Günah Çıkarma.

Mercedes karargahtan ayrılmış,doğruca buraya gelmişti.O kadar yorgun,üzgün ve bitkin haldeydi ki kendi kendini tanıyamayacağını düşündü.Ama herzamanki ihtişamı üzerindeydi.İhtişamı ve görkeminden hiç bir zaman bir şey kaybetmememişti.En kötü koşullar altında bile olsa.Ve kaybetmezdi de.Etrafına bir göz attı.Kilise tamamen boştu.Yanlızca o sabahın beşinde,güneşin ilk ışıklarıyla kiliseye gelmeye cesaret edebilecek kadar cüretkardı.Kabinin yanına geçti ve oturdu.Rahibi korkutmamak için herşeyi sansürleyerek anlatmaya kararlıydı.Perişan hali rahibe dokunmuş olucak ki, rahip ona döndü;

''Merhaba çocuğum.Neyin var senin böyle?Çok üzgün görünüyorsun.Anlat bana?''
dedi içtenlikle.Mercedes sırtını dikleştirdi.O kadar da acınası değildi.İnsanları delicesine terslemeye alışmış olan rahip ona acıdığında,kendini gerçekten kötü hissetmişti.Konuştu;

''Ben kötü şeyler yaptım.Sevdiğim adamın hayatını tehlikeye attım.Birlikte olmamamız gerekiyordu.Aşık olmamalıydık.Birileri ona kötü şeyler yapacak.Çok kötü şeyler.Ne olduğunu izah edemeyeceğim.Ah şimdi ben ne yapacağım?''

Sabahın ilk ışıkları üzerine vuran katedralin harika manzarası önünde bir silüet belirdi. Bu saatte buraya kimsenin gelmeyeceğini bildiğinden asası elinde duruyordu. Ayak tıkırtılarını azami ölçüde azaltmak için animagus hâliyle mermer zeminde süzüldü. Lady'nin burada olduğundan emindi ve normal hâlini alırken etrafı incelemeye koyuldu. William gibi din anlayışı olmayan biri için bu katedral oldukça ürkütücüydü. Burada fazla kalmamak için ilerideki küçük kapıya yöneldi. Burası rahiplerin bölümüydü. Kapıyı sessizce açtıktan sonra içeri süzülen William günah çıkartılan odalardan birinde sesler duydu. Sessizce yaklaşarak küçük rahip bölmesinin kapısını aralamıştı. Rahibin dinlediği kadın Mercedes olmalıydı. Bölmenin içine sadece kollarını sokarak rahibi dışarı çeken Will bir hamlede boynunu kırdı. Bağırmaya bile fırsat bulamayan zavallı adamın yerine bölmeye kurulurken Mercedes'i keyifle dinledi.

'' Ben kötü şeyler yaptım. Sevdiğim adamın hayatını tehlikeye attım. Birlikte olmamamız gerekiyordu. Aşık olmamalıydık. Birileri ona kötü şeyler yapacak. Çok kötü şeyler. Ne olduğunu izah edemeyeceğim. Ah, şimdi ben ne yapacağım? ''

Kahkahalarının bastırmaya çalışırken böyle bir ritüelin saçmalığına birkez daha tanık oluyordu. Ne anlıyorlardı ki bir rahibe suçlarını anlatarak af dilemekten?! Sonuçta bunları affedebilecek olan Tanrı'ydı ve onunla araya bir bağlantı sokmak William gibi bir inançsız için bile kötüydü. Çok yıpranmış gibi gözüken kadına aralık bölmeyi ayırarak baktı. Gerçekten de üzülmüş gibiydi.

" Bak sen! Sevdiğin adamın hayatını tehlikeye atmışsın... Ayrıca ona kötü şeyler de yapılacakmış... Sakın bu kişi Robert olmasın? "

William'ın alaycı ses tonunu farkedemeyecek bir tanıdık yoktur herhalde. Bölmede şakın gibi gözüken Mercedes de farkettiğinden tedirgin olmuştu. William'ın arada bir küçük bölmede yankılanan kahkahası dışında sessizliğe bürünen bu ritüel acaba nasıl canlanacaktı?

