111. nolu oda.

Bay Bones. 4. katta 111. oda da hastanız bekliyor.

Hadi ama... Zaten şuan öğle olmasına ramen yaklaşık 25 hastayla ilgilenmişti zaten. "Sorunu neymiş ki." gibisinden şeyler homurdandı ve yaşlı şifacı ona pis pis bakarak. Hastanın kendi eline küçültme büyüsü yaptığını söyledi. Kendi eline şişirtme büyüsü mü? Bunun nasıl indirileceğini herkesin bilmesi lazım. Azıcık bir büyültme solüsyonu işe yarardı. İstemeye istemeye iksir odasına gitti ve gerekli mazemelerle bu solüsyonu hazırlamaya başladı. Bütün gün boyunca etrafta koşuşup hastalarla ilgilenmişti. Evet, şifacı olmak onun fikriydi ama, sürekli mızmızlanan ve suratsız hastalar... Çekilmezdi. Bu gün bir cadı yanlışlıkla kolunu kopartmıştı. Bunun için Geyikotu Özü yapıp kadının koluna dökerken yanlıklıkla kendi eline de gelmişti. Bu yüzden "Meyan kökü" alerjisi baş göstermiş ve elinin şişmesine neden olmuştu. Bu yüzden bu Büyütme Solüsyonu'nu yaparken zorlanıyordu. Engorgio diyerek önündeki az kalmış turp otunu büyüttü ve hazırladığı sıvının içine attı. Sıvı turp otu atıldıktan hemen sonra koyu yeşil bir renge büründü. Bu olduğuna dair bir işaretti.

İksiri aldığı gibi merdivenlere gitti. 3. kata çıkınca bir hasta onu yakaladı. Lütfen genç şifacı çok korkunç bir soğuk algınlığı bu. Ne yapmalıyııım? kadın Max'a yalvarırcasına bakıyor ve kolunu çekiştiriyordu. Max hemen elini cebine attı ve her zaman yanında bulundurduğu Biberli İksiri çıkardı. Bunu için. Soğuk algınlığına birebirdir. Sadece belli bir süre kulaklarından dumanlar çıkar. Geçmiş olsun hanfendi. dedi aceleyle sonra hızla merdiven çıkmaya devam etti. Kadının teşekkür sesleri ve kulaklarından duman çıkarkenki sesleri 4. katın koridorundayken azaldı. 111. nolu odaya girdi. Fakat onu odada bir süpriz bekliyordu.

Naka, sonunda Max'a gitmeye karar vermişti. Zaten bir balo olacağından ve zaten evin sahiplerinden biri olduğundan bir partnere de ihtiyacı vardı. Buraya gelmeden önce falcıya gitmişti. Falcı ona bu buluşmanın iyi geçeceğini ballandıra ballandıra anlatmıştı. Kötü geçme ihtimali aza inmişti.

Yol boyunca acaba nasıl bir giriş yaparsa Max'ı şaşırtır diye düşünmüştü. Aslında fazla gerek yoktu buna baya bir senedir görüşmediklerinden Max ne olursa olsun şaşırıcaktı ama en iyisi bu şaşırtmayı en güzel şekilde yapmaktı. Onu görünce Max'ın suratını merak ediyordu. Kesinlikle gelmemesinin sebebi başka birini bulması ve Naka'nın suratına bakmaktan utanmasıydı. Zaten böyle bişi olucağını biliyordu ama Max'la birlikte geçirdiği günler gerçekten eğlenceli ve sevinç doluydu. O günlere tekrar dönmek harika olurdu aslında. Yine de eğer böyle birşey varsa ona iyi davranmayacağına dair kendini tembihledi.

Böyle düşünürken kendini St.Mungoda buldu. Derin bir nefes alarak içeri girdi. Birsürü insanın içinde saklanmak çok kolaydı ve Max'ı bulmakta bu kadar kolay olucaktı sadece gereken yalan ve numaraydı. Dördüncü kata çıkıp hemen bir küçültme büyüsüyle elini küçültü. Tabii bu saçma bir görüntü verdi ve saçma bir düşünceydi ama gene de işe yarardı. Çığlık çığlığa bağırmaya başladı. Etraftaki şifacılar "Acaba doğuruyor mu?" diye etrafta heyecanla biriktiler ama el konusunu görünce heyecanları kaçtı. Bir şifacı küçük bir hareketle bir büyültme büyüsünü yapıcakken Naka çığlık çığlığa Aklından bile geçirme!! Beni sadece özel şifacım Maximillian Maxwell Bones tedavi edebilir. Her konuda!!! diye çemkirdi. Şifacılar buna uymak zorunda kalıp zorla 111. nolu odaya koydular Naka'yı. Bu oda bilindik bir hastane odasıydı. Sadece bir büyültme büyüsü yapmak için odaya koymaları tabiiki garipti. naka daha çok onu alıp Max'ın yanına götürmelerini bekliyordu ama bu daha iyi olucaktı.

