Eski Dostla Kısa Bir Görüşme

Misafir

Saatlerdir ayağına batan lanet olası pıtıraklardan kurtulmak istercesine bir küfür yolladı gök yüzüne ardından ateş saçan gözlerini postalına yöneltti.Yavaşca çıkan ayakkabının içi sımsıcak olmuştu besbelli.Yanmış cübbesinin kollarını kıvırırken bir yandan da tükürürcesine sitem ediyordu.Bir ayağı ve üzerine geçirilmiş olan çamurlu beyaz çorabı yukarı doğru kaldırdı.Yünden ayağına ulaşan keskin pıtırak uçlarını biraz güç uygulayarak ayıklamaya başladı yuvalarından.Kısa bir süre sonra acıdan bir hal olmuş ellerini temizledi ve ayağını tekrar postalına soktu sakince.Huzur dolu bir ferahlık yerini tekrar mantarlarla dolu teri bir ortama bırakmıştı kendini.Adımlarını yavaşca Ormanın içlerine doğru yöneltti.

Bir korku filmini andıran arka fon gayet korkutucu geliyordu aslında.Uriel için asla.Beli bu ortamı yaratan karanlığın içinde doğmuştu.Belkide doğarken Baykuşlar sûkünetle bilgece bakışlarını haykıran kadına yönlediriyor ve kurtlar dolunaya meydan okurcasına haykırıyordu.Yoldaşları tarafından Karanlığın Prensi olarak hitap edilirdi.Gelen geçen tüm Lordların sağkollluğunu yapmıştı.Chris Hariç.O daha çok birlikte büyüdüğü Sherlock'a güvenirdi her zaman.Fakat Uriel buna hiçbir zaman gocunmamıştı besbelli.Makam meraklısı biri değildi.Belkide bir insan olarak en büyük hatası hemcinseliri gibi uçkuruna pek düşkün olmasıydı.Karanlık ve Karmaşık düşünce havuzundan kurtulurken bir ses duydu ve kafasını oraya yönetti.

Tanıdık bir silüetin kabataslak karartısı karşısındaydı şimdi.Bu kokuyu,bu temkinli adımları biliyordu.Gülümsedi ve asasını çakararak üzerine doğru şimşek gibi gelen mavimsi ışığı bir kalkanla başka bir yere sektirdi.Parlayan ışık huzmesi kuşları ve ne idüğü belirsiz bir çok hayvanı korkutmuştu büyük ihtimalle eski dostuna yöneldi bir gülümseme ile:

"Formundan hala hiçbirşey kaybetmemişsin Anakin?Anlat bakalım buralara seni getiren nedir?"

Karaltı yavaşca yerini gerçekliğe ve netliğe bırakmıştı.Ayapının ucundaki taşa bir tekme savurdu ve taş gür çalılıkların arasında kayboldu gitti.Ardından ekledi Uriel:

"Bana neler olduğunu anlat Macius ve Ronnie de bu işin içinde biliyorum"

Anakin çalılıkların arkasında oturup Chris'in nerelerde olabileceğini düşünürken bir iki " Çıtırtı " ve kulağa tanıdık gelen iki küfür. Uriel gelmişti. Tanrı yine birşeyleri biliyordu ki Uriel'i buraya yollamıştı. Anakin ağır ağır saklandığı yerden çıktı ve daha kendisi konuşamadan soğuk rüzgar sustu ve Uriel konuştu.

* Formundan hala hiç birşey kaybetmemişsin Anakin ? Anlat bakalım buralara seni getiren nedir ?

Sence neydi acaba ? O gece neden öyle durmuştu ki ? Herneyse. Olmuşla bitmişe çare yoktu ... Anakin ağır ağır Uriel'e yaklaştı. Uriel ondan hızlı davranıp asasını çekmişti bile. Onun asasından çıkan mavimsi ışık etrafı aydınlatmaya yetmişti. Anakin keskin mavi gözlerini eski dostuna dikmiş bakarken dostu devam etti.

* Bana neler olduğunu anlat , Macius ve Ronnie'nin de bu işin içinde olduğunu biliyorum.

Bu bilgileri nerden öğrendiği hakkında en küçük bir fikri bile yoktu ama yinede onun istediğini alabileceğini iyi biliyordu.

