Yurt Dışındaki Faaliyet Dosyaları

<Londra>

Üç Süpürge'den çıkınca pek fazla dolaşmamış,hemen Londra'ya cisimlenişti.Metronun ürpertici karanlığından çıkıp tekrar soğukla buluştu.Eski bir telefon kulübesinin kapısını açıp içine girene kadar yüzünü sert esen rüzgara karşı kaldıramadı.

<Bakanlık>

Asansör 5. katta durdu.-Artık paltosuna sarılmayı bırakmış olarak-Tom,Asansörden çıkıp ahşap kapılı bir odaya girdi.Oldukça düzenli odanın görüntüsünü,pencerenin önündeki masada bulunan -dağınık-birkaç mektup bozuyordu.İç çekip sandalyesine oturdu.Mektupları elne alıp adreslerine bakmaya başladı.

Fransa,Almanya,İskoçya,Estonya...Dört mektup da yurtdışındaki meslektaşlarından geliyordu.Daha çok karanlık büyücülerin faaliyetlerinden bahsediliyordu bu mektuplarda.Daha sonra rapor haline getirmek için masanın ayrı bir yerine koydu dört mektubu.Daha sonra diğerlerini eline aldı.Bu defakilerin çoğu Bakanlık'ın içindendi.Tebrikler kartları,tebrik mektupları...Medyadan gelen mektupları da çekmecesine attıktan sonra masanın ucundaki son mektuba baktı.Üzerinde büyük harflerle 'Rusya' yazıyordu.

Kalbi o an göğsünü parçalayıp çıkacakmış gibi oldu.Bir süre mektuba baktı.Olabileceğini düşündüğü şey,kalbinin biraz daha hızlı çarpmasını sağlıyordu.Acaba,mektup Gabriella'dan mıydı?En sonunda mektuba uzandı.Eğer Gabriella'dansa okumadan yırtacaktı.Ama başka birinden olma ihtimali de vardı.Hızlıca mektubu açtı.

Bu da Rusya Bakanlık'ından geliyordu.Diğerlerinden farklı bir şeyden bahsetmiyordu.Diğer mektupların yanına koydu.Sonra hepsini toparlayıp,birer dosya haline getirmek için işe koyuldu.

******

Pencereden,kararmaya başlamış havaya baktı.Sandalyesine kollarını kaldırarak gerindi.Rusya'dan gelen mektubu da rapor haline getirmişti.Tam işinin bittiğini sanıp paltosuna uzanmıştı ki aklına Sharpella geldi.Ona koruma sağlanması için birileriyle görüşmesi gerekiyordu muhakkak.Gerçi sadece bir duyumla koruma sağlayabileceğini bilmiyordu ama şansını denemeliydi.Daha Grenouille'in neden Sharpella'yı öldürmek istediğini bilmiyordu bile.

Paltosunu alıp giydi.İlk başta görüşmesini yapıp öyle gidecekti.Dosyalarını dolaba yerleştirdi ve odadan çıktı.

Neden dünya bu kadar adaletsiz?

Yol boyunca sürekli bunu düşünüp durmuştu.Tomi'nin cesediyle karşılaştığı Yasak Orman'daki geceden beri de...Ama sadece bu kadarını düşünebiliyordu.'Neden dünya bu kadar adaletsiz?'.Daha ileri gidemiyordu.Herhangi bir tahmin yürütememişti.Artık bu kanısını çürütmeye başlamıştı.

Bundan önceki belediye başkanının gurur duyduğu,ayrıca pek havalarda kalmasını sağladığı eski metro istasyonundan karlı Londra havasına çıkmadan önce,hayatla ilgili yeni bir düşünce ileri sürmek için zamanının olmadığına karar vermişti.Bir an önce işinin başına dönmeliydi.Bakanlık'taki sıcak ortam da Tom'a uyaıcı bir etki yapıyor,hızlı yürümesini tetikliyordu.Rusya'ya gönderdiği mektubun cevabının geldiği bildirilmişti.

Bakan ve yardımcısının,dahası Grenouille'in derhal bulunmasını talep etmişti.Muhtemelen Rus meslektaşı zor durumda kalmıştı.Yapacağı pek bir şey yoktu Alferov'un ama Tom'un mektubundaki tavrını takınması gerekiyordu.Polonya asıllı Rus meslektaşıysa elinden geleni yapmış olmalıydı.

