Barakaya Doğru..

St. Mungo'nın soğuk koridorlarından çıkmıştı Dorés. Saat biraz geçti ama Antunez'i görmek istiyordu. Bones malikanesinde olma ihtimali de vardı. Ah hayır. Dorés onun nerede olduğunu iyi biliyordu. Bağıran Baraka'da kafasını dinlemeye gitmiş olmalıydı. Çıkar çıkmaz oraya cisimlendi. Karanlıkta iki siluet seçmişti. Biri oldukça tanıdıktı. Hafif bir tebessümle sevgilisine arkadan sarıldı koşarak.

"Sevgilim de buradaymış. Canın mı sıkkın aşkım?"

Yanındaki bayanı fark edince gülümsedi. "Ah, Selam. Antunez'in arkadaşı olmalısın."

"Sevgilim de buradaymış. Canın mı sıkkın aşkım?"

Anladığı kadarıyla bu bayan Antunez'in sevgilisiydi.

"Ah, Selam. Antunez'in arkadaşı olmalısın."

"Aslında yeni tanıştık sayılır. Ben Anne."

dedi gülümserek.Bu bayanı St. Mungo'da görmüştü ama emin değildi. Yanılıyordur diye birşey sormadı sadece gülümsemekle yetindi...

Misafir

Antunez Anne'den kafasını çevirmişti . Tam *Yürüyelim mi ? diyecekken , Anne ondan önce davranmıştı. Antunez'de ;
" Pekala . Buyrun.. " demişti gülümseyerek. Bir süre konuşmadan yürümüşlerdi. Aralarındaki sesizliği tanıdık bir ses ve Antunez'e sarılan iki kol bölmüştü. Aphrodisia Antunez'e sarılmış ve ; " Sevgilimde buradaymış. Canınmı sıkkın aşkım ?" demişti. Antunez bu sözlere karşılık , biraz soğuk ve acı bir şekilde ; " Hayır . Hayır sevgilim değil .. " demişti. Daha sonra kızlar aralarında konuşuyorken Antunez yine kolunun acısıyla sesleri duyamayacak kadar kötü olmuştu. O önden yürümeye devam etti . Bir ölüm yiyen olduğunu anlarlarsa Antunez'in sonu olurdu bu ...

Antunez yürümeye başlayınca Anne onu sıktıklarını düşündü.

"Antunez bekle. Ne oldu bizden sıkıldın mı?"

diye sordu gülümseyerek.Havayı değiştirmeye çalışıyordu. Sanki Antunez o bayan gelince biraz değişmişti.

Misafir

Antunez yürümeye başlayınca Anne arkasından hafif adımlarla yürüyerek ;

" Antunez bekle . Ne oldu bizden sıkıldın mı ?" demişti. Antunez zoraki bir gülümseyişle döndü ve ;

" Hayır ne münasebet .. Sadece durunca biraz üşüdüm .. " demişti.

" Hayır ne münasebet .. Sadece durunca biraz üşüdüm .. "

"Hımm peki isterseniz ben sizi daha fazla tutmayayım beyefendi. Siz beraber evinize gidin böylece üşümezsiniz."

dedi gülümseyerek. Aslında Antunez'e ne olduğunu anlamamıştı.Bu ona çok garip geliyordu.

Misafir

Antunez'in bu cevabına Anne ;
"Hımm peki isterseniz ben sizi daha fazla tutmayayım beyefendi. Siz beraber evinize gidin böylece üşümezsiniz."

demişti. Antunez nedense gitmesini istemiyordu. Çünkü Aphrodisia ile kısa bir süre önce ayrılmışlardı aslında. Anne'nin kolundan yakaladı. Ve ;

" Hayır yürümüyormuyduk ? " dedi..

" Hayır yürümüyormuyduk ? "

"Aslında evet..."

dedi gülümseyerek. Aslında kendisi de gitmek istemiyordu ama onları yanlız bırakmak istemişti...Sonuçta Antunez de istediğine göre yürümelerinde bir sorun yoktu. Antunez'le yürümeye başladılar ...

