Duvar Kenarındaki Masa

Misafir

Edmund sonunda kendini dışarı atabilmişti.Evde o kadar kadının içinde kafayı yemediğine dua etmeliydi ki bu sefer Cassy'i de atlatmayı başarmıştı.Ne zaman dışarı çıkacağını söylese peşine takılmasından bıkmıştı.Evden çıkar çıkmaz hemen Hogsmeade'e gidip orda takılmanın en iyisi olacağına karar verdi.Hogsmeade'e geldiğinde cadde de yürüyecek yer olmadığı için kendini zar zor insanların arasından geçerek Üç Süpürge'ye attı.Burası da aynı dışarısı gibiydi ama duvar kenarındaki masa boştu.Hızlı adımlarla oraya gitti ve orta yaşlı bir büyücüden önce masayı kaptı.Ardından garsona bir kaymak birası getirmesini söyledi ve barın içindekileri izlemeye başladı..

Misafir

Etraf her zamanki gibi çok kalabalıktı.. Sokakta yürümek büyük bir çaba gerektiriyordu.. Okulun açılması yakın olduğu için herkes kendini alışveriş için dışarı atmıştı.. Liz ise sadece biraz hava almak için dışarıdaydı.. Biraz yürüdükten sonra kalabalık iyice boğucu gelmeye başlamıştı.. Bu yüzden üç süpürgeye geldi.. Ancak burasınında dışarıdan farkı yoktu.. Biraz masalar arasında dolaştıktan sonra en kenardaki masa da tek başına bir çocuğun oturduğunu gördü.. Önündeki kaymak birasını içiyordu.. Liz biraz çekinerek yanına yaklaştı ve:

''Oturabilir miyim?'' dedi..

Aslında tanımadığı insanlarla konuşmayı pek sevmezdi ama şu an için oturacak başka hiç bir yer yoktu.. Ve masadaki çocuksa oldukça hoştu..

Misafir

Ed etrafı izlerken içeri giren genç cadıyı gördü ve ona bakarak kaymak birasını yudumlamaya devam etti.Tekrar cam kenarındaki masaya doğru geldiğinden beri dikkatini çeken siyah cübbeli,davranışları garip olan 2 adama doğru baktı.Aklından onların ölüm yiyen olabileceğini geçirdi ve eli hemen cebindeki asasını sıkıca kavradı.Tam o sırada biraz önce içeri giren genç cadı yanında oturup,oturamayacağını soruyordu.Ed gülümseyerek:

-Hım..bir bakalım..eh bu kalabalıkta başka masa bulamayacağına göre tabi ki de oturabilirsin..

dedi.

Misafir

Elizabeth teklifinin kabul görmesine sevinerek önündeki sandelyeyi çekip oturdu.. Ve hemen elini uzatıp:

''Merhaba.. Ben Elizabeth..'' dedi.

Sonra garsona seslenerek bir kaymak birası da o istedi.. Ardından dikkatle çocuğu süzmeye başladı..

Misafir

Genç cadının masaya oturmasını izledikten sonra onun uzattığı eli sıktı ve kendini taktim etti :

-Bende Edmund,memnun oldum..

dedi ve gülümsedi..

Misafir

Elizabeth'in tanışmak için uzattığı eli sıkan genç büyücü:

'' Bende Edmund, memnun oldum..'' diyerek kendisini tanıttı ve gülümsedi.. Hoş bir gülümsemesi vardı.. Elizabeth de ona karşılık verip gülümsedi:

''Bende memnun oldum'' dedi.. Ardından konuşmasını sürdürdü:

''Etraf ne kadar kalabalık değil mi..? Okulun açılış tarihi yaklaştıkça sanki sokaklardaki kalabalık daha da artıyor.. Aslında geçiriyor olduğumuz bu karanlık dönemde insan dışarıda bu kadar insan görünce şaşırıyor.. Sonuçta etraf ölümyiyen kaynıyor.. Ne dersin..?''

Elizabeth konuşmasını bitirdiğinde acaba çok mu konuştum diye düşünmekten kendini alamadı.. Sonuçta çocuğu tanımıyordu.. Belki de karanlık tarafın mensubuydu.. Bu yüzden ne olur ne olmaz diye cübbesinin altından asasını kavradı..Ve karşısında oturan çocuğun vereceği cevabı beklemeye başladı.. Bu arada her hareketini dikkatle izliyordu..

