Gecenin Güzelliği ve Kaymakbirası...

Keigo işten çıkıp üç süpürgeye gelmişti..Sol köşede bir masayı gözüne kestirdi ve oraya geçip kendine soğuk bir kaymakbirası söyledi...Asil olmasına rağmen böyle yerlerde olmak onu mutlu ediyordu..Garson kaymakbirasını getirip önüne koydu ve ona garip bir şekilde bakmaya başladı..Keigo da ona aynı şekilde bakıyordu..

"Sanırım bana bakmaktan başka işin yok.." dedi Keigo sinirle...

Adam arkasını dönüp tekrar barın arkasına geçti...Keigo azının tadını bulmak için küçük bir yudum aldı kaymakbirasından...

- Oh sonunda!

Yorucu bir günün ardından Üç Süpürge'ye oturup kaymak birası yudumlamaktan daha güzel birşey yoktu! Ayrıca kafasını kurcalayan bazı sorular vardı Pearl'ün... "Onu yakın zamanda yeniden görecek miyim?" gibi.
Hülyalı hülyalı içeriye girdi. "Şu anda ne yapıyordur ki? Nerededir?"
"Amaan!" dedi sonra. "Burda olacak hali yok ya!"
Ardından masada tek başına oturan sarışın silueti farkedince ne kadar yanıldığını anladı! Oradaydı... Eli ayağı birbirine dolanmıştı. Henüz bir kere konuştuğu bir çocuğu öpüp kaçmıştı çünkü. "Ne yapmalı?" diye düşündü. Çok utanıyordu. Üsttelik içeriye de girmişti. Belki de farketmezdi. Arkasını döndü. Tam sesisizce oradan uzaklaşacaktı "kader" yine iş başındaydı. Keigo'nun mavi gözleri Pearl'ünkilerle buluştu. Farkedilmişti işte...

"Yok artık...Burda mı?"

Keigo kapıdan giren Pearl'ı fark etmişti ve kaymakbirasını elinde zor tutuyordu heyecandan...Konusmak istiyordu fakat kelimeler boğazından çıkmıyordu..En sonunda beklemeye karar verdi..Herkesin ortasında "Merhaba" diye bağırmak büyük bir kabalıktı ona göre...Bekledi..Ama bu bekleyiş ona sonsuzmuş gibi geliyordu ve kalp atışları hızlanıyordu..

Başka çaresi yoktu. O da şok geçirmiş gibi Pearl'e bakıyordu çünkü. Belki de ona kızacaktı. Yaptığının büyük bir kabalık olduğunu söyleyecek ve bir daha onunla konuşmamasını isteyecekti "Of" diye mırıldandı sessizce. Bazen gerçekten düşünmedne hareket ediyordu.
Keigo'ya doğru ilerledi ve seslendi;
-Eee merhaba!

"Eee merhaba!"

Keigo'nun kalp atışları daha da hızlanmıstı...Artık hem kalbine hemde ağzına bağrıyordu...

"Atmaktan vaz geç dur artık! Susmakta vazgeç konus artık!" en sonunda konusmustu..

"Me..Merhaba.."

Keigo'nun masasının yanında saksı misali dikiliyordu şimdi. Ne diyeceğini de bilemiyordu. Aklına ilk gelen şeyi söyledi. sessizlik sinirini bozmuştu çünkü;
-Aaa kaymak birası mı içiyorsun!?
Bu nasıl bir soruydu! Konu açmak için daha salak bir soru sorulamazdı heralde!

Keigo soru karsısında sasırdı ve gülümseyerek cevap verdi..

"Evet..Çok mu belli oluyor?" daha sonra eliyle karşısındaki sandalyeyi gösterdi...

"Oturmazmısın??"

"Sonunda rahat bir şekilde konuşabiliyorum..."