Misafir

"Aslında evet.." demişti Anne. Aphrodisia çoktan cisimlenmişti. Anne ve Aphrodisia uzun bir yolda yürümeye başlamışlardı. Antunez'in aklına Anne'nin niye moralinin bozuk olduğu sorusu gelmişti şimdi , ve artık biraz yakınlaştıklarına göre sorabilirim diye düşünüp ; " Ee. Az önce neyin vardı? Yani neye moralin bozulmuştu .. Gözlerin doldu da . " dedi ve tekrar başını öne çevirdi.

" Ee. Az önce neyin vardı? Yani neye moralin bozulmuştu .. Gözlerin doldu da . "

Antunez aklına gelmez diye düşündüğü konuyu yine açmıştı, yine aklına kardeşi gelmişti ve yine gözleri dolmuştu.Neden açmıştı ki bu konuyu...Anne buraya bunu unutmaya gelmişken....

"Şey... Aslında önemli birşey değildi. Sadece kardeşimle biraz tartıştık..."

dedi. Gözleri gözyaşlarını tutmakta zorlanıyordu. Anne Antunez'e bakmamaya çalışarak yürümeye devam etti...Antunez'in ağladığını görmesini istemiyordu...

Misafir

Antunez yanlış bir şey sorduğunu farketmişti. Biraz utanmıştı fakat daha sonra kendisini topladı ve dik yürümeye devam etti. Biraz bekledikten sonra Anne ;

"Şey... Aslında önemli birşey değildi. Sadece kardeşimle biraz tartıştık..."

demişti. Tabiki Anne'yi bu kadar üzen bir şey biraz tartışma olamazdı. Fakat Antunez üstüne gitmemeyi tercih edercesine;

" Üzülme Anne.. Neyse seni üzdüm sanırım. Bir yerlerde bir şey içmeye ne dersin ? " demişti.

" Üzülme Anne.. Neyse seni üzdüm sanırım. Bir yerlerde bir şey içmeye ne dersin ? "

Anne Antunez'in konuyu değiştirmesinden mutluydu.Gözlerini sildi ve Antunez'e döndü.

"Yok aslında önemli değil merak etmekte haklısın..."

dedi gülümsemeye çalışarak. Antunez'in bu kadar anlayışlı olmasını onu gerçekten şaşırtıyordu...

"Bu arada nereye gidiyoruz?"

dedi. Bunu söylerken gülümsemeyi başarabilmişti.Antunez'le tanışmak ona iyi gelmiş gibiydi. O kavgayı unutamasa da düşünmemeyi başarmıştı...

Misafir

"Bu arada nereye gidiyoruz?"

demişti Anne gülümseyerek. Antunez onu güldürdüğü için azda olsa mutlu olmuştu. Ama onunda nereye gittikleri hakkında hiç bir fikri yoktu .. Biraz daha yürüdükten sonra Anne'ye ;

" Bilmiyorum .. Nereye istersin ? "

demişti.

" Bilmiyorum .. Nereye istersin ? "

"Hımm...Demek bana bırakıyorsun.Doğruyu söylemek gerekirse ben burada mutluyum ama tabi eğer sıkıldım, gidelim diyorsan üç süpürge olabilir."

dedi gülümseyerek.Aslında gitmek istemiyordu. Burası ona çok güzel geliyordu. Sessizdi ve sadece Antunez'le Anne vardı onları rahatsız edecek kimse yoktu ama Antunez istediği için tabi ki gidecekti.

Misafir

Antunez'in sorusuna karşılık Anne ;
"Hımm...Demek bana bırakıyorsun.Doğruyu söylemek gerekirse ben burada mutluyum ama tabi eğer sıkıldım, gidelim diyorsan üç süpürge olabilir."

diyerek karşılık verdi. Antunez'de burada mutlu sayılırdı bu yüzden Anne'ninde gitmek istemediğini düşünüp arkasındaki kaya gibi bir şeye baktıktan sonra ;

" O zaman şuraya çökelim . Ne dersin ? " dedi gülümseyerek.

" O zaman şuraya çökelim . Ne dersin ? "

Gitmediklerine çok sevinmişti Anne. Hemen kayanın üzerine oturdu.

"Gördüğün gibi çöktüm bile..."

dedi gülümseyerek.Biraz bekledikten sonra

"Hadi sende çök artık...Tabi gitmek istiyorsan her zaman emrinizdeyim."

dedi göz kırparak...

