Adriana Jessica Bennet'ın Odası

Adriana günün ilk ışıklarıyla erkenden uyanmıştı bugün. Gözlerini açtığı anda aklına dün olanlar geldi ve farkında olmadan Off.. diye söylendi kendi kendine..

Aslında herşey güzel başlamıştı Sam'le, iyi anlaşıyorlardı ve gayet uyumlulardı. Onu tanıdıkça Galiba bukez olacak diye geçirmişti içinden Adriana ama sonra birden işler değişti. Daha tanıştıkları gün kavga etmişlerdi. Adriana üzüntüyle kendisini odasına attı ve olayın etkisiyle saatlerce uyuyamadı. Olanları düşündü uzun uzun, Olmadı işte yine yanıldım dedi ve gözyaşlarına daha fazla engel olamadı. Uzun uzun ağladı, ağlamak onu hep rahatlatırdı zaten. Ağladıkça acısı hafifledi ve sonunda derin bir uykuya daldı..

Bu sabah uyandığında tekrar yaşadıklarını hatırladı ve kalbinin acıdığını hissetti. Bukadar karamsar olma Adriana belki bugün herşey yoluna girer hadi kalkta toparla kendini diyerek kendine güç vermeye çalıştı ve yataktan çıkarak bahçeye bakan geniş pencereyi açtı. Hava serindi ama yinede güneş yüzünü göstermişti içi bir anda neşeyle doldu. Eminim bugün güzel bir gün olacak dedi ve pencereyi kapatıp işe gitmek için hazırlanmaya başladı..

Bennet malikanesine
Sam Cooper gelmişti kapıya doğru yürüyordu
Sam'in aklına bir sürü şey gelmişti Adriana yı görecekti o yüzden çok mutluydu ama içinde bir korku vardı
Sam kapıya gelmişti ve elini kapıya götürdü gözlerini kapadı Adrianayı düşündü ve Kapıyı 2 defa tıklattı..

Kapıyı Anne açmıştı Sam Anne ye baktı ''Adriana nerde dedi''Anne sakince ''İçerde hazırlanıyor işe gidecek dedi Sam gülümseyerek ''Tamam ben beklerim Anne dedi ''Ve içeri girdi Sam oturdu ve Anne Adrianayı çağırmak için yukarı çıkmıştı ve Sam Adrianayı beklemeye başladı
Kafasında bir sürü şey dolaşıyordu Adrianayla süper tanışmışlardı Sam Adrianayı ilk görüşte hoşlanmıştı sonunda sevgili olmuşlardı Sam için bu süper birşeydi..Adriana da Sam e karşı bişiler hissediyordu olumsuzları düşünüyordu birde olumsuzluklar vardı Olumsuzlukları düşünmemeye çalışıyordu ama elinde değildi hep aklına olumsuzluklar geliyordu ama Sam olumsuzlukları aklından silmeyi başardı ve mutlu şeyler düşünmeye başladı

Anne aşağı inmişti Sam e baktı ''Adriana şimdi geliyor''dedi Sam Anne nin oturmasını istedi ve Anne Oturdu ve Sam Adrianayı beklemeye devam etti herşey yoluna girecekti başka yolu yoktu herşey düzelicekti düzelmek zorundaydı Sam Anneye baktı gülümseyerek ''Ben Adrianay ı çok seviyorum 'dedi Anne tebessümle ''Biliyorum Sam ''dedi ve Tekrar Sam Beklemeye başladı gözleri Yukardaki Merdivendeydi Adriananın gelmesini istiyordu

Adriana bir yandan hazırlanıp diğer yandan hala olayları düşünüyordu. Kafasında bin bir tülü düşünce vardı. Acaba bugün herşey yoluna girebilecek mi diye düşündü.. Ne kadar uğraşsada içini kemiren bu sıkıntıdan kurtulamıyordu. Bir an önce işe gitmek için dahada hızlı hareket etmeye başladı. Belki işte oyalanırsam bu kötü düşüncelerden birazda olsa kurtulabilirim diye söylendi.

Tam bu sırada kapı çalındı ve Anne içeri girdi :

~ Sam geldi, aşağıda seni bekliyor. Acele etsen iyi olur, oldukça sabırsızlanmış sanırım dedi ve gülümseyerek odadan çıktı.

Adriana birden kalp atışlarının hızlandığını hissetti. Dün yaşanan tüm o olaylardan sonra herşeyin bukadar çabuk yoluna gireceğini düşünmemişti hiç ama işte olmuştu Sam buradaydı ve aşağıda onu bekliyordu. Adriana son kez aynada kendine baktı ve odadan çıkıp hızla merdivenlere yöneldi, aşağı inerken neredeyse kalbi duracaktı heyecandan..

