203 No'lu Oda

Odéthe gözlerini açtığında kucağında Ellie ve Annie vardı. Mutlulukla gülümsedi. Odada ondan ve kızlarından başka kimse yoktu. Pencere hafif aralıktı. Tatlı tatlı esen rüzgar, Odéthe'i serinletiyordu. Şifacılar sağlıklı olduğunu söylemişlerdi ona. Kızlarının yanaklarına birer öpücük kondurdu. Onlara yumuşak bir sesle ninni söyledi. Hemen uyuyakaldılar. Kucağında salladı, sarıldı, öptü, kokladı... Onları kucağından indirmeyi hiç istemiyordu. Yine de gazeteye mektup yazması gerekliydi. Hemen kızlarını beşiklere yatırdı.

" İyi geceler pamuk prensesim, Ellie'm. İyi geceler uyuyan güzelim, Annie'm... "

Ardından yatağa uzanarak bir parşomene bir şeyler çiziktirdi. Gazeteden bir kaç haftalık izin alacak ve bebekleriyle bizzat ilgilenecekti. Mektubun sonlarına, belki haber yaparlar diye bebekleri ve doğum hakkındaki düşüncelerini ekledi. Sonra bir baykuşla bunu Gelecek Postası'na yolladı. Kızlarını tekrar kucağına aldı. Yatağa uzanıp, iki çift mavi gözün ona bakıp gülümsemesini izlerken, birden bire kapı çaldı. Bu sihirli anı bozan kimdi acaba.. İçeri doktor girdi. Elinde kocaman bir orkide demeti vardı.

" Merhaba Odéthe, merhaba küçük melekler. Size bir orkide demeti gelmiş. Kimden olduğu yazmıyor. Bu arada bir isteğiniz var mı, iyi misiniz? "

diye sordu. Odéthe bu anlayışlı doktora minnet duydu. Hiç ziyaretçi gelmemişti ama çok da şikayetçi sayılmazdı doğrusu. Kızlarıyla yalnız kalmayı seviyordu. Doktor, orkideleri solmamaları için büyüledi ve baş ucuna koyarak oradan ayrıldı. Odéthe orkidelere şöyle bir baktı. En sevdiği çiçeklerdi. Mis gibi kokuyorlardı... Kimin yolladığı da belli değildi... Ama umrunda değildi Odéthe'in. O kadar mutluydu ki...

Minik bebek dünyaya gelmiş ama henüz çevresini net bir şekilde algıyamamıştı. Tek bildiği sesini tanıdğı kadının, annesinin varlığı ve bir de neredeyse hiç ayrılmadığıi kendisi gibi küçük bir bebek olan kardeşiydi. Kendisine Ellie diye hiab ediliyordu. Bir de Annie vardı..

» 242 Nolu oda
» 111. nolu oda.
» 5 Nolu Masa
» 1 Nolu Masa
» 2 Nolu Masa