadesi tekrar yüzüne yerleşmişti.

" Hmm. Gelene de bakın. Ben düştüğümde yanımda olan tek ölümyiyenim. Benden ve kardeşimden sonra en yetkliniz geldi. " Dedikten sonra başkasının Grenouille'ye söylediklerini söylemeden kendi sıraladı. " 29 Ocak'ta Monte Carloda'ki Katedrali ziyaret edeceğiz ibadet amaçlı. " Bir iki kişi kıkırdadı ama Lord'un sert bakışları onların gülüşünü bir mide gibi sindirdi.

" 5 Şubat ' ta ise parti veriyoruz. Z.A.Y ' lılar , sen , ben , Eragon ve Darkcurse. " Küçük bir gülümsemenin ardından yerinden kalkıp etrafa baktı. Canı sıkılmaya başlıyordu. Savaş yaklaşıyordu ve herkes bu ölümcül savaşta yerini almıştı.

Misafir

" 5 Şubat ' ta ise parti veriyoruz. Z.A.Y ' lılar , sen , ben , Eragon ve Darkcurse. "

GÜlümsemesi gittikçe yayılıyordu yüzüne. Güzeldi,bu parti hem eğlenceli,hem zevkli,hem de kanlı olacaktı. Lord bütün asaletinin ve ciddiyetini koruyordu,bunu diğer ölümiyiyenler gibi Grenouille 'de biliyordu. Lord'a baktı ve:

''Sanırım partide içki niyetine Z.A.Y'lıların kanlarını içeceğiz herhalde.''

diyerek gülümsedi,dişlerini gösterek. Karanlık havaya hakimdi,ayışığı da gittikçe belirginleşiyordu. Diğer ölümyiyenler neden suskundu?

" Biraz öyle olucak Grenouille. " gülümsemeden cevaplamıştı bu soruyu. Gittikçe canı sıkılmaya başladı. Kardeşi nerede kalmıştı ki ? Tam Dünya'yı sallayacakken bir kayıp bütün planları altüst ederdi. TAbii kardeşine birşey yapanda altüst olurdu o ayrıydı ama insan ister istemez meraklanıyordu. İnsan ' mı ? Rup için uzak bir kavram gibi gözüküyordu. Çünkü Rup herkesten farklıydı. O ölümsüzlüğe en çok yaklaşan ölümlüydü. O , o bazılarına göre insan danda üsttü.

David bütün konuşmaları sessizce dinlemişti.Sadece lord'un ağzından çıkacak cümlelere odaklanmış öylece duruyordu.Omzundaki şahin bile pür dikkat Karanlık Lord'u süzüyordu.David yeğeninin başarılarını da duymuştu.İçinde bir gurur oluşmuştu Grenouille'a karşı.Diğer yeğenleri de buradaydı ama Grenouille hepsinden farklı olduğunu yaptıklarıyla herkesin gözü sokmuştu adeta.David daha fazla suskun kalamadan Lord'a isteğini bildirmek istiyordu.Oluşturdukları çemberde birkaç adım öne çıkarak Lod'un dikkatini üzerine çekti.Ufak bir selamın ardından konuşmaya başladı.

- Bağışlayın beni Lord'um.Size dükkânımdan silah ve mühimmat yardımında bulunmak istiyorum.Yapacağımız eylemlerde işimize yarayacak kara büyülü silahlar.Dilerseniz karargahtaki depoya gerekli sayıda getirebilirim...

Tekrar Lord'a bakıyordu.Onunla konuşmak David için tarif edilemez bir duyguydu.Rahat,huzurlu,sakin..Diğerlerinin aksine David Lord'dan tırsmak yerine ondan korkuyordu.Yani gücünün doruklarından..Buna yüzlerce kez tanıklık etmişti.Lord'un eşsiz kuvvetine...