Adriana sonunda büyük salona geldi. Sam tam karşısında, yüzünde o müthiş gülümsemesiyle Adriana'ya bakıyordu. Ne kadarda dayanılmaz, kim bu gülümsemeye karşı koyabilirki diye düşündü Adriana. Sam'i görünce onu ne kadar özlemiş olduğunu daha iyi anladı ve daha fazla dayanamayıp yanına gitti ona sıkıca sarılarak kulağına yavaşça fısıldadı, Seni çok özledim...

Sam çok mutluydu sonunda Adriana yanına gelmişti ve
güzel söz söylemişti ''Seni çok özledim''
Bu söz Sam i çok mutlu etmişti gözlerini kapadı
Sam daha çok yakınlaşarak Adriananın kulağına ''Yüzlerce kez söylerim ama seni çok seviyorum Adriana''Adriananın yüzü gülümsemişti Samin de yüzü gülüyordu Anne ise mutlu mutlu Sam ve Adrianayı izliyordu Sam gözlerini Adrianadan alamıyordu hep ona bakıyordu Adrianada onada bakıyordu ve Sam bu sessizliği bozdu ve Adrianaya bakarak

''Adriana seni işe ben bırakacağım ama seninle yürümek istiyorum ''

Adriana başıyla onayladı Sam Adrianın elini tutmuştu Adriana dikkatlice gözlerini Sam e cevirdi ve yüzü gülümsedi Sam Anneye ''Hoşçakal tekrar görüşürüz''dedi ve El ele tutuşarak evden çıktılar Sam ve Adriana bakışarak gidiyorlardı Sam içinde bir sürü sey kafasında düşünüyordu ama onları kafasından sildi ve sadece Adrianayı düşünmeye devam etti Adriananın ne düşündüğünü merak ediyordu Sam aklını okuyabilirim aslında diye düşündü ama onu yapmadı Sam Adrianaya baktı ve bir soru soracaktı

''Beni gerçekten seviyormusun''

Kötü biten bir günün ardından mükemmel başlayan yeni bir gün diye düşündü Adriana. Sam'in elini sıkıca tutuyordu, elinin sıcaklığı kalbine işledi Adriana'nın.. Birlikte işe doğru yürüyorlardı ama Adriana yol hiç bitmese, bu an sonsuza dek sürse diye düşünmedende edemiyordu. Sonra birden aklına Sam'in akıl okuma yeteneği geldi. Acaba şuan benimde düşüncelerimi okuyor mudur diye telaşlandı ama sonra bu telaşını bir kenara bırakıp bu anın tadını çıkarmaya karar verdi...

Sessizce yürümeye devam ediyorlardı bu sırada Sam birden döndü ve ''Beni gerçekten seviyormusun'' diye sordu. Adriana bu soru karşısında birden şaşırdı, hiç beklemiyordu Sam'in bunu sormasını. Aklına dün gece olanlar geldi. Onsuz geçen bir tek gece bile Adriana'yı fazlasıyla üzmüştü. Sorunun cevabını çok iyi biliyordu Adriana. Sam'e döndü, gözlerinin içine bakarak, Evet seni gerçekten seviyorum Sam sen benim herşeyimsin dedi ve uzanarak dudaklarına hafif bir öpücük kondurdu..

Sam Adrianaya baktı aklını okumaya başladı ne düşündüğünü merak ediyordu ve aklını okuduktan sonra yüzünde gülümseme vardı Adriana Sama bakıp ''Evet Seni gerçekten seviyorum sen benim herşeyimsin''dedi Sam yüzünde mutluluk bir ifade vardı çok mutluydu Sam gerçekten aradığı insanı bulmuştu oda Adrianaydı Cooper bu olanlara hala inanamıyordu sonunda gerçek aşkı gerçekten bulmuştu ve çok mutluydu ilk kez bu kadr çok mutlu olmuştu Sam gözlerini Adrianaya cevirdi ve şu sözleri söylemeye başladı

''Adriana ben bir wampirim ve ölümsüzüm hiç ölmiyeceğim ama sen bir insansın seni kaybetmekten gerçekten çok korkuyorum''

Sam büyük bir korkuyla bunları söylemişti bu konuları hiç konuşmak istemiyordu ama başka seceneği yoktu diye düşündü bunları Adrianaya hatırlatmak en iyisiydi bunları bilmeliydi ama Cooper şundan emindi ne olursa olsun Adriananın ölmesine izin vermiyecekti hep onun yanında olacaktı daima ve bunun için tek bir yol vardı oda evlenmekti evet evlenme teklifi edecekti ama simdi tam sırasımıydı?söylemeye emin değildi gerçekten Sam bu durumda çok zorlanıyordu Adriananın Sami çok seviyordu bunu biliyordu ama evliliğe hazır olmayabilirdi Sam Adrianaya baktı soracaktı artık bundan emindi agzını arıyacaktı ve Cooper Adrianaya

''Benimle evlenmek istermiydin''Dedi

Adriana bi gün için fazlasıyla şaşkınlık yaşadığını düşünüyordu ki Sam onu bir kez daha şaşırtmayı başarmıştı bu son sorusuyla. ''Benimle evlenmek istermiydin'' bu sözler Sam'in ağzından çıktığı anda Adriana ne yapacağını bilemedi. Ona ne cevap vermeliydi..