***

5.kata ulaştığında odasına uğramadan direk faaliyet dosyalarının bulunduğu odaya girdi.İçerisi her zamanki gibi düzenliydi.Belki estetik zevk kaygısı taşımıyordu ama,düzenliydi.Sağ ve sol taraftaki duvarlar boyunca Tom'un boyu kadar dolaplar vardı.İçleri dosya doluydu.Gündemde olan dosyalar bu dolaplarda tutuluyordu.Gereksiz olanlarsa Bakanlık arşivine yollanıyordu.Dolapların bittiği karşıdaki duvardaysa,sadece içeri ışık girmesi için yapılmış gibi gözüken bir pencere vardı.Pencerenin biraz önünde oldukça rahat bir sandalye vardı.Sandalyenin önünde de ahşap bir masa vardı.Oldukça eski görünüyordu ama çok sağlamdı.Masanın üstünde çeşitli ofis malzemeleri düzenli bir biçimde bulunuyordu.Ve yine düzeni bozan bir kaç mektup vardı.

Fazla vakit kaybetmeden masasının başına oturdu.Mektupları eline alıp incelemeye başladı.Rusya'dan beklediği mektup en üstteydi.Daha sonra sık sık mektuplaştıkları Fransız meslektaşı.Yeni Zelanda'dan gelen mektup her zaman önem taşırdı.Çoğunlukla İngiliz Sihir Bakanlığı'nın doğudaki istihbaratçısı niteliği taşıyordu Yeni Zelanda ve mektupları.

İlk önce Rusya'dan gelen mektubu açtı.Uzunca bir süre mektubu okudu.Yavaş yavaş okuyordu çünkü herhangi bir aytıntı kaçırmak istemiyordu.Ama okuduğu her kelimeyle suratı biraz daha asıldı.Mektupta temenniden başka hiç bir şey yoktu.Bunları sürekli duyuyordu zaten Tom.Artık en azından bir bilgi kırıntısı isiyordu.Grenouille'in yakalanmak üzere olduğu yazıyordu.Anlaşılan Grenouille'nin İngiltere'ye döndüğünden haberleri yoktu.

Sessiz bir küfür salladıktan sonra diğer mektupları okudu.Hepsi-jest yapmak için- İngilizce yazılmıştı.Kendi dillerinde yazılsalardı da anlamama gibi bir kaygısı olmazdı.İşi gereği bir çok dili eğitimi sırasında ezberlemişti.İngiliz bakanlığın gönderdiği mektupların dilleri de gönderdiği yere göre değişiyordu zaten.

Diğer mektuplarda da ilginç bir şeyler yoktu.Ama yine de mektupları rapor haline getirmesi gerekiyordu.Önüne Clare'in Noel'de hediye ettiği yazı takımını çıkarıp çalışmaya başladı.

Bakanlığın gri tonlardaki duvarlarının çevrelediği uzun koridorda ilerliyordu Sylvia. Hızlı adımlarla yürürken bir yandan da siyah elbisesinin eteğini çekiştirerek düzeltmeye çalıştı.

Ulaşmak istediği yere geldiğinde kapının kolunu çevirerek içeriye attı kendini.

Masaya doğru ilerlerken etrafa göz attı biraz. Göze batan herhangi birşey yoktu. Aslında oda sadece dosyalardan oluşuyor gibi görünüyordu.

Oda boyunca uzanan dolaplardan bir tanesine yaklaşıp oldukça kalın bir dosya çıkardı. Elindeki dosyayla masaya ulaştığında sandalyeyi çekip oturdu. Aslında arşivleri incelemeye çok daha önceden başlaması gerekiyordu. Gene de biryerlerden başlamak için buradaydı. Dosyayı açıp okumaya başlamıştı şimdi..

Yol boyunca zihnini yorduğu şeylerden kurtulmak pek hoşuna gitmiyordu.Bakanlık'ta dosyalar içinde kaybolmaktan daha çok seviyordu bir şeyler düşünmeyi.Ama bütün gününü yürüyüp,bir şeyler düşünerek geçiremezdi ya!

5. kata ulaşana kadar da seyahati üzerine düşündü biraz.Asansörden indikten sonra odasının önündeki masada oturan sekreterine yöneldi.

"Ne var ne yok Shannon?"

Genç kadın cevap vermeden bir süre dağınık masasını karıştırdı.Her gün Tom'u görmekten hoşlanmıyordu anlaşılan.İlkbahar neşesi ona uğramamıştı herhalde.Shannon*, Tom daire başkanı olmadan önce de buradaydı.Belki iyi bir terfi bekliyordu ama istediği olmadığı için Tom'u suçlu görüyor olmalıydı.