Misafir

Odasındaydı Marcia. Üstelik hala. Toplantının duyuruluşu üzerine, ne yazık ki, hemen hareket edemedi. Başında olduğu, yoğun mu yoğun masadan kalkamadı. Hiçbir şeyi yarım bırakamadığı gibi, şimdi de öyle oluyordu. Hogwarts’ın kapanmasıyla boş vaktinin olacağını, son zamanlarda çok başında olduğu masasından kalkacağını ümit ediyordu. Ne var ki, tam aksineydi. Uzun süredir yapılmayan, yani büyük bir önem teşkil eden toplantıya da geç kalmak üzereydi. Belki kılpayı yetişebilirdi, ki bu da olasılıksızdı. Ancak hemen şimdi ayrılırsa odadan minik bir ihtimaldi. Tüm bunları düşünürken, geç kaldığı kesin gerçeği benimsedi. Şimdi bunu değil, ne yapacağını düşünmeliydi. Geç kalacağı süreyi en aza indirgemeyi planlamalıydı. Bunun için de tek bir çare vardı, o mühim işlerini bir kenara bırakmalıydı.
Az bir vakti kalmıştı artık düşünmek için.
Muhattap olduğu işleri kendine göre kesinlikle gerekli ve önemliydi. Belki gerçekten de mühimdi lakin şimdi bunun sırası değildi. Dolayısıyla gereksiz nitelikteydi, Savaş Alanı’na gitmesi gerektiği göz önüne alındığında. Zaten gitmeme lüksü yoktu. Aklından da geçirmemişti Marcia. Yüce Lord'a saygısı büyüktü.
Bir an Karen’ı düşündü. Henüz konuşmamışlardı, gidecek mi, gitti mi hiç bilmiyordu. İşin doğrusu konuşacak vakit dahi bulamamışlardı.
Sonunda odasından ayrıldı. Oldukça hızlı bitirmişti aslında. Çok geçmeden Savaş Alanı'na cisimlendi. Kendinden emin basan adımlarla ilerlemeye başladı. Yüzünde geç kalmasının mühimsenecek sebepleri olduğunu belirten bir ifade vardı. Uygun bir konum aldıktan sonra saygıyla, hafifçe eğildi.

"Lord'um, affınıza sığınarak dile getiriyorum bu gecikmenin bir daha tekrarlanmayacağını." dedi aynı çehreyle. Mukaddes gördüğü tarafına, ölüm yiyen oluşuna son derece kıvanç duyardı. Bunu ses tonundaki samimiyeti de vurguluyordu. Yavaşça arkasını dönüp yerini aldı. Karen da gelmişti. Kısaca, gözlerle selamlaştılar.

Fred, karşısındaki yoldaşlık üyesiyle kıyasıya bir düello yapıyordu. Fred neredeyse 1 saattir savaşıyordu fakat ne Fred nede karşısındaki adam bir türlü yorulmuyordu bir Fred birde adam büyüler savuruyordu Fred bir an işaretinin yandığını hisseti fakat adamı öldürmeden dönerse Karanlık Lord ona çok kızardı onun için hala adamla dövüşüyordu sonunda adam bir ara sendeliyince Fred hiç affetmeden asasını kaldırarakk bağırdı

"Avada Kedavra"

diye çığlık atarcasına bağırdı. Adam büyüden kaçamadan yeşil ışık adama çarmış ve adamı savurmuştu. Fred adamın ölü olduğundan emin olmak için yanına giderek adamı bir kaç kez tekmeledi ve

"Crucio"

diye bir kez daha bağırdı adamdan yaşam belirtisi çıkmayınca hemen Lordunun yanına cisimlendi. Fred bir anda bütün ölüm yiyenlerin orada bulunduğu yere cisimlenmişti. Fred yavaşça Karanlık Lorda yaklaşarak reverans yaptı ve konuşmaya başladı

"Yüce Lordum emrettiğiniz gibi yoldaşlık üyesi öldürülümüştür. Diğer emirlerinizi bekliyorum"

diyerek hafifçe geri çekildi ve babasının yanına geçti.

Rup geç kalanları önemsemedi. Fred'e gülümsedikten sonra David'e döndü. " Dediğin gibi olsun David. " dedikten sonra düşüncelere daldı.

