BaşSeherbaz'ın Odası

Konu: Geri: BaşSeherbaz'ın Odası Paz Mart 08 2009, 12:50

Kıskanç ve şaşkın bakışlar eşliğinde odasına doğru ilerleyen William yüzündeki pis sırıtışla cevap veriyordu. Her zamankinden tertipli giyinmek zorunda kaldığı için biraz sinirli de olsa birkaç gün önce karargâhtan uzaklaştırmaya çalışanlar için oldukça kötü olmuştu bu terfi. Yani aile bağları ve görüşleri nedeniyle neredeyse açığa alınacak birinin hırsı ve dostları(!) sayesinde geldiği yer açıkça ortadaydı. Şimdide rütbesi nedeniyle yanından geçenler selam veriyor, William'da zoraki bir şekilde karşılık vermek zorunda kalıyordu. Sonunda odanın kapısına varabilmişti. Kapının önündeki masasında duran sekreter kızı aşağılayan bakışlarla süzerken kapıyı araladı. İçeri adımını attığında odanın her tarafını kaplayan tebrik çiçekleri canını sıkmıştı. Bir hışımla dışarı çıkarak sekretere kükredi.

"Şunları hemen çöpe at! Başka gelecek olursa evine götürürsün."

Telaşla odaya dalan kız birkaç dakika içinde temizlemiş, ürken bakışlarla William'a bakarak tekrar yerine geçti. Öfkesi biraz yatışan William da kapısını çarparak deri koltuğuna doğru süzüldü. Odanın kasveti oldukça bunaltıcı olsada bu koltuğun ne kadar zor kazanılmış olduğunu bilmek katlanılır hâle getiriyordu. Asasını cüppesinden çıkartarak birkaç hareketi sonrası odanın ortasında beliren dosyalar ve evraklar kendiliğinden kitaplığa dizilmeye başladı. Bir sigara çıkartıp yaktıktan sonra asasını birkez daha savurduğunda gümüşi Sibirya Kurdu ortaya çıkmıştı. Kapının içinden geçerek hızla ilerlerken dumanı odanın loş ortamına salan William ayaklarını masaya uzatarak biraz daha yayıldı. Kesinlikle L'azienda için oldukça iyi bir terfi olmuştu.

Konu: Geri: BaşSeherbaz'ın Odası Cuma Mart 20 2009, 22:45

Yine geceti sukünete örten bir sisin arasında belirivermişti. Üstündeki siyah ve yerlere kadar uzanan kalın palto, vücudunu soğuktan korumada bir parça yardımcı oluyordu. Düzenli adımlarla bakanlığa doğru ilerledi. William'ı görmeye gidiyordu. Aldığı duyumlara göre öğrencisi yerini dıcak tutuyordu. Aldığı diğer bir duyum ise öğrencisinin taraf değiştirmiş olmasıydı !

Bakanlığın kapısına geldiğinde kapıdaki seherbazlara başıyla selam verdi ve tam içeri girecekti ki önünde buhardan bir adam belirdi. Yüzünde soğuk ve umarsız bir tavır vardı. Pişkin pişkin Anthony'ü süzdü bir süre.

"Kime bakmıştınız ?"

diye sordu ukalaca. Anthony bu soru karşısında çok şaşırdı. Bir seherbaz, aylarca gündemden düşmemiş bir büyücüyü tanımıyordu öyle mi ? Anthony onunla dalga geçmeye karar vererek :

"Anthony Pharaoh."

dedi sırıtarak. Adama doğru bir adım daha atmıştı. Boyu daha uzun olduğu için aşağıya doğru sırıtarak bakıyordu. Adam cebinden bir parça parşömen çıkardı ve incelemeye koyuldu. Anthony başta bunun ne olduğunu anlamasa da çok geçmeden durumu anladı.

"Pharaoh ... Pharaoh ... Burda adınız yok. Arkadaşlar size yolu göstereciktirler."

diye tısladı büyük bir keyifle yanındaki iki gorili göstererek. Anthony kendini tutamayarak kahkahayı basıverdi. Bu ona çok gülünç gelmişti, onu bakanlığa almayacak adam annesinin karnından doğmamıştı. Adam başıyla seherbazlara işaret etti ve ikisi de Anthony'e doğru harekete geçti. Anthony bunu farkedince önündeki adamı bir kolundan yakalayıp yere yatırdı ve diğer eliyle asasını çıkartıp henüz durumun ciddiyetini anlayamayan seherbazları sersemletti. Kolundan tutup ters çevirdiği adam acı içinde kıvranarak elini asasına götürmeye çalıştı ama Anthony kolunu biraz daha çevirdi ve acıdan bunu yapmaya fırsat bulamadı. Elini onun cüppesine götürüp asasını çıkardı Anthony. Gülümseyerek baktı asaya :

