<Bar>

Pazar gününü Domuz Kafası'nda geçirmeye karar vermişti sabah.Öyle yapıyordu da.Dennis'e yardım ederek vaktini geçiriyordu.Aslında Sylvia'yla birlikte olmayı isterdi ama işi olabileceğini düşünüp rahatsız etmek istemedi.

Uzun zamandır içmediği için özlemiş olduğu bir bardak ateşviskisiyle barın önündeki taburelerin en sonuncusunda oturuyordu şimdi.Arada Sylvia gelir mi diye kapıya bakıyordu.Bardağındaki son yudum da alıp Dennis'ten bir tane daha istedi.

Güneşin ilk ışıkları Selyon'un penceresinden içeriye daldığı gibi yağmur taneleride pencereye çarpıp adeta içeriye girmek istiyordu. ''Tık, tık'' sesleriyle uyanan Selyon pencerenin önüne geldi ve yağmur tanelerinin düşüşünü izlemeye başladı. Yemyeşil çimlerin üzerine asaletle düşen yağmur taneleri etrafı sulamıştı. ''Bu günü Domuz Kafasına giderek geçirsem hiç fena olmaz'' dedi ve kendini banyoya attı. Ellerini ve yüzünü sıcacık suyla yıkadıktan sonra kuralandı ve odasına çekildi. Sıra kıyafet seçmeye gelmişti. Dolabını açtı ve kıyafetlerini deşti. Bir türlü ne giyeceğine karar veremiyordu. Sonunda beyaz elbisesini buldu ve üzerine geçirdi. Siyah botlarınıda giydikten sonra aynanın karşısında saçını topuz yapıp yüzünü hafif makyajla süsledi. Acele adımlarla kapıyı açtı ve dışarıya çıktı...

Etraf gerçekten soğuktu. Rüzgara karşı dayanmak zor olduğu gibi suların üzerinde yürümekte bir o kadar zorlayıcıydı. Ta ki köşeyi dönene kadar...Selyon köşeyi döndüğünde üzerinden büyük bir yük kalktığını hissetti. Artık Hogmeade'de idi. Sıcacık çikolatasını düşünerek Domuz Kafası'na girdi ve içeriye şöyle bir göz attı. Bir anda gözü Tommy'ye takıldı. Onunda burda olduğu görünce çok sevindi. Yanlız başına oturmak her insanı sıktığı gibi onuda sıkıyordu. Bu düşünceyle Tommy'nin yanına geldi. ''Merhaba Tommy. Seni görmek ne güzel.Nasıl gidiyor bakalım'' diyerek garsona işaret verdi ve sıcacık bir çikolata istedi. Tommy'ye gülümseyerek konuşmasını bekledi...

Kapıya bakmayı artık kesmişti ki tanıdık bir sesle kapının olduğu tarafa baktı.Kapıyı görüş alanından çıkaran biri duruyordu karşısında.Kim olduğunu görünce yüzüne büyük bir gülümseme yayıldı.

"Çok iyiyim Selyon.İyiki geldin biliyor musun?Yalnız başıma patlayacaktım yoksa sıkıntıdan.Senden n'aber?". Cümlesini bitirmeden az önce yaptığı gafın farkına vardı.Dennis 'yalnız başıma' lafına oldukça içerleyebilirdi.Tepkisini görmemek için başını Selyon'dan çevirmedi.Duymamış olmasını ümit ediyordu.

Tommy'de "Çok iyiyim Selyon.İyiki geldin biliyor musun?Yalnız başıma patlayacaktım yoksa sıkıntıdan.Senden n'aber?" dedi ve gülümsedi. ''Bende çok iyiyim. Ama hala yanıma çalışacak birilerini atamadılar ve bundan dolayı biraz sinirliyim. Ne yapayım Kendi başıma denetimleri yapamıyorum.'' dedi ve gelen sıcak çikolatasını garsondan alarak teşekkür etti. Tommy'e dönerek '' Sylvia nasıl? İlişkiniz iyi gidiyor mu?'' dediğinde kendinde bir eksiklik farketti. Kendisinin bir sevgilisi yoktu ve bu onu sıkıyordu. Çünkü bütün arkadaşlarının gezip dolaştığı bir sevgilisi vardı. Oysa onun...Bu düşüncelereden vazgeçmesi gerektiğini düşünerek çikolatasını yudumladı ve penceren dışarıya baktı.

Sylvia Domuz Kafası'na giden yolda ilerliyordu. Gene böyle bir planı yoktu aslında. Vera'ya gidecekti ama... Ama başaramadı. Nasıl söyleyebilirdi ki bunu?
Yaptığı yanlıştı belki. Omuzlarındaki yükü daha da ağırlaştırıyordu ama elinden birşey gelmiyordu.

Şimdi kendini iyi hissedebildiği tek yere gidiyordu. Tommy'nin yanına.

İçeri girdiğinde bakışları gezindi etrafta. Tommy barda yanında bir kadınla oturuyordu. Arkası dönük olduğu için seçememişti kadını. O tarafa yöneldi Sylvia. Duyabilecekleri kadar yaklaştığında sıcak bir sesle konuştu.

" Merhaba. Gene ben gene ben." dedi gülerek.

Yanındaki kadını tanımıştı şimdi. Bakanlıkta tanışmışlardı Selyonla. Ona da küçük bir gülümseyle selam verdikten sonra Tommy'nin yanındaki tabureye oturdu.

