Bianchett Ailesi ~ Her Bina ve Tarafa Açıktır *

Konu: Bianchett Ailesi ~ Her Bina ve Tarafa Açıktır * Paz Mart 08 2009, 14:17

'' Babam, teyzeme bir paket vermiş bizi bırakırken. Teyzem söz vermiş, bizden biri -Simone ya da ben- aile lideri seçildiğinde paketi bize verecekmiş. Paketi açtım... İçinde babamın hatıra defteriyle beraber, metal bir kutu vardı. İçinde gri renkli tüyler vardı, yer yer kan lekeleri vardı... Metal kutuya bağladığı bir kağıtta yazdığına göre yavruyken yaralı bir kurdu tedavi etmiş annem. Ve annemle babamı öldürmeye geldiklerinde ortaya bu kurt çıkmış, iri ve güçlüymüş artık. Bir yavru değilmiş. Adamlardan biri anneme saldırırken, kurt adama saldırmış. Ancak bir diğeri, kurdu öldürmüş. Ve bu tüyler, o kurda aitmiş... " (Simon Bianchett)
Aile Adı: Bianchet
Aile Lideri: Ninette Adalicia Bianchett
Ailenin Özgeçmişi:
26 Ağustos 1899

'' Hayatımda gördüğüm en güzel, en sevecen bayanla tanıştım bugün. İlk defa Fransa gözüme yaşanacak bir yermiş gibi göründü. Sanki kızın iç güzelliği dışına vurmuştu. Pürüzsüz, beyaz teni ve kahverengi, bukle bukle saçları ile porselen bebeklere benziyor. Tıpkı masallardaki gibi, elmacık kemikleri pembe pembe. Işıl ışıl bakıyor gözleri. Onu çiçek toplarken gördüm. Arkasını döndü, göz göze geldik. Korkmuştu, bir yabancı onu seyrediyordu. Elindeki sepeti yere düşürmüştü, topladığı bütün çiçekler yerlere saçılmıştı. Onu korkuttuğum için suçlu hissediyordum kendimi, bu yüzden yardıma gittim. Bir beyefendi, bunu yapmalıydı. Çiçekleri topladıktan ve sepetine düzenli bir şekilde yerleştirdikten sonra bana gülümsedi... Sonra eteğini iki yandan tutup hafifçe kaldırarak dizlerini büktü, ve teşekkür etti. Ben de belimden eğildim zarifçe, önemli olmadığını söyledim. Acaba bütün mide bulantılarım, sanki vücudumda bir şeyler dolaşıyormuş hissi bu kız yüzünden mi ? "

6 Ekim 1902

'' Yıllarca çektiğim yalnızlıktan sonra, yıllarca rüyalarıma girmiş olan kızı gördüm tekrar. Tertemiz, uzun elbisesine rağmen arnavut taşlı yolda diz çökmüştü. Başı öne eğikti, elleri kucağında birleşmişti. Elinde sıkıca tuttuğu gümüş rengi, parlayan bir şey vardı. Bir zincir sarkıyordu avucunun kenarından. Hemen yanına gittim. Hiç kötü niyetim yoktu, sadece onu teselli etmek, o güzel sesini yeniden duymak istiyordum. Beni gördüğüne şaşırmıştı, gözleri yine ışıl ışıldı. Pembe yanaklarının üzerinden kayan bir damla parmağımla yavaşça sildim. Ardından ayağa kalktım, ve onun da kalkmasına yardımcı oldum. Elindeki şeyi bana gösterdi evime doğru yürürken. Bu bir kolyeydi, zincirin ucunda oval şekilli, üzerine peri motifleri işlenmiş gümüş bir parça vardı. İçini açtı, bir yüzünde onu terkeden annesinin yırtık fotoğrafı, diğer yüzünde dün sabah vefat eden ancak haberini bugün alan babasının fotoğrafı vardı. Eve vardığımızda ona sıcak bir çay yaptım, koltukta yanına oturdum ve sohbet ettik. Giderken bana ne kadar iyi bir arkadaş olduğumu söyledi. Doğrusu, gururum okşanmıştı. ''

14 Kasım 1907

'' Bugün benim düğün günüm. Birbirimize aşık olduğumuzu, babasını kaybettikten iki hafta sonra anlamıştık. Bir buçuk yıl önce nişanlandık. Evlenmek için aradan bu kadar zamanın akıp geçmesine izin verdim, çünkü benim için onun yanında olmak bile yeterliydi. O evlenmekten biraz korkuyordu, aceleye getirmekte istemiyordu. Her kızın hayaliydi belki bir an önce evlenmek ama onun hayali, mutlu bir evliliğe sahip olmaktı. Bu da onun en sevdiğim yönlerinden biri. Hiç bir işi aceleye getirmez, olması
gerektiği gibi yapar. Benim küçük sevgilim... Yağmurun altında evlenmek istemişti. Ne saçının bozulmasından korkar, ne de ıslanmaktan. Çok doğal biri o, doğal ve içten. Çiçek toplarken tanıştığımız kıra gittik. Yerlerde turuncu, ölmüş yapraklar vardı belki ama yine de oldukça güzeldi. Ufak bir kameriye inşa ettim oraya. Koyu ahşabın üzerini beyaz çiçeklerle süsledim. Hepsini tek tek boyadım, gerçeğe benzemesi için ne kadar uğraşmıştım. Büyük bir düğün değildi, sadece sevdiğim kız, ben ve bir kaç yakınımız. İkimizinde ailesinden kimse hayatta değildi, benim bir kız kardeşim vardı ama o bu en güzel günümde yanımda olmayı reddetmişti. Oysa ben yıllar önce küstüğüm kardeşimi, sadece barışmak için çağırmıştım. Sanırım bundan sonra hiç görüşmeyeceğiz.''

