Rplerim---(Yorum Beklerim)

İki tepenin ardından kendini göstermeye başlayan güneş Merissa'nın odasına yavaşça süzülürken Merissa dışarıyı seyrediyordu. Akşamdan beri düşündüğü dersini bugün tekrar düşünmeye başlamıştı. Çok heyecanlıydı. Çünkü Hogwarts'taki ilk dersiydi. Hemde bir Aritmansi Profesörü olarak. Kendisinden önceki profesörle tanışmıştı. Çok tatlı bir bayandı kendisi. Öğrencilerinin iyi olduğunu ilk soruşunda öğrenmişti. Ve bu nedenle korkmuyordu. Zaten korkacak birşey yoktu. Herşeyi yerinde öğreteceğine inanıyordu. Bu düşüncelerinden güç olan Merissa yataktan doğruldu. Kendini çok yorgun hisseiyrdu. fakat öğrencilerini düşünüp onlardan güç aldı ve hızlı bir şekilde giyinmeye başladı. O sarı keten elbisesini üzerine geçirmişti bile. Hemen aynanın önüne fırladı ve saçını topuz yaptı. Tabikide mekyaj yapmayı unutmadı. Aldığı makyaj malzemeleriyle hafif bir makyaj yaptı yüzüne fazla makyajı sevmiyordu çünkü. Çantasını koluna takarak odasından çıktı. Kapının önünde duran o sevimli beyaz topuklu ayakkabısını ayağına geçirdi. Ve son bir hızlı Büyük Salon'a doğru ilerledi...

Büyük Salon'a vardığında öğrencilerin ''Günaydın'' demesini e o gzlerinin içinde bulunan parlaklılığı onu çok mutlu etti. Hiç bu kadar mutlu olmadığını anımsadı. Gözlerinin içi gülerek ve büyük bir gülümsemeyle Hogwarts Müdürü Scarlett'e:

--Günaydın Profesör, dedi ve yerin oturdu. Hemen kahvaltısını aldı. Bİr yandan kahvaltısını yapıyor bir yandan da Sihirli Yaratıkların Bakımı dersinin profesörüyle sohbet ediyordu. Çok sevmişti o bayanı. Kanı ısınmıştı ilk görüşte. Bunları düşünen Merissa en sonunda kahvaltısını bitirdi ve dersliğine doğru ilerledi. Doğrusunu söylemek gerekirse 7. Kat ona bayağı uzak geliyordu. Zorlu çabalara rağmen 7. Kata çıktı ve dersliğe girdi. Şöyle bir öğrencilerine baktı. Hepsinin yüzü gülüyordu. Mutlu bir şekilde:

--Günaydın genç büyücüler. Nasılsınız bakalım. Ben yeni Aritmansi profesörününüz Merissa Aloe Boleyn. Bu seneki Aritmansi derslerini birlikte işleyeceğiz. Umarım zevkli dersler işleriz, dedi ve masasına oturdu.

Bütün öğrencilerin önünde parşömen kağıtları ve tüy kalemleri vardı. Onlardaki bu hıazlılığı gören Merissa:

--Bakıyorum derse geçmek için sabırsızlanıyorsunuz. Pekala o zaman hemen derse geçiyorum, dedi ve asasını kaldırdı. Bir kaç sihirli sözcük mırıldandı işte o anda tahtada şunlar yazılıydı:

Konu: Aritmansi'deki rakamlar ve anlamları.

--Evet bu rakamları bileniniz var mı, dediğinde şaşırmıştı çünkü herkes parmak kaldırıyordu. Açıkcası Merissa çok sevinmişti. İyi ders işleyeceğne inanıyordu ve:

--Peki o zaman herkes parşomen kağıdına ne biliyorsa yazsın. 5 dakika sonra birde ben anlatayım, dedi ve dosyalarını okumaya koyuldu.Herkes büyük bir telaş içinde tüy kalemini almış parşömen kağıdına bir şeyler yazıyord. Merissa gülümsedi ve kendi tüy kalemini alarak dosyasını okumaya devam etti.