"Tek boynuzlu at kılı ..."

diye fısıldadı ve onu tıpkı bir kürdanmış gibi parmaklarının arasında kırdı. Ardından adamın kolunu biraz daha çevirerek yüzü koyun William'ın odasına doğru götürmeye başladı. Atriyum her zamanki gibi kalabalıktı. Kimi seherbaz onu tanıyor ve heyecanla diğer seherbazlara işaret ediyor, kimisi de yüzlerinde korku ve sinsilik dolu ifadelerle karanlık köşelere çekiliyordular.
William'ın odasının önünde bir seherbaz bekliyordu. Ama kapıdakiler gibi onu kovmaya hazır değildi, o Anthony'nin öğrencilerinden biriydi. Büyük bir gülümsemeyle kapıyı ardına kadar açtı onun için. Anthony kolunu kıvırdığı adamla beraber içeri girdi. William şaşkınlığını belli etmeyerek soğuk kanlı olmaya çalışıyordu. Neyse ki yerinden kalkmıştı onun geldiğini görünce yoksa Anthony onu kaldırmak için başka yöntemlere başvuracaktı.

Kolunu kıvırdığı adamı şömineye doğru itti ve hala elinde olan asasını zalimce ona doğru savurdu. Asadan çıkan yeşil ışık ve korku dolu feryat sonrası şöminede yükselen alevler odayı aydınlatsa da William'ın yüzündeki karanlık ifadeyi aydınlatamamıştı. Anthony burnundan soluyarak elini masaya vurdu. Yüzüne yapmacık olduğu her halinden belli olan bir gülümseme yerleştirdi ve :

"Merhaba, William."

diye tısladı. Gözündeki sinsi ifadeyi aynada görse kendi ile korkardı muhtemelen. Asasının hala elinde olması onu daha da tehditkar yapıyordu. Ama onu kullanmayacaktı. Bugüne kadar hiçbir öğrencisine asa çekmemişti, çekmeyecekti de. Bu öğrenci William olsa bile ...

Konu: Geri: BaşSeherbaz'ın Odası Cuma Mart 20 2009, 23:22

" Merhaba, William "

Kapının birden açılmasıyla masaya doğru uzattığı ayaklarını hızla yere indirerek gelen kişiyle birlikte içinde inanılmaz bir şaşkınlık belirmişti. Anthony Pharaoh'un kanlı canlı hâli yanında işe yaramaz bir et yığınıyla odadaydı. Şaşkınlığını belli etmemeye çalışırken bir yandanda zihinini Anthony'nin numaralarına karşı kapadı. Halen gördüklerine inanamıyordu. Göz ucuyla Anthony'nin elindeki asaya bakarken masasının üzerinde duran asasını taradı. Yerinde duruyordu. Böyle stresli bir durumla karşılaşacağı birkaç dakika önce aklının ucundan bile geçmezdi. Anlamsızca bakıştıkları birkaç dakikanın ardından kendini toplayan William yüzüne sahte bir tebessüm yerleştirerek konuşmaya başladı.

" Merlin'in Sakalı! Anthony Pharaoh. Bir daha dönmeyeceğini düşünmeye başlamıştık... "

Masanın karşısındaki koltuğa kurulan Anthony'nin peşinden deri koltuğuna gömülen William biraz önceki şokunu atlatmıştı. Zaten günlerdir düşünüyordu... William gibi Bakanlık'taki bütün yüksek mevkiilerle zıt bir adamın göz göre göre BaşSeherbaz olması ancak Anthony sayesinde olabilirdi. Herşeyi bilmesine rağmen karargâhta sağlam ve güvenilir adam kalmaması Anthony'yi bile bu terfiye zorlamış olmalıydı. Ancak onun o sinsi kafasında yine birşeylerin döndüğü bakışlarından anlaşılıyordu. Koltuğunda biraz daha yayıldıktan sonra birkaç dakikadır maruz kaldığı sinsi bakışlara cevap verircesine sırıttı.

