101 Numaralı Oda

Mary de yatağına serildi ve uyumaya çalıştı...Yarın sabah gideceği kesindi...

---------------o---------------

Güneşin ilk ışıklarıyla beraber uyanmıştı.Yapacağı tek şey artık Sydney'i beklemekti.......

Sydney o gece huzursuz bir uyku uyumuştu.Mary'nin dediklerini düşündükçe çıldırıyordu.Ölümyiyenlerin şifacı olması salaklık değildi ve olamazdı.Sydney sadece sevdiği için şifacı olmuştu.Sabahın ilk ışıklarıyla kalkmış ve 4.kat'a çıkmıştı.Mary'nin odasının kapısını açmış ve içeriye girmişti.Girdiğinde Mary uyanmış ve Sydney'i bekliyordu.Sydney gülümseyerek koltuğa oturmuş ve

"Günaydın.Bugün nasıl hissediyorsun bakalım Mary."

demişti tebessüm ederek.

"Şu an iyiyim...Ama bir sorun var..."

dedi Mary.Uyuduğunda kedisi kucağındaydı,ama şimdi yoktu?

"Salem'i gördünüz mü?Salem!Salem!"

"Şu an iyiyim...Ama bir sorun var...Salem'i gördünüz mü?Salem!Salem!"

Sydney koltuğun arkasından bir mırıltı duyuyordu.Yerinden kalkarak koltuğun arkasına geçmişti.Yerdeki kediyi alarak Mary'e göstermişti.

"Bu mu Salem.Yoksa bu kimin kedisi?"

dedi kıkırdayarak.

"Hayır!Ciddiyim!"

dedi Mary.

"Salem siyahtı..."

"Hayır!Ciddiyim!Salem siyahtı..."

demişti mary.Sydney elindeki beyaz kediye bakmış ve bu kimin kedisi olduğunu bilmiyordu ama fazlalıktı.Pencereyi açmış ve kediyi aşağıya salıvermişti.Pencereden baktığında kedilerin 4 ayağının üzerine düştüğüne tekrar tanıklık etmişti.Sonra geri dönerek

"Mary kedin nerde bilmiyorum.Ama sanırım dün yanında kedi falan yoktu.Yanlış hatırlıyor olma.."

"Hayır canım,hep yanımdaydı...Onu yanımdan hiç ayırmam...Sana bir şey söylemedi mi?"

dedi Mary.

"Siyam kedisi...Siyah...Yeşil gözlü..."

"Hayır canım,hep yanımdaydı...Onu yanımdan hiç ayırmam...Sana bir şey söylemedi mi?Siyam kedisi...Siyah...Yeşil gözlü..."

demişti mary.Sydney düşünmüştü fakat kedi fln görmemişti.Acaba yanılıyor olabilirmiydi yada dikkat mı etmemişti.O sırada kapının önünde mırıltı gibi birşeyler duymuştu.Kapıya doğru gitmiş ve Salem'in geldiğini görmüştü.Onu eline alarak Mary'nin kucağına bırakmıştı.Daha sonra koltuğa oturararak

"Bak telaş yapmana gerek yokmuş.Kendiliğinden geldi kedin.Seni seviyor olmalı ki koca hastahanede seni bulabildi."

dedi gülümseyerek.

"Ah,Salem..."

dedi Mary ve kediyi kucağına aldı.

"O konuşur,biliyor musun?Aynı bir insan gibi...Konuşsana Salem!Haydi bir iki bir şey söyle bari..."

dedi ve bekledi.Kediden ses gelmiyordu.

"Ama...Sen de mi Salem değilsin yoksa?Kahretsin!"

Kedinin gözlerine baktı.

"Tabii ya...Kahverengi!Bu da Salem değil..."

dedi ve Sydney'e baktı.

"Güvenlik kayıtlarınız falan yok mu sizin?Ya da kediye Düşünseli yapılır mı?Kafayı yemek üzereyim..."

"Ah,Salem..."

dedi Mary ve kediyi kucağına aldı.

"O konuşur,biliyor musun?Aynı bir insan gibi...Konuşsana Salem!Haydi bir iki bir şey söyle bari..."

dedi ve bekledi.Kediden ses gelmiyordu.

"Ama...Sen de mi Salem değilsin yoksa?Kahretsin!"

Kedinin gözlerine baktı.

"Tabii ya...Kahverengi!Bu da Salem değil...Güvenlik kayıtlarınız falan yok mu sizin?Ya da kediye Düşünseli yapılır mı?Kafayı yemek üzereyim..."

Sydney asasını cebinden çıkarmış ve duvara doğru tutmuştu.Dün öğlen saatlerinden itibaren bütün koridorlara bakıyorlardı.Fakat bir kediye rastlayamamışlardı.Sydney asasını geri yerine koymuş ve üzgün bir ses tonuyla.

"İşte birlikte baktık kedin görünmüyor..."

demişti.

