Toplantı Salonu |

Konsantre olmaya çalıştı Aaron.Burdan çıkmalı ve James’i yaşatmalıydı.ZAY bir kez daha başsız kalırsa toparlanabilr miydi hiç bilmiyordu Aaron.Asasın zalimce savurdu.Ardından James'in yanına cisimlendi.Bedeninden kanlar boşalıyordu.Tek şey diyebildi ona.

"Sakin ol James . Burdan ikimiz de çıkacağız ! Sadece sakin ol.Hey kel ! Bu senin son büyün olucak."

bunları demeden önce yine bir karbondioksit kalkanı yapmıştı Aaron.Telaşlıydı ama öfkesine hakim olmayı da bilen bir büyücüydü o.Bakalım kadavranın etkileyici ışığı geceniin karanlığı aydınlatmaya yetecek miydi.

David üstüne gelen lanetten sağa savrularak kaçtıktan sonra Aaron'a gülümsedi. Ardından hemen Aaron'un arkasına cisimlenip , Aaron'un bayılacağı noktası olan boynuna yumruğu indirdi. Bundan da kaçamazdı herhalde. Hem James'te ölüyordu. Bir kahkaha attıktan sonra biraz geri çekildi.

Bu yumruğu yemezse saldıracaktı. Yoksa kendi kendisine de vurabilirdi büyüsü. Bekleyip görecekti. Yoksa lanete yenik düşmek istemezdi. Gülümsedikten sonra , geri çekilip gülümsedi. Ne olur ne olmaz diye laneti yineledi.

Aaron arkasındaki -pof- sesini duyunca birden eğildi ve saçını yalayıp geçen yumruğu hissetti.Arkasını döndüğünde ise bir lanetli ateş yakmıştı.Ancak bu öyle böyle bir ateş değildi.Bu çok fazlaydı.Öyle ki onun yakınlığından yararlanmaya çalışırken kendi bile yanabilirdi.Ancak James'i de koluncan tutup odanın öte yanına cisimlenmişti.Lanetini yineleyen tek kişi David değildi üstelik.Kopyaların arasına karıştı ve seçilemez konuma gelince hepsi birden onun etrafını hilal şeklinde çevirdiler.Ama Aaron'un aklında tek birşey vardı."James ölüyordu."

"Bu yaptıpklarının cezasını bugün olmasa da bir gün elbet ödeyeceksin David ... Kendine gel ve ne yaptığını düşün ..."

David kendisine ne olur ne olmaz diye bir karbondioksit kalkanı yaptıktan sonra büyülerden kaçmak için kendini yere attı. Gözlerini açtığında etrafında 8 tane Aaron vardı. Hemen ayağa kalkıp sessiz büyü olarak Gemino yaptı ve 8 tane daha David ortaya çıktı. David karışıklıktan yararlanıp asasını yukarı kata doğrultup " Bombardo " diye böğürdü.

Ardından hemen yukarki kata cisimlendikten sonra asasını boşluktan aşağıya doğrulttu. Şu an yapabileceği 2 büyü vardı. Ya lanetli ateş yada diğeriydi. David diğerini yapmayı düşündükten sonra böğürdü. " Yuspar Avorus Maxima ! " Büyük bir ateş topu Aaron'ların üstüne giderken duvardan düşen taşlarda Aaron'un kaçmasını engelleyecekti. Hemde 14 tane de David vardı. Kesinlikle kaçamazdı.

Aaron David'in asasını yukarı doğru kaldırdığını görünce James'in yakasından tuttu ve oradan cisimlenmelerini sağladı.St. Mungo yakınları bir yerdi büyük ihtimalle.

Kendine gel Aaron kendine ! Sadece bu söz vardı kulaklarında ve ilk laneti asasında … Gücünü toparlaması gerekiyordu ama buna vakit var mıydı ? James ölüyordu. Hem de bir hiç uğruna…bir deli uğruna.

“Hatırlıyor musun James ? Seninle marketten elma çalmıştık.”

Aslında böyle bir şey hiç olmamıştı.O da mı deliriyordu.

"Sonra da armut !”

ne diyordu bu ? kendi bile anlamamıştı.

