* Puflar

Misafir

-RP İN-

Havanın buz gibi olduğu bir saat,gece yarısı. Bella hangi akılla dışarı çıkacaksa artık... Loisa evde horul horul uyurken,Bella'nın uykusu gelmemişti. Gözlerinden uyku akmıyordu veya esnemiyordu. Bunu da en iyi dışarıda değerlendirebilirdi. Şu büyük dolabından sade bir şort ve kısa bir bluz alıp,ayakkabılarına yöneldi. Her zamanki topuklu ayakkabılarını ayağına geçirdikten sonra sokaklara bıraktı kendini. Her zaman sporunu yapan biriydi Bells. Cisimlenmek yerine yürümek bazen hoş gelebiliyordu ona. Yürüyecekse Moskova'da bir yerlere gidecekti... Etrafta gezinirken 'Steole Bar' tabelası gözüne çarptı. Dıştan güzel gözüküyordu. *Hadi Bells,dıştan nasıl anlayacaksın?* Topuklu ayakkabılarının tıkırtısıyla bara yöneldi. Dışarısı buz gibiydi. Bella yine salaklık yapıp,bu havada şort giymişti! Tamam,belki açık giyinmeyi seviyordu ama bu kadar da akılsız değildi ki...

İçeri girdiğinde ortama bakmayı sürdürdü. Görünüşü hoştu,ama canı barda olmak istemiyordu. Garsonla biraz konuştuktan sonra,arkada pufların olduğunu öğrendi. Hızlı adımlarla arkaya geçip,bir pufa bıraktı kendini. Yine de donuyordu,hava içeride de değişmemişti. Bir yandan ayakları titriyordu bir yandan da garsona dönüp,birşeyler istemeye çalışıyordu;

"Be-ben,şeyy... Bir ateş viskisi."

Garsondan birkaç tane garip bakış aldıktan sonra,dikkatlice garsonun gitmesini izledi. Yanlızlık,huzur verici miydi? Yoksa canı sıkılır mıydı hemen? Buna kendisi karar vermeyecekti. Pufa iyice yayılıp,viskisini beklemeye koyuldu.

Antunez, abisiyle karşılaştıktan sonra evin yolunu tutmuştu. Abisi ise başka bir yerlere gideceğini , işi olduğunu söylemişti. Havadaki sise baktıktan sonra hiç bir şey söylemeden malikaneye cisimlenmişti. Fakat uykusu gelmiyordu , yatakta bi' o tarafa bi' bu tarafa dönmekten sırtı acımıştı. Daha sonra bu sıkıntıdan kurtulmak için üzerine spor bir kıyafet geçirdi ve kendisini Moskova'nın soğuk ve sisli havasına bıraktı. Gideceği yer her zamanki gibi Steole Bar olacaktı , o yolda yürümekten de çok hoşlandığı için en cazip yer orasıydı. Aklına Bella gelmişti bir anda , onun gözleri gelmişti aklına daha sonra sis gözleri kafasından silmiş ve yola bakmasını hatırlatmıştı ona.Steole Bar'ın önünde durduğunda içeri girmişti. Barmen girer girmez onun içkisini hazırlayıp masaya bırakmıştı bile . Antunez ;

' Saol dostum .. '

demişti. Barmenle biraz ordan burdan konuştuktan sonra , barmen pufları işaret etmişti ona ve ;

' İlk defa görüyorum.. Bence tam senlik . '

dediğinde Antunez hafif kızgın ve komik bir şekilde ;

' O benim sevgilim zaten .. '

demişti ve çoktan puflardan birinin üzerine atlamıştı..

' Aşkım senin burada ne işin var? '

dediğinde Bella daha onu farketmemiş gibi görünüyordu.

"Aşkım senin burada ne işin var?"

'Aşkım' ? Daha doğrusu bu ses...? Şimdi eğlendiği birkaç çocuktan biri burada olmalıydı. Ama bu da imkansızdı,takıldıkları da onun gibi bir gecelik olurdu. *Düşüneceğine baksana Bells.* Bu fikir gayet mantıklıydı. Hatta çoktan kafasını çevirip,bakması gerekiyordu. Bazen düşüncelerine dalıyor olması,birçok şeyi unutmasına sebep oluyordu. Kafasını çevirdiğinde aklına hiç gelmeyen ama ilk gelmesi gereken seçenek karşısındaydı. Soğuktan donduğu bir gerçekti buna rağmen ses tonunun güzel çıkması için uğraşıyordu;

"Uhhm,bay Láerod. Bana bunu sormanız biraz garip değil mi sizce de? Ben on sekiz yaşımı doldurdum,ayrıca siz benim abim değilsiniz."

Bella şaka yaparken bile çok ciddi olabiliyordu. Antunéz'in yüz ifadesinin değiştiğini -kötüye doğru desek iyi olur- görünce hemen gülümsedi.

"Şaka yaptım,canım."

Tam Antunéz'in yanına gidecekti ki barmenin yanlarına gelmesiyle oturduğu yerde kalmak zorunda kaldı. Viskisini barmenden aldığı gibi kafasına dikti. Viski,içini ısıtıyordu. Bu soğukta onu ısıtabilen tek şey viski olmalıydı. Boğazından geçerken,boğazını yakıyordu ve bu ona büyük bir zevk veriyordu. Ama her güzel şeyin bir sonu vardı,içkisi bitmişti ve bugün sarhoş olmak istemiyordu. Viski bitince otomatik olarak sıcaklık da bitmişti. Yine çok üşüyordu,ellerini dizlerinin üstüne koyup,titremeye başladı.

