Richard'ın Odası |

Üst katta yer alan bu oda Richard'ın zevklerine göre dizayn edilmiştir. Bütün mobilyaları el yapımıdır. Çalışma odası dışında küçük bir evi de andıran geniş odaya sadece tanınan ve güvenilir kişiler girebilir. Burada çok önemli konular dışında rahatsız edilmekten hoşlanmayan Richard kafa dinleyerek düşünmeyi tercih eder.

Soğuk bir geceydi. Aldığı haberden sonra yanan şömine bile buz kesmiş tenini ısıtamıyordu Richard'ın... Oturduğu deri koltukta duramazken ellerinin arasına aldığı kirli sakalını sıvazlıyordu. Darwin ölmüştü ha! Kurmaya çalıştıkları düzen neredeyse yok olmak üzereydi... Zaten Anakin'in gidişinden sonra soğuduğu bu fikirleri hepten kaybedebilirdi artık! Grenouille öldüğü zaman Anakin ile beraber ayakta tuttukları L'azienda yine Richard'ın avuçlarındaydı. Kömür karası gözlerini diktiği ahşap döşemeleri loş ve dumanaltı ortamda seçemese de zaten görmek istediği o değildi. Düşünürkenki klasik dalgınlığı... Koltuğundan kalkarak pencereye doğru ilerledi. Paltosunun cebinden çıkardığı puroyu yakarken perdeyi aralayarak Knockturn Yolu'nu tutan adamlarına baktı. Yüzlerindeki belirsizlik duygusunu okuyamamak imkânsız gibiydi. Çoğunu küçüklüklerinden tanıdığı adamlarının sadakatinden şüphesi olmsa da yaşadıkları kararsızlığı anlayabiliyordu. Pencereden dönerek şöminenin başındaki koltuğa attı kendini. Düşüncelerinden bir türlü kurataramıyordu zihnini. Rupert'ın varisini gözleriyle görmüştü. Slytherin Ortak Salonu'nda; gözleri alev saçarak kuracağı orduyu ve planlarını anlatan çaylak Rup'un ta kendisiydi sanki! En zor dönemlerinde Fransa'ya sığınmak zorunda kaldıklarında Fransız bir kontun kızıyla yakınlığını hatırlıyordu Karanlık Lord'un. Fakat nasıl olur da bunca yıldır öğrenemezlerdi varlığını... Az önce çıkardığı cep vodkasını yudumlarken yarıladığı purosunu öfkeyle fırlattı çıtırdayan şömineye. Yaptıkları anlaşmadan dolayı Chris'in adamlarına Knockturn'ü açmak zorundaydı artık. Ancak aklında hâlâ bir soru işareti vardı! Darwin'in dün gece söyledikleri... Bahsettiği şu genç adam. Yarıım yamalak birşeyler zırvalamıştı sadece. Buna kafa yoran ihtiyar yorgun zihnini zorlamaya devam etti. Ellerinin arasına aldığı şakaklarını ovarken sadece düşünmeye çalıştı...

Siyah gecenin soğuğu, kasoun anahtarı için çabalayan iki güçlü büyücüyü yalpalayarak geçerken, onları izlemekte olan biri vardı. L'azienda aslı yapılanmada Darwin hariç kimsenin bilmediği bir üye olan Kläus. Onun bu kadar gizli tutulmasının sebebi, Darwin'in örgütte en güvendiği kişi olmasıydı. Örgüt içinde güvenilen kişiler vardı, hem de çok. Fakat, Kläus içlerinde en güvenileniydi. Son günlerde büyük bir dalgalanma yaşayan L'azienda'yı Darwin kurtarabilirdi. Eğer ona birşey olursa, sorumluluğu Kläus üstlenecekti kimsenin bilgisi dahilinde olmadan. Sessiz, daha ifşa edilmemiş ve daha sinsice. Daha dışa kapalı ve kanlı. Belki de, karanlıktan farklı bir tarafla anlaşmaya çabalayan. Ve belki de, kafasında yüzlerce tilkinin döndüğü koca bir planlar bütünü. Bunları düşünürken, iki büyücünün konuşmasının hareketlendiğini farketti.