“Elma ve Armut James ! Elma ve Armut !”

bir tür şifre miydi ? Her şey beklenirdi ondan.

David öyle bir kükredi ki yer gök inledi sanki. 2 ' ye karşı 1 kişi olmasına rağmen 2 ' sinide kaçırtmıştı. Küçük bir kahkaha attıktan sonra gülümsedi. Yenilmezliğini tekrar kanıtlamıştı. Z.A.Y Başkanı ağır yaralıydı. O Spes Salutis ıvır zıvırırın başkanıda kaçmıştı. David kahkahalar atarken , asasını küçük bir hamlesiyle bütün odayı eski haline getirdi. Büyüce Dünya'nın David'den korkması gerektiğini bir kez daha kanıtlamanın mutluluğuyla yerinde 4 dönüyordu.

Küçük bir gülümsemeyle etrafına baktı. Yarın Gelecek'te ismini görür gibiydi. Küçücük bir kahkaha daha attıktan sonra zafer sarhoşluğu denilen şeye tutulmuşçasına naralar atarak cisimlendi.

OUT: Mekânı dağıtmışsınız gençlik.. Bu arada mekâna birdaha izinsiz dalmayın lütfen..Yani gizli odaya..Ben yoksam Grenouille ve David yerime bakar...

NOT: Bu oda gizli bir odadır. Yani tavanaltında ger alır..bundan sonraki rp'lerde zırt pırt dalınıp pencere* kullanılmazsa sevinirim...

Sokağın başında çok karizmatik bir silüet belirmişti. Fötr şapkası, yerlere kadar uzanan siyah paltosu, 80'lerden kalma gözlüğü ve sakallarıyla oldukça ilginçti. Yavaşça ilerliyordu şimdi. Yüzünü biraz kapatan fötr şapkasını havaya kaldırdı. Onun kim olduğunu farkedenler yoldan çekilmeye başlamıştı. Özellikle sokağın kaldırımlarındaki ayyaşlar resmen kaçışıyorlardı. Emanuél kısa bir yürüyüşün ardından demir kapının önüne varmıştı. Asasını çektikten sonra kısa bir tılsım resitalinin ardından kapı gürültüyle açıldı. Mekânıniçinde birkaç adım attıktan sonra yüzünü çok anlamsız bir şekle sokmuştu. Mekânda hiç beklemediği bir koku vardı. Bu koku Bulgar Sarmaşığı'ndan geliyordu. Kokusunu sadece davetsiz misafirler gelince salan bu sarmaşık Emanuél'in şüphelenmesine yol açmıştı ister istenez. Seri adımlarla Arka Oda'ya geçen Emanuél paltosunu çıkararak rahat koltuklara doğru fırlattı. Ardından içki dolabından bir kadeh şarap aldıktan sonra duvara monte edilmiş, kenarında yılan mmotifleriyle kabartmaları olan büyük aynanın önüne geçti. Asasını aynaya doğru salladıktan sonra birşeyler mırıldandı. Aynada görüntüler oluşmaya başlamıştı. Emanuél yokken olanları gösteriyordu burada. Başta David ve James'in konuşmasının ardından duvarı kırarak içeri giren Aaron'u görünce küplere binmişti. "Lanet olası serseri! Ne cüretle böyle bir deliliğe kalkışır." Şarabını bir dikişte bitirdikten sonra asasının bir hareketiyle tekrar ağzına kadar doldurdu. David'in ikisinide kaçırtması hoşuna gitmişti. "Tanrım! Neler olmuş böyle?" Ekrandan görünen birbirine girmiş Toplantı Salonu'nu gördükçe daha da sinirleniyordu. Allahtan David gitmeden önce etrafı tekrar eski haline getirmeyi akıl etmişti. Aynadaki görüntüler kaybolunca kendini rahat koltuklara atan Emanuél şarabını yudumlamaya devam etti. Bu gece uzun sürecek gibiydi....

Out : Zaten David'den izinli girdim, işin raconunu ben de biliyorum

EDİT: Eyvallah...

