Köpekler

...

Sydney o gün diagon yolunda yürümeyi tercih etmişti.Hergün bir yürüyüş yapması sinirlerini alıyordu.Sydney Daigon yolunda muggle ve güçsüzlere çarparak ve haraket yağdırarak yürümeye çalışıyordu.Diagon yolu kalabalık günlerinden birisini yaşıyordu adeta herkes bugün bu saatte burda toplanmışlardı.

Sydney yolunda yürümeye çalışırken vitrindeki hayvanları görmüştü.Sydney camda gördüğü iri husky'e doğru yaklaşmıştı.Gerçekten iri ve korkutucu görünüyordu.Sydney hemen içeriye girmiş ve görevliden o husky'i istemişti.Görevli husky'i sydney'in eline vermiş ve hesabı ödemesi için kasaya yönlendirmişti.Sydney elindeki köpeğine bakarak ona bir isim düşünüyordu.Daha sonra aklına "Nyck" gelmiş ve köpeğine wolf ismini koymuştu.O sırada görevliye parasını vermiş ve köpeğinin tasmasını eline dolayarak dükkandan çıkmıştı.

Wictor bir köpek almanın hayatını renklendireceğini düşündü ve Diagon yoluna gelerek Büyülü Hayvan Evi'ne girdi.Görevliye :


"Ben büyük,güçlü,sadık,tüylü,akıllı,sevimli,gerektiğinde saldırganlaşabilen bir köpek istiyorum.Fiyatı fark etmez."

şeklinde istedeği köpeği belirtti.Görevli zor durumda kalmıştı.İyice düşündü ve sonunda :

"Buldum.Bekleyin,köpeğiniz hemen geliyor"

dedi ve içeri dükkanın içlerine gitti.Bir dakika sonra elinde tam istediği özelliklere uygun bir köpeğin tasmasını tutuyordu.Wictor hemen parasını ödeyip yeni köpeğini aldı.Köpeğinin ismini Walezda koymuştu.Köpeğini alıp dükkandan çıktı.

İstediği köpeği bir türlü alamayan ve köpekleri çok seven Roberto, sonunda bu fırsatı bulmuştu. İçeriye girdiğinde hayvan isimlerine göre bölümlere ayrılmış olan hayvan evi çok kötü bir kokuyla kaplıydı.

Köpekler bölümüne gittiğinde bu koku biraz daha yatışmış bir şekilde vardı. Satış görevlisiyle arasında geçen diyalog ise şu şekildeydi:

-Merhaba bayan!
-Merhaba ufaklık. Sanırsam bir köpek almak istiyorsun.
-Evet. Bir Sibirya Kurdu...
-Ne renk olsun?
-Beyaz, sarı karışımı bir şey. Açık renkli olsun ama...
-Bu olur mu? Elimizde iki köpek kalmış, diğeri çok çirkin bence bunu al.
-Tamam ben bunu sevdim. Bunu alacağım.
-Adını ne koyacaksın peki?
-Niye sordunuz?
-Meraktan...
-Adını Rax koyacağım. Neyse daha uğramam gereken yerler var. Görüşürüz bayan, hayırlı işler...
-Görüşmek üzere ufaklık.

Roberto gittikten sonra, kadın kendi kendine söylendi:

-Ne terbiyeli, ne kibar çocuklar var şu dünyada...

Aaron, Domuz Kafası'ndan çıktıktan sonra biraz kafa dağıtmak için Diagon Yolu'na gitti.Boş boş geziniyor olsa da benliğine yaptığı bir yolculuktu o yürüyüş.Ta ki karşısına Büyülü Hayvan Evi'nin kapısından fırlayan yavru köpek çıkıncaya dek.Kirli beyaz, bodur, hafif tombul ve kara gözlü bir köpekti.Uzun sayılabilecek kulakları ona ayrı bir şirinlik katıyordu.Aaron bu güzellik karşısında daha fazla dayanamayıp köpeği kucaklayarak yerden aldı.Bir süre başını okşadıktan sonra dükkandan bir adam daha çıktı.Çıkar çıkmaz bakışlarını Aaron'a yöneltti."Dükkanın sahibi olmalı." diye düşündü Aaron.Adama yavaşça yaklaştı ve :