Bu iki ruhsal yaşlı, bedensel genç kişiye doğru bir adam yaklaşmaya başladı. Bu adam, hayatında çok büyük değişiklikler olmuş Anakin'di. Ama Darwin onu görmüştü. Lord ise zamanda durmuştu sanki, kaskatı ve sessizdi. Oradan hızla kayboldu. Darwin'in üzerinde ise bir ölüm gerginliği oluşmaya başlamıştı. L'azienda'nın ilk üyelerinden biri olan Anakin, eski dostu. Şimdi ikisi mücadele edeceklerdi. Gryffindor'un şehrinin sahiplendiği bu tepede, dostluk artık tüm fonksiyonunu yitirmiş hâldeydi. Darwin de lordun az önceki durumu gibi, zamanda kaskatı kesilivermişti. Ve Anakin'in asasından koparcasına ilerleyen yeşil ışık huzmesi, Darwin'i kanlar içinde yere yığdı. Ve Darwin'in kaskatı bir hâle gelmeden önce son söyleyebildikleri şunlardı. *Körpe Alman, yeni elçi sensin. Emanetim senindir. Onu ne yaparsan yapabilirsin. Beni utandırma.*

Ona Körpe Alman demesinden gerçekten büyük bir rahatsızlık duysa da, söylerken niyetinin kötü olmadığını bildiği için içi rahattı. Yeşil ışık huzmesi yüzünü hafif aydınlatsa da, oradan karanlığa karışmak üzere aşağı doğru koşmaya başladı. Tek bildiği, L'azienda'nın değişeceği idi. Ve ayrıca, bu dalgalanan deniz bir sel edasıyla Londra'yı basacaktı. Emanuél'in yaşadığı yere doğru ilerlemeye başladı. Darwin'in zor bir anda önerdiği tek şey buydu. Peki, ne olacaktı? Değişecek miydi herşey? Kararsızlıklar, umutsuzluklar. Ya da sinsilikler ve kanla kurulmuş bir planlar bütünü. Zaman gösterecekti...

Knockturn Yolu'nun soğuk bir havzayı andıran girişinden girerken, gözü Darwin'in bahsettiği Emanuél'in dükkanına çevrildi. Adımlarını gittikçe hızlandırıyor, oraya bir an önce varmak istiyordu. Gerçeği anlatmak, onun da bilmesi. Neler olabilirdi ki? Üstüne aldığı sorumluluk. Eğer bir durum olursa Darwin'in kendisine söylediği birşey vardı, Emanuél'e söylemesi için. Bir türlü hatırlayamıyordu ki. Adımlarını daha da hızlandırırken, hatırlamaya çalıştı, ve sonunda hatırladı. Bu söz aklına geldiğinde de, dükkânın kapısının önündeydi. Hızla içeri girdi. İhtiyar adamın odasına basarcasına adımlarını atsa da, hareketlerinin yavaşlatarak onun elini sıktı. Sonra yaslanırcasına bir rahatlıkla oturdu koltuğa, soluk soluğa konuşmaya başladı:

'' Ben Klaus. Klaus Jason Lavinn. Darwin'in yanından geldim. Sana, İlluminata'nın yeni elçisi olduğumu söylememi istedi. Ve senden tavsiyeler, öğütler almamı istiyor. L'azienda'nın yeniden doğmasını ben de istiyorum artık. Bilmiyorum, sen ne diyorsun? ''

Emanuél, bu kadar şaşkınlığın üzerine ne cevap verebilirdi ?