David Criss'i öldürdükten sonra ihtiyarın dükkanına uğramayı düşündü. Knockturn yolunun gürültüsünü küçük bir " Pop " sesi yerle bir etmişti. Onu gören yoldan çekilip sağa sola savruluyordu. Knockturn yolunda David'in adımlarından başka hiç birşey duyulmuyordu. David ona bakmaya cesaret edebilenlere delice bakan gözleriyle yanıt veriyordu , verdiği anda gözler hemen üstünden çekiliyordu.

David bu havanın verdiği etkiyle adımlarını daha da yavaşlatıp sertleştirdi. Sert adımlarla Emanuel amcanını dükkanına girdikten sonra onu tanıyan görevli yoldan çekildi. David'in yüzüne bakmaya cesaret edemediğinden kafası yerden kalkmıyordu. David bu durumu görünce gülümseyerek kapıyı geçti. Ardından Emanuel amcanın gizli olarak yaptırdığı kitaplığı geçip Toplantı Salonunun içine girdi.

Emanuel amca tamda beklediği yerdeydi , ona zoraki bir gülümseme attıktan sonra Gre'nin oturduğu koltuğa oturup iyice yayıldıktan sonra ayaklarını masaya attı. Cebinden bir sigara çıkarttıktan sonra asasıyla sigaranın ucunu alevledi. Ciğerleri dumanı görünce bayram yerine döndüler. David Emanuel amcaya baktıktan sonra normal bir tonda konuştu.

" Nasıl gidiyor ihtiyar ? " Sesindeki sertlik düelloda böğürmenin verdiği kartlıktan dolayı gittikçe artıyordu.

"Nasıl gidiyor ihtiyar ?" Emanuél David'in gelişinden sonra biraz da olsun rahatlayabilmişti. Yani mekânını parçalayan Aaron'la görüşmesinden sonra..David'in yanına oturduktan sonra o da paltosunun cebinden gümüşi tabakayı çıkardı. Bu bir puro kutusuydu. İçinden bir tane aldıktan sonra asasıyla ucunda küçük bir ateş parçası oluşturdu. Kaliteli Monté Carlo tütününün ciğerlerine dolmasının ardından puroyu parmağının arasına kıstırarak ağzından biraz uzaklaştırdı. Dumanı halkalar hâlinde salarken David'in yüzündeki pis sırıtıştan büyük bir haz duyarak kırçıllı sakallarının altından belli belirsiz sırıtmaya başladı. "Sen gelene kadar kötüydü evlat! Yine yapacağını yapmışsın." Asasını salladığında duvardaki büyük aynada David'in Aaron'la düellosu belirmişti. David'in de izlemesinin ardından asasını birkez daha salladı ve masada iki kadeh şarap belirdi. David'e kadehini uzattıktan sonra kendisininkinden büyükçe bir yudum aldı. Bu esnada şarabın o nefis kokusunu hissetmişti. "Kaç tane oldu? Yani önüne acınası bir hâlde yıkılanların sayısı..." David'in bu aralar 36 yıl önceki katliam rekorunu zorladığını öğrenmişti. O zamanlar 19 yaşında olan Emanuél herşeyi dün gibi hatırlıyordu. Bunları hatırlaması yüzündeki sinsi ifadenin artmasına neden olmuştu. Yüzündeki ifadeyle David'i süzerken ağzının kenarındaki kan lekelerini farketti. "Yine karnın mı acıktı evlat!" Birbirleriyle çok az sözcük kullanarak, fakat çok iyi anlaşıyorlardı. David'i işte bu yüzden çok sevdiğini farketmişti. Yani Emanuél gibi düşünüp, hareket ettiği için...

David Emanuel amcanın söylediklerini yavaşça dinlerken , şarap bardaklarından birini aldıktan sonra sigarasının kalan kısmını bir nefeste içtikten sonra şarapını alıp bir dikişte hepsini bitirdikten sonra gözlerini yukarı kaldırıp deli deli hareketler yaptıktan sonra Emanuel amcayla muhabbete kaldığı yerden devam etti. " Biliyorsun ihtiyar , iyiler aptal olurlar. Benim mekanıma geldi , meydan okudu. Kabul ettim , yaraladım ve kaçırdım. Beni biliyorsun ihtiyar. " Asasını boş şişeye doğrulttuktan sonra zarif bir hamle yaptı , yapar yapmaz da bardak ağzına kadar doldu.

