Bay Ross'un Odası

Stesha, Derek'in yanında bir kuğu gibi süzülüyordu. Her zaman yaşamış olduğu sıkışıklık hissi bu sefer yerini yumuşak bir doku üzerinde kaymaya salmıştı. Kısa bir süre karanlık ile aydınlık arasında ki yoldan süzüldükten sonra Hogwarts'a Derek'in odasına cisimlenmişlerdi. Gözlerini açar açmaz gördüğü manzara karşısında çok şaşırmıştı Stesha. Oda bir profesörün odası değil de savaş sonrasında oluşan, harabe yığınına benziyordu. Çok dağınık, çok pis bir görünümü vardı odanın. -Stesha asla dağınıklığa gelemezdi.Tam bir titizdi.- Gözlerini Derek'e devirdi. Stesha'nın bu durumunu görmesinden dolayı rahatsız ve pişman bir adam duruyordu karşısında . . Başka zaman olsa bu durum için ona çok kızabilirdi. - tabi suçunun ne olduğunu anlamasaydı.- Ama bu durumda kızması yersiz olucaktı. Ellerini sevgilisinin göğsüne dayadı ve ellerini orada gezdirdi. - kaslı erkekleri daima sevmiştir.- İpeksi ellerini çekip Derek'in dudaklarına öpücük bıraktıktan sonra resmi bir hal takındı.

-'' Seni pislik '' Dedi. Gülmemek için kendisini de zorluyordu. Belli oluyor muydu bilmiyordu ama Derek'in bakışları değişince bir kahkaha patlattı ve '' Sevgilim. Gerçekten dağınıksın ama toparlaman için şans veriyorum sana. Şu kanepeye oturuyorum ve en kısa sürede buranın toparlandığını görmek istiyorum '' Dedi ve dediği gibi de geçip kahverengi tonlarından oluşan, oldukça rahat görünümlü koltuğa kendisini attı.

Yine o sıkışıklık hissi... Fakat bu sefer yanında Stesha da vardı. Bir tartışma yüzünden kaç gündür araları limoni olsa bile sonunda düzelebilmişti. Koluna girmiş cadıya bakmayı sürdürürken yüzündeki ekşime, odanın pisliğinden hoşlanmadığını anlatıyordu. Anakin ve daha nicelerinin kullandığı bu odaya geleli birkaç günü olan Derek için bu pislikten sorumlu tutulmak hiç de adil değildi doğrusu! Ama şu an profesör olan kendisiydi ne yazık ki ve ilk günlerinden odaya sevgilisini getirmişti. Anlamsızca odayı seyrettikleri bu dakikalarda Stesha'ya mahçupluğu git gide artan Derek, devekuşları gibi kafasını gömebilmeyi istiyordu. Fakat göğsünde hissettiği ellerle bu duygudan sıyrıldı ve Stesha'nın okyanus mavisi gözlerine bakmaya başladı kara bir kömür parçasını andıran gözleriyle... İpeksi eller göğsünde gezinirken birkaç gece önceki düellodan kalma yarasına temasıyla irkildi fakat bozuntuya vermeden yüzündeki sert ifadeyi korumaya çalıştı. Hayatında ona verdiği kadar kimseye değer vermemişti. Dudaklarına konan öpücük karnındaki yaraya bir ilaç gibi geliyordu şimdi. Biraz önceki sihirli dokunuş zaten şifalıydı şüphesiz!.. Kadının yüzüne yerleştirdiği ciddi ifadenin altında bir muziplik yattığından emin olan Derek dudaklarının kıvrılışına engel olamadı.

'' Seni pislik! "

Bu sözcüklerin üzerine kaşları birleşen ve sorgular bakışlarını cadının kusursuz yüzüne çeviren Derek devamında ne geleceğini bekliyordu. Bu tepkinin sebebi biraz önce geçtiklerini sandığı, odanın pis olması olmalıydı.

'' Sevgilim. Gerçekten dağınıksın ama toparlaman için şans veriyorum sana. Şu kanepeye oturuyorum ve en kısa sürede buranın toparlandığını görmek istiyorum. ''

Yüzündeki ciddilik kaybolurken kollarından kayarak kurtulan Stesha'nın ilerdeki koltuğa gömülüşünü seyretti. Kendisini titizlikle ve keyifle seyreden cadıya bir reverans yaptıktan sonra sol cebindeki asasına sarıldı. Sağ taraftaki açık duran dolaba ve önündeki kitap yığınına doğru savurduğunda birkaç dakikalık bir kitap yerleşim tıkırtısı oldu. Hiç vakit kaybetmeden pencerenin önünde duran ve eşyalarının yarısı dışarda olan sandığa geçti. Odanın geri kalanını da bitirdikten sonra bir hokkabaz edasıyla koltuğunda gülücükler saçarak kendisini seyreden kadına bir kırmızı gül yarattı ve bir şovalye edasıyla sundu. Ardından son bir hamleyle iki kadeh kırmızı şarap ellerinde belirmişti. Asasını bezgin bir şekilde cebine sokarken bedenini sevdiği kadının yanına bıraktı. Hâlâ odayı inceleyen kadına yarı yatık başını sola devirerek karşılık verdi.