Selyon ve Tommy sohbete başlamışlardı ve konuştukça konuşuyorlardı. Ama bir anda tatlı bir sesle irkildiler. ''Merhaba. Gene ben gene ben'' Selyon bu sesi tanımıştı. Bu ses Sylvia'nın sesiydi. Onunla Sihir Bakanlığı'nda tanışmışlardı ve çok iyi anlaşmışlardı. Kafasını çevirdi ve Sylvia'ya gülümsedi. ''Merhaba Sylviacığım. Hoşgeldin'' dedi. Sylvia tabureye oturduktan sonra Selyon terlediğini hissetti ve üzerindeki ceketi çıkarıp yanındaki tabureye bıraktı. Şimdi ise Tommy ve Sylvia'nın birbirlerine sarılmalarını izliyordu.

Sylvia Tommy'e küçük bir öpücük kondurduktan sonra gülümsemesini sürdürerek konuştu.

" Beni özlemene hiç izin vermiyorum değil mi? " dedi fısıltıyla.

Sıcak çikoltasını yudumlayan Selyon'a döndü sonra.

" Nasılsın Selyon? Uzun zamandır görüşmüyoruz."
dedi gülümseyerek.

Vera'nın aklınan uçup gitmesine izin vermişti gene. Kendini iyi hissediyordu.

Sylvia'nın sıcak öpücüğüyle kendinden geçerken 'Öyle deme,sabahtan beri seni bekliyordum.' dedi sırıtarak.Viskisinden bir yudum alıp Selyon'a döndü tekrar.

"Merak etme,birini atarlar yakında,biliyorsun,bu aralar ortalık çok karışık." dedi teselli vermek için. "Benimki gibi bir yardımcı bulursan ne ala!" dedi tekrar Sylvia'ya bakarak.

Slyvia " Nasılsın Selyon? Uzun zamandır görüşmüyoruz.'' deyince Selyon ''Evet iş güç uğraşıyoruz işte. Bu arada iyiyim ya sen'' dedi ve Tommy'yi dinlemeye başladı ''Merak etme birini atarlar yakında,biliyorsun bu aralar ortalık çok karışık. Benim ki gibi bir yardımcı bulursan ne ala!'' bunları duyduğu halde teselli olmayan Selyon ''Artık ümidimi kestim. Bundan sonra beklemeyeceğim'' dedi ve hala bitmeyen çikolatasını yudumlayarak ''Slyvia sende birşeyler içmez misin?'' dedi gülümseyerek...

" Çok iyiyim " dedi Sylvia. O sırada bakışlarını Tommy'e çevirdi mutluluğun sebebini belirtmek istercesine.

Selyon'un teklifine neşeli bir sesle cevap verdi sonra.

"Evet aslında ben de bir kaymak birası alabilirim." derken Dennis'e döndü.
Sylvia'ya biraz daha alışmış gözüküyordu ilk karşılaştıkları güne nazaran.

Biraz sonra önüne konulan kaymak birasını yudumladı bir süre.

Gözucuyla Dennis'in barın üzerine koyduğu kaymak birasına bakarken konuşmaya başladı:

"Aslında tanıdıklarıma parayla kaymak birası satsaydım şimdi muhtemelen zengin olmuştum." dedi sırıtarak.Gözlerini Dennis'e kaydırdı.Kendisine katıldığına emindi ama bir tepki vermemişti.Kokteyl yapıyordu.Sonra diğerlerine dönüp "Tabii hepsi şirketten." dedi gülümsemesini sürdürerek.Birasından kalan son yudumu da aldıktan sonra bir tane daha istedi Dennis'ten.

Tommy'nin sözlerine gülerek cevap verdi Sylvia.
" Burası bu zamana kadar nasıl batmadı? "

Kaymak birasından küçük bir yudum daha alırken Selyon'a baktı. Sessizleşmişti şimdi. Gözleri bir noktaya dalmıştı. Sebebinin yardımcı bulamamasıyla ilgili olduğunu tahmin etti Sylvia. Üstelemedi. Tommy'e döndü.

" Ee seyahatla ilgili kesin bir tarih belirlendi mi? "

Bilmesi gereken birşeydi bu. Seyahata çıkmadan önce sürekli ertelediği konuşmayı yapması gerekiyordu. Ki herşeyden bu kadar uzaklaşabilmişken o konuda da içi rahat olsun.

Umutsuzca kafasını salladı.

"Daha mektupları yeni yolladım.Gelen cevaplara göre bir takvim çıkaracağım.Mektuplar gelene kadar biz de bir plan belirlesek iyi olur.Nerede ne yapacağımıza yurtdışında karar vermeyelim." dedikten sonra derin bir nefes alması gerekti.Dennis'in verdiği dolu bardaktan bir yudum aldı. "Planı senin hazırlamanı istiyorum.Senin fikirlerine uyacağız." dedi Sylvia'ya.Nezaket gereği Sylvia'ya bırakmıştı kararı.İyi planlayacağında şüphesi yoktu zaten.

Sylvia Tommy'nin son sözleri üzerine güldü.

" Bu konuda pek başarılı olabileceğimi sanmıyorum." dedi kahkalarının arasından.
Gülmeyi kesebildiğinde kaymak birasını yudumladı bir kez daha ve devam etti konuşmasına.

" Bunu daha sonra düşünsek aslında." dedi kısık bir sesle. " İnan şuanda hiçbirşey planyamam." dedi muzip bir ifadeyle.

Bir süre suskun kaldıktan sonra sıkıldığını farketti Sylvia.

" Gidelim mi?" dedi Tommy'e. Önerisinin onaylanmasıyla kaymak biralarını tepelerine dikip bitirdi ikisi de.

Sessizliğini hala koruyan Selyon'a iyi akşamlar dilediler ayağa kalkmadan önce.
Ayağa kalktıklarındaysa Sylvia Tommy'nin koluna girdi yavaşça ve beraberce ayrıldılar oradan.