Müdahale Odası

Bu odada ani müdahallerler yapılır

Matt'i acele ile müdahale odasına götürürken:

Çokda önemli bir şey değil okadar acımıyor.Yani et birleşmez kötü bir manzara ortaya çıkar diye buraya geldim.

Müdahale odasına girdiler.Matt bir koltuğa oturdu.Yaslandı.

Hadi ne ile dikiceksin.

Ciddi sözleriyle Kristean'a bakarken.

Kristen hızlıca odaya girdi ve eline hemn eldiven geçirip malzemeleri aldı ve oturan Matthew'e dönerek.

"Kolunu uzatırmsın" dedi

Matthew'in kolunu tuttu kolunun entarafını temizledi ;diktikten sonra kolunu sargı beziyle sardı ve ona dönerek.

"İşte bitti...söylesene bu nasıl oldu dedi."

"Kolunu uzatırmsın"

Kolunu uzattı dikilmesi bitmişti.

"İşte bitti...söylesene bu nasıl oldu

Ölümyiyen olduğumu biliyorsun elbet.Şimdi Lord...

Sözünü kesti.

Neyse bunları anlatarak seni korkutmayayım.

Ölümyiyen olduğumu biliyorsun elbet.Şimdi Lord...

"Hmm anladım"dedi ama Matthew sözünü yarım kesmişti onun bir bilgi vermesindemi korkuyordu bu konuyla pekte ilgelnmedi.

Neyse bunları anlatarak seni korkutmayayım

"Neden korkayımki"

Kristen bu sözüne çok şaşırmıştı onun korkak biri oldugunumu düşünüyordu Matthew ona dönerek.

"Hem ayrıca bunlardan korksaydım burada bir işim olmazdı"dedi

"Hem ayrıca bunlardan korksaydım burada bir işim olmazdı"

Peki ozaman anlatayım.Aslında sana neden anlattığımı bile bilmiyorum.Senin bir ifadenle azkabana girebilirim.Zaten ö.y olduğum sanılıyor ama kanıt yok.Bu bakımdan şanslıyım.Koluma gelince.Bir seherbaz onu yakaladım.Lord'un onu öldürmesi için odasına götürüyordum.Onun ağladığını gördüm.Anlattığına göre 3 çocuğu varmış.Bende acıdım bıraktım.Baba hasreti nedir bilirim.Bende babasız büyüdüm.Ve bizim oralardaki ispiyoncu kız ölümyiyenler Lord'a şikayet edince.Crucio laneti altında kaldım.Ve sectu sempra ile kolumu kesti.İşte bu kadar başka bilmek istediğin...

Senin bir ifadenle azkabana girebilirim.Zaten ö.y olduğum sanılıyor ama kanıt yok.Bu bakımdan şanslıyım.Koluma gelince.Bir seherbaz onu yakaladım.Lord'un onu öldürmesi için odasına götürüyordum.Onun ağladığını gördüm.Anlattığına göre 3 çocuğu varmış.Bende acıdım bıraktım.Baba hasreti nedir bilirim.Bende babasız büyüdüm.Ve bizim oralardaki ispiyoncu kız ölümyiyenler Lord'a şikayet edince.Crucio laneti altında kaldım.Ve sectu sempra ile kolumu kesti.İşte bu kadar başka bilmek istediğin...

"Benim yüzümden azkabana gidecegini sanmam"Kristen biraz sinirlenmiş gibiydi ama belli bile etmedi Matthew'e bakarak.

"Eger senin hakında birilerine birşey söyliycegimden korkuyosan boşuna korkma bunu zaten yapacak olsam şimdiye kadar yapardım"ded.

Eger senin hakında birilerine birşey söyliycegimden korkuyosan boşuna korkma bunu zaten yapacak olsam şimdiye kadar yapardım"

16 Yaşlarındayken bu sözlerin beni korkuturdu belki ama.Beni seven birileri olduktan sonra azkabana girmekten korkucağımı sanmıyorum.

Şeklinde inançlı bir şekilde konuştu.Asasını cebinden hafifçe çıkardı.''Oclumency''dedi.Ayağa kalktı.

Sanırım hala bana kızgınsın.Nerden bildiğimi sorma.Beyninden okunuyor.Ben müthiş bir zihnefendimdir.

Gülerek dumanlar içerisinde kayboldu.

Sanırım hala bana kızgınsın.Nerden bildiğimi sorma.Beyninden okunuyor.Ben müthiş bir zihnefendimdir.

Kristen okadar çok sinirlenmiştiki bunu yaptıgına inanmıyordu ona kızgındı evet ama ondan nefret etmeyede başlamıştı.Kristen'in konuşmasına bile izin vermeden oradan gitmişti ilk defa bukadar sinirlenmişti hılıca odadan çıktı ve hastaneden uzaklaştı.

Misafir

Isabella St Mungo'nun önünde cisimlenmişti. Xavier hala baygındı. Onun kolunun birini omzuna atmıştı ve diğer eliyle asasını sıkıca kavramış; onun üzerine tutuyordu. Kendi gücü onu taşımaya yetmezdi zaten.

Bu şekilde karşıya geçmesi çok zordu. Kafasını kaldırdığında St Mungo'dan çıkan bir şifacı ona yardıma koştuğunu gördü. İkisi birlikte Xavier içeri taşıdılar. Onun için endişelenmeye başlamıştı. Ona ne oluyordu böyle. Şifacının dediklerini duymuyordu. Xavier yatağa yatırdılar. Baygın haline dayanamayan Isabella odada bulunan koltuklara doğru geriledi. Şifacı Xavier yardımcı olmak için birisini çağırmaya gitmişti.