Asasını yavaşça sallayarak elini eski haline getirdi. Odada baya bir uzun süre beklemesi gerekti. Volta attı, seksek oynadı, aynada makyajını düzeltti ve sonunda kapı açıldı. Max elinde koyu yeşil bir iksirle içeri girdi. Tabii Naka'yı görünce olduğu yerde kalmıştı. Onu öyle şifacı elbiseleri içinde, elinde iksirle görmek gerçekten çok şeker bi olaydı. Özellikle şifacı elbisesi Max'a çok yakışmıştı. Naka suratına sinsi bir gülümseme yerleştirip konuştu;

Uzun zaman oldu dimi?

Karşısındakini gördüğü an eli boşaldı ve hazırladığı iksir elinden kaydı ve sanki saatler gibi geçen 1 saniye içinde düştü ve milyonlarca parçaya ayrıldı. Naka. Onu görmeyeli o kadar zaman olmuştu ki. Ağızını açıp konuşmaya korkuyordu çünkü Naka'yı tekrar aramadığı için çok pişmandı. Bu aramamasının nedeni ilk senesinin çok yoğun olmasıydı. Arayacak vakti yoktu o sıralar. Daha sonra da aramaya yüz bulamadı. Neden aramadın diye sorarlardı. düzgün bir sebebi yoktu zaten. Bu yüzden asla onu affetmezlerdi. O zaman da denemenin bir anlamı yoktu onun için ama şimdi, deliler gibi sevdiği, her zaman düşündüğü ama yüzü olmadığı için görüşemediği kız karşısındaydı.

Ağızından hiç bir kelime çıkmıyordu. Sadece gözünü kapattı ve tekrar açmayı denedi. Rüya mı diye kontrol etmek içindi bu. Max zaten bu aralar böyle rüyaları çok görmüştü. Bir adım geri attı. Naka'nın tepkisini ölçemiyordu. Sevinmişmiydi, kızgın mıydı? E-evet. diyebildi kekeleyerek. Bu "Evet" kelimesi ağzından anca çıkmıştı. Hala suratına bir ifade verememiş sadece öyle şaşmış bir şekilde kapıda bekliyordu.

Naka'yı aramayı hep düşümüştü gerçeği söylemek gerekirse her zaman Naka'yı düşünüyordu. Görüşmeyeli çok güzelleşmişti. Büyümüştü ve vücudu.... Evet, vücudunun hatları daha belli olmuştu. Tabiiki kendine daha iyi baktığı belli oluyordu. Her zamankinden daha görünüyordu. Şuan da utanmasa ve Naka'nın duygularını bilmese koşup onu uzun uzun öpebilirdi. Çünkü Naka'ya sırılsıklam aşıktı ve Naka gerçekten çok çekiciydi.

Max elindeki iksiri düşürdüğünde çıkan ses yüzünden birazcık yerinden sıçramasına ramen suratındaki gülüşü bozmamaya çalıştı. Şuan sadece Max'ın neden aramadığını öğrenmek istiyordu. Düşünceleri o zaman değişicekti.

-Ya başka birini bulmuşsa? Diye düşündü. Naka'dan güzel bir sürü kız vardı. Eğer öyle birşey olmuşsa bir daha Max'ın yüzüne bakmak istemezdi. Eğer birini bulmuşsa bunu ona söylemesi gerekirdi. Saklamak hiç de mantıklı değildi. Böyle birşey olacağını bilmeliydi.

-Ya da belki Naka'yı seven biri Max'ı zorlamıştı. "Bi daha onu görmeyeceksin yoksa onu öldürürüm" demiş olabilirdi. O zaman Max'ı suçlayamazdı. O sadece Naka'yı düşünmüştü.

-Ya da belki Naka'yı sevmiyordu. Bu yüzden ilk ayrı kaldıkları zamanda ondan kaçmıştı. Hemde arkasına bile bakmadan. Evet, çünkü bazen Naka çok çekilmez oluyordu.

Hızla sordu. Nedenini bilmek istiyordu, yoksa bu hayal gücünün etkisiyle, böyle senaryolar gezicekti kafasında.

Neden aramadın Max? Seni... Seni özledim.