Anakin'in saçları soğuk rüzgarla savrulurken kafasını bir iki kere kütletti. Sert adamı oynayacaktı. Bütün Zihinbend yeteneğini kullandıktan sonra keskin mavi gözlerini Uriel'in savrulan saçlarına dikip ağır ağır konuştu. Her kelimesini vurgulayarak ...

* Senin gibi bir ölümyiyene niye istihbarat veriyim ki ?

Bir iki adım daha attıktan sonra burnundan keskin bir * Hıh sesi çıkardı. Ağzı mekanik bir şekilde oynaya dursun hafif yağmur çileştirmeye başlamıştı. Ürkütücü ormana gözlerini diktikten sonra etrafı kolaçan etti. Belki de bu tuzaktı fakat ne önemi vardı. Artık Anakin'in arkasında ; Tanrı , asası ve hiç bitmeyecek bir cesaret vardı. Tekrar Uriel'e döndükten sonra her kelimesini vurgulayarak söylemeye devam etti.

* O küçük Lord'un beni nasıl da yendi değil mi ? Ama bak yine buradayım !

Bunu hafif girir ve kibir karışımı bir şeyle söylemişti ki yüreğine keskin bir acı saplandı. Hemen sol kolunu sıyırdı. Dövmesi feci halde yanıyordu. Artık dövmesine bir yazı eklenmişti ...

* Tanrı sana o kadar şey verdi. Şimdi gurur ve kibir mi ediyorsun ?

Anakin kendine aşırı derecede kızdı. Dövmeye yazı yazan herneyse kesinlikle haklıydı. Bir daha böyle birşey yapmamalıydı. Fakat kendisine hakim olamamıştı ...

Misafir

"İstihbarat'a ihtiyacım yok!!!!!"

sosyopat ses tonundaki aşırı yüksek sinir bir anda yerini masum bir gülücüğe bırakmıştı.Cübbesini bir hışımla savurdu ve gülümsemesini artırarak düşüncelerini hissetmeye çalıştı:

" Tanrı sana o kadar şey verdi. Şimdi gurur ve kibir mi ediyorsun ?"

Kesik nefeslerden oluşan korkutucu gülümsemesi artmış gibiydi. Yumruğunu yüzünün mesafesine yaklaşan dal paraçlasına uzattı ve tüm gücüyle bir kroşe indirdi dal parçasına. Kurumuş dal paramparça olurken Uriel Sinirini almışcasına devam etti:

"İhtiyar dostumu hatırlarsın değil mi Anakin"

Kimden kastettiğini iyi biliyordu.Ölümsüz ve kanatlı yaratıkla hep iletişimde olduğunu bildiği kadar iyi biliyordu.Bir kaç adım attı Anakin'e doğru ve devam etti:

"Görevini başaramaman için elimden geleni yapmam gerekiyor peki neden beni yolumdan cevirmeye çalışmıyorsun NEDEN!"

Kulağının bir kaç santim ötesindeki haykırışlar Anakini rahatsız etmiş olmalıydı ki bir kaç santim geri çekildi ama ona izin vermeden Anthony tekrar devam etti:

"Sana bahşedilen görevi şiddetle yerine getirmeye çalışacaksın ama bunu 3 kişiyle yapamazsın Anakin.Sen görevi veren kadar güçlü değilsin.Acizsin ve Ölümlüsün anlıyormusun.BU BİR BİLGİSAYAR OYUNU DEĞİL!.ana canınla birlikte 3 canın olduğunu mu sanıyorsun.O dövmeyi güzel gözüksün diye mi tenine kavuşturdular sanıyorsun.Her zamanki gibi aptalca davranıyorsun Anakin!3 kişi ile Karargaha yaklaşamadan öleceksiniz.Asla çevrendekileri düşünmedin sen.Görünen o ki duygusal iblisin bile sana bunu öğretememiş!"

Üzerine bir ışık huzmesi geldiğini fakrederek "pop" sesi eşliğinde biraz sağa cisimlendi.