" Olmadı mı?! "

Stesha koltuğa çökmüş, sevgilisinin her bir karesini inceliyordu. O kadar mükemmel bir yaratılışı vardı ki.. Kusursuz ^^ Kim de vardı bu yakışıklılık. Simsiyah gözler ve onu çevreleyen dalgalı saçlar.. Stesha'nın kanını hızlandığı dakikalardı şu an. Onu bir başkasıyla paylaşabilir miydi ya da onu bırakabilir miydi ? Bundan emin olamıyordu. Derek, Stesha'nın Liv ile olan ilişkisinden haberdar değildi. Aslında olmasını da pek istemiyordu ya.. Ne diyecekti ki ona ? Seninle aram bozulduğunda soluğu onun kollarında alıyorum. Beni gerçekten mutlu ediyor. Ben bir lezbiyenim mi diyecekti ?

Ah, hayır. Bu en son söyleyeceği şey olmalıydı. Belki de ömrü boyunca bir sır olarak kalsa daha iyi olacaktı. Bu düşüncelerden sıyrılıp odayı süzdü. Az önce ki dağınılıktan eser yoktu. Derek, odanın geri kalanını da bitirdikten sonra sevgilisinin ellerine bir kırmızı gül bıraktı. Stesha'nın gülün o eşsiz kokusunu içine çekerken, Derek'in yanına çöküşünü izledi. ''Olmadı mı?! Stesha gülü koltuğun yanında ki masanın üzerine bıraktı. Ellerini sevgilisinin pürüzsüz yanaklarında gezindirdi bir süre. Ardından elinde ki şişe ile oynayan Derek'e : '' Çok güzel oldu sevgilim. Asana sağlık.'' Dedi. Bunun ardından biraz kıkırdamış olsa da Derek'in doldurmuş olduğu şarabı dudaklarına götürdü.- bu onun kikirdemesini yok edebilmişti.-

'' Çok güzel oldu sevgilim. Asana sağlık. ''

Yüzüne yerleşen gülümsemeye engel olamamıştı. Yanağında gezinen ipeksi eli hissetmek için gözlerini kapatarak kendi elini üzerine getirdi. Bir süre böyle kalmak tarif edilemez bir huzur vermişti Derek'e... Ama her güzel şey gibi Stesha'nın eli de teninden ayrılınca büyü bozulmuştu. Yarı yatık pozisyonunu koruyarak kadehini yudumlarken tavana asılı duran Anakin'in bıraktığı zincire takıldı gözleri. Bir süre onunla avunurken odadaki kasvet bunaltmıştı genç adamı. Tek tesellisi yanında oturduğunu bildiği ve omzuna dökülen sarı saçlarını gördüğü sevgilisiydi. Bakışlarını ona doğru çevirdiğinde gözleri bir kez daha kenetlendi. Sol elinde tuttuğu kadehi ağzından indirirken diğer elini Stesha'nın narin yanaklarında gezindiriyordu. O masmavi gözlere bakarken yapmadığı fakat çok istediği şey geldi aklına... Stesha'nın zihnine girmek her zaman korkutucu gelmişti Derek'e. Biraz da beceremiyordu bunu. O maviliklerin masumluğu karşısındayken bu yeteneğini kaybediyordu sanki! Yine yapamadı. Mav, gözlerindeki masumluğa yenik düşüyordu, bir kez daha... Sıcacık tende dolaşan eli kadının boynuna doğru gelirken birbirlerine yaklaşıyorlardı istemsizce. Yumdu gözlerini yine ve birleştirdi dudaklarını hayatının aşkıyla. Kolları Stesha'nın belini sarmalarken saçlarının arasında hissettiği parmaklar biraz daha hızlandırıyordu soluğunu. Her zaman yalnızlığa alışık o ritmik kalp atışları artarken bir tane daha hissetmek anlatılamayacak bir duyguydu Derek için. Stesha'nın sıcak nefesi yüzüne vuruyor ve en zorlu düellolarda bile tatmadığı heyecanı tadıyordu. Dudakları beyaz ciltte gezinirken kulağa yakın bir yerde durdu.