9 Aralık 1908

'' Şu an karım doğum yapıyor. Tanrım, o kadar heyecanlıyım ki yazarken
ellerim titriyor. Büyük bir ihtimalle torunlarımın torunları, ve gelecek nesil benim bu ucuz hatıra defterimi okurken hiç bir şey anlamayacaklar bu sayfadan. Ancak elimde değil...

Az önce kızımla oğlumu gördüm. Evet, onlar çift yumurta ikizleri. O kadar
tatlılar ki... Sanki Tanrı'dan bana gönderilmiş bir hediye... Yaşadığım hayata layık mıyım bilemiyorum. Hayatım boyunca istediğim her şeye sahibim, ancak bunlar için ne yaptım? ''

22 Mart 1911

'' Bunları hak etmediğimi biliyordum. Peki o zaman neden ben değilde o ? Neden sevdiğim kadının canını aldılar ? Ailemizin tanınmışlığı diğer ailelerin bazı fertlerinin keyfini kaçırmış anlaşılan. Bugün evimizi bastılar, yıkıp
yaktılar her yeri. Çocukları sakladım ve onların karşısına çıktım. Güçlü bir büyücüyüm, onlarsa öfkenin ve kıskançlığın ayakları altında ezilmiş çömezlerdi. Ancak geri gelecekler ve o zaman bu kadar şanslı olmayacağım. Bu yüzden minik yavrularımdan ayrılıyorum. Onları güvendiğim birine emanet ettim, kız kardeşime. Evet, hiç görüşmeyiz sanıyordum ancak şimdi canımdan iki parçayı ona emanet ediyorum. Bugün ilk defa onun ağladığını gördüm. Karım için göz yaşı dökmüştü, çocuklarım için göz yaşı dökmüştü. Ancak benim için üzülüyor muydu emin değilim. Belki de aramızdaki gerilim sadece ben ölünce sona erecek.''

24 Mart 1911

'' Çocukları halalarına vermekle doğru şeyi yaptığımı biliyordum. Bunu yazarken korkmam gerekiyor, çünkü nereye saklandığımı bulmaya çalışıyorlar. Bunlar benim son sözlerim, ancak eminim ki ileride torunlarım, ve onların torunları benim varlığımı her zaman sürdüreceklerdir. Umarım her zaman umduğum gibi demokratik, sevecen, barışçıl bir ailenin devamını layık olduğu gibi devam ettirirler. Artık gitmeliyim, elveda... ''

İşte bunlar ailenin kuruluşunu ve özgeçmişini açıklayan günlük yaprakları. Mutlu başlayan bir hikayenin mutsuz sonu... Ancak hiç bir şey bitmedi, bu
cesur ve fedakar adamın kurduğu ailenin kolları hala uzanıyor, büyüyor...

Şimdi aralarında karanlık yandaşı olanlar varsa bile, fazla hırslı ve rekabetçi fertler varsa bile aile lideri Adalicia, onları kontrol altında tutabiliyor. Hiç biri bir diğerini dışlamaz, tam tersine... Mümkün olduğu kadar kollarını açarlar onlara.

..........................

..........................
Aile Ağacının Renkleri ve Sembolleri (Anlamları):
Kişilerde Turuncu : Seçili Kişi
Kişilerde Mavi : Erkek
Kişilerde Pembe : Bayan
Kutucukların Sol Üst Köşesindeki Siyah Çizgi : Ölü

Ailemize katılmak isteyenlerin sadece şu formu doldurması gereklidir ;

Hangi Akraba Olarak Katılmak İstiyorsunuz ? (Adalicia'nın kardeşi, Marie'nin torunu gibi) :
Aile Ağacında Kullanılmak Üzere Icon (100*100) :

Hangi Akraba Olarak Katılmak İstiyorsunuz ? (Adalicia'nın kardeşi, Marie'nin torunu gibi) : Daniel & Patricia'nın kızı olabilir.
Aile Ağacında Kullanılmak Üzere Icon (100*100) : Bianchett Ailesi ~ Her Bina ve Tarafa Açıktır * Kris421

Bianchett Ailesi ~ Her Bina ve Tarafa Açıktır * Kris421

Hemen ekliyorum ^^

Bianchett Ailesi ~ Her Bina ve Tarafa Açıktır * Afaewf

Hangi Akraba Olarak Katılmak İstiyorsunuz ? (Adalicia'nın kardeşi, Marie'nin torunu gibi) : Adalica'nın kardeşi Bianchett Ailesi ~ Her Bina ve Tarafa Açıktır * 868334

Bianchett Ailesi ~ Her Bina ve Tarafa Açıktır * 868334

Eklemesem mi =/ RP kalitenizden emin değilim... xD Ekliyorum hemen (kendi çapımda eğlendimde)

» Alston Ailesi
» || Svensson ailesi ||
» Lux Ailesi
» Taro Ailesi