Anakin düşünceler dalmış soğuk rüzgarla savrulan saçları tenin hücum ederken dudaklarında bir şarkı mırıldanıyordu. Bir anda Uriel'in sesiyle irkildi. * İstihparata ihtiyacım yok ! Anakin bir anda keskin mavi gözlerini onda dikti. Asasını çıkardı , eğer bir iki laf daha ederse büyüyü yollayıp onu geldiği cehenneme geri yollayacaktı. * İhtiyar dostumu hatırlarsın değil mi Anakin ? Anakin Unkown'dan söz ettiğine adı gibi emindi. Onunla daha önce karşılaşmamamıştı fakat Rupért bile onu yenememişti. Fakat neredeyse yendi yenecek gibi olduğuda söyleniyordu ...

* Görevini başaramaman için elimden geleni yapmam gerekiyor peki neden beni yolumdan çevirmeye çalışmıyorsun ? Neden ?

Anakin ona sert bir bakış attı. Kim olduğunu sanıyordu da ustasının önünde durmaya çalışıyordu. Fakat daha gençti asasını doğrultmak için erkendi. Kafasını bir iki kere kütletirken soğuk rüzgar cüppesinin eteklerini uçurmaya devam ediyordu.

*Sana bahşedilen görevi şiddetle yerine getirmeye çalışacaksın ama bunu 3 kişiyle yapamazsın Anakin.Sen görevi veren kadar güçlü değilsin.Acizsin ve Ölümlüsün anlıyormusun.BU BİR BİLGİSAYAR OYUNU DEĞİL!.ana canınla birlikte 3 canın olduğunu mu sanıyorsun.O dövmeyi güzel gözüksün diye mi tenine kavuşturdular sanıyorsun.Her zamanki gibi aptalca davranıyorsun Anakin!3 kişi ile Karargaha yaklaşamadan öleceksiniz.Asla çevrendekileri düşünmedin sen.Görünen o ki duygusal iblisin bile sana bunu öğretememiş!

Anakin daha fazla dayanamayıp kırmızı bir ışık huzmesini Uriel'in üstüne yöneltti. Fakat Uriel hemen cisimlenip kaçtı. Anakin'in gözleri alev püskürürken tükürükler saçarak konuştu.

* Gerekirse Lord'unla seni üst üste koyarak öldürürüm seni çaylak ! Eğer akılsız bir söz daha edersen o lanet canını Cehennem'in en derinlereni yollamak için bir saniye beklemem haberin ola !

Kafasını bir iki kere kütletti. Bir iki adım attı her an ona saldırabilirdi. Sinirden ne yapacağını bilemezdi ve şuan kesinlikle duygularıyla hareket ediyordu. Soğukkanlı olmalıydı bir çocuğun canına kıyamazdı fakat oda bir ölümyiyendi ve her hücresi bunu hak ediyordu. Anakin ' in ağzı mekanik bir biçimde oynarken tekrar Uriel'e döndü. Dönerken de eli tehtitkar bir şekilde sallanmaya başlamıştı.

* Eğer kardeşlerime bir şey olursa Uriel ! Seni doğduğuna pişman ederim. Eğer önüme çıkıcak olursan da bir gram acımam. Yol yakınken doğru yolu bul !

Sesi bütün ormanda yankılanıyordu.

Misafir

Cübbesini tekrar savurdu ve içinden bir sigara pakedi çıkararak kendine bir tane aldı.Asasının ucuyla alevlendirtikten sonra bir tane de Anakine fırlatttı ve havadayken üzerine bir İncendio fırlattı.Büyü sigaranın ucunu yakmıştı.ardından havada döneen beyaz cubuk Anakinin ellerine düşmüştü.Gülümseyerek rahat bir yer buldu ve oturduktan sonra konuştu:

"Ben mi cehennem ha?Emin ol benim için daha fazlası var Anakin! ve artık geri dönüş yolu kalmadı.Ölümden korkacak hiçbirşeyim kalmadı bunu sende biliyorsun"

Konuyu Sylvia'ya bağlamak istemiyordu.Öfkelenerek başını yere eğdi ve oyuk kayalardan birine dikti.Anakinin neler olup bittiğini anlaması uzun sürmeyecekti.Elindeki asasını cebine soktu.Ardından tekrar doğrularak Onun gözlerine baktı ve devam etti:

"Merak etme yoluma cıkmadığınız sürece Sana ve dostlarına dokunmam.İntikam almam gereken tek bir kişi kaldı.Sakın yolumda durma Anakin yoksa bakanlık denen birşey bırakmam"