David gülümsedikten sonra tek hamlede bütün şarabı mideye indirdi. Yüzünde nerden geldiğini anlamadığı bir gülümseme vardı. Hiç olmadığı bir şey mi oluyordu yoksa ? Sarhoşluk ve David uzak şeylerdi çok uzak. David gözleriyle Ema amcayı süzdükten sonra Ema amcaya cevap verdi. " Hmm , sayamadım ihtiyar. Önüme geleni devirmekten bıktım. Geliyorlar , bulaşıyorlar ve ölüyorlar. " Sinsi sinsi gülümsedikten sonra ağzındaki kan lekesi ihtiyarın gözüne çarpmış olacaktı ki ihtiyar gülümsedi. David gülümsemesine cevap vermekte gecikmedi. " Criss'in eti tatlıymış ihtiyar , hoşuma gitti. " Küçük bir kahkaha daha attıktan sonra yeni bir sigara çıkıp ciğerlerini bayram ettirmeye devam etti.

"Criss'in eti tatlıymış ihtiyar , hoşuma gitti." Emanuél sadece gülümsemekle yetindi. Artık öldürmek istediği seherbazları David kapıyordu hep! Buna biraz kızsa da David'in kanındaki deliliği anlayabiliyordu. Çünkü kendisi de yaşamıştı bunları. Bakışları biraz dalmış, kendi gençliğini düşünüyordu. David'in neler hissettiğini,neler arzuladığını da anlayabiliyordu böylelikle. Gerçi David de bu delikanlılık çağını geride bırakmıştı ama Emanuél'e de sonranız gencim derdi nede olsa. "Artık öldürecek seherbaz bırakmadın evlat! Ah 30 yıl önce gelecektin. Seninle o zaman kapışırdım." Şarabını yudumlarken David'le bakışmayı sürdürüyordu. David'i oğullarından biriymiş gibi sevdiğini anlamıştı. Tabii Grenouille ve Lorenzo'da... Yani etrafındaki bütün gençlere değer veriyordu. Elini David'in omzuna attıktan sonra daha bir babacan ses tonuyla ve bakışlarla ona da hissettirmek istedi. "Kendine dikkat et evlat! Seni hâlâ arıyorlar. Aaron buraya girip çıktığını biliyor. Gerçi bilse de birşey yapamaz ama sen yinede dikkat et!" Biten purosunu masaya doğru fırlattıktan sonra sakallarını sıvazlamaya başladı. Genellikle düşüncelere daldığında bu hareketi yapardı. Fötr şapkasının altında terleyen başını serinletmek için şapkayı çıkarıp masaya koydu. Terden yapışan uzun saçlarını düzelttikten sonra şapkayı eline alarak çevirmeye başladı. L'aizenda kuruldu kurulalı içindeki yaşama isteğinin arttığını farkediyordu. Yani bir amaç kazanmıştı. Lord'un ölmesiyle amacının kalmadığını sanarak kendini öldürecekti. Tabii Grenouille ve David'in teklifine kadar! Sanki 10 yaş gençleşmiş gibiydi. Yani içindeki mücadele hırsı dönmüştü. "Curtisler'e sürpriz mi var? O kanıbozuklar bunu çoktan haketmişlerdi." David'in keskin gözlerine bakarken sakallarının altından tekrar o kurnaz sırıtmayı takınmıştı...

David Emanuel amcanın sırıtışlarına kendi sırıtışıyla cevap vermeyi sürdürürken sigarasını dumanını içine içine çekiyordu. Her çekişinde bir hücresini kaybediyordu.David ağzındaki dumanı zarif bir ağız hareketiyle loş ışıklı odaya savururken Emanuel amcaya cevap verdi. " Seherbazlar canımı sıkıyor ihtiyar. Hepsi birer aptal , kendi çıkarın doğrultusunda yaşamak varken başkalarına hizmet niye ? " Küçük bir sırıtıştan sonra cümlesine kaldığı yerden devam etti. " Senin gençliğini iyi bilirim ihtiyar. İdolümsün ! " Küçük bir kahkaha attı. Birbirlerine kurnazca sırıtırlarken David sigarasını içmeye devam etti. Tam gözleri bir anlığına kapanmıştı ki elinde dostça bir el hissetti.

