Bar Kısmı

Sabahın ilk ışıkları ile gözlerini aralayan Lucy yavaşca yatağından kalktı. Rüya aleminden gerçek hayata gözlerini açan Lucy, hala uykusunu tam olarak alamamış sersem gibiydi adeta. Gözlerini açık mı kapalı mı belli değil; sağ eliyle sağ gözünü hafiften ovcalıyor, banyoya doğru gidiyordu. Banyoya vardığında ayaklarındaki pofidik , turuncu renkte olan terliklerini ıslatmamaya özen göstererek yüzünü yıkadı. Şimdi gerçektende rahatlamıştı. En azından gözlerinde olan uyuşukluğu su sayesinde giderilmişti.

Yüzünü ; yeni yerleştirilmiş ; sarı havluyla yavaşca kuruladıktan sonra içinden ' oh be sonunda yenileyebilmişler ' diye geçirip kendi kendine sırıttı. Bu onun göreviydi ama tembeldi ve başkasına iş yaptırmak her zaman işine geliyordu doğrusu. Hemen ardından pofidik terliğiyle büyük ve geniş dolabına yürüyerek,elleriyle kıyafetlerini yokladı. Bugün şık olmaya karar vermişti. Üzerine şık bir elbise geçirdikten sonra,saçlarını özenle fönledi. Ardından küçük ama full dolu makyaj aynasının başına geçip,gözünün altına kalemini çekti ve pembe parlatıcısını dudaklarına yaydı -muhteşem gülümsemesiyle birlikte-.

Evin kapısını yavaşça araladı ama kapayışının pek insanca olduğunu söyleyemezdik *hayvaniceydi kesinlikle!* Moskova sokaklarında geziniyordu,yanlız ve uykulu... Güzel bir uyum,özellikle sessizlikle birleşince... Gördüğü -görmeye çalıştığı- tabelanın olduğu ilk yere daldı. Sirkelendi *sanki kendine gelecekmiş gibi,ama yine de denedi* ve yine şu topuklu ayakkabılarının sessiyle yavaşça bar taburesinin birine oturdu. Sabah sabah birşeyler içmek gibisi yoktu doğrusu... Safça birilerinin gelmesini beklemeye başladı...

Misafir

Bakanlığı düzene sokmasıyla kendini bir anda gizemli Moskova'da bulan Andrei Kafesinde kalıyor arada üstlerini almak için malikaneye gidiyordu.Etraf yeni yeni aydınlanmaya başlamıştı uzun bir süredir ayakta olan Andrei açık olan televizyonu yavaşca kapattı.Odanın için biraz soğuk gelmişti Rusya'nın havasına göre yinede sıcaktı.Odanın uyumlu renkleri,karşıda duran Cest'ev amblemi herşeyiyle Andrei'ye karşı geliyordu.Oturduğu yerden yavaşca kalkıp çalışanlara bakmaya gidiyordu.

Ellerini hafifçe ovuşturarak bütün çalışanlara''Günaydın''diyor.Önünde poğaça tarzı bir şeyler atıştırıyordu.Etraf sakin görünüyor yavaş yavaş kahvaltı yapmak için gelenler oluyordu.Andrei yavaşca bar kısmına doğru ilerlemeye başladı.Uzun koltuklar,yumuşak sandalyeler,güzel görünümlü masalar,uzun ve Moskova manzaralı camlar her şeyiyle muhteşemdi.Andrei içinden geçirerek''Gün başlasın''diyordu.Bar kısmında üzerinde şık bir elbise olan saçları arka taraftan güzel görünen uzun boylu bir bayan oturuyordu.Barmen ona bir şeyler veriyordu.Andrei hafifçe barmene doğru süzülüp''Günaydın Evlat.''dedi.O arada bayan kafasını nezaketli bir biçimde kafasını döndürdükten sonra Andrei biran için şaşırmıştı.Bu Lucy'idi ancak burada ne geziyordu.Moskova'da ve onun Kafesinde anlamıyordu.Hafif ve titrek bir ses tonuyla Andrei ''Lucy...'' diyebildi.

"Günaydın evlat..."

