Gerald Wallace

Adı ve Soyadı:Gerald Wallace
Rp Deneyimi:10 ay

I. Hogwarts'ta seçmeli olarak girebileceğin tek bir ders ve önünde dört tane seçeneğin var. Bunlar; Sihir Tarihi, KsKs, SYB ve İksir'dir. Hangisini seçerdin? Neden?

*KsKs.Kendini savunmak her zaman öncelikli bir beceridir.

II. Yılsonu sınavında yakın arkadaşlarından biri kopya çekti ve şans eseri profesöre yakalanmadı. Büyük ihtimalle çektiği soru iyi bir puan almasını sağlıyacak ve belki de seni geçecek. Kopya çektiğini profesöre söyler miydin? Neden?

*Genelde sınavlardan önce çok çalışırım.Çektiği soruyu muhtemelen yapmışımdır.Eğer çok sinirime dokunursa yaptığını burnundan getirdikten sonra arkadaşlığımı keserim.Dersler ve notlarım her zaman daha önemli.

III. Bir çatışmanın ortasındasın. Yanında seninle birlikte savaşan arkadaşın yenilmek üzere. Onu kurtarmak için bir şansın var. Ama onu kurtarırsan sen kesinlikle yaralanıcaksın. Bu durumda ne yapardın?

*Tabiki onu kurtarırım yaralanmak sorun değil.

IV. Arkadaşınla bir oyun oynuyorsun ve seyirci yok (Örneğin; Satranç). Sıra sende ve oyunu kaybediyorsun. Arkadaşının bir an dikkati dağılıyor ve gözünü başka yöne çeviriyor. Hile yaparak oyunu kendi yönüne çevirir miydin? Neden?

*Hile yapmaktan ve bana hile yapılmasından hoşlanmam.Yeniliyorsam daha sıkı çalışıp bir gün bende onu yenebilirim.

Örnek Rp;