Misafir

"Hadi sende çök artık...Tabi gitmek istiyorsan her zaman emrinizdeyim."

demişti ayakta kalan Antunez'e göz kırparak. Antunez Anne'yi kırmayıp yanına oturdu. Gitmek falan istemiyordu, burada Anne'yle çok mutlu olduğu kesindi.

" Ne gitmesi saçmalama. Burada seninle kalmak çok iyi geliyor ... " demişti. İki eli arkasında kayaya yaslanmış Anne'ye bakıyordu. Gerçekten çok iyi birine benziyordu...

" Ne gitmesi saçmalama. Burada seninle kalmak çok iyi geliyor ... "

Anne de aynı şeyleri düşünüyordu. Antunez'le burada olmak ona gerçekten iyi gelmişti. Bağıran Baraka onun için giderek daha vazgeçilmez oluyordu...Antunez'e döndü

"Ne tesadüf...Ben da aynı şeyleri düşünüyordum."

dedi gülümseyerek. Bugün bu kadar güleceğini hiç düşünmüyordu.Antunez ona gerçekten iyi geliyordu.

Misafir

"Ne tesadüf...Ben da aynı şeyleri düşünüyordum."

dedi Anne. Antunez şaşırmıştı... Anne'nin bu kadar yakınlaşacağını tahmin edememişti. Ama daha sonra kendini beğenmiş bir tavırla Anne'ye dönerek , birazda alaycı biçimde ;

" Zaten yan yana durduğum her kız aynı şeyleri söyler.. " dedi ve tiz bir kahkahaya tutulmuşlardı ikiside..

" Zaten yan yana durduğum her kız aynı şeyleri söyler.. "

"Hımm...Demek öyle...Pek de mütevazisin bakıyorum.Bu mütevaziliğin(!) her an fikrimi değiştirebilir."

dedi ve Antunez'e göz kırptı...

Misafir

"Hımm...Demek öyle...Pek de mütevazisin bakıyorum.Bu mütevaziliğin(!) her an fikrimi değiştirebilir."

demişti Antunez'e . Antunez kahkahasını hızla kesti ve ;

" Eee.Şey, ben aslında şaka yapmıştım .. Sadece öyle bir estireyim dedim .. " dedi . Şimdi komik duruma düştüğünü farketmişti ama *olsun diye geçirdi içinden ve havaya bakmaya başladı.

" Eee.Şey, ben aslında şaka yapmıştım .. Sadece öyle bir estireyim dedim .. "

"İyi bakalım öyle olsun bari...Zaten düşüncelerimin kolay kolay değişeceğini sanmıyorum..."

dedi gülümseyerek. Saçma konulardan konuşsalarda Anne Antunez'le olmaktan mutluydu. Aslında gecenin bitmesini hiç istemiyordu...

Misafir

"İyi bakalım öyle olsun bari...Zaten düşüncelerimin kolay kolay değişeceğini sanmıyorum..."

demişti Anne. Antunez biraz olsun rahatlamış bir şekilde ;

" Ohhh.. " demiş ve yine aynı şekilde arkasına yaslanmıştı. Anne'ye bakıyordu daha sonra boynunun tutulduğunu anlayıp havaya bakmaya başladı ve havaya bakarak ;

" Hava kararmaya mı başlıyor .. " dedi sırf muhabbet olsun diye..

" Hava kararmaya mı başlıyor .. "

"Evet..."

dedi havaya bakarak Anne. Bağıran Baraka'da sıkılmaya başlamıştı.

"Başka bir yere gitme teklifin hala geçerli mi?"

diye sordu gülümseyerek.

"Ama bu sefer benim bir fikrim yok. Nereye gideceğimizi sen bul."

diye ekledi.

Misafir

"Başka bir yere gitme teklifin hala geçerli mi?"

demişti Anne. Ve daha sonra Antunez cevap vermeden ekledi ;
"Ama bu sefer benim bir fikrim yok. Nereye gideceğimizi sen bul."

dedi. Antunez onun üç süpürgeye gitmek istediğini bildiği için ;

" Tabiki geçerli... Üç süpürgeye ne dersin? "

dedi. Ve gülümseyerek ona elini uzattı.