" Seni seviyorum!.. "

Uzun süren bir ayrılığın ardından şimdi Derek'in yanında olmak, o kokuyu ve sıcaklığı tekrardan hissetmek paha biçilemez bir duyguydu. Ellerinin ellerine dokunuşu dahi büyük bir haz veriyordu Stesha'ya ... Derek'in sıcak dudaklarıyla birleştirdiği yüzü ise alev alev yanıyordu. Şimdi,koltukta daha da bir yayılmışlardı. Gidişat hangi yöndeydi ? Bilmiyordu. Ama her ne olacaksa bunu yürekten istiyordu. Hiçbir şey umurumda değildi ki şu an. Sevdiği adam karşısında, gözleri aşkla bakıyordu. Onu deliler gibi sevdiğini birkez daha anlamıştı bu ayrılık süresinde. Onsuzluk neden bu kadar kötüydü ki ? Onda olupta başkalarında olmayan neydi ? Bu düşüncelerin sıyrılmalıydı. - bir başkla tabirle de anı yaşamalıydı. Derek'in sıcak dudaklarını tutkuyla öperken gözlerini yumdu. Kokusunu artık daha derinden hissediyordu. Boynunu kavramış olan Stesha adamı kendisine doğru çekti ve nefessiz kalana kadar öptü. Dudakları bu sert öpüşün ardından biraz sızlamaya başlamıştı. O küçük, narin ellerini boynundan yavaşça indirip şarabından koca bir yudum aldı. - dudaklarının sızısı geçmeden, şarabı kafasına dikmesi, dudaklarının sızısını bir nebze arttırmıştı.- Şarabını masanın üzerine geri bıraktıktan sonra ise halinden gayet memnun bir Stesha vardı. Eski durumuna geri dönmüştü. Hani canı anıyordu ? Yok olmuştu acı.
Kendisini yine kaptırmıştı. Daha da tutkuluydu öpüşleri.. Kısa bir süre sonra öpüşleri dudaklardan aşağıya inmeye başlamıştı. Fakat engel olmak istemiyordu. Derek'in öpüşleri boyun çevresinde, elleri ise belinde ... Halinden gayet memnundu. Bu an hiç bitmese ? Sonsuza kadar böyle kalsalar .. Ne güzel olurdu ? Derek'in elleri daha da aşağıya inmeye başlamıştı ki, Stesha'nın kulağına yakın bir yerde durdu. " Seni seviyorum!.. " Stesha bu iki kelimenin ardından yüzüne taktığı gülümsemesi ile birlikte genç adamı belinden kavradı. Onun yaptığı gibi kulaklarına eğildi. '' Ben de seni seviyorum, sevgilim'' Dedi ve ard arda gelen öpücüklere kendisini teslim etti.

'' Ben de seni seviyorum, sevgilim! ''

Dudakları sayısız kez birleşirken belinden kavradığı Stesha'yı kendine sıkı sıkı bastırdı. Onu bu kadar çok özlediğinin farkında olmadan geçirdiği zaman zarfında kokusunu, dudaklarının sıcaklığını, ipeksi saçlarını... Her şeyiyle kadınını özlemişti. Soluk alış-verişi hızlanırken üzerindeki boğazlı kazağın kayarak çıktığını hissetti. Şimdi kaslı vücudu tamamıyla ortadaydı. Ellerinin dolaştığı krem rengi bluzu kolayca çıkarırken yarı çıplak biçimde kalmışlardı odanın ortasında. Daha fazla dayanamayacağını anlayan Derek Stesha'yı narin belinden kavrayarak kucakladı. Karşıdaki yatağa doğru ilerlerken öpüşmeyi sürdürüyorlardı. Kendini yumuşak yatağın zemininde hissederken üzerine çıkan ateşli kadın pantolonuyla uğraşıyordu. Belinden kavradığı kadının öpücüklerine karşılık vermeye çalışırken üzerinden çıkmakta olan pantolonun cebinden asasını çekti. Elinden düşürmeden önce kapıya doğru savurdu ve bir " klik! " sesi duyuldu. Bir çeyrek saat sonra argo olarak " anadan doğma. " şeklinde tabir edilen vaziyetteydiler. Üzerinde yılan gibi kıvrılan kadını bir hamlede yere getirirken mavi gözlerine birkez daha takıldı. Dudakları kenetlenirken kadının narin vücudunu örtüyordu sanki. Elleri beyaz tende gezintideyken dudaklarını da buna kattı. Kalp atışları artmış, soluk alış-verişi hızlanmıştı. Sevdiği kadına bir kez daha sahip olmak tarif edilemez bir duyguydu.