'' Ben Klaus. Klaus Jason Lavinn. Darwin'in yanından geldim. Sana, İlluminata'nın yeni elçisi olduğumu söylememi istedi. Ve senden tavsiyeler, öğütler almamı istiyor. L'azienda'nın yeniden doğmasını ben de istiyorum artık. Bilmiyorum, sen ne diyorsun? ''

Biraz önce içeri giren adamı şaşkınlıkla süzüyordu ihtiyar. Demek Darwin'in ağzında gevelediği şey buydu. Adamı masanın karşısındaki rahat koltuğa aldıktan sonra kendi deri koltuğuna gömüldü. Doldurduğu viski kadehini yüzünden toyluk fışkıran genç adama uzatırken onu iyice süzüyordu. Söylediklerinden anladığı birkaç şeyi düşünmeye çalıştı. İlluminata, L'azienda, Darwin... Sakallarını sıvazlayan ihtiyar yaşına göre oldukça keskin olan kömür karası gözlerini genç adamınkilere dikti.

" Tanıştığıma sevindim evlat! Darwin senden söz etmeye çalışmıştı. Fakat fazla ayrıntıya giremedi... Neyse... Artık bunların bir önemi yok. Öncelikle durumumuzu konuşalım. Varis ile bir ittifak yapıldı ve Yoldaşlık düşmanımız!.. "

Dikkat kesilmiş adamı süzmeye devam ederken çekmecede duran altın puro tabakasını çıkardı. İçinden bir tane de Klaus'a sunarken kendisininkini özel yapım çakmağıyla yaktı. Bir tek bu konuda muggle gibi davranmaktan zevk alıyordu. Koyu duman tabakası loş ortamı boyamaya devam ederken masada duran kalemi alarak çevirmeye başladı.

" Müritlerimizin sayısı azalmaya başladı. Bazıları objektif ve tarafsız çizgiden çıktığımızı düşünerek Yoldaşlık bünyesine geçiyor. Fakat hâlen yüksek rütbelerde adamlarımız ve yeterli otoritemiz var... Bu ayrıma son verebilmek için biraz daha tarafsız olmalıyız!.. "

Sözlerini dikkatle dinleyen genç adama göz ucuyla baktı. Zihnini okumak için gözlerine delici bakışlar atsa da zihnebendar olduğu anlaşılan Jason bunu engelliyordu. Bunu kırmak için uğraşmak istemeyen Richard bakışlarını yanan şömineye çevirerek düşünmeyi sürdürdü. Anakin ve diğerlerine karşı bu genç adam ve sadık müritleri kalmıştı. Chris'in yanında yer almanın mecburi olduğunu düşünmek bile sinirini bozsa da Rupert Grégory'nin varisini kabullenmeliydi. Sakallarını karıştırırken göz ucuyla süzdüğü Klaus'tan cevap bekler bir attı.

Anakin Knocturn yoluna adım attığında bütün ayyaşlar ve karanlık taraf yanlıları o sokaktayken sokağa çıkmak için bir kez daha düşündüler. Öldüğü söylentilerinin yalan olduğunu anlayanlar bir iki saniyeliğine nefeslerini tutup boğulmaktan son anda kurtuluyorlardı. Hiç biride Lord'larının öldürdüğü , kralın dönüşüne ses çıkartamıyordu. Sokakta *Çıt sesi bile çıkmıyordu. Anakin ağır adımlarıyla Knockturn sokağını inletirken keskin mavi gözleriyle herkesi bir röntgenin içine sokuyordu. Gözleri insanları keserken arada bir tabelaralarada denk geliyodu. Gözleri bir an tanıdık bir tabelayla buluştu.

- Siperakos Karanlık Sanatlar Malzemeleri -

Anakin bir an içeriye dalıverecekken sert bir elin kendisine dokunduğunu hissetti. Gözleri alevle parladı ve sol dirseğiyle kendisini tutan elin sahibine müthiş bir darbe indirdi. Adam yere savrulurken Anakin ağır adımlarla içeri girdi. Hiç kimse ona sesini çıkaramıyordu. Yavaşça Richard'ın odasına girdi ... Ancak orada Richard'dan başkalarıda vardı. Körpe gibi görünen çocuğa fazla takmadı. Ağır ağır bir koltuğa kurulduktan sonra Richard'ın şaşkın bakışlarına karşılık olarak fısıldadı.

* Beni öyle kolay öldürebileceklerini mi sanıyorsun ? Konuşmaya geldim.