5 dakika dolmuştu:

--Evet herkes bitirdiğine göre ben anlatabilirim. Lütfen Aritmansi Ana Kitabı'nızın 15. sayfasını açınız. Bildiğiniz gibi Aritmansi'de 11 tane ana rakam vardır ve bunlar bizim evrenimizden gelmektedir. Bu rakamlar aritmanside kullanılan tek rakamlardır. Her sayının kendine özgü anlamı vardır.

1.Öncecilik
2.Bütünleyici
3.İfade
4.Büyü ve Kurmacı
5.Hayalci
6.Sorumluluk
7.Bilgi
8.Hedef
9.Cömertlik
10.Rüyalar
11.Liderlik
anlamlarına gelir.Aritmansideki sayılar töresel aritmansiye eklenince birkaç farklılık her zaman çıkar. Örneğin; 23 sayısı 11 ana rakkamlardan birisi değildir, bu 2+3=5'e eşittir. Aynı türden benzer örnekler görmek mümkün, 7+2=9, 9+8=17=1+7=8 ve 1+9+8+5=23=2+3=5. 11 ana sayıya eşitlemek için bütün rakkamlar sadeleştirilmelidir.

Aritmanside herşey hesaplanarak ilerler. Adını, doğum tarihini her ikisini kullanarakda hesap yapabiliriz. Günü 22 Ocak 1972 olan sayıları en sade şekle getirirken 1-22-1972 olarak yazarız ve yukarıdaki metodtaki gibi işlem yapılarak bulunur. Harflere sayı değerleri vererek işlemlerimizi kolaylaştırabiliriz , dedi ve saatine baktı. Ders bitmek üzereydi. Bu nedenle öğrencilerine dönerek:

--Evet dersimiz bitmek üzere bugün anlattığım konuyu su gibi içip geliyorsunuz ve kitaplarınızdan çalışmayı unutmuyorsunuz, dediği anda ders bitmişti. Kendinden gurur duyarcasına masasına yönelen Merissa çok mutluydu..

Saat akşam 7'i vuruyordu. Hava hiç olmadığı kadar soğuktu. Pencerenin önünde titrer bir halde bulunan Merissa neredeyse bayılacaktı. İşleri yüzünden eve geç saatlerde geliyordu ve kardeşleriyle görüşemiyordu. Çok dışarıda durması onun biraz hastalanmasına sebep oldu. Fakat Merissa bir şeye dikkat etti; ağaçların sallantısı ve ürpertisi bugüne kadar hiç onu korkutmamıştı. Ama bugün farklıydı. Çünkü evde yanlızdı. Daha bugün görüştüğü kardeşleri Diagon Yolu'na okul alışverişi için gitmişlerdi. Gideli 2 saat olmuştu ama hala gelmemişlerdi. Bu durum Merissa'yı korkutuyor, üzüyor ve sinirlendiriyordu. Sinirinden o sevimli sarı dolabına bir tekme attı. Atmıştı ama acısınıda çekiyordu. 1-2 hafta önce incittiği ayağı ağrımaya başlamıştı. Kıvranarak kendini yatağının üzerine atan Merissa o acılı surat ifadesiyle içeri gitmek istiyordu. Yavaşça ayağa kalktı ve tek ayak üstünde içeriye doğru ilerledi. Karanlıkta zar zor lambanın anahtarını buldu ve açtı. İçerisi birden aydınlık olduğunda Merissa:

--Hayatımda lambanın hiç bu kadar güzel ışık yaydığını görmemiştim. Demek ki insan çevresindeki çoğu güzelliği göremiyor, diye söylendi.