Rahibe soru sorduktan sonra yüzünü yukarı kaldırdı ve tavanı incelemeye başladı.Kilisenin tavanı eski Hristiyan amblemleriyle süslüydü ve oldukça ihtişamlı gözüküyordu.Ayrıca etrafındaki dört duvarda da paha biçilmez tablolar bulunuyordu.Mercedes; 'Bunları alabilecek parayı da nereden buluyorlar?' diye düşünürken içeriden son derece alaylı bir ses duyuldu.Mercedes bu sesin sahibini tanıyordu.Hem de çok iyi tanıyordu.

" Bak sen! Sevdiğin adamın hayatını tehlikeye atmışsın... Ayrıca ona kötü şeyler de yapılacakmış... Sakın bu kişi Robert olmasın? "

Mercedes sinirlenmişti.Bir hamlede kabinle arasında bulunan paravanı havaya uçurdu ve William'ın kahkahalarla gülen suratını karşısında buldu.Görülen o ki,William rahibin yerine geçmişti.Üstelik bütün anlattıklarını dinlemiş ve bu da onun katıla katıla gülmesine sebep olmuştu.Onun bu halini görünce kendini tutamadı.Kahkahalar atarak gülmeye başladı.

''William Teodor Davis!'' dedi gülerek.

'' William Teodor Davis! ''

Kabinin havaya uçmasını tepkisiz bir şekilde izledikten sonra bir kahkaha daha attı. Mercedes ne kadar da kızmıştı öyle! William'a bir oyunmuş gibi geliyordu bütün bunlar. Kadının da kendisine katılması üzerine biraz şaşırsa da bozuntuya vermedi. Kusursuz vücut hatları ve mükemmel yüzüyle bir baştan çıkarma abidesine benzeyen kadını uzun uzun inceledikten sonra dudaklarını ısıramadan edemedi.

" Evet bebeğim! Beni gördüğüne sevinmiş gibisin. N'oldu? Yoksa Robert'ı korumamı mı isteyeceksin... "

Yüzündeki o kurnaz sırıtışla kadına bakarken elindeki asa oyuncak gibi geliyordu William'a. Paltosunun iç cebinde duran kendi asası yerinde beklerken, böyle bir durumda kendini tehlikede saymadığı belliydi. Küçük bölmenin genişlemesiyle rahatlayan Will cebinden çıkardığı sigarayı yaktı. Mercedes'in hâlâ tetikte olduğunu görmek yüzüne bir sırıtış verirken sigaranın dumanlarını kadına doğru üflüyordu.

William Mercedes'e sırıtarak bakıyordu.Onun kendisini süzdüğünü gören Mercedes 'William hiç değişmeyeceksin.Hep çapkındın.Hep de çapkın kalıcaksın.Buna adım gibi eminim ' diye düşündü.Bu düşünce onu güldürdü.William zamanında bir sürü kalp kırmıştı ve kendini dayanılmaz zannederdi.Mercedes ona kötü kötü baktı.William sırıtmaya devam ederek konuşmuştu.

" Evet bebeğim! Beni gördüğüne sevinmiş gibisin. N'oldu? Yoksa Robert'ı korumamı mı isteyeceksin... "

Mercedes istifini bozmadan bu ukala cümleyi dinledi ve yanıt verdi.
''Kimse senden bir şey yapmanı istemiyor.Hele Robert'ı korumanı hiç!Eğer Robert'ı korumak sana kalıcak olsaydı,hepimiz gerçekten de yanardık.''
Etrafına bir göz gezdirdi ve dehşet içinde yerde yatan boynu kırılmış rahibi farketti.

''Tanrı aşkına,ona ne yaptın?''William'ın hala sırıttığını görünce ekledi.
''Aah boşver!Esas bu saatte burada ne arıyorsun sen?''

'' Kimse senden bir şey yapmanı istemiyor. Hele Robert'ı korumanı hiç! Eğer Robert'ı korumak sana kalıcak olsaydı, hepimiz gerçekten de yanardık. ''

William bu cevap üzerine yüzündeki sırıtışı arttırdı. Mercedes her zaman kedini birilerinin, birşeylerin efendisi sanıp durmuştu. Ne yazık ki sadece Lord'un emrindeki kadını olduğunu bir türlü anlayamıyordu. Başını iki yana sallarken sigarasını çekmeyi sürdürdü. Ve hâlâ Mercedes'i süzmeye devam ediyordu. Bu huyundan vazgeçebilse ideal bir sevgili olabilirdi ama... William karşsındaki kadının zihnefendar olduğunu bildiği için zihnini kapalı tutuyordu.

