Teras

Konu: Teras C.tesi Mart 07 2009, 18:27

Robert, Stesha'yı elinden geldiğince çabuk uzaklaştırmıştı Cafe Angela'dan. Bunu yapmak zorunda bıraktığı için o ölüm yiyenden nefret ediyordu. Her kimse ... Ama bu işin altından da Richard'ın çıkacağından adı gibi emindi.

Malikaneye cisimlendikten sonra Stesha elini yüzünü yıkamak için banyoya çıkmıştı. Robert da onu beklemek için terasa çıktı. Bir an durup bu malikaneyi almakla ne iyi ettiğini düşündü ama bu düşünceler az önce öldürdüğü adamın çığlıklarıyla bölündü. Bir ölüm yiyen olsa bile onun için acımıştı. Ellerini göğsünde kavuşturdu ve kehribar rengi gözlerini gecenin o sessiz çığlığına dikti Duymaya çalışıyordu gecenin sesini. Onun da söyleyecek sözleri olmalıydı tüm bu olanlardan sonra.

Konu: Geri: Teras C.tesi Mart 07 2009, 18:51

Monté Carlo'da ışıklı bir geceyi gökyüzünden seyretmek kadar harika birşey olamazdı bu dünyada. Belki Paris, belki Roma. Ancak Monako'nun bu eşsiz semti hepsine bedeldi. Gecede yankılanan çığlıklarıyla süzülen kahverengi parlak tüylü atmaca biraz daha ıssız bir bölgeye doğru yön değiştirdi. Keskin gözleriyle bu mesafeden gördüğü büyük malikâneye doğru inişe geçti. Havadaki her kıpırtıya karşı tetikte olan Robert asasını çekmişti. Richard terasın diğer ucuna kondu. Robert'ın asasını birkaç saniye sonra indirmesi üzerine bir muggle'ın aklını kaçırmasına neden olacak şey oldu. Richard bir hamlede eski görüntüsüne kavuşmuştu. Siyah paltosunu ve fötr şapkasını silkeledikten sonra Robert'a doğru ilerliyordu.

"Galiba birileri şehrime yerleşmiş. Bu ziyaretimi açılışa saklamayı planlıyordum fakat Café Angéla'da yeğenimle birlikte olman ufak bir değişikliğe neden oldu."

Şaşkın tavrını silmekte usta olan West tekrar o ciddi hâlini aldı. Terasın kenarına yaslanan genç adama katılan Richard cebinden aldığı puroyu yakarken şehirden biraz daha farklı ormansı manzarayı izlemeye koyuldu. Ay ışığının vurduğu orman oldukça tehlikeli bir hava estirsede Richard arkasını dönerek malikânenin mimarisini incelemeye koyuldu.

"Manzara hiç gzüel değilmiş evlat! Mevkii iyi değil... Neden Monté Carlo West?"

Dumanı ciğerlerine doldururken bakışlarını tekrar manzaraya döndü. Robert'ın yüzüne bakarken birkaç saniyelik duraksamasından sıyrılarak tekrar o sinsi hâline bürünmeye çalıştı. Siması gitgide sertleşen genç adamın açık tenine bakarken kendi gençliği zihnine hücum etti. Sakallarını sıvazlarken ayın manzarasına dalıp gitmişti.

Konu: Geri: Teras C.tesi Mart 07 2009, 19:08

Reel mi, riya mı ... Stesha'yla yaşadıklarını tanımlamak adını girdiği çaba her zamanki gibi sonuçsuz kalıyordu. Onu o denli seviyordu ki zaman zaman kendi bile anlamıyordu. Ormanın sessizliğinde çığlık atan karanlığı dinlemeye başladı bir süre. Karanlığı yararcasına havada süzülen atmacayı görene kadar. Az evel yaşadıklarından olsa gerekti ki refleks olarak asasını çekmişti. Atmaca yavaşça terasın diğer ucuna kondu ve ona bakmaya başladı. Robert tepkisinin çok aşırı olduğunu düşünerek asasını indirdi. O sadece bir atmacaydı. Bölgeye yeni gelmişti Robert, belki de bu yöreye özgü bir canlıydı. Tekrar ormana çevirmişti ki bakışlarını birden atmaca insan formuna dönüştü. Robert delici bakışlarını çevirdiği anda Richard'ın pis sırıtışıyla karşılaştı. Bir an bedenindeki bütün kaslar gerildi ama hareket etmedi. Büyük bir çaba sonucu gözündeki şaşkınlığı sildi ve ona doğru ilerleyen adamı süzmeye başladı.