"Bir kaç mektup Bay Parker." dedi sadece.Yarım yamalak söylediği cümleyi uzatılan mektuplarla tamamladı Tom.Teşekkür ettikten sonra mektupları inceleyebilmek için faaliyet dosyalarının bulunduğu odaya yöneldi.

"Shannon,masanı biraz toplasan iyi olur."

"Tabi,Bay Parker."

Kafasını tekrar kapıya çevirdiğinde yüzünü muzip bir ifade bürümüştü.

Odada yalnız olacağını düşündüğü için Sylvia'yı görünce biraz duraksadı.Sonra az önceki ifadesine tekrar döndü.

"A-a,ne büyük tesadüf!". Kapıyı kapatıp tekrar odaya dönünce masaya yaklaşıp mektupları üzerine bıraktı.Sonra da Sylvia'ya sıcak bir öpücük armağan etti.

*Shannon:npc

Önündeki dosyayı incelemeye devam ederken konsantresinin bozulmaması için büyük bir çaba harcıyordu Sylvia. Aklına doluşmayı bekleyen onca düşünceyi zaptetmeye uğraşıyordu. Bir yandan da dosyayı inceleyebilmek hayli zor olsa da beş altı sayfa ilerleyebilemyi başarabilmişti.

İçeri birinin girdiğini kapının çarpma sesiyle fark etti ve bütün çabası yok olurken başını kaldırıp içeri giren kişiye baktı. Tommy'i gördüğünde içine dolan huzur ve mutluluk yüzüne sıcak bir gülümseme olarak yansıdı.

Tommy'nin öpücüğüne aynı sıcaklıkta karşılık verdikten sonra konuştu.

" Ah değil mi? "

Tommy'nin masaya bıraktığı mektuplara kısa süreli bir bakış attıktan sonra devam etti konuşmasına.

" Ben de arşivlere göz atıyordum " dedi dosyayı kastederek.

"Şu aralar işimize pek yarayacaklarını sanmıyorum." dedi mektupları incelerken. "Elimizdeki dosyalarda,önemli bir şey yok.Gelen şu mektupları incelesek iyi olur.". Bunu derken eline aldığı bir mektubu daha dikkatli inceliyordu.Mektup Rusya'dan geliyordu.Meslektaşı Alferov'dan.Pek hoşlandığı bir adam değildi Alferov.Ama tek muhatabı oydu şimdilik.Ve Tom kabul etmese de yapabildiklerinin hepsini yapıyordu.

"Sevgili Alferov'dan bir mektup daha!" dedi burnundan 'hıh' sesi çıkararak. "Okuyabilir misin?Sinirlerimi fazlasıyla bozacak şeyler yazıyor olabilir." diyip Sylvia'ya uzattı.Biraz soğuk davrandığını hissediyordu bugün Sylvia'ya nedense.

Sylvia başıyla onaylamakla yetinip mektubu eline aldı. Bakışları hala Tommy'deydi ama. Garip davranmasının sebebinin işlerle ilgili olabileceğini düşünüp aldırmamaya çalışarak mektubu okumaya başladı.

Bitirdiği her satır mektubun sonucunda hiçbirşey olmadığını anlamasına yardımcı oluyordu. Diplomasinin gerektirdiği herşeyin yanında işlerine yarabilecek hiçbirşey yoktu mektupta. Gene de sonuna kadar okudu mektubu. Bitirdiğinde bakışlarını Tommy'e yöneltmişti.

"Önemli bir şey yok." dedi pürüzsüz bir sesle.

Tommy'nin durgunluğunun kendisine de yansıdığını farketmişti şimdi.

Derin bir nefes aldı.Hala ayakta durduğunun farkında değildi.Bunun farkına varınca masanın yanındaki karşılık sandalyelerden birine oturdu.Mektubu okumamakta kararlıydı ama merakına yenik düşmüştü yine:

"Alabilir miyim?"

Eline aldığı parşömeni hızlıca okudu.Bu mektupta da yararlı bir şey yoktu.İçinden küfredip masaya bıraktı mektubu.

"Hıh!Rusya'ya davet ediyor.Başka hiçbir şey yok!Off,hiçbir işe yaramıyor bu adam.Gidip kendim mi halletmem gerekiyor illa?". Sylvia bu kadar tepkili olmasına içerleyebilrdi ama kendini tutamıyordu ki!

Sylvia Tommy'nin işine ne kadar bağlı birini olduğu ilk gördüğü andan itibaren anlamış olsa da işinin onu bu kadar çileden çıkarabileceğini hiç düşünmemişti. Şaşırmıştı. Onun gerilmesi Sylvia'yı da etkilemişti. Yerinde kıpırdandı hafifçe ve Tommy'nin sakinleşmesini sağlamak için konuştu.

