Düşünceli Bir Günün Ardından

Rup bir cisimlenmeden gelen " Şak " sesiyle gecenin sessizliğini bozduktan sonra gözlerini açtı. Gözlerinde şeytanımsı bir gülümseme vardı. Nedenini kendiside bilmiyordu ama mutluydu.Gözlerindeki şeytani gülümseme yerini yeşilimsi gözlere bırakır bırakmaz Rup tam karşısında duran mezarlığa hareket etmeye başlamıştı ki fikirler onu esir aldı.

" Ey Gregory dölü söyle neden karanlık taraf ? " Acı bir çığlık attı. Ellerini başına götürdü , dayanamıyordu. Acı onu esir almayı başarmış gibiydi. Sanki her tarafına Cruciatus laneti yapılıyor gibiydi. Kendisine gelmeye çalışırken bir an zihnini tekrar yerinde hissedip böğürdü. " Sakın beni zorlama pislik. " Ardından zihni tekrar acıya teslim oldu. O yılanımsı dilin boynundaki soğukluğunu bizzat hissetti. Ardından gerçeklik geri döndü. Gözlerini zorlukla açtı. Yerdeydi , ellerini kafasına bastırmaktan kanatmıştı. Gözleriyle etrafı taradı. Son bir kuvvetle kalktı. Neden böyle olmuştu şimdi ? İlk defa böyle birşey oluyordu. Yaşlanıyor muydu acaba ? " Sadece saçmalıyorum . " dedi içinden. Gerçektende öyleydi. Saçmalıyordu. Daha 21 yaşındaydı. Rup tekrar etrafa bakacaktı ki yolun ortasında olduğunu fark etti. Hızlıca mezarlığın kapısına gelip bekledi. Beklediği şeyin adını bile bilmiyordu. Sadece o günkü kişiyi istiyordu. Bağırsaklarını deşmek için istiyordu. Ona bir ders vermek istiyordu. Verecekti de , ilk defa bir konu hakkında böyle kesin düşünüyordu.

Bir süre sonra Rup"un canı sıkıldı. O garip şey beni ne zaman düşünürsen orada olurum demişti ama gelmemişti. Onu neredeyse yarım saattir bekliyordu.Sert bir şekilde ayağını yere vurdu. Gözleriyle etrafı taradıktan sonra kargaların uğultusuna kulak verdi. Bu uğultular ona melodi gibi geliyordu. Tam uğultuya dalacakken bir ses bu güzelim akımı bozdu.

-Kim var orada ? Kim varsa çıksın ben bulursam çok fena olucak. Eğer meraklı bir küçüksen lanetimin tadına bakıcaksın. Bulanık.

Rup gözleriyle etrafın röntgenini çekerken , elinide çaktırmadan asasına götürüyordu.Tam o sırada bir çatırtı duydu ve asası ondan önce arkasına döndü. Hiç birşey yoktu. Paranoyaklaşıyor muydu ? Yoksa gerçekten birileri mi vardı ? Niye böyle deniyordu ki ? Asasını gökyüzüne doğrultup fısıldadı.

-Homeneum Revelio

Hiç birşey olmadı. Buda demek oluyordu ki burada kimse yoktu. Büyüsü işe yaramıştı. Rahat bir nefes aldıktan sonra hızlı adımlarla mezarlığın çıkışına yöneldi. Konuşacak birilerini arıyordu. Şansına kimselerde yoktu.

- Pislik hayat ne olucak ? İstemediğim zaman psikopat herifler gönderir şimdi ise kimseyi göndermiyor. Sıkıntıdan patlıycam birisi gelsin.

diye hırladı Rup. Daha önce hiç bu kadar sıkılmamıştı. Birileriyle düello edip o kişiyi karanlığa gömmek istiyordu. İçindeki canavar bayadan beri yatıyordu. Artık avlanma vakti gelmişti , birilerinin beynini uçurup lanetler savurmak istiyordu. Ama yapamıyordu , dövüşecek kimse yoktu ve buda insanı çıldırtıyordu.Sert bir hareketle 44 numara ayaklarının altındaki toprağı ezdi. Asasını çıkardı aksiyon yaratmak istiyordu. Gökyüzüne doğrultup fısıldadı.

- Morsmorde.