Utanç ve sinirden yine yanakları kızardı. Bugünlerde neden bu kadar şaşkın tavırlar sergilediğini anlayamıyordu.
Çekingence gösterilen sandalyeye oturdu. Salaklığı biraz olsun üzerinden atabilmişti. En azından henüz bir sakarlık yapmamıştı.
Ta ki... Bunu söylemek için erkendi sanırım! Dirseğinin küçük bir dokunuşuyla Keigonun kaymak birası yeri boylamıştı...
-Keigo!" dedi ağlamaklı "Sanırım sen benimle takılmaya devam edersen ya açlıktan ya da susuzluktan öleceksin!"

Keigo böyle bir şeyi hiç beklemiyordu..Ve de Pearl'ın cok masum bir sesle söylediği sözler karşısında büyük bir kahkaha attı...Ve barmene seslenip...

"Bize iki kaymakbirası daha...Ve Pearl..Kafan takma.."

O anda içinden ona sarılmak istiyordu...

"Salaklaşma...Ne oluyor sana Keigo??"

İçecekler geldiğinde Pearl biraz olsun sakinleşebilmişti. Keigo çok anlayışlıydı. "Onun yerinde başkası olsa beni çoktan kovmuştu." diye geçirdi içinden.
-Anlat bakalım o zaman! Dün ben gittikten sonra neler yaptın?"
Bu mantıklı bir soru olmuştu işte.

"Aslında.." diye cevap verdi Keigo..İçinden "seni düşündüm..sadece seni.." demek geçiyordu ama bişi diyemedi...Artık cevap vermesi gerekliydi...Tekrarladı..

"Aslında hiç bir şey yapmadım...Sen ordan ayrıldıktan sonra bir kaç dakika içinde bende ayrıldım...Peki sen? Sen ne yaptın?"

"Bütün gece seni rüyamda gördüm." diyemezdi tabiiki.

-Eve döndüm, sonra sıradan şeyler işte..." diyebildi.
Ama artık gitmesi gerekiyordu. Olanlardan sonra Keiogo'nun ona kızmamasına memnun olmuştu. Ancak olumlu bir işaret de beklemişti ümitsizce;
-Artık gitmem gerekiyor..." dedi. "Gitmeden, bana söyleyeceğin birşey var mı?"
Ne bekliyordu ki!

"Hadi seni salak konuş söyle haykır ne yapıyorsun ne bekliyorsun..HAYKIR!!"

"Senden...Galiba senden..Çok hoşlanıyorum.."

Gözlerini kapamıştı..Artık ne olucaksa olsun diye geçiriyordu içinden...Zaten ne bekliyordu ki?...Pek fazla ümidi de yoktu zaten..Ama en azından denemişti...Hiç bir şey olmasa bile bu ona yeterdi...

"Senden...Galiba senden..Çok hoşlanıyorum.."

Beklenmedik bir soru sormuş olmasına rağmen Pearl bunu beklemiyordu. Az daha sevinç ve heyecandan düşüp bayılacaktı!
Keigo'nun kapalı gözlerini dikkate alarak yapması gereken şeyi yaptı. Kulağına eğildi ve fısıldadı;
-Ben de senden çok hoşlanıyorum...
Bu seferki öpücük onun dudaklarınaydı... Gene aynı şeyi yapıyordu işte. Elinde olsa sonsuza kadar orada durabilirdi. Ancak yapamazdı. Bir iki saniye içinde gözden kaybolmuştu yine.

Keigo dudaklarına konan öpücük karşısında gözlerini açtı...Ama Pearl orda değildi...

"Lanet olsun neden kapadım ki sanki gözlerimi...Ama...Benden hoşlanıyor...İnanamıyorum..."

Keigo bara doğru gitti ve barmene hafif bir gülümsemeyle parayı ödeyip ordan ayrıldı..

Misafir

Sharpella sıkılmış ve eğlenmek istiyordu. Bunun için en uygun yerim üç süpürge olabileceğini düşündü ve bir banka oturdu. Bir kaymak birası söyledi. Gelmesini beklerken biraz şarkı mırıldanmaya başladı...