" Tommy lütfen sakin ol. Kendini bu kadar yıpratmana gerek yok. " dedi yumuşak bir sesle.

Derin bir nefes daha aldı.Bu stresle neden sigaraya başlamıyordu?Hava yerine biraz nikotin çekse belki daha faydalı olurdu.Çenesini eline dayayıp Sylvia'ya baktı.

"Yıpratmak mı?Yıpratmıyorum!İşimi yapmaya çalışıyorum.Bakan'ın Rusya'da ölü bulunduğunu bir düşünsene!Kabak benim başıma patlar.". Bir an tüyleri ürperdi.Belki Sylvia'ya bile dokunurdu ucu.Bu sefer gidip o Alferov'u öldürürdü gerçekten.

"Kesinlikle Rusya'ya da gitmeliyiz Sylvia." dedi düşünceli düşünceli.

" Ah evet hiç yıpratmıyorsun gerçekten." dedi keskinleşmiş bakışlarını Tommy'nin yüzünde gezdirirken. Tommy'nin şuan nasıl göründüğünden ya da ne yaptığından haberi olduğunu sanmıyordu Sylvia. Bu yüzden üstelemedi.

" Herneyse. Ne diyorsan öyle olsun." dedi umursamazlık katmaya çalıştığı ses tonuyla ve bakışlarını önündeki dosyaya dikip dosyayla ilgileniyor görünmeye çabaladı.

Eline başka bir mektup almış inceliyordu ki Slyiva'nın lafıyla çarpılmışa döndü.

"Yapma lütfen!Unuttun mu?Sen de benimle geleceksin.Düşündüklerini söyle lütfen." diyip mektubuna geri döndü.Fransız meslektaşı da hemen hemen aynı şeyleri yazmıştı.'Fransa'ya gelmenizi çok isteriz,bla bla...'. Bir 'hıh' sesi daha çıkardı burnundan.

Tommy'nin soğuk tavırları karşısında ne yapacağını bilemez halde suskun kaldı öylece. Ne olmuştu ki şimdi? İşin yarattığı gerginlikten farklı birşeydi bu. Hissediyordu Sylvia.
Sonunda konuşabildiğinde sesi soğuk ve tekdüzeydi.

"Ehh görünüşe göre gitmek zorundayız."

Tommy'e bakmamaya gayret ediyordu. Sebebini kendine de açıklayamıyordu. Gözlerini tekrar dosyaya dikti.

Garip bir şok içindeydi.Sanki bir buzdağı girmişti aralarına.Elindeki mektuba bakıyordu ama sadece Sylvia'nın ne düşündüğü hakkında tahmin yürütmeye çalışıyordu.Sonunda dayanamayıp konuşmaya başladı:

"Ne yani,birbirimize bu şekilde mi davranacağız bundan sonra?". Sylvia bu sorunun cevabını verebilir miydi bilemiyordu.Ama bir cevap duymayı çok istiyordu.Elindeki mektubun kalan bir kaç kelimesini okuduktan sonra onu da masanın üzerine koydu.

Sylvia hiç beklemediği bu soruyla karşılaştığında bakışlarını hızla çevirdi Tommy'e. Aynı şeyleri düşünüyor olmaları tuhaf gelmişti ona. Sylvia mıydı böyle davranan yani?
Mavi gözlerini Tommy'nin gözlerinden ayırmadan konuştu.

" Aslında aynı şeyi ben de sana soracaktım " dedi gene tekdüze sesiyle. " Zira geldiğinden beri garip davranan sensin. Ben de buna uyayım dedim."

"Garip mi?". Duymamış gibi sorular sormaya bayılırdı Tom.Küçümsemek için kullandığı en iyi taktikti.Üçüncü bir mektup alarak konuşmaya başladı:

"Garip davranmıyorum.Dediğim gibi,işimi yapmaya çalışıyorum.Aman Tanrım,garip mi davranıyorum gerçekten?" dedi inanamıyormuş gibi.Mektubu açmadı bu sefer.Sylvia'dan gelecek cevabı bekledi.

Sylvia Tommy'nin cevap verirken bir yandan da mektuplarla ilgilenmesini izledi bir süre. Bilmemezlikten mi geliyordu yoksa gerçekten garip davrandığını düşünmüyor muydu bilmiyordu Sylvia. İçinde birşeylerin harekete geçtiğini hissetti. Ölçülü olduğunu umduğu bir ses tonuyla konuştu düşüncelerini toparlayabildiğinde.