Daha ne olduğunu bile anlayamamıştı ki Derek'n kollarında bulmuştu kendisini. Çok çabuk gelişiyordu her şey. Daha önceleri bu anın gelmesinden çok korkmuştu.-hatta kaçmıştı-. Fakat şimdi Derek'in gözlerinde ki arzuyu görebiliyordu. Daha da ileriye gitmek isteyecekti belli ki. Öyle bir durumda Stesha'nın müdahale etmesi gerekecekti. Bir bakireydi ve bunun bozulmasını istemiyordu.-en azından bu büyüyü yalnız eşinin bozmasına izin verecekti.-
Derek Stesha'yı narin belinden kavrayarak kucakladı ve yatağın yolunu tuttu .. Yatağa doğru ilerlerken öpüşmeyi sürdürüyorlardı. O an Stes'i bir korku kapladı. Bunun olmasını istemiyordu. Şimdi daha netti her şey. Evet. İstemiyordu ^^ Derek ise kendisini kaptırmış gibi gibiydi. Ona doğru biraz daha yaklaşması ise olacakların habercisi gibiydi. Önce kendi üstünü çıkardı. Sonra Stes'in yeşil elbisesinin askısını indirmiş, boynuna bir kaç öpücük bırakmıştı. Ne olacağı umrunda değilmiş gibiydi. Çok rahat davranıyordu. Derek'in kaslı vücudu gözlerinin önüne serilmişti. Bir süre durup o vücuda baktı.-kaslar..!- Ardından gözlerini yukarıya dikti. Derek, boynuna gömülmüş,işini çabucak bitirmek isteyen bir işçiye benziyordu.
Ellerini daha da aşağıya indirmeye hazırlanan Derek'in elini sert bir şekilde kavradı. Kafasını çevirip saatlerdir üzerinde oldukları beyaz çarşafa baktı. Yatağın üzerine savrulmuş olan kıyafetlerini elinde topladı. Hızlı bir şekilde giyindi. Ayağa kalkıp, yatağın üzerine çömelmiş, ne olduğunu anlayamayan genç adama baktı ve : '' Bu istediğini sana veremem, üzgünüm. '' Dedi ve kanepe'nin yanında ki konsolda bulunan şişeyi kafasına dikti.

Kendini tamamiyle kaptıran Derek Stes'in kollarından kayarak uzaklaştığını hissetti. Daha ne olduğunu bile anlayamamıştı. Şaşkın gözlerle Stesha'ya bakarken yattığı yerde hafifçe doğruldu. Elleriyle karıştırdığı dağınık saçlarına ve yüzündeki şaşkınlığa bakılırsa bu tepki beklediği gibi değildi. Kendisini sevdiğini söyleyen ve hayatının aşkı olan kadının verdiği tepki biraz da komik geliyordu bakılınca.

'' Bu istediğini sana veremem, üzgünüm. ''

Dalga geçercesine gülümsedi bu sözler üzerine. Anlayamıyordu bunun sebebini. Tamam, o bir bakireydi ama Derek'i sevdiğini söylüyordu. Mavi gözlerini pencereye dikmiş ve bakışlarını kaçıran kadını şüpheyle süzmeye başladı. Aralarının düzeldiğini sanıyordu. Zaten bu düzelme durumu oldukça iyiydi. Yani Derek'in hiçbir zaman hakedemeyeceği kadar... Önceden bu kadar da olmasa aralarında geçen soğukluk acaba neden artmıştı görüşemedikleri kısa süre zarfında?! Hiçbir şey söylemeden yatağın çarşafına dolanarak yattığı yerden kalktı. Kömür karası gözlerini şüphe bürümüştü sanki. İçki dolabına giderek genişçe bir bardağa viski koydu. Pencerenin kenarına ilerleyerek gölün ve ormanın kesişimindeki bahçenin manzarasını izlemeye koyuldu.

" Başka biri... Başka biri var değil mi? "

Viskiyi yudumlarken bunları mırıldanmıştı. Arkasını döndüğünde suçluluk duygusuna kapılmış yarı çıplak kadına duygularının anlaşılamadığı kömür karası gözleriyle baktı. Kadehini yudumlarken bile tedirgindi. Ancak puslu gözlerine biriken yaşlara engel olmaya çalışan Derek yavaş adımlarla kadına yaklaştı. Tedirgin yüzüyle tabandaki parkeleri inceleyen Stes'in çenesini hafifçe kavrayarak gözlerini birbirine kenetledi. Bunu ona ilk defa yapıyordu ama emin olmalıydı... Kadının heyecanla soluğunu alışından önce zihnine girmişti bile. Lüks bir yatak odasında iki, hatta üç kadın... Delicesine şevişiyordu iki tanesi. Biri de yatağın başında durmuş elindeki şarap kadehini yudumluyordu. Yatakta kıvrılan ve bronz tenli kadının yanında çok net bir şekilde seçilebilen beyaz tenli, sarı saçlı Stesha! Bir geri çekilme hissi ve kendisini tekrar loş odada buldu. Ancak kadının yüzünü tutmuyordu. Birkaç adım istemsizce geriye doğru atmış ve gözünden süzülen bir damlaya engel olamamıştı.

Çöl de esen bir yel gibi karmaşıktı zihni .. Yataktan kalkarken beyaz çarşafı sardığı vücuduna bakıyordu ara sıra. Derek'in ne tepki vereciğini hayal edemiyordu. Sadece pencereden dışarıya bakmakla yetiniyordu.-en azından öyle görünüyordu.- Geriye bakmak acı verecek olsa da başını yatağa doğru çevirdi. Sevdiği adam yatağın ucunda durmuş, Stesha'ya dalgın dalgın bakıyordu. Belli ki bu olanlara bir anlam veremiyordu..

