Dolu olmayan tek yer

Gwenia Madam Malkinden çıkar çıkmaz buraya gelir ve boş masalardan birine oturur.Matheus etrafta görünmüyordur ve Gwenia onu çok beklememeyi umuyordur.Garsona döner ve

'Bir vişne şerbeti! acele et' garson başını tamam anlamında eğer

ve oradan ayrılır.Gwenia da Matheusu beklemeye başlar büyük bir heyecanla.

Matheus'n bugün onu Londra'ya
geldiğinden beri 4. görüşü olacaktı.Çok heyecanlıydı.Evet sonunda Lorelai 4.
kez görme fırsatı yakalamıştı.Ona bu sefer tanımlayamadığı duygularını
açıklayacaktı.Bunun için bu cafeyi bulusma yeri olarak seçmişlerdi.İçeriye
girer girmez Lorelai'nin o ipeksi saçları Matheus'un dikkatini çekmişti.Onu
arkadan bile tanıyabilmişti..İlk defa bir kıza karşı böyle hissediyordu.Kendini garip hissediyordu.Yavaşça masasına doğru ilerlerdi ve ona zarar vermemeye çalışarak "Lorelai.." diyerek elini sırtına
dokundurdu.Onu o kadar çok seviyorduki..Bunu ona bile nasıl anlatacağını
bilmiyordu.Lorelai tanımadan önce hayatı çok farklıydı.Herşey farklıydı.Ama o
hayatını çok değiştirmişti..Hem de çok..Onun o içini yumuşatan sesini duymak
için can atıyordu.

Bir ses Lorelai ı kendine getirmişti. ''Lorelai.." Bu Matheusun sesiydi.Lorelai kendine çeki düzen vermeye çalışacaktı ama bunun için artık çok geçti.O çoktan gelmişti bile.Kahverengi saçlarını geriye attı ve ona baktı bir süre.Ne kadar tatlı görünüyordu.Ve bütün gün neredeyse onunlaydı Lorelai.Alıoşverişlerini hep birlikte yapmışlardı.İkisi çocukluktan beri yakın arkadaşlardı fakat Lorelai ona karşı son zamanlarda daha önce hiç hissetmediği ve ona enteresan gelen duygular yaşamaya başlamıştı.Bir süre şaşkınlıkla ne diyeceğini bilemeden onun gözlerine baktı .Ardından ' Matheus şey..hoşgeldin,otursana' onun dokunuşu ona çok farklı gelmişti..'Ah keşke tekrar dokunsa..' diye düşündü içten içe..

Biran için Lorelai ne kadar çok sevdiğini anladı.Eskiden beri ona çok derin hisler taşısada Lorelai bunun farkında bile değildi.Ama artık Matheus'a biraz daha sıcak davranması, Matheus'un cesaretini yerine getirmişti.Biran için göz göze gelmişlerdi.Matheus onun gözlerine bakmaya doyamıyordu.Ona aslında bakmaya bile kıyamıyordu. 'Matheus şey..hoşgeldin,otursana' onun bu ince sesi Matheus'u kendinden gecirmeye yetmişti.Biran için gözü kahverengi, uzun saçlarna takıldı.Ne kadar da güzellerdi.Daldığını farketmesi geç olmadı.Lorelai'nin dediğini tekrar aklından geçirdi ve yanında bulunan sandalyeyi çekip, oturdu.Elinde olmayan bir gülümsemeyle "Özledim
seni.." dedi..Ağzından çıkanlara kulakları bile inanamıyordu.Elinde olmadan bu sözler ağzından dökülmüştü.Onun gözlerinin içine bakınca aklına başka hiç birşey gelmiyorduki..Lorelai'nin o tepkisini çok merak ediyordu.Acaba ne diyecekti?O da onu özlemiş miydi?..

Matheusun birden bire özledim seni demesi Lorelai ı çok şaşırtmıştı. Ve ilk kez okadar geçen zamandan sonra bir umut doğmuştu içine..Matheusla bir an göz göze gelmişlerdi ve Lorelai da gözlerini ondan alamamıştı.Bu gün ikisi çok eğlenmişler ve iyi vakit geçirmişlerdi.

'Bende seni özledim..'

dedi ona hafifçe yaklaşıp gözlerine bakarak.Bunu omu yapmıştı ? Nasıl bukadar cesur olabilmişti.İlk kez hayatında utandığını hissettiği sayılı anlardan biriyle karşı karşıyaydı o an.Ya Matheus onu reddederse ? Ama Matheus ilk özledim demişti ! Lorelai kafasından geçen binlerce soru işaretine rağmen ona bakmaya devam etti.

'Bende seni özledim..' bunu söylemesi bile Matheus'un içinde büyük şeylerin olmasına sebeb olmuştu.Lorelai..Matheus'u nasıl etkilemişti böyle.Ne yapmıştı ona böyle?Neden onu düşünmeden bir anı bile geçmiyordu Matheus'un içinden "Ah Lorelai..Benim güzel sevgilim.." diye geçiriyordu.Bunu dışına vurmak için neler vermezdi.Onun o güzel yüzüne baktıkta söyleyeceklerini unutuyordu.Matheus, Lorelai'nn yanında kendini tanıyamıyordu.Çok değişiyordu.Biran için kendini toparlayarak giriş yapma isteği duydu "Bak Lorelai.." niye açıklama yapıyordu ki içinden geçenleri istediği gibide anlatabilirdi.Biran kendine engel olamadan Lorelai'nin kalp gibi kırmızı dudaklarına yaklaşmaya başladı.Arada az bir mesafe kalınca dudaklarına yapıştı.

Lorelai şaşkındı..Aşık olduğu erkek şimdi dudaklarındaydı ve onu öpüyordu.Büyük bir şaşkınlıkla karşılık verdi Matheus'a ..Okadar sıcaktıki dudakları ve okadar tatlıydıki .'Seni seviyorum..' diye mırıldandı şaşkınlıkla ona bakarak..Ardından uzanıp onu öpmeye başladı.Sonunda istediği olmuştu işte! Çok mutluydu

Lorelai..Artık ona gerçekten aşık olduğuna emindi.Bu öpüşme onu kendinden geçirmişti.Ona karşı sonsuz bir aşk besliyordu.'Seni seviyorum..'Dudaklarını Lorelai'Den çekti.Yüzüne bakmaya bile kıyamıyordu.O kadar güzeldi ki..Ona sevgi dolu bakışlarla bakarak "Seni hep seveceğim..Ölene dek.." dedi kendinden emin bir şekilde.Gerçektende böyleydi.Onu ölene dek sevecekti.Onu kendine doğru çekti ve içten bir şekilde sarıldı.Ardından dudağına küçük bir öpücük koyup çekti.Sanki yıllardır görmüyormuş gibi bir özlemle ona bakıyordu."Ah..Lorelai..Sen ne yaptın bana böyle?" diye mırıldandı onun o güzel saçlarını okşarken.