'Aşkım' ? Daha doğrusu bu ses...? Şimdi eğlendiği birkaç çocuktan biri burada olmalıydı."

Antunez Bella'nın zihninden geçen bu cümleden sonra kalkıp gitmeyi tercih etmediğine şaşırmış görünüyordu. Sonra Bella arkasını dönüp ;

"Uhhm,bay Láerod. Bana bunu sormanız biraz garip değil mi sizce de? Ben on sekiz yaşımı doldurdum,ayrıca siz benim abim değilsiniz."

dediğinde Antunez hazır bir şekilde ;

' Evet belki de takıldığın biriyimdir .. Ne dersin? '

dedikten sonra Bella ;

"Şaka yaptım,canım."

demişti. Antunez buna karşılık hala düşündüklerine takılsa da artık uzatmamayı tercih etmişti. Tam bu sırada barmenin ayak seslerini duyduğunda getirilen içkileri aynı anda aldılar. Ve aynı anda kafaya diktiler.. Sonra dikkatle Bella'ya bakmaya başladı..

"Evet belki de takıldığın biriyimdir... Ne dersin?"

Cruz,Bells'in zihnine girmiş olmalıydı. Başka seçenek yok gibiydi. En başta bu sözüne anlam veremese de,sonra anlamıştı. Dudaklarını büzerek konuştu;

"İmkansız gözükmüyor."

Ardından kısa bir süre gülümseyip,tekrar ciddileşti. Puftan doğrularak konuştu;

"Cruz,sence sadece 'takıldığım' olsaydın burada durur muydum? Ne zaman kafana sokacaksın,seni seviyorum!"

'Seni seviyorum!' demişti değil mi? Bunu kendi isteyerek söylememişti ama belki de doğruydu. Bu kelime ona o kadar anlamsız geliyordu ki... Ölene kadar bir aşk olamazdı. En sonunda biterdi aşk. Ve başkaları girerdi araya. Sonra ağlarsın,krizlere girersin ve psikopata bağlarsın. Büyük bir nefret beslersin 'o'na. Neyse,şu anlık bu kelime bunları düşündürttürmüyordu. Bir yandan titriyor bir yandan da düşünüyordu. Yine yaşamdan kopmuştu...

"Cruz,sence sadece 'takıldığım' olsaydın burada durur muydum? Ne zaman kafana sokacaksın,seni seviyorum!"

dediğinde Cruz inanmamış olsa da bu şekilde davranıp ;

' Bende seni seviyorum canım..'

demişti. Daha sonra ise üşüdüğünü farkettiği sevgilisini elinden tutup yanına oturtturmuştu. Kısacık şortuna baktı ve ona kızsada yinede *Ne yalan söyleyeyim çok güzel görünüyor..* demişti .. Tabiki bunları sadece içinden söylemişti. Dışarıdan ise ;

' Küçükhanım güzel olmaya çalışırken hasta olacak farkında değil.. '

demişti. Fakat güzel dudaklarını öpmeyi de ihmal etmemişti..

"Bende seni seviyorum canım..."

Yüzünde tatlı bir gülümseme oluştu Bells'in. Belki de gerçekten sevmeyi öğreniyordu? Şu an başka birşey bilmiyordu. Cruz gerçekten diğerleri gibiydi ama sorun onda değil Bella'daydı. O 'aşk' kavramını unutmuştu. Cruz'un,Bella'nın elinden tutmasıyla,Bella Cruz'un yanına oturdu. Cruz,Bella'yı biraz inceledikten sonra konuştu;

"Küçükhanım güzel olmaya çalışırken hasta olacak farkında değil..."

Tekrar gülümsedi. Güzel olmaya çalışması gerekiyordu çünkü,Bella'ya özgüven sağlıyordu güzel görünmesi. *Beni kıskanıyor mudur acaba?* diye düşünmeden de geçemedi. Alçak sesle konuşmaya başladı;

"Küçükhanımı çirkinken beğeneceğinizi sanmıyorum bayım."

Cruz'un onun öpmesiyle,ona sımsıkı sarıldı. Sanki hiç bırakmayacakmış gibi... Belki gerçekten sevmeyi düşündürebilirdi ona Cruz? Hatta şimdiden düşündürmeye başlamıştı sanki.

"Küçükhanımı çirkinken beğeneceğinizi sanmıyorum bayım"

dediğinde sımsıkı birbirlerine sarılmışlar ve dudakları kenetlenmişti. Cruz onu çok uzun zamandır görmediğini farketmişti. İkisininde işleri çok yoğun olduğundan doğru dürüst görüşemez olmuşlardı. Cruz Bella'nın yüzüne bakıp kurnaz bir ifade takınarak ;

' Sevgilimi kıskanamaz mıyım ? '

demişti ..

"Sevgilimi kıskanamaz mıyım?"

Cruz'un böyle demesiyle,dilini çıkarması bir oldu Bella'nın. Ellerini Cruz'un saçlarında gezdirirken aklında bir tek Cruz vardı. Kıskanmasına gerek yoktu,Cruz onu bırakmadığı sürece Bella'nın onu bırakmaya niyeti yoktu.

"Çok gereksiz bence."

Böyle demesi kolaydı ama Cruz'u delicesine kıskanıyordu. Sonuçta onun gibi bir adam sadece Bells'e bakamazdı değil mi? Ya da bakar mıydı? Herkes Bella gibi düşünmek zorunda değildi. Niye kendini yoruyordu bu kadar? Konu yaratmak için çabalarının sonucunda ağzından kelimeler döküldü;

"Bensiz ne yaptınız bayım?"

» Puflar
» Puflar
» Puflar
» Sevimli Puflar
» Kalpli Puflar