''Başka biri.. Başka biri var değil mi ?''

Zavallı adam. Bir kişi mi ? Off. Hayır ne diyecekti ona. Ne demeliydi daha doğrusu ? ''Seni çok seviyorum ama sensizken .. '' Hayır. Hayır, yapamazdı bunu. Genç adam şimdi dibine kadar gelmişti.. Stesha'nın çenesini tutup, kendisine çevirdi. Gözleri birbirine kenetlenmişti. Sıradan bir bakışma değildi bu elbette. Ne olup ne bittiyse, kafasının içinde ne dönüyorsa hepsi Derek'in gözleri önüne seriliydi. Zihnini kapamaya çalışabilirdi. Ama bunun ne yararı olacaktı ki ? Nasıl olsa bir gün anlatmayacak mıydı bunu ? Neden şimdi olmasını istemiyordu ki saçma. Kısa bir sürenin ardından Derek gördüğü manzara karşısında şaşkınlığını gizleyemiyordu. Gözlerinden akan yaşlar ise bunun bir temsili gibiydi. Büyük bir ihtimalle artık Stesha dan nefret ediyordu. Belki de birazdan yüzüne tükürüp,onu odadan kovacaktı.

Daha doğrusu Stesha ne olup ne biteceğini kestiremiyordu. İlk defa çaresiz hissediyordu kendisini. Ellerini adamın yüzüne yaklaştırdı. Ona dokunmak istiyordu,fakat utanıyordu. Elini yumruk haline getirip aşağıya indirdi.'' Ben.. Ben ne diyeceğimi bilemiyorum Derek '' Adamın başının yere dönük, kayıtsız halinini beğenmeyen Stesha,onun kısa halli bir felç geçirmesinden bile korkuyordu. '' Seni seviyorum Derek. Hem de çok.. Ama .. ama o yaptığım gerçekten iğrençti. Kabul ediyorum. '' Dedi ve elinde ki viski bardağını yere fırlattı. Daha sonrasında yere düşen kesik parçanın kenarında kendi yüzünü gördü. Kendinden siluetinden ediyordu. Yerdeki ayna parçasını aldı ve yavaşça elinde parçaladı. Eli kan içindeydi ve biraz da canı yanmıştı. Ama içinde büyüyen kor kadar etkili değildi. Aklını kurcalayan tek bir soru vardı. ''Şimdi ne olucaktı ilişkilerine ?''

'' Ben.. Ben ne diyeceğimi bilemiyorum Derek ''

Hâlâ gördüklerine inanamıyordu. Ya da inanmak istemiyordu. Yüzüne dokunmaya çalışan ellerden sıyrıldı. Bakışlarını sabit bir şekilde yere odaklamıştı. Kömür karası gözlerinin etrafı kırmızı ve suluydu. Yüzünden aşağı doğru akan damlalara direnmeden akmalarına izin verdi. Göz ucuyla Stesha'ya baktığında içinde bir iğrenme duygusu belirdi. Yumruğunu sert bir şekilde sıkmıştı ve düşünmek istemiyordu artık. Stes'e baktığında onu deliler gibi sevdiğinin farkındaydı hâlâ! Bunu nasıl yenebilirdi ki?

'' Seni seviyorum Derek. Hem de çok.. Ama .. ama o yaptığım gerçekten iğrençti. Kabul ediyorum. ''

Bu cümleler üzerine sadece sırıttı göz yaşlarına rağmen. Ah kadınlar!.. Her şeye rağmen soğukkanlı bir şekilde yalan söyleyebiliyorlardı ya da doğruyu! İşte bunu bilememek insanı deli ediyordu. Bardağını trajik bir hava yaratmak için yerde parçalayan kadına göz ucuyla baktı. Şimdi de kırılan parçalardan birini elinde kırıyordu. Abartıyordu artık. Yere çökmüş bir biçimde ağlayan -ya da Derek'in öyle sandığı- kadını öylece bırakarak pencereye, ruhunu huzura kavuşturan eşsiz manzaraya yöneldi. Gözünden akan yaşa rağmen yüz hatlarında en ufak bir değişme gözükmüyordu. Yüzünü geriye doğru çevirerek Stes'e birkez daha baktığında elinden boşalan kanlara dayanamadı. Bunu yaptığı için kendindsen nefret ediyordu ama yerde duran asasını alarak Stesha'nın yanına çöktü. Kanayan sol elini kavrayarak küçük asa dokunuşlarıyla eski hâline getirdi. Pansuman bittikten sonra cadının ipeksi elini bırakamıyordu. Bunu denese de yapamadı. İki ağlamaklı gözün bir araya geldiği ufacık bir anda o maviliklerin ardına bir kez daha geçti. Ağzından defalarca dökülen " Seviyorum... " lafının arkasında durabilecek cinsten anılar ve düşünceler yatıyordu bu gizemli bilinçte. Neden yaptığını bilemese de olduğu yerde kaldı. Yavaş yavaş yaklaşan yüzleri ve birbirine değen burunlarına aldırmadı ve o dudakları tekrar öptü. Daha tutkuyla...