İki gündür Hogsmeade'de gezinirken önünden geçiyordu bu yerin Sylvia...Az bir sürede de olsa hep kalabalık olduğundan,ilgi çeken bir yer olduğu fikrini edinmişti.Zaten görünüşü de yeterince ilgi çekici ve sempatikti.Sürekli gezinmekle buraya alışılmayacağını vaktinde farketmişti.Çok yüksek olmayan kapıyı araladı.Masaların kiminden yüksek sesli kahkahalar,kiminden fısıltılar doluyordu kulağına...

İleride -içeriyi epey taradıktan sonra- bulduğu bir masaya geçti.Loş,rahatsız etmeyen bir ışık hakimdi buraya...Gelen garsondan bir balkabağı suyu istedi ve etrafı göze çokta çarpmayacak şekilde incelemeye başladı.

Üç süpürgenin Kapsını Aralayarak İçeri girdikten sonra içeriyi aramaya başlamıştı.Ardından aradığını bulmulş gibi bir mimik takındıktan sonra ağır adımlarla duvarın yanındaki masaya doğru adımlarını yöneltti.Kadın etrafı inceliyordu ve biraz düşünceli gelmişti Brad'e.....Sandalyeyi çekerek sormadan oturmuştu ve ardından konuşmya bbaşlamıştı Patavatsızca:

"Selam Rüyalarımın Prensesi Naber?"

Naber kısmını söylerken göz kırmıştı ve zevzek bakışları Sylvia da yoğunlaşmıştı

"Anlayamadım."

dedi oldukça ciddi bir ifadeyle.Sesindeki Fransız aksanı az da olsa hissedilir cinstendi.Kendisini tanıdık birine benzetmiş gibi de görünmüyordu.Tanışmadığı biriyle bile böylesine konuşabilen biri olması oldukça garipti.Ailesinin Fransa'ya yerleşmesini az çok anlıyordu sanki.

"Beni biriyle karıştırmış olmanızı umuyorum."

dedi sesindeki ciddiyeti bozmadan.

Kadının suratındaki düşünceli hal bir anda ciddiyete dönüşmütü ve belirgin bir kafa karışıklığıyla:

"Anlayamadım?"

diyebilmişti sadece.O andfa fena tokat basacak gibi görünsede daha sonra fikir değişikliinee gidip birşeyler daha mırıldanmaya karar vermişti:

"Beni Biriyle Karıştırmış olmanızı umuyorum"

Ansem Ani bir şekilde cevap verme ihtiyacı hissetmişti:

"Hayır..Doğru adres olmalı"

Ardından kısa bir kahkaha patlatmıştı.

Bakışlarından ödün vermeyen kadın asasına davranabilirdi o an ya da kadınlık iç güdüleriyle fena bir tokat patlatabilirdi ama Brad Aynı ses tonuyla devam etmişti:

"Eee Brad ben Şifacıyım.Babamın saçma hogwarts hayallerinin sonucu anlayacağın"

demişti sıkıntılı bir şekilde

Karşısındaki adam hala aynı tavrını sürdürmekteydi.Üstelik espri yaptığını sanması da hayli ilginçti doğrusu.İçinden "Buradaki herkes böyleyse işim hiçte kolay olmayacak" diye geçirdi.Birde meslektaş çıkmışlardı işte.Daha beteri olabilir miydi bilmiyordu.Adamın hakkında çokta kesin bir yargı yapmak istemese de,işte ilk izlenim her şeyi değiştirirdi.

"Meslektaş olacağımız hiç aklıma gelmezdi."

dedi çekinmeden...

"Di mi ama.Kesmek-biçmek,Pansuman,Kan Siz bayanlara göre değil"

Ardından Sylvianın Balkabağı suyu servis edilmişti Garson Brad'a dönerek Sorarcasına başlamıştı:

"Siz..."

Brad O sırada kolunu sandalyeden sarkıtmaya çalıştığı için sadece "bayanınkinden" dercesine bir işşaret yapmıştı.Ardsından onaylarcasına başını sallayam garson oradan uzaklaşmıştı ve Brad Tekrar sylvia ya döndüğünde bir yandan mimiklerini çözmeye çalışıyor bir yandan da devam ediyordu:

"Eeee mesela bana St mungoda işlerin nasıl yürüdüğünü anlatabilirsin..."

ardından kaçamak ama kısa bir bakıştan sonra "ehem" sesi cıkararak ekledi:

"Ya da Kendini...."