" Herşeyi biliyorsun değil mi?.. Sende James ve Robert gibi ipimi çekmek istiyorsun ha! Senin gidişinin ardından savaş daha da kızıştı. Artık birinin buna dur demesi gerekiyor. Bunu başarabilecek tek bir isim kaldı... Beni herkesten daha iyi tanırsın Anthony. Onlardan yanaysam bir bildiğim vardır. "

Her zamanki gibi sinsi sırıtışıyla onu dinleyen Anthony tepkisiz bir şekilde suskunluğunu korudu. Çekmecesinden çıkardığı şişeden kadehlere kaliteli içkiyi dolduran William karşısındaki büyücünün oynadığı sözsüz oyuna ayak uydurarak sustu. Bardağı masasında duran asasıyla Anthony'nin önüne uçurduktan sonra kendisininkinden büyük bir yudum aldı. Şimdilik sakin gibi duran konuşma her an alevlenebilirdi.

Konu: Geri: BaşSeherbaz'ın Odası C.tesi Mart 21 2009, 12:07

" Merlin'in Sakalı! Anthony Pharaoh. Bir daha dönmeyeceğini düşünmeye başlamıştık... "

Yapmacık bir tebessüm ve onu takip eden yapmacık tavırlar. Tam da William'a yakışır bir davranıştı. Onu bu rütbeye getirirken ne planladığını bilse, yapmacık da olsa gülümseyemeyeceğinden emindi. Ama William'ın geride bıraktığı bu gülünç hipotez karşısında kafasını salladı ve : " Bende." diye onayladı. William görmeyeli kendini geliştirmiş gibi görünüyordu. Ardık mimiklerini ve -nerdeyse- düşüncelerini gizlemeyi başarabiliyordu. Anthony yerleştiği deri koltuğa yayılarak kollarının başının arkasında kavuşturup gözlerini tavana dikerek William'ın itiraflarını dinlemeye koyuldu.

Herşeyi biliyorsun değil mi?.. Sende James ve Robert gibi ipimi çekmek istiyorsun ha! Senin gidişinin ardından savaş daha da kızıştı. Artık birinin buna dur demesi gerekiyor. Bunu başarabilecek tek bir isim kaldı... Beni herkesten daha iyi tanırsın Anthony. Onlardan yanaysam bir bildiğim vardır. "

Anthony çılgınca bir kahkaha attı. James ve Robert onun ipini çekmeye mi çalışıyordular ? Hayır, onlar onun bu mekiye gelmesinde daha çok çaba sarfeden iki büyücüydü. Ama William'ın yemi yutmasına sevinmişti. Tek kızdığı nokta onu hiç tanımıyormuşçasına kandırmaya çalışmasıydı. Ayrıca ipini çekmek isteseler bu iş bir mektuba bakardı.

Anthony koltukta doğrularak kendine ikram edilen içkiyi kafasına dikti. Limonlu içki onu her zaman sakinleştirir ve aklının yerine gelmesini sağlardı. Hala elinde olan asasını çevirmeye başladı. Ardından başını kaldırıp William'a baktı sinsice.

"Elbette, bir bildiğin vardır Will."

dedi. Odaya birkaç saniye ölüm sessizliği çöktü. Anthony koltuktan kalkıp, William'ın portresinin üstünde bulunduğu anka heykeline doğru yürüdü. Tıpkı gerçek gibi duruyordu. Öğle değil miydi zaten ?

"Ama unutma ki benim de bir bildiğim vardır."

Asasını kaldırıp yavaşça heykele dayadı ve çatal dilinde birkaç kelime fısıldadı. Omzunun arkasından William'ın şaşkın gözlerine baktı. Muhtemelen ne yaptığını anlamıyordu. Önemi yoktu zaten çoğu zaman kendi de anlamıyordu.

Birkaç adım geri çekildi. Heykel birden alev alev yanmaya başladı. İçinden bir çığlık duyuldu ve ateşten kanatlarıyla odanın büyük bir bölümünü kaplayan bir anka süzüldü Anthony'e doğru. Birkaç saniye içinde kanatlarındaki alev söndü ve Anthony'nin onun için uzattığı koluna kondu. William'a bakıp çığlık çığlığa öfke kusan ankayı sakinleştirmek için gagasını okşamaya başladı Anthony. Ardından düz bir sesle konuşmaya başladı.

"Fawkes ... Türünün tek örneği. Albus Dumledore'un ... Ankası."

Bu isimi söylerken saygıdan tüyleri diken diken olmuştu Anthony'nin. Aynı etkiyi William'da da yaratmış olması onu biraz şaşırttı. Ardından konuşmasına devam etti.

"Tıpkı bizim gibi kendi düşünceleri var. Gördüğünü ve duyduğunu asla unutmuyor."