Karanlıkta kısık ama etkili öksürüklerle savrulan ama yıkılmadan ilerleyen siyah silüet, kuru kanların üzerinde yürüyor ve kırılmalarından hoşnut bir biçimde hız kesmeden ilerliyordu.Ard arda gelen öksürük nöbetleri bir an için kayboluyor ardından derin bir nefes almak istediğinde yeniden başlıyordu.Kuru kanların ve yerde yatan ölülerin kokusundan gram tiskinmiyor hatta cesetlerin çoğunun üstüne basıp geçiyordu.Sağ eli cübbesinin cebinde asasını tutarken sol eli ise kanlı bir mendili öksürük nöbetlerinde ağzına götürüyordu.
"Lanet olası hastalık.Beni böyle bir duruma düşürmeye nasıl cürret edersin!"
Kendi kendisine bağırıp çağırırken kapşonunun altındaki kulaklarına gelen boğuk sesler kafasını kaldırıp ileri bakmasına neden olmuştu.Biraz ileride bir grup ortalarındaki kişi konuşurken onu dinliyor, arada kendilerine söz hakkı verildiğinde konuşuyorlardı.
"Lordum..."
Sonunda onları bulmuştu.Ama geç kalmış gibi gözüküyordu.Derin bir nefes almaya çalıştı.Fakat nefes tam anlamıyla ciğerlerine dolmadan kanlı bir öksürük krizi daha başlamıştı.Umursamayıp kararlı adımlarla ilerledi.Bu kadar yaklaşmışken durmak olmazdı.Asasını doğru düzgün kavrayamıyordu bile.Öyleyse sağ elin cepde durmasının manası neydi?
Adımlarını biraz daha sıklaştırdı...Ulaşmıştı artık.Karşısında bütün kudretiyle Karanlık Lord duruyordu.Dizlerinin üzerine çöküp selam verdi.
"Emrinizdeyim Lordum."
Ardından yine kanlı bir öksürük krizi...

Misafir

Jose lordunun iznini isteyerek oradan buharlaştı

David düşünceli lordun görev dağılımının ardından oğlu Fred'e de işaret vererek öne çıktı. Lord'a başıyla selam verdikten sonra Fred'le birlikte oradan buharlaştılar...

Drew Aydınlık Taraftan gelmişti Karanlık taraftakinlerin hepsini öldürmek istiyordu Savaş Alanına gitti...
Emanuél Allison gördü asasını ona doğrulttu

Drew Buraya bak diye bağırdı.
[b]Emanuél Allison arkasına döndü.[/b]
Drew Reducto!!! dedi. Ölüm Yiyen Havaya uçtu
Drew Sersemlet!... Sersemlet... dedi [b][b]Emanuél Allison arkasından gelen ölüm yiyenlere saldırın dedi..[/b][/b]
[b] Drew Buharlaştı[/b]

OUT: Bu kadar rezalet bir rp görmedim. Burada buharlaştığımı söylüyorum. Ve hiçbir ZaY üyesi gelmediği halde bu toplantıya bir muggle'ın gelmesi de ilginç doğrusu. Düello istiyorsan kozlarımızı paylaşabiliriz. Uzun lafın kısası Drew Fuller'in uyarı almasını istiyorum.

Misafir

Drew Fuller demiş ki:: Drew Aydınlık Taraftan gelmişti Karanlık taraftakinlerin hepsini öldürmek istiyordu Savaş Alanına gitti...
Emanuél Allison gördü asasını ona doğrulttu

Drew Buraya bak diye bağırdı.
[b]Emanuél Allison arkasına döndü.[/b]
Drew Reducto!!! dedi. Ölüm Yiyen Havaya uçtu
Drew Sersemlet!... Sersemlet... dedi [b][b]Emanuél Allison arkasından gelen ölüm yiyenlere saldırın dedi..[/b][/b]
[b] Drew Buharlaştı[/b]

Drew Fuller bir rütb almada(muggle olarak) rp yapılamaz ve istediğiniz gibi önünüğza geleni havaya uçurup katledemezsiniz.

1 uyarı aldınız

RPO: Drew Fuller'in rütbesi olmadığından düello yapamayız. Rütbe aldıktan sonra tekrar gel evlat.