Bar Kısmı

Gecenin karanlığına hangi ara daldığının farkında değildi. Bulunduğu noktaya gelene kadar hiçbir şey hatırlamıyordu; kafası karışık düşüncelerle o kadar doluydu ki sadece onlara odaklanarak yol boyunca yürümüş olmalıydı. Eline bir şey geçmiş miydi? Hayır koca bir hiç! Bir an sağ tarafında bulunan ağaçların hışırtısı ondaki dalgınlığı yok etmişti. Gözlerini kısarak karanlık havada etrafın inceliklerini bulmaya çalıştı. Canının giderek artan içki isteği damarlarına nüfuz etmek ister gibiydi. Şu anda sakin bir ortama ihtiyacı vardı ve bunun için en güzel yerin Hogsmeade olduğunu biliyordu. Kasaba sakinleri evlerine veya dükkanlarının üst katlarındaki yaşamlarına çoktan çekilmiş olmalıydı. Açık bir yer bulup bulamama tereddütü yaşadı bir an ama yinede asasına dokundu ve evinin bulunduğu dar sokağın ucundan cisimlendi.
Karanlık kasabaya da hakimdi, rüzgarın hafif esintisi yüzüne çarptığında cisimlenmenin bilindik etkisini üzerinden atmıştı. Ellerini pantolonun cebine daldırarak sessiz olmaya çalışan sokaklarda ilerlemeye başladı. Kapalı dükkanları kısa bir an göz hapsine alıp, ilerlemeye devam etti. Açık ışık hüzmesi dikkatini çektiğinde artık içki içebilme umudunu tüketmişti. Daha önce keşfetmediği dükkana ilerlerken mekanın yerini ve görüntüsünü aklına kazımıştı bile. 'Café Angéla' dudakları arasından çıkan iki kelimelik isim hoşuna gitmişti. Büyük kapıyı araladı ve sessizce içeriye süzüldü. Anlaşılan onun gibi gececi başka kimse yoktu. Barın arkasında bulunan, bir işle meşgul olduğu halinden tahmin edilen kadına doğru ilerledi. ' Sanırım buranın sahibi!' Onun hareketlerini fark ettiğinden emindi. Hiç istifini bozmayan kadının uzağında barın ucundaki tabureye kendini bıraktı. Sesini sessizce temizledi ve kadına seslendi.

" Bakar mısınız?"

Kadının tezgahtan gözünü ayırmadan kendine doğru ilerleyişini seyretti. Kumral saçlarından başka kesin olarak yüz hatlarını göremiyordu. Yüzü oldukça aşağıya eğilmiş gibiydi. Kadın kendine doğru yürüdükçe merakı daha da arttı. Yavaşça kalkan çehrenin ardından mavi bir çift gözle buluştu. Kadının bir anda donup kalmış gibi bir hali vardı. Onu duymamış gibi elindeki bardakları tekrar temizlemeye başlamıştı. Davranışının neden kaynaklandığını çözmeye çalıştığı an bardak sesi ile irkildi. ' Sanırım, bunu beklemiyordum.' Kadın kırdığı bardakların etkisi ile kendine gelmiş gibi tekrar ona bakmış ve ne sitediğini sormuştu. Marque uzun bir aradan sonra bu sözleri beklemiyormuş gibi kadına baktı. Kadın ayaklarının altında un ufak hal alan cam kırıklarını çabucak toplayıp, ona bakana kadar söyleyeceği zamanı kolladı. Kadının onun dışında hiç işi kalmadığına emin olduğunda sözlerine başladı.

" Uygun olursa, ateş viskisi!"

Sözlerini alaycı bir tavırla söylemişti. Kadının rahatlamsını istiyordu, nedensiz bir şekilde! Sanki Marque'nin varlığından pek hoşnut olmamıştı. Ellerinin titremesini fark etmişti. Neler olduğunu anlam vermekte zorlanıyordu. Karışısındaki kadın ne için heyecanlanıyordu?

Kadının içkisini ayarlayışını büyük bir suskunlukla seyretti. Hareketleri oldukça deneyimli gözüküyordu, bir o kadar da zarif! ' Yanlız biraz yavaş gibi!' Bu düşünce ile yüzüne kısa bir an tebessüm yayıldı. Önüne sürülen ateş viskisinin kokusu genizlerine ulaştığında bardağı iki dudağının arasına koydu. Tadın dilinin üzerinde dolaşması ile kendine bir kere daha gelmiş gibi hissetti. Gözleri ister sitemez tekrar kadına kaymıştı. Hafifçe kızarmış yüzünü biraz önceki olayla ilişkilendirmeye çalıştı. Eline aldığı bezle yine işine koyulmuştu ama Marque konuşmaya da susadığını fark etmişti. Kadının uğraştığı işini bölüp bölmemekte kararsız kaldı. Yavaşça dirseklerini tezgaha dayadı ve sağ eliyle bardağı tezgahta oynatmaya başladı. Kadının elindeki beze bakarak konuştu.

" Buraya ilk gelişim, burası yeni mi Hanımefendi? Bu geceye kadar böyle bir yerden haberim yoktu. "

Yavaşça gözlerini kadının yüzüne doğru kaydırdı. Uygun bir sorudan başladığından emin değildi. Zamanı geri alacak bir gücü de yoktu, söylenenleri geri alamazdı. Hem bir yerden başlaması gerekmez miydi? Başlamıştı işte!

' Demek yeni açılmamış!' Daha önce fark etmemesinin nedenini uzun zamandan beri bu kasabaya uğramamasına bağladı. Belki de daha önce bu sokağa uğramamıştı. Bu kasaba ile pek maziside var sayılmazdı. Hogwarts öğrencisi olmuş olsaydı büyük ihtimalle buraları kendi yaşadığı yer gibi bilebilirdi ama mezun olduğu zaman buraya ilk gelmişti. bunun üstünde durmamaya karar vererek etrafı gözlemledi. ' Dekorasyon onun eseri!' Kadına yavaşça elini uzattı ve kendini tanıttı.

" Dekorasyonu güzel olmuş, gerçi eski halini bilmiyorum ama! Bu arada ben Alain Marque Verne!"

Garip biçimde kurduğu cümleyi kadının anlamasını umut ediyordu. En sonunda kendini tanıtırken kadının narin ve bir o kadar da soğuk elini avucu arasına almıştı. Kadının tüm kanının çekildiği hissine kapılmıştı. O an mavi gözlerinin donukluğunda kayboldu. Yavaşça elini istemeyerek kadınınkinden ayırdı.