Masa 2

Misafir

Aşk; yemeyip de yanında yatılacak meyveli tarttır.

Misafir

Jenny biraz sinir biraz hayal kırıklığıyla Cafe Angela'dan çıktığı gibi yürüyordu.Sinirle de olsa Madam Puddifoot'un Çay Dükkanı'nın içinden ona el sallayan Summer'ı gördü.Kuzen'iyle görüşmeyeli uzun zaman olmuştu.İçeri girdi ve bu sıcak hava onu biraz olsun yumuşatmıştı.Summer'a doğru yürüdü ve yanına gelince hafifçe eğilip Summer'ı öptü,Summer'ın yanına oturdu.

"Selam Summer!"

Rpout:Çıkabilirim,Summer devam etsin.

Misafir

Summer ,Madam Puddifoot'un Çay Dükkanı'nda oturuyordu. Burası ona göre harika bir yerdi... Buradaki insanları,buranın havasını çok seviyordu. Orada oturup son zamanlarda yaşadıklarını düşünürken içeriye kuzeni Jenny'nin girdiğini gördü. Hemen ona el salladı. Jenny de onu görmüştü. Jenny Summer'in yanına geldiğinde sinirli ve üzgün görünüyordu. Jenny Summer'i öpüp :
Selam Summer!" dedi. N ekadr uğraşsada üzüntüsünü gizleyemiyordu. Summer hayli meraklanmıştı.
-Selam Jenny! Hayrola sinirli görünüyorsun?" dedi ve merakla kuzenin yüzüne baktı.

Rp Out: Devam edecektir...

Misafir

"yoooo,sana öyle gelmiş"

dedi gülümsemeye çalışarak.

"Eee,nasıl gidiyor bakalım kuzen?"

Misafir

-yoooo,sana öyle gelmiş demesine rağmen Jenny'nin canının birşeye sıkkın olduğu çok belliydi. Ayrıca sözü geçiştirmeye çalıştığını da hemen anlamıştı Summer. Kuzeninin canının neden sıkkın olduğunu öğrenecekti.
-Eee,nasıl gidiyor bakalım kuzen? diyordu zoraki bir gülücükle. Summer meraklı bakışlarla:
-Benim iyi gidiyor ama senin hiçte iyi gitmediği çok belli... Kuzenine söylemeyecek misin ne olduğunu?"

Misafir

"Bir şey olsa söylerdim değil mi?Fazla uzattın,başka şeylerden konuşsak?"

dedi Jenny,çünkü iş kötüye gidiyordu.

Misafir

Bir şey olsa söylerdim değil mi?Fazla uzattın,başka şeylerden konuşsak?
Summer sinirlenmişti. Kuzeniyle ilgilendiği halde o Summer'i tersliyordu. Ters bir sesle:
-İyi anlatmak istemiyorsan anlatma... Zaten günüm bir başkasının dertlerini çekemeyecek kadar güzel geçiyor dedi havalı bir sesle. Gerçekten de başkasının dertleriyle uğraşmak istemiyordu. Ayrıca terslenmekten de nefret ettiği için Jenny anlatmaya çalışsada onu dinlemeyecekti...

Misafir

"İstersen kalkalım,benim evde işlerim var sen kalabilirsin.Seni sıktığım için üzgünüm kuzen,evde görüşürüz"

dedi ve eve doğru yola koyuldu.

Misafir

İstersen kalkalım,benim evde işlerim var sen kalabilirsin.Seni sıktığım için üzgünüm kuzen,evde görüşürüz diyerek çıktı Jenny. Summer biraz ileri gittiğinin farkındaydı ama Jenny de onu sinir etmişti. Yinede kuzeniyle tartışmak istemezdi. "Eve gidince hallederim Jenny meselesini..." diye düşündü ve biraz dolaşmak için dükkandan çıktı.

Konu: Geri: Masa 2 Paz Mart 22 2009, 18:51

Güneş siyahlı grili bulutların arasında kaybolmuştu; fakat yağışın getirdiği keskin ot kokusuna değerdi bu sıkıntı verici hava. Yine de güneşin tekrar yeryüzüne ışık saçmasını, geçtiği sokakların her birinin cıvıl cıvıl insan kalabalığına şahit olmasını diliyordu Ursula. Çünkü bu kasvetli gökyüzü gitgide hiç olmak istemeyeceği bir insana dönüştürüyordu onu: sorunlu, bunalımlı içinde bir genç kıza. 'Sorunlu Ursula' amaçsız bir şekilde birkaç metre arşınladığını fark ettiğinde, kendine gelmeye çalıştı. Yağmur minik damlalar halinde yağmaya başlamıştı. Önce birinci damla, sonra ikinici damla: yavaş yavaş Ursula'nın saç diplerine doğru ilerliyorlar, onu iliklerine dek ıslatıyorlardı. Oldukça sinir bozucu budurumun yanında, Merlin Aşkına, sonbahar mevsimindeydiler. Hava alabildiğinde soğuyordu her bir damla düştükçe. Yanağından kayan damlaları elinin tersiyle sildikten sonra, vücut ısısını çabasıyla kollarını birbirine kavuşturdu. Yolun ortasında, yuva rayan küçük bir kuş gibi kalakalmıştı genç kız. Etrafını iyice bir süzdü, yağmurun ortasında mavi, yeşili ile adeta parıldayan Çay Dükkanı'na doğru yöneldi.