Merissa tam koltuğa oturacaktı ki kapının ısrarlı bir şekilde çalmasıyla oflayarak kapıya doğru ilerlemeye başladı. Tam kapıyı açacaktı ki elektrikler kesildi. Merissa bir anda irkildi ve kapıyı açtı. Fakat gelenin kim olduğunu göremiyordu. Ona doğru yaklaşan birini hissedince hemen geriye çekildi. Fakat çekilmek o kadar kolay olmadı. Sağolsun ayağının verdiği acı onu rahat bırakmıyordu. Üstüne gelen gölge onu daha da irkitti. Ve Merissa dayanamayıp:

--Aaaaaaaaaaaaaa, diyerek çığlığı basmış oldu. Çığlığa duyan kim olduğu belirsiz kişi elindeki feneri açınca Merissa derin bir nefes aldı. Korktuğu için kendini salak gibi hissediyordu. Gelen kardeşi Chirs’ti. Merissa dayanamayıp:

--Neden daha önce yakmıyorsun şu lambayı? Korkudan ölüyordum. Hem siz nerede kaldınız bakayım? Tam 2 saat oldu gideli. Beni çıldırmak mı istiyorsunuz siz, dediğinde nefes nefese kalmıştı. Bunu gören kardeşi Katharina lambayı aldı. Koşarak mutfağa gitti ve ablasına su katıp getirdi.

Suyu ilk başta içemk istemeyen Merissa kardeşlerinin ısrarı sonucunda suyu içti ve kapıyı kapattı. Yürümekte zorlndığını gören kardeşleri ablasının neler yaptığını tahmin edebilmişlerdi ki 2 kardeşte aynı anda:

--Ayağını bir yere mi çarptın sen, dediler ve güldüler. Onların gülmesine sinir olan Merissa elindeki yarım suyu Chirs ve Katharina'nın üzerine döktü. Tabi bardaktan su dökülür dökülmez odayı gülüş çığlıkları kapladı. Merissa bir kez daha kardeşlerini çok sevdiğini hatırladı.

İşte o gün Merissa ve kardeşleri evde yanlız olmanın tadını çıkardılar. Tabi Merissa'nın o ağrıyan ayağıyla pek çıkardığı söylenemez. Bu 3 sevimli kardeş gece boyu korku ve macera filmleri izlediler. Patlattıkları mısırlar evin her yerine dağılmıştı ama hiç biri kafasını çeviripte yerdeki mısırlara bakmadı bile. Çünkü birlikte olmanın mutluluğu ve heyecanı içindelerdi.

-----------------------------------------------------------------------------
----------------------------------------------
----------------------

Dağların arasından süzülüp içeriye gelen güneş ışıkları sabahın habercisiydi. İşte o anda yatağında oturan Aloe her halinden belli dersini düşünüyordu. Bu Hogwarts'taki ilk dersiydi ve çok hayecanlıydı. Canı sıkılmış olmalıydı ki derin bir ''Of'' çekerek pencerenin önüne geldi. Hava hafif bulutluydu fakat yağmur göstergesi yoktu. Bu olaya biraz olsun sevindi. Çünkü yağmurlu havaları pek sevmezdi. Ayakkabısı bazen su dolar bazen de saçları ıslanır ve genellikle hasta olurdu. Bu nedenle hafif bir gülümsemeyle kafasını çevirip duvardaki mavi renkli saatine baktı. Biraz daha oyalanırsa geç kalacaktı. Bu nedenle hemen gardrobuna yöneldi ve sevmediği o iğrenç sesle gardrobun kapağını açtı. İçeride bir çok elbise, kot ve blüz vardı. Gardrobun içine şöyle bir göz attı. Hangisini giyeceğine karar veremedi. Çünkü hepsi çok güzeldi ve Aloe'ye çok yakışıyordu. Aloe bir müddet dolabı karıştırdıktan sonra mavi tonlarındaki elbiseyi seçti ve kıyafetlerini çıkarıp hızlıca giyiverdi. Aynasının karşısına geçip hafif ve güzel bir makyaj yaptıktan sonra saçlarını topuza çevirdi ve yeni aldığı beyaz topuklu ayakkabısını giydi. Şimdi sıra cüppesine gelmişti. Onuda üzerine geçirince sakin adımlarla dışarıya çıktı.Dışarısı bir sürü Hogwarts öğrencileri ile doluydu. Kimileri son sınıf öğrencisiyken kimileride Hogwarts'a yeni başlamıştı. Aloe o anda kendi çocukluk günlerini hatırladı. Kendisi de Slytherin'den mezun olmuştu. Arkadaşlarıyla çok iyi geçinirdi fakat sevilmeyen yönü inatçılığı ve cimriliğiydi. Aloe bu tatlı geçmişten bir öğrencisinin sesiyle çıkıverdi:

---Pardon siz profesör müsünüz?
---Evet tatlım bir sorun mu vardı?
---Ben Hogwarts'a yeni başladım. Yani 1. sınıfım. Profesörlerle dersten önce tanışmak istedim de siz ne profesörüsünüz?
---Öyle mi ne güzel. Ben Eski Yazıtlar Profesörüyüm.
---Aaa...Ne yazık ki sizinle dersim yok. Ama arasıra görüşürüz öyle değil mi?
---Tabikide görüşürüz tatlım sen yeter ki iste. Ama şimdi kahvaltıya geç kalıyorum daha sonra konuşalım olur mu?
---Olur

Aloe genç öğrencinin cevabını alınca gülümsedi ve onu öperek hızlı adımlarla Hogwarts'taki Büyük Salon'a ilerledi. Belli ki içerisi tıka basa doluydu çünkü içeriden bir çok ses geliyordu. Bu ses Aloe'de büyük bir heyecan oluşturuken mutluluk havasıda estirdi. Kapıdan içeriye girdiğinde gördüğü manzara görülmeye değerdi. Hızlı adımlarla onun için ayrılmış profesör masasındaki yerine oturdu. Çoğu kişi kahvaltısına başlamıştı bile. Yanlarında oturan profesörlere:

---Günaydın sevgili profesörler. Afiyet olsun, dedi ve cevabını aldıktan sonra kahvaltısını yapmaya başladı. Herşey çok güzel olmuştu. Tam da Aloe'nin zevkine göreydi. Hzılı bir şekilde kahvaltısını yaptıktan sonra oradaki profesörlere ''İyi Dersler'' dileyerek dersliğine doğru ilerledi.

Derslik ikinci kattaydı fakat Aloe nedendir bilinmez soluk soluğa kalmıştı. Derin derin nefes alarak dersliğe girdi ve kapıyı yavaşça kapattı. İçeride öğrencilerini görünce onlara gülümsedi ve oturmalarını söyledi. Çantasını masasının üzerine koydu, asasını çıkardı. Yavaşça bir iki kelime fısıldayarak asasını tahtayadoğru tuttu. O anda tahtada şu yazılar belirdi:

''Ders: Eski Yazıtlar
Profesör: Melissa Aloe Boleyn
Konu: Tanışma Ve Derse İlk Adım''

Öğrencilerine doğru döndü ve:

---Görüldüğü gibi ben yeni Eski Yazıtlar Profesörünüz Melissa Aloe Boleyn. Bu sene ve inşallah ileriki yıllarda dersleri birlikte işleyeceğiz. Sizden şuanda istediğin adınızı, soyadınızı, binanızı, sınıfınızı ve gelecekte ne olmak istediklerinizi sölemeniz. Evet başla bakalım canım, dedi ve yerine oturdu.Bütün öğrencilerini can kulağıyla dinliyor ve herkesin söylediği onu hoşnut ediyordu. Hepsinin çok güzel hayalleri vardı. Kimi profesör olmak istiyor kimi de Sihir Bakanlığı'nda çalışmak istiyordu. Herkes kendini tanıttıktan sonra Aloe:

---Bu derste sizi fazla sıkmak istemiyorum ama yinede derse ufak bir giriş yapalım. Eski Yazıtlar Dersi adındanda belli olduğu gibi eski yazıtları inceler. O yazıtların kimler tarafından veya hangi uygarlıkta yazıldığını anlatır. Bu nedenle ilk önce yazı ve yazıt ne demek onu bilmek gerekir. Hemen parşomen kağıtlarınızı ve tüy kalemlerinizi çıkarın ve dediklerimi not alın lütfen. Yazı; söylenen sözcüklerin kayda geçirilmesi yöntemidir. Çoğu uzmana göre insanlık tarihinin en önemli buluşu olan yazının, ilk olarak M.Ö. 3200 yıllarında Sümer rahipleri tarafından kullanıldığı bilinmektedir. Yumuşak kil üzerine sivriltilmiş uçlu kamış parçaları ile şekiller çizilerek gerçekleştirilmiştir. Kullanılan kil tabletin kızgın fırınlarda pişirilmesi ile ise kalıcı yazı elde edilmiştir. Yazıt ya da Kitabe, genelde bir eserin üzerine tanıtım ve bilgilendirme amaçlı yazılara verilen addır. Yazıtlar çoğu kez kolay eriyip bozulmayan maddelere yazılır,daha doğrusu kazılır.Kitabeler tarih malzemesi yönünden birinci derecede önemlidir.Çünkü bu malzeme öbeği hemen her devirde resmi bir hüviyette oluşmuşlardır.Bu ise onun kaynak değerini arttırmaktadır.Yazıtlar evvela kültür tarihi,sonra kimin tarafından niçin yapıldığını göstermesi bakımından önemlidir.Yazıtın kazıldığı taşın üzerindeki motifler ise sanat tarihi bakımından önemlidir. Yazıtlar yeryüzünün hemen her yerinde mevcuttur ve bu halen devam etmektedir, dedi ve duraksayıp saatine baktı. Ders bitmek üzereydi bu nedenle:

---Bir daha ki dersinize ödeviniz örnek Eski Yazıtlar ve geçmişleri hakkında bilgi toplamak. Ayrıca bugünkü dersinizi çok iyi çalışıp geliyorsunuz. Şimdi çıkabilirsiniz, dedi ve çantasını toplayıp Büyük Salon'a doğru ilerledi...

---------------------------------------------------
----------------------
----------

Kül rengine çalmış gök yüzünün yarattığı kasvetli havayı Hogwarts'ın kalın camlarının ardından izliyordu Hermonie gece onun için epey uzun geçmişti. Başı ağrıyor aynı zamanda karnı ağrıyordu. Sabah olup olmaz yataktan kalkmış bir kadeh viski doldurmuştu bardağına. Öğrencilerin sesleri yavaş yavaş gelmeye başlıyor Hogwarts sabah olduğunu hissettiriyordu. Uzun zamandır sağlık şikayetleri vardı Hermonie'nin. Ama ders zamanı gelmişti bunları düşünmemeliydi. Eskimeye yüz tutmuş aynaya görüntüsünün yansıdığını farketmiş elindeki içki bardağonı bırakıp aynanın karşısına geçmişti. Saçlarını gümüş renkli tarağı ile toplayıp küçük bir toka ile tutturmuştu.

Akşam yatmadan önce hazırladığı kıyafetlerini üzerine giyinmiş yatağının üzerinde duran cübbesini sırtına geçirmişti. Düz taban olan siyah pabuçlarını yüzündeki gülümseme ile giyinmiş tuvalet masasının üzerinde duran Astronomi kitabını eline almış odadan ayrılmıştı. Kalabalık Hogwarts Koridorları'nda yürüyor öğrencilerin koşuşturmalarını izliyordu. Aile dostları ve aynı zamanda Hogwarts'ın Müdürü Emma'yı görmüş gülümseyip selam vermişti. O sırada aklına ikizi Angél gelmişti. Dersten sonra kesinlikle yanına uğramalıydı. Tüm bu düşünceler zihnindeyken Dersliğe geldiğini farketmiş içi minik öğrencilerle dolu sınıfa girmişti. Gülümseyerek masasına oturmuş asasını cübbesinin cebinden çıkartmıştı.