Karanlık işaret bir anda karanlık gökyüzünde belirdi. Hava bir anda değişmişti sanki. Rüzgar terse esmeye başlamıştı , Rup"un uzun saçları rüzgarla arkaya savrulurken Rup 1 - 2 çığlık duydu. Karanlık işareti görmeye başlamışlardı. Rup"un yüzünde haince bir gülümseme belirdi. Artık işe heyecan karışmaya başlıyordu. İçindeki canavar yavaş yavaş kalkmaya başlıyordu.

- Hayırr . Karanlık işaret çabuk kaçın. Burada galba kaçınnnn.

Çığlıklar Rup"un sahte korkutma çabasıyla dahada fazla arttı. Rup her çığlık için bir kahkaha atıyordu ki arkasında birşeylerin oynadığını duyar gibi oldu. Ani bir hareketle arkasını döndü. Asası ondan önce dönmüştü ki bir ışık çaktığını gördü ve refleks olarak böğürdü.

- Protego

Devasa bir kalkan çıkıp büyüyü karanlığa gömerken Rup rakibine bakma fırsatını yeni buldu. Sarı saçlı , uzun boylu gözlüklü orta yaşlarda bir adam Rup"a dikdik bakıyordu. Tam Rup büyü yollayacakken adam konuştu.

- Onu senin yaptığını gördüm. Seni yalancı birde insanlara korku salmak için çığlık atıyorsun. O pis bedenin cehenneme yollayacağım . Rictumsempra .

Rup çevik bir hamleyle sağa atlayıp büyüden kurtuldukan sonra asasını adama doğrulttu. Onu biraz inceledi onu biryerden tanıyacak gibiydi. Bu düşünceler aklına dolarken anılar canlandı. Bu adam bir seherbazdı , onunla daha öncede savaşmıştı.

- Cehennem ol pislik . Avada Kedavra

Yeşil ışık süzüle süzüle giderken bir " Şak " sesi Rup"un dikkatini bozdu. Etraf birden beyazladı. Rup ne yapacağını bilmiyorduki sırtında sayısını bilmediği kadar birşey hissetti ve etraf aydınlandı. Arkasına yavaşça dönüp baktı. Karşısında 5-6 kadar asalı kişi duruyordu. Ardından gözleri az önce düello ettiği adama baktı. Yerinde değildi , olması gereken yerdeydi. Rup"a meydan okuyan herkesin olduğu yerdeydi. Rup ona bakan adamlara döndü. Elinde asası vardı , adamın biri ona hamle edecekken geri atıldı ve aklından sadece Bağıran Baraka , Bağıran Baraka , Bağıran Baraka derken birisinin onu yakaladığı hissetti. Ardından cisimler tekrar birleşti ve Rup güç bir hamleyle adamdan kurtulup bilinmeyen bir yere cisimlendi.

Kristen yaşadıgı olaylardan çok etkilenmişti neyapması gerektigini bilmiyordu sanki birden bütün hayatı alt üst olmuştu Kristen neden kafa dinlemek için burayı seçtiginide bilmiyordu ama içinde birşeyler buraya gelmesini söylemişti ve burdaydı.

Bulundugu bir yere oturdu ve düşünmeye başladı.

Cisimlenmişti...Mezarlığa bir göz atmak için.Mezarlığa geldi.Etrafa baktı.Kristean'i gördü.Ona yaklaştı,Yaklaşacak bir sürpriz yapmak için.Bir koku...Matt'in burnuna gelen bir tuzak büyüsüsnün kokusu.Matt Kristean'in arkasından sessiz bir sesle sözcükleri fısıldadı.Büyüyü bozmuştu artık karanlığın gücüyle.Kristean'a dokundu.''Dolunay ne güzel değilmi.''

Kristen birden duydugu bir sesle hızlı bir şekilde arkasını dönmüştü arkasını döndügünde karşısındaki kişi Matthew ve gülümseyerek.

"Evet öyle dedi"aslında biraz şaşırmıştı neden hep böyle yerlerde karşılaşıyorlardı ama sonra rahatladı Sean'nın ona yaptıgı büyü aklına geldi bir ölüm yiyen yanına yaklaşamazdı Matthew yaklaştgına göre o bir ölüm yiyen degildi Kristen Matthew'e dönerek.

"Söylesene sen bu saate burada ne arıyosun"

Matt Kristean'in "Söylesene sen bu saate burada ne arıyosun"Sorusuna dolunaya bakarak:

-Ben her gün buraya bir kez uğrarım.Asıl soru senin gibi güzel bir bayanın neden burda olduğu...

Dedi.Sonra yüzünü Kristean'a çevirdi.