El dostça olduğundan hiçbir tepki vermedi yoksa anında yeşil bir ışık parlayıverebilirdi. " Londra'da beni yenebilecek kimsenin olmadığını iyi biliyorsun ihtiyar , Aaron o gece şanslıydı. Yaptığım o saldırıdan kaçma ihtimali yoktu , eğer cisimlenmeseydi 2 ' side bum ! " Gözlerindeki şeytanlık ifadesi gittikçe artarken yüzündeki gülümseme yerini tebessüme bırakıyordu. Sigarasının dumanını tam içine çekecekken sigarasanın bitmiş olduğunu fark edip havaya savurdu , aynı anda diğer eliyle asasını çıkarıp sigara izmaritini havada yok etti.

" Evet ihtiyar , küçük bir saldırı (!) Sadece malikhanelerini yok edeceğiz. George'i öldürmemden sonra bayağı ses yapıp canımızı sıktılar birazcıkta biz onların canını sıkmayalımmı ? " Küçük bir kahkahanın ardından yüzünde sinsi bir sırıtış vardı.

"Evet ihtiyar , küçük bir saldırı (!) Sadece malikhanelerini yok edeceğiz. George'i öldürmemden sonra bayağı ses yapıp canımızı sıktılar birazcıkta biz onların canını sıkmayalım mı ?" Emanuél içinde biriken nefret-acıma duygusunu bastırmaya çalışırken ağzından küfürler dükülmüştü. Curtisler'den bu kadar nefret etmesinin birçok nedeni vardı. Başta George'un kibirli ve aptalca davranışları bunu başlatmıştı. Ardından aile üyelerinin ezikliği. "Zaten o kanıbozuklara bütün mekânlarımızı kapattık. Girerlerse ölürler!" Kaşlarının çatılması ve içinde kabaran nefreti olacakları hayal etmesi bir nebze olsun dindiriyordu. Yani asasını ucundan çıkacak ışıklar ve alevler. Cayır cayır yanan bedenler... Bunu üzerine anormal bir kahkaha attı. David muhtemelen nedenini anlamıştı. Onun da eşlik etmesiyle mekânı inleten kahkahalar yükseliyordu Knockturn'de. "L'azienda'nın gücüne tanık olacak bütün büyücedünya! Kimileri hâlâ anlayamıyor bizim kudretimizi. Tabii bunu karşımıza geçerek söylemezler.." Öfkesinden dolayı burnundan soluyordu Emanuél. Gerçekten hayatta en sevmediği şey "Zayıflık!" tı. Ve bu özellik Curtisler'de fazlasıyla vardı. Asasının bir hareketiyle kadehini doldurduktan sonra hafifçe habaya kaldırarak "L'azienda'ya!" dedi. David'in de katılmasıyla kadehlerini birbirine değdirip kafalarına götürdüler. Şarabın enfes tadını birkez daha hisseden Emanuél keyiflenmişti. Bunu üzerine kalın sesiyle kendi döneminde meşhur olan bir şarkıyı söylemeye başladı. Bunu kafayı bulduktan sonra hep yapardı...

" L'aziendaya ! " David şarabı ağzına boşalttıktan sonra bardağı yere salladı , bunu neden yaptığını bilmiyordu ama nerde olsa yapardı bu hareketi. Kendince herkese meydan okuma hareketi gibi birşeydi bu hareket. " Bence şuan tanıklar ihtiyar. Baksana , Karanlık Taraf veya Z.A.Y hangi birisinden ses geliyor. Birde bize bak ! Z.A.Y Başkanını hastanelik ettim. Yeni Lord'un birşey yaptığı yok , Spes ve Z.A.Y Seherbazlarının hepsini yok ettim ihtiyar." Büyük bir kahkaha attı. Kendisini övmeyi aşırı derecede seviyordu. Yüzündeki sinsilik , gözlerinde şeytanlık gittikçe artıyordu.