Gülümseyerek ;

''Merhaba arkadaşlar, bu günki dersimizde Astronomi ve Gökyüzünü işleyeceğiz lütfen kitaplarınızın 265. sayfasını açınız''

demiş asası ile tahtaya ;

''Hermonie Luna Granger
Astronomi Dersi Konu: Astronomi ve Gökyüzü''

yazmıştı. Gülen yüzü ile öğrencilere dönmüş konuşmaya başlamıştı. Bu dersin sıkıcı geçiceği belliydi çünkü öğrencilerin yüzünden uyku akıyordu biraz derse neşe katmalıydı belki de kendisi zevkli bulsada öğrencilerin ilgisini çekmiyor olabilirdi bu konular gülümsemesini yüzünde yeniden belli ederek ;

''Heyy!!! Hepinizin gözlerinden uyku akıyor. Hadi ama bu kadar mı sıkıcı geliyor size Astronomi...Hımm. Belkide ilginizi çekicek birşeyler yapmalıyız peki o zaman bugünlük bir değişiklik yapalım herkes bir parça parşomen çıkartıp Astronomi ve gökyüzü hakkında neler bildiğini yazsın lütfen...''

demişti. Şimdi ise öğrenciler biraz daha istekli tavırlarıyla parşomen çıakrtmaya koyulmuşlardı. Hermonie gülümseyerek hepsinin hazır olmasını bekledi...

--------------------------------------------
------------------------
-----------

Sabahın ilk ışıkları olmasına rağmen Aloe gibi birçok öğrenci, aile ve çalışanlar Peron 9/3 Çeyrek'te toplanmıştı. Bazıları gülüyor bazıları da ağlıyordu. Ama bu ağlamanın geçici olduğunu Aloe gibi birçok kişi biliyordu. Kafasını yukarı kaldırdı ve derin bir iç çekti. Yine mutluluk havası vardı havada. Çünkü Hogwarts açılacaktı. Yeni dersler, yeni öğrenciler, yeni mutluluklar, yeni heyecanlar ve en önemlisi yeni arkadaşlıklar...Hepsi çok önemliydi onun için. Bu nedenle iple çekiyordu trenin kalkma zamanını. ''Kim bilir kimler gelmişti Hogwarts'a? Gelenlerle iyi anlaşabilecek miydi? Kanı ısınacak mıydı onlara?'' İşte bunları düşünürken cevaplarını da bir an önce öğrenmek istiyordu. Bunun için trene binip orada beklemeye karar verdi. ''Belki kompartımanına bir öğrenci veya yetişkin gelir onlarla arkadaşlık kurarım'' düşüncesiyle o ağır açık mavi bavulunu son bir hızla sürükledi. Gerçekten çok kötü bir ses çıkarıyordu işte bu nedenle yüzünü buruşturdu ve girişin önüne geldiğinde hafif bir gülümsemeyle bavulunu kaldırdı. Çok ağır olmalıydı ki ''Aaaa...'' sesini çıkarıp hızlıca trenin içine koymayı başardı. ''Oh...'' diyerek sevincini belirten Aloe trenin içinde gezmeye başladı. Bir türlü nereye oturacağına karar veremiyordu. Nedendir bilinmez sağ tarafa oturmak istiyordu fakat bir türlü boş yer bulamıyordu. Sonunda 19. Kompartımanın boş olduğunu gördü ve içeriye geçti. Bavulunu koltuğa dayadı ve yerine oturdu. Her şeyi tamamdı şimdi sıra birinin gelmesini beklemekti...

Misafir

Ben seni bir siteden hatırlıyorum =)

Hatırlaman doğrudur, o kadar fazla siteye üyeyim ki. Umarım o sitelerdede iyi bir karşılaşmamız olmuştur, hangi siteden p.m atar mısın?

Rp lerin çok güzel olmuş tebrik ediyorum.

İşte RP'nin hası budur Wink

Çok Güzel

Çok Güzel Selyon

Konu: Geri: Rplerim---(Yorum Beklerim) Paz Mart 15 2009, 13:31

Çok iyiler ama bir kaç yerde yazım yanlışları var . İstersen dikkat et biraz . . .

Konu: Geri: Rplerim---(Yorum Beklerim) Paz Mart 15 2009, 18:24

güzel cddn harika

bayıldım bayıldım gine bayıldım süperrrrrrrrrrrrrrrrrrrr

» ****** Leonardo Billy Dymeas ***** Herkezi Beklerim*******