Dietricha . Schwanhild

Tam Adı : Dietricha *İlk insanların/ulusların ülke kralı/kraliçesi* Hildegarde *Savaş koruyucusu* Schwanhild
Lakabı : Die , Gazelle

Yaş : 23
Cinsiyet : Cadı
Taraf : Kötü – Sacred Wisdom ( Çok az kişinin üye olduğu bir grup)
Uyruk : Alman
Soy : Safkan
Doğum Tarihi : 13 Kasım
Doğum Yeri : Almanya , Brandenburg - Potsdam
Burcu : Akrep - Scorpion
Elementi : Su
Patronusu : Ceylan ( Bknz : Lakap, Gazelle)
Mezun Olduğu Okul/Bina : Hogwarts B. A– Ravenclaw / Lutgard B. A – Meta (Çok az büyücünün bildiği ve sadece Alman büyücülerinin yetiştirildiği okul. Die, üçüncü sınıfa geçtiğinde kuruculardan Margareta Svenja’nın ölümüyle annesi Die’yı okuldan almıştır.)

Evcil Hayvan: Cyneburga adında bir kedi. Koyu kahverengi tüyleri sırtına doğru siyahlaşan huzursuz, tembel, tombul ve daimi olarak aç bir hayvan. Evden dışarı kesinlikle çıkmıyor ve Die ona kısaca Cyne (Royal; kraliyet ailesinden gelen) diyor.
Süpürge: Yok *Hogwarts’ta uçuş derslerine katılmıyordu zaten.*

Görünümü ;

Göz: Aslında koyu mavidir. Ancak sinirlendiğinde gümüşe dönen mavinin yanı sıra siyah benekler oluşur.
Saç: Aslında siyah ancak 13 yaşına bastığında (Hogwarts’a gelmeden önce) sarıya döndürmüş. Saçlarının uzunluğu tamamen Die’ın ruh haline bağlı. Yalnız genelde uzun kullanıyor ve doğal dalgasını düzleştirmeye çalışmıyor.
Diğer: Porselen bebeklere benzediğini söyleyen insanlar çoğu zaman haklı çıkıyor. Sebebiyse onlar kadar beyaz teni, kalın, biçimli dudakları ve kısık gözleri.

Dietricha . Schwanhild I9

Sevdikleri;

* Cızkıpır Pervanesi
* Düşman Camı
* Aşk
* Sorumluluk
* Eğlence
* Floransa
* Güç
* Gizem
* Envaigöz
* Hızır otobüs
* Mahfışt Sifonları
* Metamorf Madalyaları (Çoğu kişinin aksine Die bu madalyaların işe yaradığını düşüyor)
* Sır Sezici
* Şamdan
* Kruvasan
* Şanlı El
* Aşk
* Deniz
* Margareta Svenja’nın Diademi : Yüzyıllık bir aşk hikâyesi ( Kitap)
* Soğuk havalar
* Sessizlik
* Büyücü Telsiz Ağı Haberleri
* Dırdırcı
* Gürelekökü Çayı
* Füme Ringa Balığı
* Özgürlük

Sevmedikleri;

* Yalan
* Tatlısu Tombuğu Çorbası
* Filch ve Bayan Norris (Hala yaşıyor olmaları ilginç)
* Cörkpare
* Güneş
* Kısıtlama
* Sorumsuzluk
* Balkabağı suyu
* Cornwall
* Sihir tarihi
* Swinvenhodge Süpürge Oyunu
* Nefes Alamamak

Karakteri,

"Her insanın içinde az ya da çok bir güç vardır ve bu güç onun düşünce, his ve hareketlerini belirler"

Sigmund Freud

Die, kötü gülümsemesiyle insanları tahrik eden bir şeytan mıdır? Hayır, Die kesinlikle bir şeytan değildir, ama insanlara şeytanca hareketler yaptırabilecek özellikler taşır.

Güçlü içgüdüleri vardır. Hayatındaki en önemli etken içindeki sestir. Yanılmayan ve daima ona sadık olan.. Komiktir ki insanları kontrol edebilme gücünü bir tek kendi üzerinde yoğunlaştıramaz. Bu yetiye sahip olduğu anlarda güzel amaçlar üzerine gidebilir ancak duyguları onu ele geçirdiğinde etrafına en büyük zararı vermeyi hedefler. Bir bakımı kanındaki zehri akıtmaya çalışır.