Lucy duyduğu sesle kafasını nazikçe sesin geldiği yere çevirdi. Gördüğü kişinin fiziği unutulacak gibi değildi ama adı aklına gelmemişti. Kendinden biraz daha uzun bu adamı hatırlamıştı galiba. Andrei miydi bu? O uyuşuk gözlerle insanları tanımak kolay değildi. Evet oydu heralde yani.

"Lucy..."

Başka kimse onu tanımıyordu ki ikizi dışında... Ayrıca gözleri göremese bile kulakları duyabiliyordu hala. Sesin tınısından çıkarabiliyordu. Yavaşça gülümsedi,gözlerini ovuşturdu ve Andrei'ye dönerek;

"Andrei,günaydın..."

dedi tatlıca. Gözleri hala açılmamıştı ama Andrei'ye rezil olmamak için çırpınıyordu adeta. Uyukluyordu birden dikiliyordu. Kendine güldü Lucy. Sonra tekrar Andrei'ye dönerek önündeki bardaktan içkisini içmeye başladı.

Misafir

Onun burada ne aradığını bilmiyordu ama bu güzelliğin karşısında ona diyeceğini söyleyebilirdi.Her zamanki güzelliği saçlarını yaptırmasıyla dahada güzelleşmişti.Barmen küçük bir bakış attıktan sonra konuşmaya başladı;''Evlat dışarı mallar inmiş git yardım et.''dedi gülümseyerek.Oğlanın yavaş yavaş gitmesiyle Andrei Lucy'nin dudaklarına narin bir öpücük kondurmuştu.Elleriyle hafifçe saçlarını sıvazladıktan sonra etrafın ferah kokusunu içine çekti.Narin bir sesle konuşmaya başlayacaktıki Andrei Lucy'nin parmağının engellemesiyle durmuştu.Lucy o alımlı dudaklarını Andrei'ninkilerle birleştirmişti Andrei yavaşca karşılık veriyordu.Andrei kendini biran için oandan çekerek konuşmaya başladı;''Hey sen güzel bayan benimle evlenirmisin?''dedi gülümseyerek.Çok ani ve değişik bir tavırla evlenme teklifi etmişti Andrei hiç anlamıyordu neden böyle yaptığını.

Konu: Geri: Bar Kısmı Salı Mart 03 2009, 20:33

Lucy Andrei'yi izliyordu... Gerçekten müthiş bir erkekti. Andrei barmene dönerek konuşmaya başlamıştı bile.

''Evlat dışarı mallar inmiş git yardım et."

Barmen yavaşça uzaklaşmıştı yanlarından. Lucy tatlıca gülümsedi. Andrei Lucy'nin dudaklarına tatlı küçük bir öpücük kondurdu ve ellerini Lucy'nin saçlarında gezdirdi. Andrei konuşacak gibi olmuştu ama etrafta kimse yokken durumdan yararlanmak kötü birşey değildi. Narin parmaklarıyla Andrei'nin dudaklarının konuşmak için açılmasını engelledi. Dudaklarını yavaşça Andrei'nin dudaklarına değdirdi. Andrei kendini Lucy'den çekmişti. Lucy şaşırmıştı buna,yoksa herşey bir günlük müydü? Yani yalan mıydı herşey? Andrei konuşmaya başladı,Lucy ise meraktan sonuna kadar açılmış gözleriyle onu izledi.

''Hey sen güzel bayan benimle evlenirmisin?"

Lucy'nin sesi kesilmişti. Gözleri pörtlemişti adeta. Böyle şeylerin bu kadar çabuk olmaması gerektiğini biliyordu. Deneyimi vardı daha önceden. Akıllıca davranmalıydı. Ama yapacağı hakkında bir fikri yoktu. Evet demek için çok erkendi belki ama hayır dese de Andrei'yi kaybedecekti. Konuşmak istemiyordu. Yüzüne tatlı bir gülümseme yerleştirdi ve Andrei'yi kendine çekerek dudaklarını dudaklarına bastırdı. Yeterli bir cevap olduğunu düşünmüştü Lucy,her ne kadar çabuk olsa da...

OUT: Bitirdik.