Asasını masaya koyduktan sonra körpe çocuğa dikkatle bakmaya başladı.

" Beni öyle kolay öldürebileceklerini mi sanıyorsun ? Konuşmaya geldim. "

Az önce içeri giren Anakin'e şaşkınlıkla bakarken kendini toplamaya çalıştı. Onu sağ görmek ihtiyarı şaşırtmamıştı. Çünkü -nasıl olduysa?- tekrar döndüğüne dair duyumları alabiliyordu halen. Sol tarafında oturan ve asasına davranmak için Richard'a bakan Klaus Anakin'in asasını masaya koymasıyla rahatlamış gibiydi. Sağ tarafına oturan ve masmavi gözlerindeki sönmek bilmeyen kurnazlıkla yüzüne bakan Anakin'e sinsi bir bakış attıktan sonra sakalının altında belli olmasa da ince dudakları kıvrıldı.

" Hoşgeldin evlat! Döndüğünü öğrendim. İyice ihtiyar muamelesi görmeye başladık... Hâlâ istihbarat alabiliyorum. "

Koltuğunda biraz daha yayılırken çekmeceden çıkardığı viski şişesinden bir kadeh de Anakin'e pay biçti. İhtiyarın elinden bardağı alan ve kafasına götüren adamı seyrederken onu taklit etti. Çocukluğunu dün gibi hatırladığı adamı karşısında, bu şartlar altında görmek ihtiyarı biraz üzse de buna alışıyordu zamanla. Sakallarını sıvazlarken sinsi sırıtmasını yüzünden düşürmedi.

" Neden burdasın evlat? İhtiyar Rich amcanı özleyip de gelmediğin kesin... Ne hakkında konuşacağız merak ediyorum doğrusu?! "

Purosundan çektiği koyu dumanları halkalar hâlinde üflerken göz ucuyla eski dostuna baktı. Darwin'i öldürdüğünü biliyordu. Ancak yüzündeki kin buna rağmen silinmiş değildi. Chris'e bir sefer kaybetmiş ve Rupert'ın gücünün bir parçasını hissetmişti. Bakışlarını pencereden dışarı çevirirken kulağı karşısında oturan adamlardaydı.

Karşısına gelen adam, Anakin'di. Darwin.. Onu öldüren pislik. Önce dost diye konuşup ardından onu arkadan vuran kişi! Koca pislik! Ona karşı şu anda çok büyük bir kin ve nefret hissediyor olsa da, onla anlaşmak, en azından L'azineda'nın yeni lideri olduğunu bilmemesi gerekiyordu. Zihnini hemen kapadı, gözleri Emanuél ile ikisinin hafif sohbetlerine dikmişti. Gelen viskiyi kabul etmişti, fakat puroyu değil. Sağol dercesine bir hayırla puroyu geri çevirdi. Aklındaki tilkiler dolaşmaya başlamıştı yine, binlerce bir planlar bütünü. Koca bir örgütün yenidne ayağa kalkması ve masaya yumruğunu vurma çabası. Emauél'e bilmiş bir bakış attı ve gençliğinin getirdiği hafif bir öfke ile konuşmaya başladı:

'' Anakin Laérod. Darwin'i neden öldürdüğünü, en azından neden arkasından vurduğunu söyler misin? Ben de bunu Emanuél'den öğrendim. ''

dedi. Darwin'e karşı büyük bir saygı ve hürmet besliyordu içinde, Anakin'în Darwin'i öldürmesi, en azından bu biçimde öldürmesi çok kötü bir durumdu. Onun gözlerine öfkesini söndürerek baktı ve konuşmasına devam etti:

'' O Lord'la anlaşmaya çalışıyormuş. Ben de bilmiyorum. Fakat, Emanuél'in anlattığına göre ilk olarak aydınlık tarafa başvurmuş, William ile kafaya alınarak dönmüşler. Hem de Sihir Bakanı ve ZAY Başkanı tarafından. Buna ne diyeceksin? ''

Gözlerine bakıyordu, derin derin. Birşeyleri anlatmaya çalışır gibiydi. Kendini bu koca bilgi yığını Emanuél'den öğrenmiş gibi gösteriyor, zihinini kapatıyordu. Anakin yeni lider olduğunu anlamasın diye. Ne olacaktı?