Aile Geçmişi,

Schwanhild şatosu çoğu insanın içinde yaşamak istemeyeceği bir yerdir. İçi ile dışı birbirinden ayrılamaz bir bütündür. Öyle ki; dikdörtgen biçimli kül rengi mermerlerden, çoğundan rahatsız edici sarı ışıklar parlayan ve parmaklıklarla sınırlandırılmış pencerelerden oluşan dış yüzeyi ile salonun, mutfağın ve yatak odalarının ürkütücülüğü aynı derecededir. Eğer ki o ürkütücü görüntünün içine pembe panjurlar ve mutluluk kahkahaları serpiştirilirse saçma olacağı aşikârdır. Bahçeyi gözlemlediğinizde dışarıdaki demir parmaklıklardan yapılma kapının yanındaki iki ağaç dışında hiçbir ağacın yeşil olmadığını görürsünüz. Sanki kötü bir lanetin kurbanı gibi hepsi çıplak ve eğri büğrüdür. Diğerleri tarafından dışlanan o iki, yemyeşil ağaçlar ise çoğunlukla etrafa yaydıkları uğultu dışında bir işe yaramazlar. Evin girişi olan büyük, meşe ağacından yapılmış tahta kapıya ulaşmak için bir kaçı toprağın içine gömülmüş ancak çoğunlukla ay ışığında parlayan, oval taşları takip etmeniz gerekir. Kapıya ulaştığınızda muhtemelen kanat sesleri duyulacaktır ki yarasalar için uygun bir tüneme ortamıdır. Eğer u iğrençlikten sonra da cesaret edip kapıyı çalarsanız kısa süre içinde kapı kulak tırmalayıcı bir gıcırtıyla açılacaktır. Her seferinde karşınıza kilise faresine benzeyen bir kadın çıkar. Genelde aslında beyaz olan ancak yıllardır kullanılmasından ileri gelen bir biçimde kahverengileşmiş önlüğüne ellerini silerek büyük gözleriyle ayak parmaklarınızdan başınızın en uç noktasına kadar sizi süzer. Aslında acınacak durumda olan bu kadının bakışları mutlaka tedirgin olmanızı sağlayacaktır. Siz hala daha oradan kaçmayacak kadar cesaretliyseniz İngiliz asilzadelerini aratmayan bir tavırla eğilerek kendinizi tanıtmanız gerekir. Yaşlı hizmetçi eğer sizi eve girmeye layık (!) bulursa kapıyı girebileceğiniz ölçüde aralayıp sizi içeri alır. Kocaman bir giriş salonunun en uç noktasında muhtemelen afallamış bir biçimde duruyorsunuzdur artık. İçeride her şey solmuştur. Herhangi bir canlı rengin olma ihtimali öyle düşüktür ki kendinizi bile silik hissedersiniz. Böyle büyük bir odada herhangi bir eşyanın bulunmaması da ayrı bir şekilde kafanızı karıştırır. İlk adımınızı attığınızda kapının sinirinizi bozan sesinden daha tatsız bir gıcırtıyla karşılaşırsınız. Parkelerin çürümüş yerleri sonunuz olabilir dikkat edin! Korkmadan bir adım daha atarsanız büyük şöminenin yanında bulursunuz kendinizi. Şömine içinde bulunduğunuz evdeki en temiz eşyadır. Çünkü en son bilmem kaç yıl önce bir yılbaşında kullanılmış bir daha kimse elleşmemiştir. Şöminenin üzerinde bulunan tablo midenizi bulandıracak sahnelere ev sahipliği yapmaktadır. Duvarlar yarıya kadar tahtayla kaplı kalan kısım ise tavana kadar ne renk olduğu tartışılır duvar kâğıtlarıyla kaplıdır. Duvarda neredeyse iki parmak kalınlığında birikmiş yağ tabakasını gördüğünüzde odayı daha fazla süzme ihtiyacı duymadan biraz ilerinizdeki merdivenlere doğru hızlanırsınız. Adımlarınızın sıklığından emin olun. Çünkü her an bir tahta bodrum katına göçebilir. Merdivenlere ulaştığınızda ilk basamağı kullanmayın. Biraz önce tanıştığınız kadın aslında kırık olan bu basamağı basit bir büyüyle onarmış gibi göstermektedir. Diğer basamakları çıkarken de bastığınız yere dikkat etmeniz önerilir. Merdivenleri geride mi bıraktınız? Önünüzde bitmeyeceğine neredeyse emin olduğunuz uzunlukta bir koridor uzanır. Diğer tarafta ise bir üst kata çıkan merdivenler vardır. Bu dakikadan sonra seçim size aittir. Evin girişindeki pejmürde görüntü buradan sonra adım atacağınız her yerde aynı derecede ve yahut daha da berbattır. Eğer koridora doğru adım attıysanız ilk oda evin genç delikanlısına aittir. Hoş, o herife genç demek göz doktorundan randevu almanızı gerektirecek bir göz kusurunuz var demektir. Neden mi? Kapıyı açıp bakarsanız onu hiç ayrılmadığı masa başında bulursunuz. Böcekkabuğuna benzeyen gözlerini size doğru çevirir ve bir süre fersiz bakışlarını suretinizde gezdirir. O an bu gencin (!) yüzündeki tatsız ifade girişte bıraktığınız mutluluktan arta kalan varsa onu da alır götürür. Odanın içinde üzerinde yırtılmış yatak örtüsüyle fakir bir görüntü sergileyen yatak ile bir kez daha süzmek istemeyeceğiz masa dışında bir eşya yoktur. Etrafa fırlatılmış giysileri ise görmezden gelmeniz sizin için en hayırlısıdır. Kapıyı kapatın. Bir sonraki odanın pirinç tokmağını elinizde kavrayıp çevirin. Üzgünüz, açılmaz. İçeriden