" Bunun için kendimden nefret ediyorum ama, sana yine de deliler gibi aşığım Stes!.. "

Derek'in gözlerinden akan yaşları gördükçe Stesha'nın hali daha da dramatikleşiyordu. Ama yapamamıştı işte. O yatak.. Derek'in yokluğunda neredeyse her gün başkasıyla birlikte olmuştu. Onları asla sevmemişti. Ama Stesha için hep bir teselli olmuşlardı. Az önce Derek ve Stes o yatakta . . Yatağı görünce aklında canlanıyordu kareler.. Aslında dikkatsiz ve kendini beğenmiş olduğunu biliyordu. Her durumdan sıyrılıp, kendisini haklı çıkarmayı iyi biliyordu. Ama zaman o zaman değildi. Şimdi onun hiç bir yararı yoktu. Sevdiği adamla yol ayrımına gelmişlerdi. Aklından o kadar çok dümen geçiyordu ki buna engel olamıyordu. Zihnini kapamaya çalışıyordu fakat bunu da beceremiyordu. Varsayalım ki Derek onu böyle kabul etmeye razı.-en azından bir kere daha olmaması şartı ile.- Bunu kabul edebilir miydi ? Başkasıyla da sevişmeyeceğinden nasıl emin olabilirdi ki ?

Gözlerinden ne kadar telaşlı olduğu okunuyordu. Stesha'nın gözlerinin etrafında çukurluklar oluşmaya başlamıştı. Kafasını yere doğru eğdi. Kanayan eline baktı, yara oldukça derinmiş gibi görünüyordu. Canı da bir hayli yanıyordu. Asası ile bunu düzeltebiirdi. Ama asası da yatağın ucunda kalmıştı. Boş bir ihtimal gibi görünüyordu o da. Beyaz çarşafın bir kesitini eline dolamaya karar vermişti ki Derek yanına geldi.-ona minnettardı-. Asasını kanayan yere doğru uzattı ve küçük dokunuşlarla eski haline getirdi. Eli hala Derek'in ellerindeydi. Bırakmıyordu, bırakamıyordu. Gözleri birbirine kenetlenmişti. Stesha hafızasını zorladı. Derek'in görmesini istemediği başka anı var mı yok mu diye. Ama yoktu. Bunun için içi biraz olsun rahatlamıştı. Tenleri birbirini istiyor olmalıydı ki gene tutkulu öpücükler başlamıştı. Derek'in ona kızması, vurması gerekirken neden böyle davrandığına anlam veremıyordu. Stesh her ona baktığında yüzü kızarıcak, karnına ağrılar saplanıcaktı. Daha da utanmasına neden olacaktı..

" Bunun için kendimden nefret ediyorum ama, sana yine de deliler gibi aşığım Stes!.. "

Diyebilecek birşeyi yoktu. Genç adam Stesha'ya deliler gibi aşıktı. Bu durumda dahi onu bırakmıyordu. Hayatı boyunca hiç bu kadar utanmamış, hiç bu kadar yalnız hissetmemişti. Aslında Derek'e '' Niye hala beni istiyorsun !?'' demeyi çok istiyordu. Ama haksızlık etmemeliydi, gerçekten elinden gelenin fazlasını yapıyordu. Yumuşak davranmaya, üzüntüsünü belli etmemeye çalışıyordu. Stesha önceleri sadece ona dokunup, okşamaya bile çalışmıştı. Ama sevişecekleri an gelip çattığında Stesha kaskatı kesiliyor, Derek'i engelliyordu. Bunun bir sonu gelmeliydi. Kendi haline dönüp bir baktı. Yere çömelmiş, acizler gibi oturup, ağlıyordu. Beyaz çarşaf yavaşça üzerinden kaymış yerleri süpürüyordu. Beline kadar inmiş olan çarşafın bir kısmını göğüslerini kapatıcak hizaya kadar çekti. Gözlerinden akan son bir damlayı da elinin tersi ile iterek konuşmaya çalıştı.

'' Derek aşkım. Ben .. ben istemiyordum. Yani artık nasıl olucak ? ''

Dedi. Ne söylemeye çalıştığını kendisi bile anlayamamıştı. Ama ne yapabılırdı ki ? Bunlar hıçkırıkların arasından özenle seçilmiş bir kaç cümle idi... Bir cesaretle yüzünü kaldırdı. Derek'in kahverengi gözlerinin içine baktı. Her zaman ki gibi sonsuz ve derindi. Artık o gözlere bakabilecek miydi ? Bakabilse bile artık o gözler de kendisi mi olacaktı ? Bilmiyordu, bilemiyordu.