"Sahibi var mı ?"

diye sordu.Yaşlı adam bıyık altından gülümseyerek :

"Verdiğiniz paraya göre değişir."

dedi ve belli etmese de kıs kıs gülmeye başladı.Aaron tam elini asasına götürecekti ki kendini dizginledi.Bu tiplerden hiç hoşlanmazdı.Onura, namusa, insanlığa, sevgiye değer vermeyen tipler...Sert bakışlarıyla adamı süzüp :

"Demek öyle ?"

dedi.Adam biraz çekinerek başını salladı.Aaron'un bu tavrında az da olsa korktuğu belliydi.

Aaron bunun uğraşmaya değmeyen bir pislik olduğuna karar verince cebinden bir kese galleon çıkarıp adamın üstüne attı.Adama keseyi zar zor tuttu ve içindekileri avucuna dökmeye çalıştı.Birden gözleri fal taşı gibi açıldı; belli ki beklemediği bir mevlaydı.Aaron adam ters ters baktı ve arkadasını dönüp yoluna devam etti.Bir yandan da köpeğin başını okşuyor ve ona koyacağı adı düşünüyordu.Kısa bir süre düşünceleriyle cebelleştikten sonra durdu ve onu havaya kaldırdı.

"Bundan böyle senin adın -Ares- "

Bunu dedikten sonra onu tekrar kollarına aldı ve ordan buharlaştı.

Swieta içeri girdi ve hemen köpek almak için kasanın yanına gitti:

-Bakar mısınız, acaba köpekler nerede?

Görevli kişi barpağıyla beşinci sırayı görserdi. Swieta koşarak köpeklere bakmaya başladı.

Bembeyaz, kartopu gibi bir köpek gördü. Kısa boylu küçücük bir köpekti. Swieta onu çok sevmişti ve hemen kanı ısındı. Koşarak kasaya gitti. Cebinden parasını çıkardı ve saymaya başladı. Bir yandan da köpeğine isim düşünüyordu:

-Buldum, Puffy!!

Swieta parayı ödedi ve zıplayarak dükkandan çıktı...

Anne o gün nedense gezmek için Diagon yolunu seçmişti. Sihirli hayvan dükkanını görünce hemen içeri daldı. Hayvanları çok severdi, özellikle köpekleri... Hemen köpeklerin olduğu bölüme gitti. Girdiği anda o kar gibi bembeyaz tüyleri, masmavi gözleri olan yavru köpek dikkatını çekti. Ne kadar şekerdi. Sanki Anne'e onu alması için yalvarıyordu. Anne de onu çok sevmişti. Onu tam kucağına alırken yanına bi adam geldi:

" Çok şeker değil mi? Onu mu almaya karar verdiniz."

dedi. Anne hemen

"Evet, kesinlikle!"

diye cevap verdi. Köpeği alıp çıkarken onu kafese koyma ihtiyacı bile duymadı. Onu çok sevmişti ve asla yanından ayırmayı düşünmüyordu.

Büyülü Hayvan Evi'ne girmişlerdi Max ve annesi Lorelei. "Hipogrifleri sadece yetişkinlerin alabilmesi ne yazık." dedi Max annesine dönüp.
"Evet tatlım. Büyüyünce onlardan bir tane alabilirsin kendine. Şimdi neden bir baykuş almıyoruz." diye sordu Max'e o sırada küçük bir baykuşun gagasıyla oynuyordu.
"Olabi-" derken bir şey onu paçasından çekiştirmeye başlamıştı. Bir yavru Rottwieler köpek onu paçalarından çekiştiriyordu ve son derece sevimliydi.
"Anne baykuş yerine bunu alsak olur mu?" diye döndü annesine son derece masum bir tavırla. Bir yandan da köpeğin başını okşuyordu.
"Tabii tatlım. Sen hangisini istersen." dedi Lorelei ona.