Rpo:Aaaa yeter ama ha kedi kedi gidiyoruz

out: dur yaw istediim bişi war Very Happy

"Dur!Biraz daha bakmam lazım!"

Mary dikkatlice baktı.Gece kedi odasından çıkmış,5 dakika sonra da kucağındaki kedi gelmişti.

"Kedim kaçırılmış..."

"Dur!Biraz daha bakmam lazım!Kedim kaçırılmış..."

demişti Mary.Sydney kahkahalara boğulmuştu.Ne salakçaydı kedisi kaçırılmıştı.Kim kaçırırki bi kediyi.Sydney kahkahalarını keserek

"Kim kaçırır ki senin kedini Mary.Saçmalama lütfen!.."

demiş ve Mary'nin kucağındaki kediyi almıştı.

RPO:Mary kim kaçırsın kim napsın senin kedini xD

"Yaaa...Bişey biliyoruz da söylüyoruz herhalde...Burda önemli olmayabilir ama o kedi benimle birlikte meşhur oldu Paris'te!Herhalde dünyanın tek konuşan kedisini de kaçırmak isteyenler olabilir..."

dedi Mary.

"Hem...O kediyi bana ablam almıştı..."

"Yaaa...Bişey biliyoruz da söylüyoruz herhalde...Burda önemli olmayabilir ama o kedi benimle birlikte meşhur oldu Paris'te!Herhalde dünyanın tek konuşan kedisini de kaçırmak isteyenler olabilir...Hem...O kediyi bana ablam almıştı..."

demişti sydney artık kendini tutmak için zorluyordu.Yoksa elinden bir kaza çıkabilirdi.Bu kedi muhabbeti oldukça uzamıştı.Dur demenin vakti gelmişti ama Mary buna engel oluyordu.Derin bir nefes alarak konuşmaya başlamıştı.

"Evet Mary madem birşey biliyorsun söyle o zaman kedi nerde ? Ayrıca kedin eğer bu odadan çıktıysa hastahane'den de çıkmış olmalıdır."

"Tamam,seni daha fazla sıkmak istemiyordum zaten..."

dedi Mary.Çantasından bir kutu çikolata çıkardı.

"Yer misin?"

"Tamam,seni daha fazla sıkmak istemiyordum zaten...Yer misin?"

Sydney konunun kapandığına sevinmişti.Bence vakti gelmiş geçiyordu bile.Mary'nin uzattığı çikolata'yı alarak ağzına atmıştı.Tadı güzele benziyordu gülümseyerek konuşmaya başlamıştı.

"Tadı güzelmiş.Teşekkür ederim.Bu arada çikolatanı yedikten sonra durumunu kontrol edeceğim."

out: birazdan almanyaya dopru yola çıkıyorum yazamazsam kusuruma bakma istersen deeiştirebilirsin Smile

MARY DE SYDNEY'e baktı.

"ARTİK GİTMEK İSTİYORDUM ZATEN..."

OUT:kusura bakma klavye bozuk Very Happy

hatta düzeltir misin Very Happy

Sydney gülümseyerek Mary'nin tedavisine son noktayı koymuştu.Tuttuğu raporlara göre artık tamamen iyileşmişti.Gülümseyerek dosyasını kapattı ve masanın üzerine koymuştu.Daha sonra Mary'e dönerek

"Tamamdır Mary.Artık tamamen iyileşmişsin.Bu dosyayı al ve hastahaneden çıkışı'nı yap.Şimdi benim diğer hastalarımla ilgilenmem gerekiyor."

demişti göz kırparak.

out: canım benim burda yazıcak vaktim yok sen son mesajını düzeltip rpyi bitirir misin Very Happy

beni gönder pls Very Happy

okuduktan sonra bu msjı sil Smile

Marilyn Tonks demiş ki:: out: canım benim burda yazıcak vaktim yok sen son mesajını düzeltip rpyi bitirir misin
beni gönder pls
okuduktan sonra bu msjı sil

Bu tür şeyleri pm'le hallediyoruz değil mi sayın Tonks ? ve evet "okuduktan sonra bu mesajı sil" yazdığınız gördüm.

out:
özür dilerim canım ama onu bile yapacak vaktim yoktu,evet...o mesajdan önceki mesajımın saat kaçta yazıldığın bir bak istersen Smile

Misafir

Out:Marliyn bir daha yazacaklarını PM yerine Out tan gönderirsen Out yazmanı yasaklayacağım

out:konu tatlıya bağlandı,mesajlar silinecek,olumsuzlu yok edilecek...rpyi bitiriyorum...

"Sonunda...Teşekkürler her şey için..."

dedi Mary ve yatağından kalktı.Kedisi hala yoktu ve merak ediyordu...Çantasını aldı.

"Şimdi ilk iş Gelecek Postası'na gidip o canavarı rezil edeceğim..."

Hızlıca oradan buharlaştı.