Anakin viskisinden bir iki yudum aldıktan sonra sol iç cebinden bir sigara çıkarttı. Sigaranın ucunu zarif bir hamleyle ateşledikten sonra izmaritini ağzına götürüp zehiri içine çekti. Serüven ağızdan başlayıp gırtlaktan aşağıya inerken bir anda akciğerin en keskin noktalarına hücum etti. Ciğerlerin içinde başlayan harpte dumanlar temiz havaya karşı galip geldi. Tekrar aynı serüvenin tersi yaşandıktan sonra 1 , 2 , 3 sigara ciğerlere saldırmaya devam etti. Tam bu sırada Richard amca konuştu.

*Hoşgeldin evlat! Döndüğünü öğrendim. İyice ihtiyar muamelesi görmeye başladık... Hâlâ istihbarat alabiliyorum.

Anakin gülümsemekle yetindi. Richard amca Karanlıktan olmasına rağmen onu seviyordu. Kötü olduğu zamanlarda her zaman yanında bulunan ... hep sevgisini hissettiği bir baba gibiydi. Anakin viskisinden bir iki yudum aldıktan sonra sigarasından bir iki fırt daha çekti. Her seferinde akciğerler bir bölgelerini kaybederken savaş şiddetini arttırıyordu. Dumanlar yüzünden kap kara olmaya başlayan akciğerler ... Sadece Chris'in yapabildiği bir işi yapmak üzereydiler ...

* Neden burdasın evlat? İhtiyar Rich amcanı özleyip de gelmediğin kesin... Ne hakkında konuşacağız merak ediyorum doğrusu?!

Anakin tekrar gülümsemekle yetinmişti. İlk önce konuşmayı seçmedi. Rob'la ettiği düelloyu hatırladı. Parçaladığı küçük kitaplığı ... Çöken tavanı ... ve Rob'un kaçışını. Kendi kendine gülümsedi. Bu mekan onu kötü düşündürmeye yetiyordu. Knocturn Yolunun her zerresinde bir anısı vardı. Tam cevap verecekken körpe genç konuya daldı. Anakin'in en sevmediği şeylerden biriydi ama sesindeki öfke yüzünden dinlemek istedi.

*Anakin Laérod. Darwin'i neden öldürdüğünü, en azından neden arkasından vurduğunu söyler misin? Ben de bunu Emanuél'den öğrendim.

Anakin çocuğa baktı. Alman olduğu iğrenç tipinden belli oluyordu. Kafasını bir iki kere kütlettikten sonra L'azienda'nın yüzüğünün parmağında olması Anakin'i azda olsa şaşırttı. Kirli sakalını bir iki kere kaşıdıktan sonra bekledi. Bu almanda az da olsa iş olabilirdi. Darwin emanetini bir gerizekalıya verecek kadar salak değildir ...

* O Lord'la anlaşmaya çalışıyormuş. Ben de bilmiyorum. Fakat, Emanuél'in anlattığına göre ilk olarak aydınlık tarafa başvurmuş, William ile kafaya alınarak dönmüşler. Hem de Sihir Bakanı ve ZAY Başkanı tarafından. Buna ne diyeceksin ?

Anakin küçük bir kahkaha savurdu. Bir katille anlaşmak deliye araba kullandırmak gibi birşeydi. Ya da herneyse ... Anakin ağır ağır ayağa kalktıktan sonra körpe Alman'ın ceketini çekiştirdi. Ardından tekrar yerine oturup ucunda kalmış viskisinden bir fırt çekip ağır ağır konuştu.

* Saçlarını böyle nasıl şekilsiz yaptığını bana anlatmıyacak mısın evlat ? İhtiyar bu yürekli çocukta kim ?

dedi eskisi gibi " Tok " bir kahkahayla. Arathorn'a mı dönüyordu acaba ? Hayır .. hayır bu sadece anlık bir şeydi. Eskilerin verdiği rehavetten dolayı olmuş birşeydi. Anakin düşüncelerden sıyrılıp çocuğu inceleyeme devam etti. Hiçte sağlam birine benzemiyordu. Çocuğun üstüne birazcık daha gitmek istedi. Sesi oldukça alaycıydı.

