Son Yakında..

Sylar bu zamanlarda dışarıda dolaşırdı hep.Canı sıkıldığında ölüleri ziyaret ederdi ve burada birilerini arardı.Çoğunlukla kimseyle karşılaşamasada yinede buraya gelirdi.Uzun ve yorucu bir günün ardından burayı ziyaret etmek onun gücünü yerine getirirdi.Nedense ölüler ona huzur veriyordu..Bir 'şak' sesi duyuldu ve mezarlıkta Sylar belirdi.Ortalık sessizdi ölülerin soğukluğunu hissedebiliyordu.Uzun zamandır burayı ziyaret etmiyordu, burası onun sevdiği alanlardandı.Etrafa bakındı ve yavaş yavaş yürümeye başladı.Uzun zamandır duello yapmıyordu ve duelloya açtı.Karanlıktan fazla birşey görülmüyordu.Ama ileride birisi olduğunu hissetti ve silüetini gördü.İleride birisi vardı kim olduğunu göremiyordu.Her kimse karşısına çıktığına pişman olacaktı.Asasını çıkarttı ve "Avada Kedavra" diye kükredi.

Duyduğu sesle acayip derecede irkildi. Ah harika, saçma sapan bir durum içine girmişti, düello vakti sonunda gelip çatmış gibiydi ve atik davranması gerektiğinin yeteri kadarıyla bilincindeydi. Çevik hamleler onun şaha ulaşmasını sağlayacak olan, zekadan çok bilek, dolayısıyla da asa kuvvetine dayanan düşüncelerinin fiile dönüştüğü bölümdü. Ona karşı gelebilecek her türlü büyü karşısında verimliliğini koruyarak rakibinin boynunu eğdirmeye muvaffak olması lazım geliyordu. Yavaşça ileri doğru atılarak, "Avifors" diye haykırdı. Bu sadece karşıdakini oyalamaya yarayacak türden minik bir büyüydü, fakat işe yarar türdendi. Hemen ardından adamın yanındaki büyükçe taşı hedef alarak patlatma büyüsünü yolladı. "Bombarda Maxima"

Out: O.o yok bişi xD

Sylar'ın günlerdir beklediği an gelmişti.Uzun zamandır duello yapmıyordu.Kötü bir hafta geçirmişti bütün öfkesini çıkartacaktı.Karşısındakinin kim olduğunu gördü.Karşısında güzel hoş görünümlü bir bayan duruyordu."Avifors" dedi ve üstüne bir karga sürüsü gelmeye başladı.Ardından kız "Bombarda Maxima" dedi.Taş patladı ve o anda Sylar "Carpe Portus" diyerek cisimlendi ve büyülerin etkisinden kurtuldu.Bütün öfkesini kusacaktı çok snirliydi ve o kızı yok edicekti.Cisimlendiği yerde asasını doğrulttu ve lanetli alevleri yolladı.Bundan kurtulma şansı yoktu.Eğer kurtulursa onun güçlü bir büyücü olduğu kanaatine varacktı.Düşünceleri hızla çalışıyordu ve bir sonraki hamlesini düşünüyordu.Böyle durumlarda her zaman başı ağrıyordu.

Artık hız, düşünülmesi zor büyüleri zihninden uzaklaştırmaya başlıyordu. Evet, kesinlikle hızlı olmalıydı. Adamın gönderdiği büyülerden kaçarak ardınca büyüler göndermeye devam edebilir miydi? Hangisi daha önce sıkılıp bu işe bir son vererek yenilgiyi kabul edecekti acaba? Kim bağıracaktı, "Yeter, kazandın" Diye? Az buçuk korktuğunu hissederek önünü görmeye çalıştı. Adam ona lanet yağdırıyordu, alevler! Çok korkmuştu ve hızlıca bir karbondioksit kalkanı yaptı. Adeta görünmez ellerden şifa dilenerek duasını bitirdikten sonra asasını kalkan arkasından adama yöneltti ve güçlü olmasına uğraştığı sesiyle haykırdı,"Avada Kedavra" Yeterince ışık yoktu ancak adamı görebilmesi için yeterli bir ortam sağlanmıştı. Bunun için yine şükran doluydu fakat ne olursa olsun, yanında Tanrı'nın olduğunu bilse bile korkuyor gibiydi. Yardıma ihtiyacı olacağını hissetmekten alamıyordu kendini..