'' Derek aşkım. Ben .. ben istemiyordum. Yani artık nasıl olucak ? ''

Eli iyileşmişe benzeyen kadının gözünden akan yaşı elleriyle sildi. Ondan neden vazgeçemiyordu ki? Hem de yaptıklarına rağmen! Bunun için kendine işkence uygulama fikri gelse de bunu unutan Derek Stes'in yanaklarında gezindirdiği ellerini hızla çekti. Ona güvenemezdi ki artık! Onun yerinde kim olsa aynı şeyi düşünürdü zaten. Aklı çok karışmıştı ve ne yapacağını bilemiyordu. Oturduğu yerden kalkarak odanın ortasında dolanmaya başladı. Kömür karası gözleri sabit bir şekilde parkelerdeydi. Ara sıra dönüp Stesha'ya baksa da düşünmek yormuştu genç adamı. Bu tekrar ederken bakışları takıldı sevdiği kadında. Hâlâ ıslak olan mavi gözlerine baktığında ona deliler gibi aşık olduğunu görüyordu sadece. Hızla pencereye yöneldi. Puslu bakışlarını diktiği Yasak Orman çok cazip gelmişti o an Derek'e. Belki de pencereden atlayıp oraya gitmeliydi herşeyden kaçmak için.

" Sana nasıl güvenebilirim, bilmiyorum Stesha!.. Seni seviyorum, hem de çok ama... "

Bakışları dün gece yağan yağmurdan buğulanan camın gerisindeyken mırıldandı. Güvenini tekrar kazanması gerekiyordu kadınının. Biraz önce gördüklerini hatırlamak bile istemezken zihnine hücum ettiklerinde artan öfkesinin şiddeti ölçülemezdi belki...

Gözlerini dikmiş, öylece tepeye bakıyordu. Tam tepesinde asılı olan zincire kaymıştı gözleri. Paslıydı ve oldukça çirkin bir görünümü vardı. Ne güzel olurdu şimdi kafasına düşse ? Bütün yaşadıklarını silip götürse? İmkansız gibi bir şeydi değil mi ? Böyle bir şeyi düşünmesi de saçmaydı ya aslında. Abartıyordu artık. Tek istediği şu an buradan çekip gitmekti. Onun içinde kafasından türlü türlü senaryolar uyduruyordu. Olmayacağını bile bile. Derek artık Stesha dan nefret ediyordu. Dokunuşları bile kısa süreliydi. Belli ki ona acı veriyordu artık. Haklıydı aslında. Şu andan itibaren kendisine güvenmesini nasıl bekleyebilirdi ondan ? - bu tam bir bencillik olurdu.- Ayağıya kalkmış, deli gibi bir o yana bir bu yana gidip duruyordu. Stesha, ilk defa ondan korkuyordu. Bu hali onu derinden etkilese de yapabileceği bir şey yoktu. Hızlı adımlarla Stesha'nın yanına gelip kolunu sıkıca kavrayıp, ayağa kaldırdı.

" Sana nasıl güvenebilirim, bilmiyorum Stesha!.. Seni seviyorum, hem de çok ama... "

Kendisine güvenmesıni bekleyemezdi herhalde. Ne söylese boş olacaktı biliyordu. Tek yapabildiği şey acizce ağlamaktı. En güçlü senaryoların bile sonunda böyle dramatik, çözümsüz anlar oluyor muydu merak ediyordu. Bulunduğu yerden ayağa fırladı. Üzerinde kıyafetlerının olmadığını bir an için unutmuştu. Şimdi çırılçıplak Derek'in karşısında duruyordu. Kısa süreli bir şok yaşadıktan sonra eğilip, beyaz çarşafı kavradı. Beline dolamaya başlarken de Derek'i süzmeye devam ediyordu.

'' Bana güvenmen artık çok zor, biliyorum. Eğer..eğer istersen ayrılabiliriz.''

'' Bana güvenmen artık çok zor, biliyorum. Eğer..eğer istersen ayrılabiliriz. ''

Gözlerinden akan yaşları silmeye çalışan Stes'e baktı. Ne diyecekti ki! Artık ne olacağını düşünüyordu zaten son gördüklerinden sonra. Stesha'ya sırtını dönük bir şekilde hâlâ manzarayı seyrederken pencere kadar buğulu ve ıslanmış kara gözlerini kadına çevirdi. Tanrım, onu hâlâ mı seviyordu?! Bunun cevabı şüphesiz evet olmasına rağmen ona bakarken, ona dokunurken hep aklının ucundan geçecekti o sahne. Oval yataktaki kadınlar!.. Hem de oldukça* samimi. Bunu zihninden çıkarmaya çalışırken geri geri giderek pencerenin yanındaki duvara yaslandı. Ellerinin arasına aldığı başı ağır gelmeye başlıyordu düşünmekten. Parmek uçlarıyla sertçe ovduğu şakaklarından çekilirken olduğu yerden yıldırım gibi Stesha'ya yöneldi. Tek yapabildiği beline dolanarak o dolgun dudaklarına yapışmak olmuştu. Kalçalarından kavrayarak kucağına kaldırırken istemsizce kadının omzunun üzerinden gördüğü yatağa yöneldi. Bu sefer diğerindeki gibi bir tepkiyle karşılaşmamıştı. Tutku dolu dokunuşları ve öpücüklerine karşılıklar geliyor, dudaklarını kadının boynunda gezindiriyordu. Yumuşak yatağı hissettiklerinde üzerlerini siper eden örtüler kayıp gitti. Elleri o pürüzsüz tende dolanırken fısıldıyordu.