David boş durduğunu fark etti. Fark eder etmez sol eli cebine gidip içinden baş kısmı turuncu , diğer kısmı beyaz sağında ve solunda çizgiler bulunan bir cisim çıkardı. Ardından cismin ucunu ateşleyip ağzına götürdü. Cismi içine çekerken Emanuel amcayı süzmeye devam ediyordu , David.

"Bence şuan tanıklar ihtiyar. Baksana , Karanlık Taraf veya Z.A.Y hangi birisinden ses geliyor. Birde bize bak ! Z.A.Y Başkanını hastanelik ettim. Yeni Lord'un birşey yaptığı yok , Spes ve Z.A.Y Seherbazlarının hepsini yok ettim ihtiyar." Emanuél David'in söylediklerine hak veriyordu. Çünkü büyücedünya'nın en aktif örgütü ve tarafı olmuşlardı. Daha doğrusu David olmuştu! Çünkü öldürdüğü adamlar adını epey bir duyurmuştu doğrusu. Bunları düşünürken aklına Aaron'un nasıl delice David'i yakalamaya çalıştığı gelmişti. Yüzündeki sırıtma artarken David'in sigara yakışını izledi. Ona eşlik etmek için cebinden bir puro çıkartarttı. Yaktıktan sonra dumanın ciğerlerine gidişini birkez daha yaşadı. Şarabında eşlik etmesiyle hayatta en çok zevk aldığı ikilinin kavuşmasını sağladı. "Haklısın evlat! Ama bu seferki daha başka. Demeye çalıştığım bu sefer hep beraber bir iş görmüş oluyoruz. Yani bireysel görevlerden daha başka." Emanuél lafı ağzında gevelemişti fakat David'in anlayacağını biliyordu. Kaliteli tütünün dumanları ciğerlerini doldurdukça tatmin olduğunu anladı. Dumanı halkalar hâlinde salarken aklını kurcalayan onca tilkiden sıyrılma ümidiyle tekrar David'e döndü. "Son zamanlarda hiç iş geldi mi? Yani özel istek..." David'in ne demek istediğini anladığından emin olduğu için içi rahattı. Biten kadehini tazeleme gereği duymadan oturduğu yerden kalkarak odada volta atmaya başladı. Azkaban görmüş David'in bunu bildiğini biliyordu. Volta atarken David'in cevabını bekliyordu...

" Haklısın ihtiyar , ilk toplu işimiz olacak bu. Zevkli olacağına adım gibi eminim. Bir iki kilo ete hangi kurtadam hayır diyebilir." Küçük bir kahkaha attıktan sonra ihtiyarı iyice süzdü. Ona ihtiyar demekle hata ediyordu aslında. Bir nevi gençti o , hemde çoğu gençten daha da genç. Onunla geçirdiği zamandan zevk alıyordu çünkü birbirlerini iyi anlıyorlardı. David sebepsiz yere bir kahkaha attıktan sonra sigarasını içine çekmeye devam etti.

" Hayır ihtiyar. Param bitiyor , ama öldürmeye adam da kalmadı onlarda haklı. " Küçük bir kahkaha attıktan sonra sigarasını içine çekmeye devam etti. İhtiyarın volta attığını görünce Azkaban'da nasıl kurtadama dönüşüp kendini duvarlara vurduğunu hatırladı. Kendini bu düşüncelerden zorla çektikten sonra asasını zarif bir şekilde salladı. Anında 2 tane şarap dolu bardak belirdi.

David birini alıp yudumlarken asasını tekrar zarif bir şekilde salladı. Havadaki bardak büyünün etkisiyle ihtiyara doğru giderken David sigarasının bittiğini fark edip havaya attı ve çevik bir hamleyle onu havada yok etti. Şarap bardağını sağ eline aldıktan sonra yudumlamaya başladı.