" Evet garip davranıyorsun. Ve bence bu işle alakalı değil. " bir an durduktuktan sonra devam etti. "Gerçekten farkında değil misin?"

Belki de sadece kuruntuydu bunlar. Ama hissedebiliyordu. Ve hislerinde genelde yanılmazdı.

Farkına vardığında bunun işle alakalı olduğunu anlamıştı.Bir paranoyaydı bu resmen.Psikolojik destek mi alsaydı acaba?Bunları düşünürken cevap veren Sylvia'yı dinleyince tekrardan çarpılmışa döndü.Aslında anlayamamıştı.İşten başka neden olabilirdiki Sylvia için?Gözlerini kısıp sorusuna soruyla cevap verdi:

"Ne demek istiyorsun?Başka neden olabilirki?". Bu tepkisi yeni bir kavganın sinyali gibiydi ama tutamıyordu kendini.Acaba bir Slytherin'le çıkması hata mıydı diye düşünüyordu şimdi.Clare'e yıllar önce söylediği bir söz aklına geldi.

'Ölsem de bir Slytherin'le çıkmam!'

Sylvia bu saçma tartışmanın kavgaya dönüşmesinin an meselesi olduğunu farkettiğinde kendini durdurabilmesi için artık çok geçti.

" Bilmiyorum. Bunu senin söylemen gerekiyor. " dedi omuz silkerek. Tartışmak istemiyordu ama düşündüklerini ve hissetiklerini saklayacak değildi. Bunun ikisine de haksızlık olacağını düşünüyordu.. Hem belki de yanlış düşünüyordu. Sadece kuruntu yapaıyordu belki de. Böyle olmasını umarak Tommy'nin cevabını bekledi sessizce..

Hala anlayamıyordu.Neden böyle davranıyordu Sylvia?Veya kendisi mi aptalca davranıyordu.Mektubu aldığı yere geri bırakarak Syliva'ya çevirdi tekrar kafasını.

"Ne demek istediğini tam olarak anlayamadım canım.Bir şeyden mi şüpheleniyorsun?Hiçbir fikrim olmayan bir şeyden?". Yine Sylvia'yla kavga etmek istemiyordu.Ama altta da kalamazdı Tom.Lanet bir huyuydu işte.Tartışmayı çok severdi.Yine de kavga etmemek için dua ediyordu.Ennihayetinde biri alttan almak zorundaydı.

" Birşeyden şüphelenmiyorum." dedi Sylvia kısık bir tonda.
" Sadece hissettiklerimi söylüyorum."

Bu ilişkinin kolay olmacağını biliyordu Sylvia. Ama en ufak birşeyde bile bu kadar kolay tartışabildiklerini gördüğünde afallamıştı. Gerginliğinin hat safa ulaşmaya başladığı sırada ellini sıkı sıkı topuz yapılmış saçlrına götürerek uzun gümüş tokasını çıkardı. Saçlarının omuzlarına döküldüğünü duyumsadığında biraz arkasına yaslanarak sakin olduğunu umduğu bir ifadeyle konuştu.

" Pekala sadece kuruntu da olabilir." dedi gözlerini Tommy'den kaçırarak.

"Bence de öyle." dedi geçiştirerek.Konunun kapanmasına sevinmişti.Gülümseyerek daha deminki mektubu tekrar eline aldı.Ama mektubu açmak içinden geçmedi.Elini çenesine götürüp Sylvia'ya baktı.

"Saçını neden topuz yaparsınızki siz kadınlar?Böyle çok daha çekicisin." dedi sırıtarak.Daha demin bir gerginlik olmamış gibi davranıyordu.

Sylvia konunun kapanmasıyla bir nebze olsun rahatlayabilmişti. Gene de bu tartışma daha doğrusu tartışmadan çok ne kadar kolay tartışabildikleri korkutmuştu onu. Tommy'nin sözleriyle gerginliğini biraz daha atmayı başardı.
Hafifçe gülümsedi. Saçlarının toplanması rahatsızlık verirdi Sylvia'ya. Özgürlüğü elinden alınır gibi hissederdi. Gene de ara sıra yapmayı ihmal etmezdi.

" Aslında çok nadir yaparım topuzu. Çoğunda da şimdi olduğu gibi dayanamaz ve bozarım. Alışık olmadığımdan sanırım."

Sylvia biraz önce yaşanan tartışmayı aklından tamamen silmeye çabalıyordu..