Her zaman olduğunun aksine günün ilk ışıklarıyla araladı gözlerini.Uyku sorunları yeniden baş göstericek gibiydi.Yeni bir yatak,yeni bir mekan..Buranın kokusu bile farklıydı Londra'daki evinden.Aynı sorunları Londra'ya taşınırken de yaşamıştı.Buranın basık havasına alışması fazla zaman almıştı.Bu düşüncelerle doğrularak yatakhaneyi taradı gözleri.Tanımadığı insanlarla dolu yataklara bakarken hafifçe büktü dudağını.Hiç birinin adını bile sormamıştı henüz.Arkdaşlarını -yandaşlarını- iyi seçmek istiyordu.Korkak ve aptal olmayanları yanında görmeyi severdi her zaman.Kendinden daha zeki insanları da aptalları olduğu kadar sevmezdi.
Yavaşça yataktan sarkıttı ayaklarını.Gerindikten sonra yataktan inmeye hazırlandı ama ayağına değen bir şeyle ürperdi.Hızla yataktan atlayarak yatağın altına eğildi.Küçük bir fare olduğunu görünce gülümsedi.İyice eğilerek onu kuyruğundan yakaladı ve çekti.Bunun iyi bir fikir olmadığını farketmesi sadece bir kaç küçük salise sürdü.Fare can havliyle parmağını ısırmıştı.Q küfrederek çekti elini.Diğerlerinin duymadığına emin olduktan sonra doğruldu.Parmağından damlayan kan yere düşerken 'çıp' sesi çıkarmıştı.Q hızla sandığına giderek parmağı için işe yarar birşeyler aradı.
Sonunda küçük bir iksir şişesini kocaman bir kitap yığınının altından çıkardı.Bir kaç damla parmağına damlattıktan sonra artık yara bir kaç saat öncesine ait gibiydi.
~~
Çantasının ağırlığıyla ezilerek daldı 5. kat koridoruna.İlk gün için neden bu kadar fazla kitap taşıdığını bilmiyordu ama yinede onları taşıyordu.Bu ağırlıkla olabildiği kadar hızlı adımlarla ilerledi sınıfa.Derse ne kadar kaldığını bilmiyodu.Görünürde boş olan koridora bir kaç Huffulepuff'ın gelmesiyle içi rahatladı.Derse geç kalmadığını anlamıştı.Kapıyı yavaşça açarak yarı dolu sınıfa girdi.Kendini en arkadaki sıralardan birine attı.Çantasını hızla çıkararak kafasını sıraya dayadı.Bütün akşam dönmekten uyuyamamıştı ve lanet uyku tam da bastırıcak zamanı bulmuştu.
Kapının açılmasıyla uykunun sardığı gözlerini açtı.Profesörün girdiğini farkedince kafasını sıradan kaldırdı ama Profesör'de aynı onun gibi başını ellerinin arasına alarak bir süre sadece oturdu.Q merakla onu izlerken bir anda kalkarak konuşmaya başladı.
"Günaydın.Ben tılsım profesörünüz Andrew Fallon.Bu sınıfta beni
rahatsız edicek tek davranışınız fazla ses çıkarmanızdır.Saygı saçmalığına
inanmam.Bana saygınızı bu sınıftaki tek kurala uyarak gösterin."
Sessizlik...
Bunu çok iyi yapabiliceğini biliyordu.Evde annesine kızarak günlerce tek kelime etmediği zamanları hatırlıyordu.Tabi ondan sonra çenesi tam anlamıyla düşüyordu ama bu o kadarda büyük bir sorun olmamalıydı.
"Bu sınıfta öğrenicekleriniz,gelecek yaşantınızda size büyük bir yarar sağlıycak.Tılsım,sihrin en önemli noktalarından biridir.Geleceğinizde ne meslek seçersiniz bilmiyorum ama yolunuza her zaman tılsım çıkıcak buna emin olablirsiniz."
Q bunun farkındaydı ve bu yüzden bu ders için elinden geleni ardına koymıycaktı.Yetenekli olduğuna inanıyordu ama babasının dediği gibi yetenek sadece saçmalıktı.Çalışmadığı sürece yeteneğinin bir anlamı olmadığının farkındaydı.Büyük biri olmak için savaşmaya hazırdı.
"Sizi tanımaya çalışmakla vakit öldürmek istemiyorum.Hemen asalarınızı çıkartın ve derse başlıyalım.Bana kendinizi yeteneklerinizle ispatlamalısınız.Beni ilgilendiren şey kim olduğunuz değil,neler yapabildiğiniz."
Profesör Fallon her geçen saniye daha fazla saygısını kazanıyordu.Tanışmalardan her zaman nefret ederdi.Hızla çantasına uzanarak karıştırmaya başladı.Asasını bulup çıkardığında içinde büyük bir heyecan dalgası oluşmuştu.Asasını ilk defa gerçek* bir büyü için kullanıcaktı.Nasıl tutucağını bile karıştırmıştı o an.Aptal gibi olduğunun farkındaydı ama bunu takmamaya çalıştı.Sonunda doğru tutuşu yaptığını düşünerek asasıyla oynamayı bırakıp Profesör'e döndü.
"İlk olarak basit bir büyüyle başlıyoruz çocuklar.'Avis'.Tek yapmanız gereken bu sözcüğü gerçekten kastederek söylemek."
'Avis' mi?Q tam bir hayal kırıklığına uğramıştı.Daha zor ve ilgi çekici bir büyü hayal etmişti.Bir yığın aptal kuştan oluşan bir şey değil.Bu sırada Profesör asasını sallayarak bir gurup kuş yarattı.Q bozuk ifadesini hiç bozmadan cıvıldayan kuşları dinledi.Tek sevdiği yönleri bu olmalıydı.Cıvıltıların arkasındaki melodiyi yakalamaya çalıştı.
"Tamam,şimdi sizden de aynı şeyi yapmanızı bekliyorum.İlk denemede yaparsanız bunun sadece şans olduğunu düşünürüm,ikincide de yaparsanız büyük bir tesadüf,fakat üçüncü kez tekrarlanırsa işte o zaman benim için saygıdeğer olursunuz.!Hadi başlayın bakalım."
Q duyduklarını hazmetmeye çalışarak asasını kaldırdı.Profesör'ün saygısını kazanmak...Bu fikir onu hiç olmadığı kadar cezbetmişti.Bir Profesör'ün saygı duyduğu biri olma arzusuyla derin bir nefes aldı.
Gözlerini kapayarak 'Avis' diye mırıldandı.Bir süre gözleri kapalı bekledikten sonra hififçe araladı gözlerini.Asanın hala aynı olduğunu görünce hayal kırıklığına uğradı.Gözlerini devirmek üzereyken asasından fırlayan sarı bir tüy ve peşinden gelen kuşlarla sevincinden uçucak dereceye geldi.Profesör'ün sözlerini hatırladığında sevincini yitirerek 2. denemeye hazırlanmaya başladı.Sonuçta bu yaptığı sadece şans eseriydi,Profesör'e göre*.
Saygı için aynı şeyi bir kez daha tekrarlamalıyıdı.Gözlerini yeniden kapatarak bir kez daha büyülü sözü mırıldandı.Asasındaki hareketlenmeden bunu başardığını anlamıştı.Tek bir kez daha yapması gerekiyordu.Ondan sonra saygıdeğer olabilicekti.Bir kez daha gözlerini kapatarak aynı şeyi tekrarladı.Bu sefer hiç beklemeden araladı göz kapaklarını.Bir kaç saniye bekleyişten sonra bir grup kuş daha fırladı asasından.Q sevinçle Profesör'e baktı ama o başka bir yöne bakıyordu.Sinirle asasını masaya bırakarak Profesör'e bakıyordu ama Profesör bunun farkında bile değildi.Sonunda konuşmaya başlamasıyla Q gözlerindeki alevi gönderdi ona.İçindeki garip hırs kendini gösteriyordu ama bunun artık hiç önemi yoktu...
Saygıdeğer olma fırsatı Profesör'ün saçmalamasıyla beraber yok olmuştu.
"Tamam çocuklar bu kadarı yeterli.Bir dahaki derse çalışarak gelin."
Q sertçe çantasını toplayarak ayağa kalktı.Bir an önce kendini dışarı atıp içindeki sinirden kurtulmak istiyordu..

Farklı bir sitede yaptığım ders Rp'si*

Ravenclaw II. Sınıf

*Niye 2. sınıfa koyduğumu merak edersen, bana pm ile ulaş ^^*

» Gerald Wallace
» Tyson Andre Wallace
» Tyson Andre Wallace
» Tyson Andre Wallace*