" Deniyorum, galiba bunu başarmam imkânsız... Seni deliler gibi seviyorum!.. "

Stesha bakışlarını, mermer şöminenin üzerini süsleyen iki bronz şamdanın ortasındaki saate çevirdi. Yediye gelmek üzereydi. Çantasından dökülmüş eşyalarına baktı. Bir kaç ticari defteri isteksizce gördükten sonra, parmaklarını birbirine kenetleyerek, karşısında duvara yaslanmış bir şekilde duran Derek'e baktı. Ellerini kafasının iki yanına sıkıca basmış, gördüklerini unutmaya, zihnini boşaltmaya çalışıyor gibiydi. Genç adama uzun uzun baktı. İlk buluşma gününde ki heyecanını hatırladı. Ne güzel günlerdi .. Bundan sonra Derek, Stesha'nın her dakika, bir aktör gibi hareket ettiğini düşünecek, yapmacık bulacaktı bazı hareketlerini. Bu olanlar ikisini de çok yıpratacaktı. Ama birbirlerine duydukları aşk o kadar kudretliydi ki bunu da atlatabileceklerdi. Şimdi Derek, bulunduğu yerden ayrılmış Stesha'nın narin beline dolamıştı ellerini.

" Deniyorum, galiba bunu başarmam imkânsız... Seni deliler gibi seviyorum!.. "

Stesha'nın bütün duygularını dile getiren boğuk, aynı zamanda şefkat ve arzu dolu sesi, bir anda kulaklarına dolan Stesha, yaşadıklarına inanamayarak, sevgilisine sevinç dolu gözlerle baktı. Onun hayal olmasından çok korkuyordu. Stesha Derek'e sarılarak,çılgınca dudaklarını ararken:

'' Seninim .. ''

Dedi fısıltı biçiminde. Stesha, bu inanılmaz kavuşmanın sevinciyle ağlarken, Derek'in dudakları arasındaki ağzında, göz yaşlarının tuzlu tadını duyuyordu. İkisi de birbirlerinin varlığıyla, sarhoş olmuş gibiydiler. Stesha, bütün ruhuyla sadece:

- Sevgilim.. Sevgilim, diye fısıldadı.

Onu kolları arasına alarak, dudaklarını aradı. Sonra arzuyla yanan dudaklarını, Derek'in gözlerinde, boynunda ve kaslı vücudunda dolaştırırken, Derek'in üzerinde kalan son giysilerini de çıkardı.

RPO: İş bitmiştir. Yatakta uzanan Derek ve göğsünde yatan Stesha... Derek bir sigara tüttürüyor. Stes de elindeki şarap kadehiyle oynuyor. (SANSÜR!)

İN:

Harika dakikalar bitmişti. Zaten çarşaftaki kızıllıktan da anlaşılıyordu bu. Göğsüne uzanmış kadının saçlarını okşarken elindeki sigarayı ince dudakları arasına götürdü. Burun deliklerine hücum eden dumanların çıkışına izin verirken parmakları arasındaki ipeksi saçlarla oynamayı sürdürüyordu. Stes'in zihninde gördüklerini unutmuş gibiydi. Hatırlamak istemiyordu. Bunun yerine az önceki ateşli sevişmelerini yerleştirdi bütün zihnine. Sigaranın izmaritini odanın zeminine fırlatırken karışmış saçlardan ayırdığı yüze masum bir öpücük kondurdu. O mavi gözlerin ardındaki masumiyet -gerçi Derek'in gördüğü buydu- içindeki aşkı alevliyordu sanki. Kömür karası gözlerini Stes'ten alamıyordu.

" Ne düşünüyorsun? "

Kadının saçlarında olan ellerini yüzüne getirerek o narin teni okşadı. Olanları unutarak ona yeniden güvenmeye çalışıyordu tüm kalbiyle. Dudaklarını bir kez daha birleştirdi. Yarı oturur pozisyonda durduğu yatakta kayarak Stes'in yanına kıvrıldı. Kollarını tekrar o narin bele dolarken vücutları biraz daha yaklaştı. Ona sevgiyle sarılabiliyordu, hâlâ!..