Bir taraftan hastaneye doğru ilerlerken diğer yandan Adriana'nın kafasında bir çok düşünce dolaşıyordu. Sam onun için çok önemliydi onu tabiki kaybetmek istemiyordu ama ya evlilik.. Böyle ciddi bir kararı vermek için henüz çok erkendi. Hayır şuan mümkün değil diye geçirdi aklından Adriana. Onu kırmadan bu güzel teklifi şimdilik reddetmeliydi başka çaresi yoktu.. Sam'e döndü :

~ Seni gerçekten çok seviyorum, kaybetmeyide asla istemem ama evlilik için henüz çok erken Sam. İleride tabiki senle evlenmek isterim ama şuan için bu mümkün değil lütfen anla dedi. Umarım onu kırmamışımdır diye düşündü ve Sam'in ne tepki vereceğini beklemeye başladı..

Sam Adriananın gözlerine baktı ve gülümsedi korktuğu şey olmuştu diye düşündü teklifimi kabül etmedi bunu biliyordum içinden düşünmeye başladı üzülmenin bosuna anlamı yoktu bir kere olmustu ama iyi tarafından düşünürsek Kötü birşey dememişti''Zamanla demek istemişti''Adriana yüzü üzgün bir şekilde Sam e bakıyordu Sam ise gülümseyerek Adrianaya bakıyordu ama içinden üzüldüğü belli oluyordu..Sam sonunda konuşmaya başlamasını düşünmeye başlamıştı ve Sam Adrianaya bakarak

''Zaman haklısın en iyisi ama seni kaybetmekten korkuyorum o yüzden bunu dedim''dedi

Samin kafası gerçekten çok karmaşıktı bunun sonu nereye varacak diye düşünmeye başladı kafasında bir sürü şey düşünüyordu acaba gerçekten bir gün evlenirmiyiz diye aklından geçirdi ''Evet evlenebiliriz bir gün bu olacak''diye düşündü Adriananın ne diyeceğini merak etmeye başlamıştı sakince beklemeye başladı ve düşünüyordu acaba ilerde neler olacaktı geleceği keşke görebilseydim diye aklından geçirdi

''Sam Kafasında Geçmişi Düşünmeye başlamıştı Adrianayla çok güzel günleri olmuştu kötü günlerde vardı ama''

Sam icinden yüzlerce kez Adriananın çok sevdiğini düşünüyordu evet ben adrianayı çok seviyorum ama o beni?Kafası çok karışıktı yinede olumsuzları kafasından sildi ve Adriananın ne diyeceğini beklemeye başladı acaba ne diyecekti..

Adriana halen Sam'in tepkisini bekliyordu. Aradan sadece birkaç dakika geçmesine rağmen saatler süren bi sessizlik gibi hissetti Adriana. Aklında hala aynı soru vardı ; Bana kırıldı mı acaba.. Bunu düşünürken daha fazla dayanamadı ve Bişey söylemeyecek misin Sam diye sordu vereceği cevaptan ne kadar korksada.. Sam sonunda sessizliğini bozdu ve gülümseyerek konuşmaya başladı..

~ ''Zaman.. Haklısın en iyisi ama seni kaybetmekten korkuyorum o yüzden bunu dedim''

Adriana ne kadar gülümseyerek konuşmaya çalışsada aslında Sam'in çok üzüldüğünü anladı gözlerinden. O gözler asla yalan söylemezdi ve yüzü gülsede kalbi kırılmıştı Sam'in. Adriana bunu farkettiği anda kendine çok kızdı ama elindende bişey gelmiyordu.. Sam' onu kaybetmekten korkuyordu.. Demekki onun için bukadar değerliyim diye düşündü, içini büyük bir mutluluk kaplamıştı. Sonrada Sam'in içini rahatlatmak için birşeyler söylemek istedi.

~ Sam beni asla kaybetmeyeceksin korkma lütfen. Seni çok seviyorum ve asla bırakmam.

Adriana bunları söylerken hastaneye gelmişlerdi bile. Bugünlük ondan ayrılacağı için üzüldü Adriana, bir an bile uzak kalmak istemiyordu. Sam'e döndü ona son kez sarılmak istiyordu. Sıkıca sarıldı.. Onun sıcaklığını, o güzel kokusunu içine çekti. Seni seviyorum diyerek bir kez daha öptü ve Sam'in yanından istemeyerekte olsa ayrılarak hastaneye yöneldi...

~ Rp Out : Rp bitmiştir ..

» Adriana Jessica Bennet
» ~~~~ ... Adriana Jessica Bennet ... ~~~~