Masa 02

Sydney yine o yoğun günlerinden birisini yaşıyordu.Hastahane deki yoğunlukların arasında kendini çayhane'ye atmış ve masalardan birisine oturmuştu.Elinde her zamanki gibi gp vardı.Cevabının yayınlandığını gördüğünde yüzünde bir tebessüm oluşmuştu.Daha sonra gazeteyi bırakarak şifacılardan birisinin hasta haberiyle gelmesini bekliyordu.

Out:Kuzen dün yaptığımız yere yapalım.Müthiş rp planlarım var.

Out:Tamam dün ki odaya gel o zaman

Misafir

Anne aylar sonra kocası ve kızını görecekti. Bunun haberini kocasının yolladığı baykuştan alır ve çok mutlu olur. Çünkü yavaş yavaş tüm kızlarını görüyordur.

Bu mesajdan sonra hemen çayhaneye iner. Sabırsızlıkla beklemeye başlar...

Babasının ona yolladığı baykuşla verdiği haber onun için harika bir hediye olmuştu.Çayhaneye ilerleyerek masalara bir göz gezdirmeye başladı.Birden gözü masa 2 ye takıldı.Bu annesiydi!Sevinçle yanına koşarak boynuna sarıldı ve;
"Anne!Seni çok özledim!"dedi...

Misafir

" Bende seni çok özledim canım kızım. Baban yok mu? " dedi. Çünkü kocasıı da kızları kadar çok özlemişti.

" Sen nasıl tek başına Londraya gelebilridn? " dedi. Çok şaşırmıştı. O daha küçük bir kızdı. Ya gerçekten küçüktü, ya da anne iç güdüleri onu hala annesinin gözzünde küçük bir kız olarak gözteriyordu...

George içeri girdiğinde kızıyla karısı çoktan buluşmuştu bile.İkisinin arkasından yaklaşarak.

''Ben geldim''

Dedi ve kızına sarılıp onu yanaklarından öptü ve karısının yanına gitti bir demet gül yarattı.

''Bunlar sana hayatım''
dedi ve bir sandalyeye oturdu.

"Anne ben artık kocaman bir kız oldum..."dedi ve birden babasının sesiyle irkildi."Baba!"dedi.Annesine çiçek getirmişti.Ve sonra"Bana birşey yok mu?"dedi.Ve sonra"Gerçi haketmiyorum da.Ben..Ben..Ben sınıfta kaldım."dedi ve sustu...

Misafir

Anne çok şaşırmıştı. Kızından bunu hiç beklemiyordu.
" Seni anlayamıyorum. Daha 1. sınıftasın ve derslerin çok kolay. Sen kendini bu sınıfta kalmaya yakıştırıyor musun? " dedi ve cevabını bekledi kızının.

Kızının söylediği söz sonucunda çok sinirlenmişti Anne ve başından aşağıya kaynar sular dökülmüştü sanki.
" Sen ne diyorsun bu duruma Kocacığım? " dedi...

''Ben diyecek birşey bulamıyorum aslında.Çalışacak bir daha kalmayacak sınıfta bütün derslerini ben çalıştıracam,evdeyken çok ders çalışacak,bütün sınavlarını verecek dimi kızım.''

Dedi ve

''Neyse şimdi sıra senin hediyende.Ama yanımda değil sana daha sonra alacağım hediyeni.Gerçi bütün ailenin olacak ama neyse.''

Dedi kızına da havadan bir demet gül yarattı ve onları kızına verdi.

"Teşekkür ederim baba.Ve gerçekten söz veriyorum daha çok çalışacağım..."dedi ve gözlerini oğuşturdu.

Misafir

" Tamam kızım üzülmene gerk yok. Sadece bir Curtis kızının sınıfta kalmasına biraz üzüldüm. Neyse artık olan oldu. " diyerek kızını yatıştırmaya çalıştı.

Nede olsa anne yüreği bu. Kim ister kızının sınıfta kalmasını.
" Hadi sizi evime götüreyim gelir misiniz? " der.

''Tamam hayatım gidelim evimize,kızımızda görsün evimizi. Benim yapmam gereken bir şey var size bahsettiğim şu hediye onu almam lazım siz gidin bende gelicem.''

Dedi ve hemen oradan hızlı adımlarla uzaklaştı.

"Tamam anne hadi gidelim kardeşlerim ordalar mı?"dedi ve cevabı beklemeye başladı...

» 4. Masa
» Masa 1
» 5. Masa
» Masa 2
» 6. Masa