Eskiden Anılmayan dostunun yaptığı-yapabileceği-gibi Bu çok da zor olmazdı.Formalite icabı bir bakanlık ve onun başındaki kıytırık bakanı devirmek hiçte zor değildi asıl sorun Robert ve Tasartir denen herifleri.Tasartirin adının söylendiği yerde durmaya bile cesaret edemezdi Uriel.Onun dişine göre olan Robert'tı aralarında olacak olası bi duello ikisinin de ölümüyle sonuçlanırdı muhtemelen

Hogwarts'da iyi gitmeyen bir takım olayın üzerine biraz dolaşmanın iyi olacağını düşünmüştü. Hogwarts'dan çıktığı gibi yasak ormanın karanlık derinliklerinden gelen çekiciliğe dalmıştı. Çok fazla zaman geçmeden kendisini ormanın içinde buluverdi. Her yerden seslerin gelişi artık onu rahatsız etmeyecek kadar alışılageldik bir durum olmuş , rüzgar teninde dans eder hale gelmişti. Ağaçlar rüzgarın şiddetiyle oynar gibi ıslık çalıyorlardı. Yapraklarda bu müziğe kapılmış dans ediyorlardı adeta.

Tam bu olan biteni hissederek yola devam eden Macias'ın dikkatini başka tarafa çeken bir olay meydana gelmişti.

"...bırakmam"

demişti güçlü ve tok bir ses. Nereden geldiğini ve tam olarak ne söylediğini anlamasada kafası refleks olarak sağa dönmüştü. Oraya doğru ilerledikten sonra çalının arkasından gördüğü yüz hiç yabancı gelmemişti. Çalıdan meydana çıktığı sırada gördüğü yüzün abisi Anakin olduğunu ve karşısındakinin de adi bir lord yalakası olduğunu hemen anlamıştı. Antúnez meydana çıktıktan sonra abisine ;

' Sen yine ne işler çeviriyorsun Allah aşkına? '

demişti ; fakat onun derdi karşısındaki pisliğe gününü göstermekti. Hogwarts sınırları dahilinde bulunan bir ölüm yiyene tahammül edemezdi. Bunun için onun gözlerinin içine baktı ve onun bakışlarını hissederek, ani bir hareketle asasına davrandıktan sonra ;

' Expelliarmus ! '

dedi ve beyazımsı ışığın adamın üzerine gidişini izlemeye koyuldu. Anakin şaşkınlıkla kardeşine bakmaya devam ediyordu.

Misafir

Expeliarmusu kendine gelmeden saniyeler önce farketse de sesini çıkarmamıştı.Yavaşca asasını uçuşunu izledi ve adamın düşünceleri çınladı bir anda "Lord Yalakası" o sosyopat gülüşü yüzünde belirmişti.Şimdiden üzerine doğru koşan adama ne yapacağını kararlaştırmıştı.Biraz yakınına geldiğinde ayaklarına güç verip havalandı ve sol postalını tüm gücüyle açarak adamın çenesiyle sertçe buluşturdu.Ormanda yankılanan kemik sesi ardından bir kaç metre yerde yuvarlanan adam çalılara bulanmış gibiydi.Adam zorlukla kalkarak üzerine atlamıştı.Yumruğunu son hızla elmacık kemiğine sallarken bir yandan da elleriyle dirseğinden tutuyordu.O sırada sol yanında bıraktığı açıktan müthiş bir yumruk yemişti.Gözünde beliren ışık bir kaç kez sendelemesine neden olmuştu ki bu sırada Macius üzerine tekrar atladı.Anthony, Güçlü kollarını atik bir hareketiyle boynuna doladı ve onu altına aldı ardından sert yumruğunu burnuna vurdu.Kırılma sesi onu mutlu etmiş gibiydi ama hala tam zafer kazanmış sayılmazdı.Aynı güçlükte bir yumruğu burnunda hissetiğinde yüzü müthiş bir acıyla gerilmişti.İki rakipde yenilmişcesine birbirinden kısa süre sonra ayrılmıştı ama bunun sebebi Anthony'nin anakinden yediği ışık huzmesiydi.bir kaç metre uçarak duvara yapışmasına neden olmuştu yavaşca doğrulmaya çalıştı.Kolunu Anakinin ve Macius'un güçlü kolları onu kelepçe gibi sarıyordu adeta gözleri bulanıklaşmıştı.Ölmeyeceğinden emindi bu yüzden pek caba göstermemişti.Macuis ise kendisini bırakmış ve Anthony'yi Anakine emanet etmişti.Çırpınmadı.Maciusun Ağacın gövdesinde yaslanışını ve kırık burnunu tutuşunu izledi flu görüntü içerisinde:

"Ahman toy!"

diye bağırdı.