Xavier ise sessizce orada yatıyordu. Ağzındaki mırıldanmaları mı duyuyordu yoksa Isabella mı tüm bunları beyninde üretiyordu. Ellerini nereye koyacağını bilmez halde koltuğa oturdu. Titriyordu...

***

Bir rüya görüyordu.Rüyasında,bir boşlukta geziniyordu.Bembeyaz bir yerde.Kendinden başka kimse yoktu.Sonunda karşısına biri çıkmıştı.O da Xavier'i vahşi bir şekilde öldürmüş,parçalara ayırmıştı.O beyazlığın bir kısmı kanla kaplanmıştı.Orda birtek Xavier'İn leşinin parçaları ve sürekli ileriye doğru kaçan adam vardı.korkunç bir rüya idi.Yavaş yavaş gözlerini açtı.Hastahane olduğu belli olan bir odadaydı.Isabella'ya döndü ve:

''Isabella,nerdeyiz biz?Burası neresi?Bu arada korkunç bir rüya gördüm.Rüyamda..''

Cümlesini tamamlayamadan gene kapandı gözleri.Durum iyice ciddileşmeye başlamıştı.

***

Misafir

Xavier için endişeden bayılmak üzere hissediyordu kendini. Koltukta elleri ile yana tutunmuş onlardan destek alıyordu. Oturduğu yerde ileri geri ne yapacağını bilmez şekilde oturuyordu. Giden şifacıda nerede kalmıştı böyle. Birden Xavier sesini duydu.

''Isabella,nerdeyiz biz?Burası neresi?Bu arada korkunç bir rüya gördüm.Rüyamda..''

Onun yanına koşarcasına gitti yatağının ucunda konuşmanın devamını bekledi. Tekrar kapamıştı gözlerini kuzeni. Isabella çıldıracak gibi oldu. Yanından uzaklaşarak kapıya doğru ilerledi. Koridora doğru bağırmaya başladı.

" Buraya bakacak kimse yok mu?"

Kristen hastaneye geldiginde resmen her tarafı çıglıklar kaplamıştı sdinirle kim bu kadar bagıran dedi içinden hasatalrı rahatsısı edecek kadar yüksekti.Hızlıca koridora yöneldi ve ortalıkta nerdeyse hiç şifacı yoktu ama sesin kimden geldigini bulmuştu bi kadın telaşlı bir şekilde şifacıları arıyodu Kristen hemen yanına gitti ve kadına bakıp.

"lütfen sakin olurmusunuz...bu şekilde bagırmanıza gerek yok lütfen..."dedi. ve odaya girdi

***

Yavaş yavaş gözlerini açıyordu.Başına saplanana ağrı,ona sadece gözlerini açabilme yetkisi veriyordu sanki.Birde çığlık çığlığa bağırma yetkisi idi sanırım ki acıyla çığlık atmaya başladı:

''Ölüyoruuum!!Kurtarın beni!!Kurtarın beni bu acıdan !'''

diye bağırıyordu.Onu kurtarabileceklermiydi??

***

Kristen yatakta yatan hastaya dogru yöneldi ve önündeki dosyaya baktı pek bir şey yapılmamıştı Kristen asasını eline aldı ve

"ennervate"

Dedi bu büyüyle büyük iihtimal kendine gelebilecekti ayılan hastaya baktı ve konuşmaya başladı.

"Sanırım biraz fazla içki içmişsiniz ama korkmanıza gerek yok bir kaç saat sonra kendine gelirsiniz sadece bir kaç gün içkiden uzak durursanız iyi edersiniz."Dedi gülmseyerek ve kadına dönerek.

"Özür dileriz şifacılar bu aralar çok yogunlardı sanırım size bir özür borçluyuz..."

Kadınla yumuşak bir sesle konuşmuştu ve dosyadaki yazıları yadıktan sonra konuşmaya başladı.

"Kenidinizi iyi hissetdiginiz zaman çıkabilirsiniz"dedi.

***

Kendini iyi hissetmeye başlamıştı şifacının büyüsü sayesinde..Ama burada kalması gerekiyordu.Dark Dream'ın açılışına gidemeyecekti.Off,bu kötüydü işte!Konuşabildi sonunda:

''Teşekkür ederim,bayan Stewart.Ben burda dinleneyim birkaç gün.Az önceki gibi olmasada hala başım ağrıyor.Birde odamın daha havadar bir yere taşınmasını istiyorum.Nefes alamıyorm burda,boğuluyorum...Dediklerimi yaparsan sevinirim...''

Gülümsedi.Sustu.Bayan Stewart'ın cevabını bekliyordu..

***

Kristen gülümsedi ve kısa bir süre düşündü tekrar bakarak konuşmaya başladı.

"Imm aslında bunu halledebiliriz sizin için bir şifacıya bilgi veririm ondan sonrada odanız degişitirilir...ama tabi şunu unutmamlısınız bir süre içkiden uzak kalınız" dedi ve gülüseyerek telaşla dıran kadının elini sıkarak.

"korkmanıza gerek yok elimizden gelenin en iyisini yapacagızdır..." dedi ve "iyi şifalar dilerim" diyip odadan ayrıldı.

Out:İstediginiz bir oda yada yatak açın ben çıkacam artıkım size kalmış bb"