Bunu söylerken öne doğru eğilmiş ve kısık sesle konuşmuştu....

"Zaten uzmanlık alanım da büyü hasarları değil,daha çok bitki zehirlenmeleri üzerine çalışırım"

dedi gayet normal bir tavırla.Gelen balkabağı suyundan bir yudum alıp tekrar masaya bıraktı bardağı.Sorduğu soruya bakılırsa o da kendisi gibi yeni gelmiş olmalıydı.Yine de kendisi bile az çok bir şeyler bilirken,onun bilgi sahibi olmaması garipti.Ardından gelen soruyla kavradı garipliği.İkinci soruyu duymamış gibi davranarak;

"Sanırım St.Mungo'yu tanımam için öncelikle...

lafın devamını "İngiltere'yi tanımam lazım" şeklinde getirecekti ki,vazgeçti.Çok kısa olan duraklamayı yutkunuyormuş havası vererek geçiştirdikten sonra

...işe başlamam lazım"

diyerek lafını bitirdi.

"Demek Sende Yenisin İşinde...Aslında ben buralarda yeniyim"

uzun sessizliğin ardından sonra devam etmişti:

"7 Sene Okul için bulgaristana gittim Bulgalrar pek te misafirperver değiller Grindle diye birinin yandaşı olduunu iddia eden bir çok Cadı ve büyücü var"

Kendini Cok geveze biri gibi hissederek susmuştu O sırada önüne getirilen Balkabağı suyundan bir yudum alarak devam etti:

"Eee Daha adını bile bahşetmedin"

Lakayit ve yiyecekmiş gibi bakışları sona ermişti.Karşısındakinin Huzursuzluğu yavaşca kayboluyor gibiydi

Bir ara içinden gerçekten ciddi mi diye geçirdi.Ama o yeni geldiğiyle ilgili bir şey söylememişti ve bu yüzden bilmesi imkansızdı.Şimdi normal davranmaya başladıysa da,yeni birinin hiç tanımadığı birine karşı olan tavırları da hayli ilginçti.Eğer bu tavırlar sürmüş olsaydı çoktan çekip gitmişti...

İsmini söylemediğine inanamıyordu.Gerçekten kendisinde az rastladığı bir haldi bu.Hava değişikliğiydi belki kafasının karışık olmasının sebebi...

"Adım Sylvia"

dedi kasten yapmasa da oldukça kısa bir ifade kullanarak.

"Memnun oldum Sylvia"

Kızın tavırlarının biraz Yumuşadığını görerek yüzündeki tebessüm artmıştı ve devam etti:

"Kendinden Bahsetsene biraz"

Erkenmiydi acaba bunu söylemek için ama gereken vakti doldurmadan Kim olduğunu söyleseydi oda... Sylvia ya bakıyordu sadece Ellerini çenesine koymadan önce Balkabağı suyundan büyükçe bir yudum almıştı.İtalyan şivesi belli oluyordu ağız hareketlerinden Ansemin...Daha cok bir romalının Klasik Bastırarak ve Hızlı konuşmasına benziyordu.

"Pek...gördüğün gibi biri değilimdir aslında.Bu çevreye uyum sağlamak zor.Bahsetmedim sanırım,ben de Fransa'dan geldim.Aslen İngiliz olsam da,ilk defa buraya geliyorum."

Aynı soruyu sorma ihtiyacını duymadı.Az çok Brad hakkında bir fikir edinmişti zaten...Önündeki içinde kayda değer bir şey kalmamış bardağı kenara itti.

Tanıştığıma memnun oldum tekrar ama acil gitmeliyim sylvia"

Oradan uzaklaştı

Out:Başka zaman devam ederiz

"Ben de"

dedi Brad gitmeden hemen önce.Önündeki boş bardaklara ve mekanın gittikçe tenhalaşmasına bakarak daha fazla burada kalmanın bir anlamı olmadığını düşündü.Hesabı ödeyerek oradan ayrıldı ve yavaş adımlarla Hogsmeade'i gezmeye devam etti.

» Duvar Dibindeki Masa