"Hayır ihtiyar. Param bitiyor , ama öldürmeye adam da kalmadı onlarda haklı." Kendine doğru süzülen kadehi bir hamlede yakaladı. İçindeki şarabı bir yudumda içtikten sonra bardağı duvara savurarak parçaladı. Bunu neden yaptığını bilmiyordu. Galiba uzun zamandır birini öldürmediği için olabilir... Eliyle ıslanan sakallarını temizledikten sonra asasını çekerek gizli kapıya doğru savurdu. Kapının ayrılmasının ardından içeri 4-5 kese uçarak girdi. Ardından reflkeks bir hareketle gizli kapıyı gürültüyle kapadı. Keseler David'in önüne düşerken meraklı adama açıklama yapması gerekiyordu. "Bunlar işini görür. Şimdilik idare et!" Keselerde nerden baksan 5.000 Galleon vardı. Aslında David'e yeterde artardı bile. Gerçi yaptıkları işlerle kaldırdıkları paranın yanında bu rakam komik gelebilirdi. Baş Seherbaz Sean Robert Newell için 200.000 Galleon almışlardı gizli bir dosttan. Zaten niyetleri de vardı. Bu istek de vesile olmuştu. Volta atarken purosunun bittiğini anlayamamıştı bile. Artık tatmin olduğunu anlayarak yenisini yakmaktan vazgeçti. Sakallarını ovalarken bakışlarını David'e çevirdi. "Bu aralar Bakanlık'la aram bozuldu. Bazı dostlarım Aaron'un sayesinde açığa alınmış. Lanet Olası! Ne zaman işlerime karışmamayı öğrenecek bu!" İçinde kabaran nefretle birlikte burnundan solumaya başladı tekrar. Bakanlık'ta epeyce sözü geçerdi ama dostları yoktu artık. İçinden lanet okuyarak ne yapacaklarını düşünüyordu....

David oturduğu yere daha bir yayıldıktan sonra yeni kestirdiği saçlarını hatırlayıp , hüzünlendi. Uzun saçlıyken kendisini daha iyi hissediyordu. David tam bu düşüncelere dalmışken ihtiyarın önüne keseler attığını görünce gülümsedi. Bir keseyi cebine attıktan sonra diğer keseleri asasını zarif bir hamlesiyle kendi odasının gizli bölmesine cisimledi. Ardından yavaşça konuştu.

" O , Aaron gittikçe canımı sıkmaya başladı. İşini bitirmek için gün sayıyorum , her an işini bitirebilirim. Ama bir kıvılcım bekliyorum. " Yüzüne bir sinsilik ifadesi yerleşmişti. Tam o sırada kitaplık açıldı ve içeri bir patronus girdi. Ardından Michael'in sesiyle konuştu.

" Grenouille'nin ruhunu ruh emiciler emdi. Lorenzo'da mekanında ölü bulundu. " David bunu duyunca kükreyerek yerinden kalktı. Patronus David'in kalktığını görünce korkudan hemen kayboldu. Zaten kaybolacaktı ama , kaybolması daha hızlı oldu. David tam böğürecekken sustu , ihtiyara gözlerini dikti .. İhtiyar ne diyecekti ?

Emanuél volta atarken David'i dinliyordu. Bir ara yerinde durup bir puro yakmaya yeltenmişti. O sırada gizli kapının açılışıyla bakışlarını o tarafa çevirdi. Bir patronus içeri girmişti. Bu Michael'in patronusu olmalıydı. Ardından Emanuél'in ses tonunu andıran Michael'in sesiyle konuşmaya başladı. Emanuél patronusu dinlerken elindeki puroyu yere düşürmüştü istemsizce. Duyduklarına inanamayarak dinliyordu zaten. David'in yerinden fırlayışıyla patronus hiç oluvermişti. Emanuél kükreyen David'in bakışlarını üzerinde hissetti. Yani yıllardır tanıdığı dostu ve yeğeninin ölüm haberine nasıl bir tepki vereceğine bakıyor olmalıydı. Bu haber işleri iyice karıştırmıştı. Tam L'azienda düzeni tutturdu derken en önemli adamlarından ikisini kaybediyor.
Birkaç dakika sessiz bir şekilde yere bakarak düşünen Emanuél dişlerini ve yumruğunu sıkarak bağırdı. Ardından yumruğunu mekânın eski ve gösterişli duvarına tüm gücüyle geçirdi. Elinin sızlamasına ve kanayışına aldırmadan birkez daha geçirdi, birkez daha..."Kanınız yerde kalmayacak evlatlarım! Tanrı şahidimdir!" Gözlerinden damlayan birkaç damla yaş sakalına karışıyordu. Evladı gibi seviyordu çünkü Lorenzo ve Grenouille'ı... Onları korumak için elinden geleni yapmasına rağmen bir şekilde onlara ulaşabilmişti kanıbozuklar! "Bütün dünya artık bizi duymalı evlat! Bir şehri yakacağız! Çok ünlü bir şehri..." Bakışları tekrar dalarken düşünceler ile boğuşmaya devam ediyordu. Artık kesin sonuçlu düşünemiyordu sanki. Sonunu düşünmüyordu. Zaten ne zaman düşünmüştü ki..!