* Acaba asamı çıkarsam kaç metre geri fırlarsın ?

Küçük bir kahkaha daha attıktan sonra ağzı mekanik bir şekilde oynamaya başlamıştı.

" ... İhtiyar bu yürekli çocukta kim ? "

Jason ve Anakin arasındaki çekişmeyi kaale almıyrdu. Sadece kendisine yöneltilen soruyla ilgileniyordu. Kläus'un anlamsız çıkışı üzerine ona göz ucuyla bakarken zihnini bütün etkilere kapadı. Sorduğu sorulara gülmekle yetinen Anakin, yuvasına dönünce eski Arathorn'u bulmaya başlamıştı yavaş yavaş. Taraf ve görüş farklarına rağmen yeniyetme çağından itibaren elinde, burada büyüyen Anakin geçmişi unutmuş gibi gözükmüyordu. Bu mekânda ilk işkencesini yapmış, ilk kez burada bir kadının sıcak nefesini hissetmiş, burada Rob ve diğerlerini yenmişti... Sakallarını sıvazlarken göz ucuyla süzdüğü Kläus'un emaneti devraldığını belli etmemek istediğini anlayabiliyordu, yani şimdi değil. Zaten sözlerinden ve davranışlarından da belli etmişti bunu. Diğerine nazaran biraz daha güçsüz ve zayıf gözüken sağ eliyle tuttuğu büyük bardağı ağzına götürürken purosunun dumanlarını halkalar hâlinde loş ortama saldı. Anakin'in sorusu askıda kalmıştı. Ona ne cevap verebilirdi ki? Gözlerindeki kurnazlık Kläus'un parmağındaki yüzüğü farkedemeyecek cinsten bakışlar atıyordu. Aralarındaki ufak çaplı gerginlikten rahatsız olmaya başlamıştı.

" Sakin olun gençler!.. Bu körpe delikanlı öğrencilerimden. Ailesini yakından tanırım... Sen onu boşver evlat! Konuşacağımız konu nedir? "

Gözlerini kısarak baktığı Anakin her zaman koruduğu sakinliğini sürdürürken buna alışık olmayan Kläus çıldırmak üzereymiş gibi bir hava yaratmıştı. Aralarındaki çekişme kesilirken Anakin'in ciğerini bilen ihtiyar damarına basmasını da iyi bilirdi. Son günlerde Chris konusuna kafayı fazlasıyla takmışa benzeyen Anakin'in yeni zaafı bu olmalıydı. Yarıladığı puroyu ağzından çekerken burun deliklerine hücum eden dumanları sakallarına karışacak şekilde saldı. Kaç sefer kırılmıştı yadigâr! Gençliğinde karşısında oturan adamlar gibi yerinde duramazdı Richard da...

" Demek yenilmez Arathorn'un bileği büküldü ha!.. O duyguyu bilirim evlat. Fëanor'a yenildiğimde her şeyin bittiğini sanmıştım. Canımı kurtardıktan sonra bir şekilde olayları da düzeltiyorsun... "

O günler birden zihnine hücum etti. Yeniyetme Richard önüne geleni devirirken git gide Rupert'ın en güvendiği adamı oluyordu. Ancak o zamanlar yeni sivrilen Fëanor bu yükselişi kesmeyi başarmıştı. Dünyası yıkılan Richard zamanla yenmek gibi yenilmenin de, bu fanî dünyadaki varlığını kavramıştı. Anakin de bunu yaşıyor gibiydi. Ancak Chris'in adını anmak bili büyücünün öfkesini katlıyordu. Boğazından aşağı dökülürken verdiği hazın tarifi olmayan viskisini tazelerken kudurmuş Arathorn'un ve bunu zevkle izleyen Kläus'un cevabını bekledi.