Kapıyı araladığında keskin nane ve baharat kokusunu duyumsadı iliklerine kadar. Bu taze, taptaze koku onu ferahlatmıştı. Damlaların hızla vurduğu camın önünde sandalyeye oturdu, yerleştiğinde çehresi huzurla aydınlandı. Kısa süreli inzivanın ardından, pek ilgisiz bir şekilde dükkan sahibine doğru dudaklarını araladı.

"Naneli Çay alabilir miyim, lütfen?" Çayının gelmesi üzerine, gözlerini renkli dükkandan alarak hacimce pek kalın olan kitabın, minik yazılarına çevirdi.

Konu: Geri: Masa 2 Paz Mart 22 2009, 19:05

İçeriye girdiğinde dinmiş olan yağmurun getirdiği nem ve ayakkabıları çamur içerisindeydi yağmurdan nefret ederdi tam anlamıyla nefret.Az önce yaptığıda neydi öyle?Ne saçmalıktı masadan kalkıp kaçmak?Kendini çok ahmak hissediyordu.Saçmalamaya başlamıştı.Konuşacak adam gibi birileri olmalıydı gözleri doldu.Ne o yoksa şimdide ağlayacakmıydı?Bu gün her açıdan tam bir fiyaskoydu.Sıcak bir çaydan başlayarak günü kutarma kararı aldı.Önündeki masaları incelerken Ursula'yı gördü.Birhayli kalın bir kitaba gömülmüştü.Onunla konuşmak her insanı rahatlatırdı brett'e göre.Ağır adımlarla Ursula'ya yürüdü.Yüzünde acıklı bir gülümseme vardı.Dolu gözlerinin ardından ona bakarak çatlak bir sesle:

''Merhaba Ursula oturmamda bir sakınca var mı?''

dedi.Ursula'nın kalın kitaptan kafasını kaldırıp ona cevap vermesini bekledi.

Konu: Geri: Masa 2 Perş. Mart 26 2009, 16:23

Aksiyon, belki de şu dümdüz hayatta en sevdiği unsurdu bu. Öyle ki, bunu sadece bir kitabın sayfasından alabiliyordu Ursula. Nefes bile alamadığı şu günlerde, böylesine aksiyon sahnelerini özler olmuştu. Kitaptan gözlerini ayırmadan, yavaş yavaş yükselen ayakkabı sesslerini dinledi. Gelen her ne ise, sadece gelmesini bekledi. Daha sonra ayak sesleri kesildi, bir kadına ait ince ses yüzünü yukarı çevirmesine sebep oldu.

''Merhaba Ursula oturmamda bir sakınca var mı?''

Bu çatlak sesin sahibini çok kolay bir şekilde tanıdı. Fakat sadece çatlak ses de değildi ondaki; göz yaşları aniden taşacaktı sanki. Masmavi gözleri özelliğini kaybetmiş, beyaz gözünü kırmızılar kaplamıştı. En başta kızdan gözlerini ayırmadı. Sonra silkinerek genç kıza sandalyeyi gösterdi.

"Ah, tabi. Şey... sakıncası yoksa... sormak istiyorum. Sana ne oldu böyle?" sesinde küçük bir acıma ifadesi bile yoktu. Sadece samimiydi, dostça bir ifadeydi bu.

Konu: Geri: Masa 2 Cuma Mart 27 2009, 17:28

Kedisine doğru yöneltilen bakışlar altında cevap verdi.Bir yandanka otururken kendini toplamaya çalışıyordu.

''Bilemiyorum...Sadece, sadece sanırım.. ıııı ... sinirlerim bozuldu bu başıma bek sık gelmez.Sanki terk edildiğim gibi aptalca bir korkuya kapıldım''

dedi.Ki bu doğruydu şu aralar insanlarla pek sık konuşmuyordu.Biryandanda kendine hakaretler yağdırıyordu içinden ağlamaktan nefret ederdi.Boğazındaki düğümü yutmak için yutkunmaya devam ediyordu.Tek bir göz yaşı bile bırakmayacaktı kararlıydı.Bukadar duygusal olamazdı.

Konu: Geri: Masa 2 Cuma Mart 27 2009, 17:50

ağlamaya başladı engel olamıyordu yaşlar gözlerinden süzülmeye devam ediyordu.Ayağa kalkt

''Özür dilerim gerçekten iyi hissetmiyorum sonra devam edelim mi?'' dedi ve cevap vermeden koşarak dışarı çıktı ve ''plub'' sesiyle yok oldu.

Konu: Geri: Masa 2 C.tesi Mart 28 2009, 22:11

''Bilemiyorum... Sadece, sadece sanırım.. ıııı... sinirlerim bozuldu bu başıma bek sık gelmez. Sanki terk edildiğim gibi aptalca bir korkuya kapıldım.''

Genç kadın öylesine hızlı konuşuyordu ki; Ursula henüz kendine gelebilmiş değildi. Kızın anlattığından tamamen kopmuş bir vaziyette, ona bakakalmıştı. Ötylesine ağlıyordu ki, hıçkırıkları arasında sözleri yatrım yamalak duyuluyordu. Tekrar kızı duydu ve aniden kaybolduğunu farketti. Sadece bir "Hey!" çıkabilmişti ağzından. Üzerinden kasırga geçmişçesine dağınık bir hali vardı. Brett'in ani gidip-gelmesiyle kendine eve atma ihrtyacı hissediyordu. 'Puf' sesiyle buharlaştı.

» 2. Masa
» Masa 4
» Masa 5
» 3. Masa
» Masa 5