David bu haberden sonra sinir belirtisi göstermedi , herşeyi içine attı. Bir anda koltuğuna çökmüş buldu kendini , içinde birşeyler ters gidiyor gibiydi. Akciğer'inden boğazına doğru dalga dalga birşey yaklaşıyordu. Tam boğazını geçip nefret ağzından dökülecekken tüm gücüyle masaya vurdu. Vurur vurmaz masa 2 ye ayrıldı. David'in hiç bir hücresi acımamıştı bu hamlesinde. Sadece nefretini kusmuştu masaya. Gözlerini yukarı kaldırdı. Tavana öylece baktı. Sonra böyle hüzünlenmenin kendisine yakışmadığını anlayıp ayaklandı.

Ayaklanır ayaklanmaz ihtiyar'a doğru fısıldadı. " Başkan sensin ihtiyar. İtiraz istemem " Yavaşça ilerledikten sonra tekrar içinden dalga dalga bir kin yükseldi ve kitaplığı yumruklamaya başladı. Hem sövüyor hem yumrukluyordu.

"Başkan sensin ihtiyar. İtiraz istemem." Emanuél David'in kitaplığı yumruklayışını seyrederken elini kaldırıp ağzını açtı. Birşey söylemeye çalışmıştı fakat devamını getiremedi. David'in kafasına taktığı şeylerden asla vazgeçmeyeceği ortadaydı. David'in kinini ve öfkesini seyreden Emanuél kendininkini çoktan içine atmıştı bile. Sakallarını sıvazlarken David'in de öfkesinin tükenmesiyle tekrar karşlılıklı oturuyorlardı. "Sen nasıl istersen evlat. Gelecek'te ilgili haberleri yayınladım. Tam istediğin gibi!" Ortadaki büyük sehpada duran Gelecek Postası'nı David'e doğru attı. David okurken yüzündeki sırıtış artıyor, yavaşça kötücül bir kahkahaya dönüşüyordu. "Artık basın kaynağımız çok büyük evlat! Gelecek bizim elimizde..." Emanuél'in de yüzüne o pis sırıtışı yerleşirken David'in neler hissettiğini anlar bakışlarla onu süzdü. Biraz da olsa keyifleri yerine gelmiş gibiydi...

Arathorn öfkesini kustuktan sonra kitaplığın tahtaları içine göçmüştü. Arathorn bütün öfkesini attıktan sonra geri dönüp yerine oturdu. Fakat bu sefer ne ayaklarını uzattı nede kahkaha attı. İçinde intikam duygusu alev alev yanarken kitaplığın içine göçmüş kısımından beyaz silüetli bir patronus belirdi , ardından tanımadık bir sesle konuştu.

" Arathorn , attığın tuzaklar sonunda bir seherbazı vurdu. Seherbazın adı Justin G. Archman. " Patronus bunları dedikten sonra kayboldu. David yerinden kahkahalarla kalktıktan sonra gülümsedi. Bu kötü haberlerden sonra bu haber iyi gelmişti. Fakat tam olarak intikamını almış değildi. 2 ' ye 1 gidiyorlardı.1 kişi daha .. Tam bu düşüncelerle yanarken Emanuel amcanın sesini işitip ona döndü.

" Saol , ihtiyar ama yeni haberler daha yap. Bak bir seherbazı daha mokarttım. Gelecek bizim elimizdeyse Gelecek kolay gelecek ihtiyar " dedikten sonra küçük bir kahkaha atıp düşüncelere daldı. Grenouille'nin intikamını almak için yanıp tutuşuyordu.Sağlam ve yüksek birini öldürmesi gerekiyordu ..