"Galiba birileri şehrime yerleşmiş. Bu ziyaretimi açılışa saklamayı planlıyordum fakat Café Angéla'da yeğenimle birlikte olman ufak bir değişikliğe neden oldu."

Felek yine o zalim kumarını oynuyor olmalıydı. Ya da bu adam Robert'ın düşündüğünden daha çok bunamıştı ! Stesha onun yeğeni olmazdı. Robert soğukkanlı tavırını kısa sürede tekrar kazandı. Ama tek kelime etmedi. Çünkü sesinin onu ele vereceğinden adı gibi emindi. Bakışlarını ise saklamaktan yorulduğundan olsa gerekti ki ormanı süzmeye başlamıştı tekrardan. Ama bu sessizliği Richard'ın, Robert'ı deli eden, cırtlak sesi böldü.

"Manzara hiç gzüel değilmiş evlat! Mevkii iyi değil... Neden Monté Carlo West?"

İntikam soğuk yenen bir yemekti; şimdi şaşırma sırası Richard'daydı. Robert'ın bir an yüzündeki gamzeleri belirginleşti. Kehribar rengi gözleri daha da parlak bir hale geldi ve yavaşça Richard'a döndü. Sesi son derece kontrollü ve kadifemsiydi.

"Stesha'yla evlendikten sonra burada yaşamayı planlıyoruz."

Arından bakışları tekrar ormana döndü ve çok kısa bir aradan sonra

"Oldukça huzurlu değil mi (!)"

Bu sözde bir tariz olduğunu anlamak için dahi olmak gerekmezdi. Sanki biri Richard'ın purosunu ağzına tıkmmıştı. Dumanları üflemeyi birden bıraktı. Robert tüm samimiyetiyle onun o dumanda boğulmuş olmasını diledi ama hayatın bu kadar adil olmadığını uzun zaman önce öğrenmişti.

Konu: Geri: Teras C.tesi Mart 07 2009, 19:53

Olayın şokunu üzerinden yenı yeni atan Stesha yanında Robert'ın olmasından dolayı mutlu ve huzurluydu.Biliyordu ki o yanında olduğu sürece ona kimse zarar veremezdi.

Robert'ın ona asla zarar verdirmeyeceğini,onun yanında hep güvende olacağını biliyordu..Robert onu o kahrolası ölümyiyenın yanından uzaklaştırmış ve malikaneye getirmişti.

Fakat burada parti olduğundan haberi yoktu.Kıyafetı buna uygun değildi.Onun için izin isteyip banyoya çıktı.Ev cini ona şık bir kıyafet getirmişti..Misafirlerin gözlerinin ferini ortaya cıkarabılecek güzel bir göğüs dekoltesi..Yerleri süpüren ve her yerınde taş işlemesi olan bu kıyafeti Robert'ın beyeneceğini umuyordu.

Kıyafetını gıyındıkten sonra makyajını yenılemek ıcın makyaj çantasından bırkaç malzeme çıkardı.Güzel olmaya hep özen göstermiştir fakat bunun yanında kendini büyük gösterecek ağır makyajlardan da kaçmıştır.

Makyajını da büyük bir ustalıkla hallettıkten sonra saçlarını şekile soktu..Gerçekten de çok şık ve sexy olmuştu.Evet,şimdi tam manasıyla hazırdı.Bir an önce Robert'ın yanına gidip,misafirlerden gelmeden önce onun o kokusunu solumak istiyordu.

Ayrı kaldıkları şu on dakıka bile onu korkutuyordu.Sanki,sanki bir daha onu görümeyecekti.Fakat,yine yanılmıştı.Sevdiği adam terasta dayısı Richard ile konuşuyordu.Bu onu bıraz korkutmuştu.Çünkü,konuştukları şeyi çok merak ediyordu.Saçlarını gelişigüzel arkaya savurduktan sonra bu iki bey'in yanına sokuldu..

*Konuşmanızı böldüysem özür dilerim dayıcım..Fakat,sizi burada görünce kendimi tutamadım..

dedi ve yanından geçen ve içki dağıtan garsonu durdurdu ve bir ateş viskisi istedi.Bu gece misafirlerden sonra da burada kalmayı düşünüyordu.O yüzden durmadan içecek,sevgisini sonuna dek yaşayacaktı.

