Sihirli Oyunlar ve Sporlar Dairesi Başkanı Odası

Güneşin ilk ışıklarıyla gözlerini açtı. Rahatsız edici güneş onu uykusundan mahrum etmişti. Zaten istese de fazla uyuyamazdı. Yavaşça yatağından doğruldu tam karşısında duran aynada kendini dikkatlice izledi. Yaptığı rutin şeylerden biriydi bu. Sanki bir sabah uyandığında bambaşka bir insan olacakmış fikri vardı. Ya da korkusu mu demeliydi. Aynadaki yansımasını birkaç dakika boyunca süzdü. Dün nasıl da uyuyakalmıştı. Bir önceki günün yorgunluğu her zamanki renkli yüzünü iyice matlaştırmış, gözlerinin altında siyah gölgeler bırakmıştı. Uyumadan önceki birkaç saatinde yatak odası penceresinin yanındaki sandalyede oturmuş dışarıyı izlemişti. Düşünceleri kendisini boğmaya hazırlanırken yağmurun ıslattığı cama başını yaslamış soğuğu iyice hissetmişti. Böyle kasvetli havaları severdi. İşte bunları düşünürken uyuyakalmıştı. Yatağına nasıl ulaştığı konusundaysa hiçbir fikri yoktu.

Şimdi ise dün geceden kalma yağmur daha da şiddetlenmişti. Yağmur da olmasa odada bir canlının yaşadığına dair kanıt olmayacak diye düşündü. Bugün aynadan kendisine baktığında annesini görür gibi oldu. Onu o kadar çok özlemişti ki… Fakat yaşıyor olduğuna dair bile bir fikri yoktu. “Umarım yaşıyordur” diye geçirdi içinden. Yine de onun ortaya çıkmasından korkuyordu. Her şeyi düzene sokmuşken onun gelip bir anda hayatına girmesini istemiyordu. Kitiara biraz daha ileri giderse zaten annesi hayatına girecekti. Haberi yoktu. Eğer olsaydı da bunun için daha hevesli olacağından kuşkusu yoktu. Bazen insan herkesten bir şeyleri saklar. Aynı annesi gibi aynı kendisi gibi… Babasına hiç benzemiyordu. Bütün davranışları, yaptıkları, planları hatta görüntüsü bile tıpkı annesiydi.

Hızlıca kalkıp aynanın karşısına geçti. Aklına oldukça hoş bir fikir gelmişti. Hatırladığı kadarıyla Alexis’in aksine annesinin saçı daha uzun ve daha açık renkti. Yüz hatları daha sertti. Bugün ona benzeyebilirdi. Dış görüntüsünü değiştirmek çok da zor bir şey değildi sonuçta. Hele ki Metamorfmogus olunca… Yine annesinden gelen bir yetenekti ve bunun için her zaman ona minnet duyardı. Kıyafet seçiminde de bugün farklı olacaktı. Dolabını açtı. Koyu lacivert bluzunu giyebilirdi. Lacivert tam istediği renkti. Asil, dikkat çekici, soğuk… Aynı annesi gibi kıyafetlerini bu sefer abartılı takılarla süsleyebilirdi. “Arada bir dikkat çekici olmak iyidir” dedi ve kendine gülümsedi. Bugün Bakanlıktaki sıradan bir çalışma günüydü ama bunu neşeli hale getirebilirdi.

Bir an önce evden çıkmak için hazırlıklarını tamamladı. Boş evde onu kendisine bağlayan hiçbirşeyi kalmamış gibiydi. Zaten evde de pek durmazdı. Kardeşini birkaç hafta önce Hogwarts’a yolladıktan sonra –ve Kitiara’nın da kardeşlerini- evdeki tüm yaşamsal faaliyetler tükenmiş gibiydi. İkizleri bile özlemişti! Ardından yüzünü buruşturdu. Tamam, sadece varlıkları Alexis’i mutlu ediyordu. Sonuçta onlarda en azından Kitiara gibi babasının annesinden ayrılma sebebiydi. Onları sevemezdi.

--

Bakanlığa yakın tenha bir sokağa cisimlendi. Biraz yürüyebilirdi. Soğuk havayı daha da çok içine çekmek istiyordu. Akciğerlerinin kapasitesini zorlayarak derin bir nefes aldı. Ciddi bir ifadeyle yürümeye devam etti.

Odasının kapısına gelince kendini gerçekten evindeymiş gibi hissetti. Kendisine ait olan bir yer vardı. İçindeki “ben” merkezi yeniden ortaya çıkmıştı. Burası onun odasıydı, onun kontrolündeydi… Kapının kilidini açmak için basit bir “Alohamora” büyüsünden fazlası gerekliydi. Sadece kendisinin bildiği birkaç parola ile karmaşık bir koruma büyüsü yapmıştı. Onları da söyledikten sonra kapıdan içeri girdi ve yığılan işlerine göz gezdirdi. Bakanlığa yalnızca iki gündür uğramamıştı. Öncelikle pencereleri açtı. Güneş ışığının az geldiğini fark etti ve asasını kaldırıp “Nemo Saram” dedi. Doğalı kadar güzel olmasa da bu onu idare ederdi. İçeri giren ışık odasının ne kadar dağınık olduğunu şimdi daha da gözler önüne sermişti. Halinden pek de memnun görünmeyen bir tavırla baykuş postalarına göz gezdirdi. Eline ilk aldığı mektupta;

Sihirli Oyunlar ve Sporlar Dairesine

Geçtiğimiz hafta yapılan yerel Quidditch liginde kullanılan toplarda (özellikle snitch) yapılan hileli büyü tespit edilmiştir. Büyünün maç sırasında mı yoksa öncesinde mi kullanıldığı bilinmemektedir. Bu tip olaylar Quidditch nesnelliğine aykırıdır. Gerekli işlemlerin yapılmasını önemle rica ederiz.

Küçümser bakışlarla boş bir parşömen alıp yazmaya başladı. Hemen bir denetim ekibi olayı çözerdi. Güzel olmayan yazısına biraz daha çok özen vermeye çalışarak mektubunu sonlandırdı. Çok sık aldığı şikayetlerden biri olduğu için böyle durumları görmezden gelmeyi isterdi. Ardından aldığı birçok şikayet, istek, sorun mektupları da benzer şeylerden ibaretti. Yapılan fauller, sakatlanan oyuncular, güvenlik önlemleri… Yeni bir ligin başlaması telaşı ise başlı başına yoruculuğun kendisiydi. Zamanın nasıl geçtiğini anlamamıştı ki havanın kararmaya başladığını fark etti. “Bugünlük bu kadar yeter” dedi kendine. Bir sonraki gün tekrardan devam edebilirdi. Odadan ayrılırken dönüp bakmayı istemedi. Karmakarışık olarak bıraktığı odasını kim bilir belki onu seven bir ev cini toplardı.

» Sihirli Nehir...