Misafir

not:Kurguludur duello değildir.

Anakin kardeşinin bir anda ortaya çıkmasıyla irkildi fakat sesini çıkarmadı. Macius hızla davranıp Antony'i silahsızlaştırdı fakat şimdi de çetin bir kavga başlamıştı. Üst üste atılan yumruklar ... Yuvarlanmalar ... Çıkan " Çat , Çut " sesleri. Anakin ikisinin birbirlerinden ayrılmadığını görünce asasını Antony'e doğru çevirdi ve fısıldadı.

* Expelliarmus !

Asadan çıkan beyaz ışık huzmesi Antony'i 3 - 4 metre geriye fırlattıktan sonra Antony'i kolundan tuttu. Macius'ta ona yetişerek onun koluna girdi. Fakat bir süre sonra burnunun acısından bırakmak zorunda kaldı. Anakin ikisininde kanlar içindeki yüzüne baktıktan sonra asasını kardeşinin burnuna yöneltip bir kaç şey fısıldadı. Burnu anında düzelirken Anthony'i bir ağaca yapıştırdı.

* İncarcerous !

Anthony kalın iplere karşı koymadan teslim oldu. İpler onu ağaca yapıştırıp tamamen etkisiz hale getirince kardeşinin yanına gelmiş olduğunu fark etti. Yaptığı büyü kardeşine yetmişti. Anakin bir iki kere kafasını kütlettikten sonra Anthony'e dik dik baktı. Uzaktan bakıldığında kükreyen bir aslan gibiydi. Uçsuz bucaksız kara ormanda sadece Anakin'in sesi yankılanıyordu.

* Eğer inat edip doğru yolu seçmezsen öleceğinin farkındasındır umarım. Yok ben iyilik yoluna gireceğim diyorsan başka , buyur gel. Ancak ... İyilik yolunda bizi satarsan bir saniyeyle bitecek bir büyüyle hazırlamam sonunu. Her gün her an doğduğuna pişman olursun ! Sonunda ayaklarıma kapanıp beni öldür diye yalvarınca seni hakettiğin sona kavuştururum.

Anakin bir iki soluk aldıktan sonra ağır ağır adımlarla volta atmaya başladı. Bir fikir daha vardı aklında aslında ancak Anthony'e tam güvenemezlerdi. Fakat söylemeden edemedi. Tam Anthony cevabını verecekken onu susturup kendi söze daldı. Hala Kara Orman inliyordu , inlerkende Anakin'in eli tehtitkar bir biçimde sallanmaya başlamıştı.

* Bir yol daha var ... Ancak bu yolda bize ihanet edersen ... Sonun daha hazin olur. Bizim için Lord'dan bilgi alacaksın. En güvendiği adamlarındansın. Bizim için bilgileri getireceksin , sonra da baskında yanımızda olacaksın !

Anakin Anthony'nin cevabını beklerken Macias şaşkın gözlerle abisine bakıyordu.

Çetin bir muggle tarzı rekabetten sonra Anakin'in büyüsüyle ayrılan ikili ayrı ayrı yerlerde duruyorlardı. Tam bu sırada Anakin , karşısındaki adamı yakalayıp iteklerken Macias'da ona eşlik etmişti. Fakat burnunun acısıyla bırakıp bir ağaca yaslanmıştı. Tam bu sırada Anthony ;

"Ahman toy!"

dedi. Macias , bu lafı duyduğu anda fıttırmış gibiydi. Gözleri yanmaya başlamıştı , onu şuracıkta öldürmek varken .. Fakat abisinin asasını burnunda hissetmişti. Burnunun ağrısı ve kanaması da geçtikten sonra , içindeki öfke biraz olsun azalmıştı. Şimdi zekasını kullanmaya başlamıştı. Artık Anthony gözüne daha sevimli geliyordu , onu gerekmediği sürece öldürmeyecekleri abisinin sözlerini doğrularcasına aklına yer etmişti. Anakin'in son cümlesi ;

