Bir devrin sonu

Konu: Bir devrin sonu Ptsi Mart 02 2009, 07:36

Etrafın yavaş yavaş aydınlanmasıyla mugglelar yavaş yavaş toplanıyorlardı.L'azeinda'ya büyük bir darbe indirip kim olduğunu ispatlamak isteyen Zenith tek başına dükkana girenlere bakıyor hafif bir kahkahayla kendini topluyordu.Aslında onlara kudretini gücünü göstermek için daha çok şey yapabilirdi ancak onlara bir darbe atıp artık kendilerinin nasıl başı belada olduklarını anlaması için böyle bir şey yapıcaktı.Muggle'ların dükkana iyice doluşmasıyla Zenith elindeki ölüm asasını olduğu çatıdan dükkanın çatısına doğru tuttu.Muggle'larıda öldürüp kendini göstermek amacıyla böyle bir şey yapıcaktı.

Asasını sıkıca çatıya doğru tutuyor ve etrafa bakınıyordu.Etrafın bir kaç çocukla sessizleşmesi bozuluyor Muggle'lar iyiden iyiye kendilerini bir şey zannediyorlardı.Uzun bir sessizlikten sonra Zenith asasını çatının tam ortasına doğru yöneltip iki kere salladı;

''Yuspar Avorus Maxima.''

diye bitirdi.Asadan çıkan devasa ateş topa hızlı bir şekilde dükkanın çatısına düştü.Büyük bir patlama olup dumanların çıkmasıyla Zenith kendini biraz geriye attıktan sonra ayağa kalkıp yavaş adımlarla uca gitti.Gördüğü manzara derin bir yarık ve yerde yanan onlarca kişi bu işten zevk alıyor gibi görünen Zenith asasını havaya kaldırarak haykırdı;

''Morsmordre''

asadan çıkan yeşil ışık havaya doğru yükseldi havanın aydınlığında yeşil bir yılan parlayıp dil çıkarttıktan sonra Zenith asasyıla yıkık harabenin üstüne kalıntılı bir yazı yazdı.Yazıda;

''Gücüm ve kudretim bu dükkanı değil daha nice şeyleri yapmayı gösteriyor.Bu yüzden direnmekten vazgeçin.

Lord Zenith''

Zenith havaya doğru zıpladı ve uçarak oradan ayrıldı.

Konu: Geri: Bir devrin sonu Ptsi Mart 02 2009, 16:53

Olanları duyan Richard sakin adımlarla harabeye dönmüş mekâna yaklaşıyordu. Gerçi bunu birkaç saat önce duysa kıyametleri koparırdı fakat Zenith'in acınası bir şekilde Arathorn tarafından öldürüldüğünü duymak keyfini yerine getirmiş, dün gece mezarlıkta millete ahkâm kesen kabadayının sefil hâlini birkez daha kafasında canlandırması sakalının altında o pis sırıtmanın belirmesine neden oluyordu. Arkasından gelen birkaç kişiye burayı eski hâline getirmelerini söyleyecekti. Ancak gökyüzüne yazılanlar keyfini katlamıştı. Bu iğrenç ucube kendini birşey sanarak gökyüzüne manalı sözler yazdıktan bir iki saat sonra iğrenç yaşamını kaybetmişti. Richard gülmekten asasını zor çekerken bir hamlede gökyüzünü o eski yıldızlı haline bıraktı. Kafasıyla arkasındakiler binayı göstermesiyle büyüler yapılmaya başlanmıştı bile. Richard'da büyük bir zevkle ucubenin kendi cürmü kadar verdiği hasarın tamirini seyretti. Ellerini arkasında kavuşturmuş bir şekilde bakışlarını tekrar gökyüzüne çevirdi.
"Dağdan gelip bağdaki kovulmaz Zenith efendi! Kendini göklerde görmenin cezası budur işte. Şanlı Lord'umun yaptıklarına saygısızlık oldu senin bu sersefil hareketlerin. Neyse ki bizden biri Lord oldu artık. Gözün arkada kalmasın Rup..."

Gökyüzüne bakarak bu sözleri söyledikten sonra tadilatı bitmiş olan ve eskisinden daha güzel bir görüntüsü olan mekânı birkez daha süzdü. Başıyla onayladıktan sonra paltosunun cebindeki asasını üşengeç bir şekilde kavradı. Mekânın tılsımlarını bizzat kendisi yerleştirdikten sonra tekrar Roma'nın kalabalığına karıştılar. Daha doğrusu buharlaşan adamların ardından havada tekrar o çevik atmaca halini aldıktan sonra çığlıklarıyla sanki Roma'yı uyarıyordu. Havada uçarken geçtiği yerlerde kırmızı bir iz kalıyordu. Belli bir şekile büründüğünde bütün Roma'nın kanı çekilecekti.

"Ey büyücedünya halkı! Bize karşı çıkmanın sonu budur. Seçimlerini yaparken çok dikkatli ol...

L'azienda"