Son cümleyi söylerken hazdan çıldırmış gözleri William'ınkilere kenetlenmişti. Bu onun sonu demekti bir anlamda. İstediği zaman büyüceşura'ya onun nasıl bir suçlu olduğunu kanıtlayabilecekti. L'aziende'nın sonu gelebilirdi William gibi bir ajan de-şifre olursa.

Konu: Geri: BaşSeherbaz'ın Odası C.tesi Mart 21 2009, 12:43

"Elbette, bir bildiğin vardır Will."

Anthony'nin sinir bozucu sakinliği sürerken içkisini yudumlayan William geçen gün James'in odasında düştüğü karışıklığın tekrar yaşanacağını seziyor gibiydi. Bakışları oldukça sert bir şekilde masasına takılmış bir şekilde düşünürken düştüğü bu karmaşa ve yol ayrımlarından dolayı aklı oldukça bulanıktı. Bu bulanıklıkta Anthony'nin ayağa kalkarak duvardaki anka modeline doğru gidişini farkedemedi. Başı ellerinin arasında düşünmesini sürdürürken Anthony'nin kalın sesiyle irkildi ve ona doğru döndü istemsizce.

" Ama unutma ki benim de bir bildiğim vardır. "

Hâlâ elinde olan asasını heykele dayayışını ve çataldilindeki tıslamalarını şaşkınlıkla seyrederken olacakları merakla bekliyordu. Ancak hiç de tahmin edemediği birşey oldu. Heykel alev alarak asılı olduğu duvardan fırladı. Havada eski hâlini alırken Anthony'nin uzattığı kola kondu. Şaşkınlığını gizleyemeyen William anlamsızca Anthony'ye bakmayı keserek sandalyesişnde yayıldı ve bacak bacak üstüne attı.

" Fawkes ... Türünün tek örneği. Albus Dumledore'un ... Ankası. "

Bu ismi duyduğunda istemsizce korkuya kapıldı. Ancak nasıl olabilirdi ki?! Kafasının iyice karışmasına nedne olan bu hareketten sonra biraz daha sakinleşerek karşısında duran büyücüyü ve kuşu süzmeye devam etti.

" Tıpkı bizim gibi kendi düşünceleri var. Gördüğünü ve duyduğunu asla unutmuyor. "

William bu son cümlelerle Anthony'nin neyi amaçladığını gayet iyi anlamıştı. Bunu üzerine yüzündeki gerginlik azalarak bir rahatlığa dönüşmüş, bir bardak daha içki içmesini engelleyecek bir durum teşkil etmez olmuştu. Yüzüne yerleştirdiği sırıtışını Anthony'nin farkedeceği bir seviyeye çektikten sonra bardağıyla oynamaya başladı.

" Yıllardır anlatılan Potter efsanesi değil mi? Gözyaşları şifalı anka... Ancak bu efsanenin finalini iyi seçemedin eski dostum. Bu odayı birkaç gün önce hak ettim ve topu topu yarım saat burada kaldım. Ondada hiç konuşmadan sigara içtim. Yani senin anlayacağın kuşunun birşeyden haberi yok... "

Neredeyse faka basıyordu. Anlamsız bakışlarıyla odayı süzen kuşa animagus hâliyle saldırarak parçalamak için bir servet verebilirdi. Ancak Anthony'nin söylediği doğruysa Dumbledoru'un anısına saygısızlık ve hakaret olan bu hareketi aklından çıkardı. Cebinden çıkardığı sigarasını yakarken pakedi Anthony'ye doğru savurdu. Havada yakalayan yaşlı kurt pakedi yere savururken günlerdir alışkın olduğu düşman-dost havasını onunla da yakaladığını farketmişti. Odayı birkaç saniyede dumanaltı yapmış ve Anthony'nin kanaryası da bundan rahatsız olmuştu anlaşılan. İstifini bozmadan Anthony'ye ayak uydurmaya çalışan William sigarasını çekmeye devam etti.

Konu: Geri: BaşSeherbaz'ın Odası C.tesi Mart 21 2009, 12:51

Out: Potter efsanesimi :S Yıl 1971 Potter yok bile.

Konu: Geri: BaşSeherbaz'ın Odası C.tesi Mart 21 2009, 13:10

Out :

Kimse orda Potter efsanesinden bahsetmedi. Albus Dumledore da sizin sandığınız Albus Dumledore değil. Lütfen bir daha burayı out'la kirletmeyin. Bir sorun varsa kurgu yazarlarına sorun.