Konu: Geri: Teras C.tesi Mart 07 2009, 20:06

Richard tam konuşacaktı ki Robert elini kaldırıp ona susmasını işaret etti. Eli havadaydı ama gözleri boşluğa kenetlenmiş, bedeni ise bir heykel gibiydi. Hissediyordu. Hayatının anlamı onlara doğru yaklaşıyordu. Kokusunu metrelerce öteden alabilirdi. Emanuel şaşkın bakışlarla onu izlerken Robert birden hareketlendi ve Richard'ın zihnine küçük bir not bıraktı.

"Onun bunları bilmesini istemiyorum. Geliyor."

Birkaç saniye sonra göz kamaştıran güzelliğiyle Stesha geldi terasa. Robert koluyla ona doğru uzandı ve nazikçe kendine doğru çekti. Yanağına makyajının bozulmaması için nazik bir buse kondurdu.

*Konuşmanızı böldüysem özür dilerim dayıcım..Fakat,sizi burada görünce kendimi tutamadım..

Robert bakışlarını tekrar Emanuel'e çevirdi. Pis pis sırıtıyordu ve bir kıllık yapacağı her halinden belliydi. Ama Robert bunun olmasına izin vermeyecekti. Bugün değil.

"Hayır, aşkım sorun değil. Amcan da gidiyordu zaten."

Ardından bakışlarını tekrar onun yıllanmış gözlerine kenetledi. Robert onu bunun da durduramacayacağını anlayınca Stesha'yı biraz daha kendine yaklaştırdı ve göğsüne doğru çekti. Böylece sırtı amcasına dönük olacaktı. Diğer koluyla da ona sarıldı ve bir elini saçlarına götürdü. Bakışları artık değişmişti. Sanki her an saldırıya hazır bir aslan gibi bakıyordu Emanuel'e. Zihnine bir not daha bıraktı. "Lütfen." İlk defa ondan bir ricada bulunmuştu ve muhtemelen de son defa ... Stesha'yı tek koluna aldı ve :

"Misafirler gelicek Richard, umarım darılmazsın. Yolu bildiğinin farkındayım. Sonra görüşürüz."

dedi ve Stesha'yı salona doğru çekti. Ondan uzaklaştıklarından emin olunca Stesha'nın şaşkın bakışlarına cevap olarak dudaklarını onunkilerle çarpıştırdı. Bunu ne zaman yapsa Stesha mest olurdu. Yine aynı ifadeyi görünce gülümsedi Robert. Ve misafirleri karşılamak için girişe doğru ilerledi.

Konu: Geri: Teras C.tesi Mart 07 2009, 20:42

Orada neler olmuştu ve niye bu kadar soğuktular birbirlerine karşı..Eskiden kalma bır muhabbet mıydı yoksa şu an ki saflarının farklı olmasından kaynaklanan bır sorun muydu ? Bunu anlayamamıştı,çünkü bu durumu ona belli etmemeye çalışmışlardı.

Ama eğer eskiden kalma bir münasebetse buna hiç aldırış etmeyecekti.Çünkü Robert'ı affetmesı gereken Stesha idi.O affettıyse diğerlerine bu konuda söz düşmezdi.

''Misafirler gelicek Richard, umarım darılmazsın. Yolu bildiğinin farkındayım. Sonra görüşürüz."

Nezaketli olunmaya çalışılsa da anlaşılıyordu o bakışlardan ve sert sözlerden..Ama dediği gibi aldırış etmeyecekti bugün hiçbirşeye.Sadece anı yaşayacaktı Roberttı ile..

Ardından dudaklarının bırbırıne çarpışı ve Stesha'nın dudak yanısı altında kalan hafıf ınıltı sesleri..Ve yavas yavas gelen misafirlerin uğultusu..Stesha,Roberttan kendini uzaklaştırırken son bir buse kondurdu o albenili dudaklara..Ardından elbisesini düzelterek Robert'ın boynuna ellerini doladı ve;

*Aşkım misafirlerin geliyor.Onlarla ilgilensen iyi olur.Ne de olsa artık hep yanında olucam..

dedi ve muzipçe gülerek onu elinden tuttu ve büyük salona geçtiler.

» Teras..
» Teras