'' Tanrı aşkına, ona ne yaptın? Aah boşver! Esas bu saatte burada ne arıyorsun sen? ''

Göz ucuyla yerde yatan rahibe bakan William sırıtmayı sürdürdü. Mercedes'in oldukça kızdığı her hâlinden belli oluyordu. Biten sigarasını yere atan Will oturduğu yerde biraz daha yayıldı. Kadının bu rahat tavırlarından hoşlanmayacağını bildiğinden istifini bozmadan devam etti.

" Artık benim mesayim bu güzelim... Belki de seni yakalamaya gelmişimdir! Olamaz mı?! "

William sigarasını yere atmıştı.Göz ucuyla yerde yatan rahibe bakmış ve tekrardan sırıtmıştı.Aklından ne geçtiğini merak etti ama aklını okumak için uğraşması gerektiğini düşündü.Daha önce zihindeki kalkanı yok etmek için uzun süre uğraştığını hatırlıyordu.Bunu yapmaktan vazgeçti.Canı hiç uğraşmak istememişti.Onun oturduğu yerde biraz daha yayıldığını gördü.Bu hareketi Mercedes'in sinirlerini iyice bozmaya başlamıştı.Will ona döndü;

" Artık benim mesayim bu güzelim... Belki de seni yakalamaya gelmişimdir! Olamaz mı?! "

Mercedes alaycı bir tavırla onun yüzüne baktı.Gerçekten de hala sırıtıyordu.Yüzsüzlükleri gerçekten Mercedes'i sıkmaya başlamıştı artık.

''Ya, demek senin mevsimin,oo evet demek beni yakalamak istiyorsun.''
Bir an içinden ona saldırmak ve işkence etmek geçti.Ama burada kilisede yapamazdı.Eskiden dost olduklarını düşündü Mercedes.Genç William çok daha düzgün biriydi.Doğrudan onun gözlerinin içine baktı.Dudakları alaylı bir biçimde kıvrılmıştı.

'' Ya, demek senin mevsimin, oo evet demek beni yakalamak istiyorsun. ''

İçindeki bu alaycı tavrın değişmesine neden olan bu cümleden sonra kadının yüzüne bakmayı sürdürdü. Hâlâ sırıtışını korurken yerinden fırlayarak karşısındakine girişecekti fakat rakibi bir kadındı. Bunun için yumruğunu sıkarak oturduğu yere bastırmakla yetindi. Asasına ihtiyaç duymuyordu. Anlık parlamasının yatışmasıyla birlikte o alaycı tavrı geri döndü. İşaret parmağını iki yana sallarken başıyla da eşlik etti. Bu umursamaz bir " Hayır! " anlamına gelen işaretinin ardından öfkesi artmışa benzeyen kadını izlemeyi sürdürüyordu. William'da daima hayranlık uyandıran Mercedes en son gördüğünden beri pek değişmemişti.

" Senin gibi güzel bir hanımefendiye zarar veremem değil mi?.. Sevgili Robert'cığın seni yakalarsam sonra ne der?.. "

Mercedes'in yüzüne bakarken sırıtmak ne de eğlenceliydi öyle! Özellikle buna sinir olması işin zevkiydi. Bunu devam ettiren William elâ gözlerine dikilmiş bir çift öfke kusan yanardağ'a bakıyordu. Sırıtmaktan da geri kalmayarak bir sigara daha yaktı. Gitgide gerilen ortam oldukça eğlenceliydi doğrusu...

William hiç değişmemişti.Alaycı,küstah ve komik.Mercedes zaten onun bı halini eğlenceli buluyordu.Will konuştuğunda Mercedes yeniden sinirlenmeye başladığını hissetti.

" Senin gibi güzel bir hanımefendiye zarar veremem değil mi?.. Sevgili Robert'cığın seni yakalarsam sonra ne der?.. "

Mercedes kızmıştı.Ona döndü ve ateş saçan gözlerle Will'e baktı.Sanki onu sinirlendirmek için yaratılmıştı.
''Aah!Yeter artık.Ben gidiyorum!''diye söylendi sinirle.Cisimleneden önce son bir kez arkasına baktı.Bunu hep yapardı.Will'in şaşkın bakışları altında kiliseden uzaklaştı.'Bir daha kiliseye gelmeyeceğim!'Yada daha seçici davranmayı deneyeceğim'dedi kendi kendine.