' Bir yol daha var ... Ancak bu yolda bize ihanet edersen ... Sonun daha hazin olur. Bizim için Lord'dan bilgi alacaksın. En güvendiği adamlarındansın. Bizim için bilgileri getireceksin , sonra da baskında yanımızda olacaksın ! '

olmuştu. Bunun üzerine Macias dayandığı ağaçtan sırtını çekip Anthony'nin bulunduğu ağaca doğru gelmişti. Keskin gözlerle onun zihnine hakim olmayı düşünse de şimdilik buna gerek olmadığını farkettikten sonra ;

' İnan seni şurada öldürmek için bir an bile tereddüt etmem Anthony ! Şimdi , artık şu karanlığı kafandan at . Daha kaç masum insan öldürerek gücünüzü ispatlamaya çalışacaksınız? Birinizden birisi karşımıza ne zaman erkekçe çıkıp savaşmayı tercih etti söyler misin? Sizin yaptığınız , yada artık seni katmayarak , karanlığın yaptığı tek şey ; beklenmeyen bir anda ortaya çıkıp masum insanların bulunduğu yerleri yakıp yıkmak sonra da kaçmak değil mi ? '

demişti. Bu sözlerin onu etkileyeceğinden emindi. Çünkü , Anthony'i abisinden tanırdı. Onunla aynı taraftayken onları hep birlikte gazetelerde görürdü. Hiç bir zaman korkak olmamışlardı. Her zaman yüzyüze çarpışan iki insandı karşısındaki iki kişi. Bu yüzden Anthony'i tam da yerinden vurmuş gibi görünüyordu..

Anakin lafını esirgemeden söylemişti şimdide volta atıyordu. Bir an eski bir dostu geldi aklına ! Sigara ! Uzun zamandır ağzına sürmemişti. Zarif ve ince asasını bir kere sallayınca eski dostu karşısına çıkıverdi. Sigarayı ağzına tıktıktan sonra asasının ucuyla sigarayı alevlendirdi. Eski dostla kısa ve sıcak 2 fırttan sonra kardeşinin sesi kulaklarına doldu.

* İnan seni şurada öldürmek için bir an bile tereddüt etmem Anthony ! Şimdi , artık şu karanlığı kafandan at . Daha kaç masum insan öldürerek gücünüzü ispatlamaya çalışacaksınız? Birinizden birisi karşımıza ne zaman erkekçe çıkıp savaşmayı tercih etti söyler misin? Sizin yaptığınız , yada artık seni katmayarak , karanlığın yaptığı tek şey ; beklenmeyen bir anda ortaya çıkıp masum insanların bulunduğu yerleri yakıp yıkmak sonra da kaçmak değil mi ?

Anakin bile etkilenmişti bu sözden. Eskiden Anthony ile yaptığı baskınları düelloları hatırladı. Gerçekten iyiydi. Kafasını bir iki kere kütlettikten sonra kardeşiyle göz göze geldi. Kardeşinin gözlerindeki kararlılık ilk defa bu kadar açıkca gözüküyordu. Anakin bütün gurur karışımı duygularla ona baktı. Ağzı mekanik bir biçimde oynarken Kara Orman'da sadece tenlere çarpan rüzgarın soluğu duyuluyordu.

* Hala ısrar edecek misin Darkcursé ? Adına layık olanı yap !

Anakin de bastırararak iyi bir atak yapmışlardı. Bakalım bu atak gol mü olacaktı ? Yoksa out'a kaçıp gönüllere düşen küçük bir yeşil ışık huzmesi mi ?

* Ölmeden iyilik yaparsan bir şansın daha olacak evlat ! İyi düşün !

Kafasını bir iki kere kütlettikten sonra keskin mavi gözlerini Anthony'e dikti ! Keskin gözler ve bastırıcı sözler ... Anthony'nin cevabı ne olacaktı acaba ?