Kristen hergün birkez urarım derken neyi kast ettigini anlamamıştı ama kendisini yönelen soruya.

"Ben sadece öylesine yane burada ne aradıgımı ben bile bilmiyorum" dedi.

Birbirlerine okadar yakındılardiki Kristen bundan hiç rahatsız olmamıştı tam tersine kendini çok huzurlu hissediyordu.

OUT:Canım Dalmak İstemiyor Kristen Ama Sana Bir Büyü Yapamaz ve Dokunamaz O Zaman Anlaşılır.

Matt Kristean'ından cevap beklerken,Şaşırmış ne diyeceğini bilmeyen bir sesle"Ben sadece öylesine yane burada ne aradıgımı ben bile bilmiyorum"Cevabını aldı.Matt kristea'a yaklaştı.Dudaklarına küçük bir öpücük kondurdu.Ardından:

-Çok konuşuyorsun.

dedi yüzündeki tebessüm ile...

Kristen kendisine yaklaşan Matthew'in gözlerine bakıyordu Kristen ilk defa kendini bu kadar mutlu hissediyoru Matthew'in onu öpmesinden hiç rahatsız olmamıştı ve Matthew'ın söyledigi söz biraz ilgincine gitmişti gülümseyerek.

"Gerçekten o kadar çok'mu konuşuyorum"dedi

Matt gülümsüyordu yine.Kristean'ı ve onun sözlerini çok şirin buluyordu."Gerçekten o kadar çok'mu konuşuyorum" sözünden sonra onu şirin bulmaması imkansızdı.Kristean'a döndü.''Bazen sözler yerine hareketler,Sevdiğini söylemek yerie öpmek dahada etkildir.''dedi.Onun o güzel sarı saçlarını okşuyordu.Biryandanda dolunaya bakıyordu.O korkutucu ve güzel Matt'e huzur veren dolunaya...

Kristen onun yanında olmaktan son derece mutluydu bi'anda okadar yakınlaşmışlardiki bundan hiçte şikayetçi degildi açıkcası Matthew yanında olmak ona huzur veriyodu onun hakkında okadar hazla bi bilgisi yoktu ama bunu soramsı gerekiyomuydu onu bile bilmiyordu Kristen Matthew'in gözlerine bakarak.

"Sen neyle uğraşıyosun yane neler yaparsın"dedi.

Kristean Matt'e döndü.Sormak istemiyormuş bir ifadeyle "Sen neyle uğraşıyosun yane neler yaparsın" dedi.Matt Tebessümle :

-Söylemesemde merak ediceksin değilmi.Ah siz kadınlar.

Gülümsedi.''ıı..Ben bir seherbazım çocukları ölümyiyenlerden ve kötülerden koruyorum çocukları ne kadar severim anlatamam'' Şeklinde bir yalan uydurdu,ne kadar söylemek istesede söyleyemedi,PİSLİK bir ölümyiyen olduğunu...

Kristen Matthew'ın aslında bu soruyu sordugu için kızmış bi hali yoktu Kristen onun Seherbaz oldugunu duyunca sevinmişti gerçi ne duyarsa duysun sevinecekti ama.

"Hmm...demek ondan hergün buraya bir defa ugruyorsun" dedi.

"Biliyomusun kendimi ilk defa çok rahat hissediyorum"dedi

Out: Rp"ye karışmak istemezdim ama yapmak zorundayım. Matthew sen toplantıdayken nasıl olurda Godric"s Hollow"dasın ??? Bunun mantıklı bir açıklaması varmı ???

Matt'in seherbazım hikayesinden sonra:

"Hmm...demek ondan hergün buraya bir defa ugruyorsun"
ardından...
"Biliyomusun kendimi ilk defa çok rahat hissediyorum"

dedi.Matt buna sevinmişti.Bir sevgilsi olmuştu.Ama nereye kadar sürecekti bu.Sonra klunda bir acı...

-gitmem lazım dedi.

Mezarlığın karanlığında kayboldu ve cisimlendi.Kara yola...

Out :Rp mi bitirdim şimdi oraya gelkdim farzet.

Out: Tamam ama bir daha olmasın admin görse uyarı cezası alırdın veya ihtar ederdi.

Kristen ne'den her seferinde böyle apartopar kaçtıgını anlamıyodu ama oda oradan yavaşça ayrıldı.

OUT:Bak Buna Karışmadım Ama Sihirin Etkisizliğinden Değil Toplantısı Vardı.