arada bir gelen takırtılara denk geldiyseniz zaten bir sonraki odaya gitmek için adım atmışsınız demektir. Bir sonraki odanın kapısında büyük bir z harfi vardır. Boşuna kafa yormayın herhangi bir anlam çıkarmak için kapıyı açmanız gerekir. Açtınız mı? Ve hala bir anlam çıkaramadınız mı? Yazık.. Bu oda o z harfinin anlamının anlamsızlığını gösterir. Neyse. Odanın ortasındaki büyük ve yıpranmış koltuğu görmüşsünüzüdür. Üzerinde büyük bir kuru kafa vardır. Bir tarafından siyah, delik deşik bir tül sarkar. Tavandan aşağı doğru sarkan avize tamamen siyah demirlerden yapılmadır. Odanın ışık kaynağı şamdanlardır. Şimdi dışarıdan bakıldığında pencerelerden çıka sarı renge anlam vermişsinizdir. Bu evde Thomas Edison’a saygı yoktur. Hatta sorduğunuzda kim olduğu konusunda bir fikir yürütmeleri olanaksızdır. Birde büyük bir vitrin görürsünüz. Sol tarafınızda kalan duvarı kaplar. İçinde daha çok gümüş çay setlerinin bulunduğu bir vitrin.. Çay setleri tamamen görsellik açısından konulmuştur. Yoksa böyle bir evde hiçbir işe yaramayacağını artık kavramış olmalısınız. Kapıyı kapatın. Koridorda ilerlemeye devam edin. Schwanhild’lerin büyükbabalarının iğrenç portresini geçtikten sonraki kapıda da hüsrana uğrayacaksınız. Ve hatta beklide bundan sonra açmaya kalkacağınız tüm kapılarda. İçlerindeki gizem ruhunuzu heyecanlandırsa da fazla kapılmamanızı öneririz. Bu evde bir sır dolaşıyorsa eğer ağzından kaçıran kişi o gazete manşetlerine konu olan ölümlerden daha ağır cezalara çarptırılır. İyisi mi siz geri dönün. Üst kata çıkan merdivenleri dikkatle çıkın ve alt kattakine benzer koridoru gözünüzde büyütün. İlk kapıdan içeri girdiğinizde salonla karşılaşacaksınız. Yıllar öncesinin modasına ait bir koltuk takımı ile onun ahşap bölgelerine uyumlu renkte tasarlanmış bir yemek takımı. Şaşırdınız mı? Neden? Bunca gariplikten sonra onların insan dışı varlık olmalarını düşünmeniz üzücü. Belki biraz korku filmlerindeki vampir şatolarını andırıyor. Ama inanın buradaki her şey hissedebileceğiniz ölçüde gerçek. Muhtemelen evden çıkışınızda kötü anlayışınız değişecektir. Neyse, bırakalım bunları bir kenara ve evi gezmeye devam edelim. Salon size normal göründü. Peki, fazla incelemekte bir yarar yok öyleyse. Çıkın dışarı! Bir diğer kapıdan içeri girdiğinizde sadece sandıklar görürsünüz. Sadece bir kaçı açıktır ve içinden kumaşlar sarkar. Buna da bir anlam veremediniz tabii. Boş verin ve arkanızı dönüp bu odayı da terk edin. Bir sonraki oda size ailenin en büyüğü olan yaşlı Amanda’yı tanıştıracak. Amanda size zarifçe selam verip el işine devam edecektir büyük ihtimalle. Gerçekleşti mi? Öyleyse etrafa bir bakın. Onun oturduğu koltuk dışında iki kişilik bir yatak ve büyük bir dolap görürsünüz. Komodinlerin, sehpaların üzerinde her boyda ve renkte kürelere rastlarsınız. Yalnızca birinin üzeri mor bir peçeteyle örtülüdür. Kürelere anlam veremediniz mi? Öyleyse Amanda’ya hoşça kal deyip bu odayı da terk edin. Bir sonraki oda size açık değildir. Daha önce fark etmediğiniz sizi kapıda karşılayan o kadın tüm bu şımarıklıkları yaparken arkanızdadır. Onun bu sessizliği tedirginliğinizi arttırırken elinize engel olmasına izin verin ve ilerlemeye devam edin. Duvarın karşı tarafındaki kapılar zaten sonuna kadar açıktır. Birinde tamamen kitapların olduğunu göreceksiniz. Bir diğeri size Hogwarts zindanlarındaki iksir dersliğini hatırlatacak. Bir başkasında küçük bir kız çocuğunun yere oturup oyuncaklarını parçaladığına şahit olacaksınız. Odayı süzmenize izin vermeden size dişlerini gösterecektir. Hemen kaçın! Bu dakikadan sonra hizmetçi önünüze geçip diğer odaları izlemenize fırsat vermeden sizi evin sahibinin odasına götürür. İçeri girip kendinizi tanıtın. Saçıyla sakalı birbirine karışmış bir adam odayı sürekli bir şeyler geveleyerek arşınlarken tam önünüzdeki masanın başında sert hatlarıyla ilginizi çekecek bir adam daha görürsünüz. İşte bu Schwanhildlerin sağlıklı olan en büyük bireyleridir. Diğer adam ise yanınıza yaklaşmaya çalışacaktır. Gözlerindeki mavilik sizin kendinizi kaybetmenize sebep olacak derecede güzeldir. Zaten evdeki en güzel şey beklide bu gözlerdir. Masada duran adamın ikazıyla kendinize gelirsiniz ve işinizi hallediniz. Bundan sonrasında yalnızsınız. Karşınızda duran inatçı, çıkarcı, bencil ve acımasız adamla anlaşabiliyorsanız ne alâ. Unutmadan bir üst kata çıkmanıza izin yoktur. Denemeye kalkışmayın ve geldiğiniz yoldan çıkıp gidin.