Karşısındaki her kimse duelloyu bilen birisine benziyordu.Daha önce hiç bir kıza kaybetmemişti ve yine kaybetmiyecekti.KArşısındakinin kim olduğunu gördü.Bu kız Hogwarts'ta İksir Profesörü olan Marléna'ydı.Onu yenmek fazla kolay olmıyacaktı fakat yenmek zorundaydı.Kız ateşten kurtuldu ve uzaktaki bir ağacın arkasından çıkarak "Avada Kedavra" dedi üstüne yeşil bir ışık huzmesi geliyordu.Sylar Carpe Portus" diyerek bu büyüden kaçtı.Ardından laneti yeniledi.Kız cesur görünüyordu ama Sylar daha cesurdu ve kazanacaktı, bundan emindi.Kızın sarı saçları büyülerin ışıldamasıyla parlıyordu.Kızın yanındaki ağaca asasını doğrulttu ve "Bombarda Maxima" dedi.Kızın kurtulacağını düşünmüyordu.

Var gücüyle tabanları yağlamış, uzağa cisimlenmeyi başarmıştı. Kaçışının nedeni korku ya da bayan olmasından kaynaklanmıyordu, kesinlikle. Sadece davranış ve büyülerine özen gösterebilmek için ihtiyacı olan zamanı yaratmak amacıyla oraya buraya siniyor, aklına işe yarar büyüler getirmeye uğraşarak onları yolluyordu. Peki ya adam? Onu görmesi de gerekiyordu elbet, bu nedenle bu kaçışlar ve saklambaç oyunu zaman zaman sinir bozucu olabiliyordu. İşte oradaydı ve ona bir Bombarda yollamıştı, neyseki hızlıca cisimlenebilmiŞti . Ayak seslerine kulak kesilmiş bir halde nefesini tuttu. Hemen ardından gözleriyle izlemeye çalıştığı adamın tarafına doğru büyüsünü yolladı, “Bumbardie!” Çok güçlü yeşil bir ışık hız ve zaman kavramını antik çağda bırakmaya hazırlanan havai tavrıyla asasının ucundan delercesine havanın renksiz kollarına bıraktı kendini.

Kız büyüye karşılık verememişti ve lanetli alev onun etrafını sarmıştı.Çığlıklar eşliğinde acı çekerek ölmüştü.Sylar yanan alevlerin ortasında ki yatan cesede baktı ve gülümsedi.Öldürmek onu mutlu ediyordu, kendini güçlü hissediyordu.Karanlık ta daha fazla süprizle karşılaşmamak için cesede son bir kez daha baktı ve cisimlenerek oradan uzaklaştı...

out: Good bye my Loveee xD

Dm:Arkadaşlar bu rp geçersiz Her profesör gibi Marléna P. Stubbe'de Hogwarts a gidiyor

Out: Önemli olan insalık değil mi şu hayatta? Marléna is died.

Out: Bence silmemeliyim çünkü o öldü

out:Gabriel Diego Sylar Marléna P. Stubbe
ile yaptığın düello geçersiz saymışlar daha ne diye onu orada bulunduruyorsun ki.San bir örnek veriyim Lord Zathuranın ile tılsım prof. arasındaki düelloda geçersiz sayıldı.

Out: Arkadaşım mal gibi bilmeden atlama ortaya.Yalaka yapıcm derken kedini rezil ediyorsun.Biz birkaç admin arkadaşla görüştük ve öldüğüne karar verdiler.Rütbeside ölü şuanda.Daha fazla outu kirletmeyin buraya bir daha mesaj atmayın sorusu olan pm kullansın..!!