Misafir

Gözleri ateş saçarcasına Macius'un üzerindeydi.Anakin orada
olmasayda elips kafasını yontarak etten kalas yapardı ama Anakin çetin
bir dövüşcüydü.Üstüne birde P*ç'i eklenince daha güçlü oluyorlardı.Ne
kadar zor olsada Yumruğunu sıktı ve dinlemeye çalıştı:

"
İnan seni şurada öldürmek için bir an bile tereddüt etmem Anthony !
Şimdi , artık şu karanlığı kafandan at . Daha kaç masum insan öldürerek
gücünüzü ispatlamaya çalışacaksınız? Birinizden birisi karşımıza ne
zaman erkekçe çıkıp savaşmayı tercih etti söyler misin? Sizin
yaptığınız , yada artık seni katmayarak , karanlığın yaptığı tek şey ;
beklenmeyen bir anda ortaya çıkıp masum insanların bulunduğu yerleri
yakıp yıkmak sonra da kaçmak değil mi ?"

Bu
sözler amansız bir kahkahaya bırakmıştı yerini.Kıkırdamaya başlamıştı
bir süre sonrada ağzına varmış olan kan ban döndürücü iğrenç bir koku
bırakmıştı koku hücrelerinde:

"Ben
hiçbir karşılamadan kaçmam Macius!Yavaşca Anakine dönerek asasını
gösterdi.Tam göğsüme çarpsın Anakin gerekirse acısız olsun. Bilirsin
kaybedecek birşey yok. Kazanacak hiçbirşey olmadığı gibi ve sen korkak
tavuk! Cehennemde seni elimden sadece zebaniler alabilir bunu sakın
unutma ve ruhumun varlığının verdiği korkuyla yaşa.Laeerod P*çi!!!!!"

Ahh demek eski sevgilisi Pen'di.Zihin okumak bazı durumlarda pek işe yarıyordu.Büyük bir kaha atarak devam etti:

"Ayrıca Kız arkadaşını becermek büyük zevkti"

Müthiş bir kahkaha patlattı ve ölümü bekledi

"Ben hiçbir karşılamadan kaçmam Macius!Yavaşca Anakine dönerek asasını gösterdi.Tam göğsüme çarpsın Anakin gerekirse acısız olsun. Bilirsin kaybedecek birşey yok. Kazanacak hiçbirşey olmadığı gibi ve sen korkak tavuk! Cehennemde seni elimden sadece zebaniler alabilir bunu sakın unutma ve ruhumun varlığının verdiği korkuyla yaşa.Laeerod P*çi!!!!!"

bu sözler Anthony'nin ağzından kahkahalarla dökülürken , Macias'ın tepesini iyice attırmıştı. Anakin bunu farkettikten sonra bir adım geriye kaçılıp Anthony'nin önünü açtıktan sonra , Macias'ın yumruğu bütün ormanlıkta yankılandı. Artık onu burada öldürmemek için bir sebep görmüyordu , buna dayanarak asasını aradı fakat abisi onu çok iyi tanıyordu. Asasını elinde tutmuş anlamlı bakışlar atmaktaydı. Macias bunun üzerine Anthony'e bir yumruk daha çıkarmıştı. Anakin yumruklara engel olmuyordu ; fakat asasını vermemekte kararlı gözüküyordu. Macias tam hırsını almış ve geri çekilmişti ki , Anthony damarına tekrar basmıştı ..

"Ayrıca Kız arkadaşını becermek büyük zevkti"

Macias , birden yerinde çivi misali çakılmıştı. Penolope'yi ağzına bu şekilde alması onun öfkesini gözünden kusmasına neden olmuştu. Artık ne olacaksa olmalı dedi içinden ; fakat önünde durduğunda aklında şimşekler çakmıştı. Penelope onun bunu yapmasını ister miydi? Böylesine aciz bir adamı öldürmesini istemezdi. Macias önünde durup kahkaha atarken diziyle sağlam bir şekilde Anthony'nin bacak arasına patlattı . Bunu ikinci kez tekrarladıktan sonra Anthony kanlar içinde yarı baygın bir haldeydi. Macias ;

' Neyle becerdin , seni p*ç kurusu ! '

demişti. Daha sonra Anakin'in gözlerindeki anlamı çözüp Anthony'nin kolundan sıkıca tuttuktan sonra kuvvetli bir 'Şak' sesiyle oradan cisimlenmişlerdi..

Out : Rp burada sonlanmıştır.