Bu evde tamamen talihsizlik olarak nitelendirdiği bir zamanda doğmuştu. Ailesi tarafından sevgiden bir haber yetiştirilirken birde ruhunu kasıp kavuran nefreti vardı. Evine, annesine, babasına, kardeşlerine kısacası herşeye karşı tiksinti duyuyor, nefret besliyordu. Oysa tüm bu olanlar onu sadece iyi çalışmaya ve başarıya sürüklüyordu.. Yaşıtlarına göre fazla lanet biliyor, uğursuzluk büyülerini harika yerine getiriyordu. On sekizinci yaş gününü kutladığında yıllar önce Hogwarts'ta başlayan aşkını açıkladı ailesine. Malcolm Parker Dietricha'nın dünyada sevebildiği belki de tek insandı. Babası önceleri sorun çıkarsa da Die'ın tehditleri yaşlı ruhuna ağır geldi. Kısa sürede basit bir düğünle evlendiler.. Sadece 2 yıl sonra Malcolm Parker'ın cenazesi düzenlendi. Girdiği bir çatışmada Steven Doyle'u kurtarmak için kendini feda etmişti...

O günden sonra Die iyileştiremediği kocası adına içindeki kötü yanı bastırıp şifacı oldu.

- İlişkiler -

● Eric Karl Parker ●

Yetişkin / Erkek ● Profesör

'Bilemiyorum.. Malcolm ile çok yakınlardı. Aslına bakılırsa ailelerinden ilk Eric'i tanıdım. İyi biri.. Fazla iyi. Malcolm yokken hep yanımdaydı. O berbat haberi ilk bana o verdi.. Sanırım onu arkadaşım olarak görüyorum.'

(Arkadaş)
(Yakın)

İremcim at bir yere ya da Aile olacak galiba xD

Hallettim.

Misafir

beni de ekle. Tarfın göz önünde durmalı ama bunu benden gizliyorsun Wink

ekleyin

İstediğiniz Yere Ekleyin

İstedigin bir yere ekle

Emma Monteque demiş ki:: ekleyin