Bugün Bakanlık'tan biraz erken çıkmıştı.Aslında şu buhran günlerinde-ve yeni terfisiyle- biraz daha çalışması gerekirdi ama bütün hafta fazladan mesaiye kalmıştı.Son çalışma gününde kendine bir tatil vermişti.Aslında son çalışma gününün bugün olmadığına emindi.Muhtemelen yarın ülke dışından bir mektup gelir ve uzun süre onunla uğraşırdı.

Soğuk havada paltosuna sarılmış bir şekilde Hogsmeade'de dolaşıyordu.Bu soğukta Üç Süpürge'ye neden gittiğini sorguluyordu ara sıra.Ama bir an olsun adımlarında bir tereddüt yoktu.Sadece biraz kaymak birası içmek istiyordu.

Sıcak havayla buluşmak için kapıyı hızla açtı.Hiç beklemeden içeri girdi.Çevresine bakındıktan sonra doğumgününde Tomi'yle konuşmalarından sonra Bakanlık'a rapor ettiği Sharpella Eshlie'yi gördü.Hiç düşünmeden yanına gitti.

"İyi günler,oturmanın bir sakıncası var mı acaba?" dedi eliyle karşısındaki sandalyeyi tutarak.Yüzüne gülümsemesini çoktan oturtmuştu bile.

Misafir

" Aa !! Sormanıza bile gerek yok. Tabii ki oturabilirsiniz. " dedi Sharpella. Gerçekten uzun zamandır görmüyordu Tommy'i. Aslında özlemiştide biraz. " Özledim seni gerçekten. Seni bir türlü göremiyordum. Nerelerdeydin? " dedi. Cevabın gelmesini sabırsızlıkla bekliyordu, çünkü gerçekten merak ediyordu...

Teşekkür edip sandalyeye oturdu.El işaretiyle garsonu çağırıp bir kaymak birası istedi.

"Sürekli Bakanlık'tayım.Aldığım yeni terfiyle de oradan pek çıkacağım gibi gözükmüyor." dedi gülümseyerek.Terfisini ilk duyduğunda çok heyecanlanmıştı.Omuzlarına muazzam biir yük biniyordu.Ama her şeye rağmen Bakanlık'ı sevdiği için bütün zorluklara hazırdı.

"Sen nasılsın peki?" diye sordu.Sharpella'nın Bakanlık'tan herhangi bir koruma temin edip etmediğini merak ediyordu.

Misafir

" Bende iyiyim. İşte biliyorsun. Dırdırcıyı ayakta tutmaya çalışıyorum. Bu arada sorunun cevabınıda vereyim. Bakanlıktan herhangi bir koruma almadım. Neden? Koruma almam mı gerek? " dedi şaşırarak. Acaba Sharpellanın bilmediği kötü bir şey mi vardı? Tommy'nin azına şaşkınlıkla bakıp, çıkan kelimeleri dinliyordu...

Raporu verip vermediği konusunda ikilemde kalmıştı şimdi de.Acaba unutmuş muydu raporu Bakanlık'a götürmeyi?Gelen kaymak birasından bir yudum aldıktan sonra konuşmaya başladı.

"Geçen gün bir arkadaşımla görüştüğümde,görüşmemizden hemen önce Grenouille Allison'un saldırısına uğradığını anlattı.Grenouille senin hakkında tehditvari şeyler söylemiş ona.Bu yüzden Bakanlık'a bir rapor hazırlamıştım.Aslında bir an unutmuş olabileceğimi düşündüm ama eminim o dosyayı verdiğimden.Neyse,yarın ilk işim bunu incelemek olacak merak etme.". Bunu Sharpella'ya söylemekte doğru mu etti bilmiyordu doğrusu.Konuşmasını bitirip Sharpella'nın konuşmasını bekledi.

out:ben çıkıyorum daha sonra devam ederiz(9'da falan)

Misafir

out= 9'da ben giremem. Mümkünse yarın...

Misafir

Out= Rp'e devam....

" Gerçekten çok şaşırdım. Evet. Bir ölüm yiyen bana saldırdı ancak bir daha saldırır mı emin değilim. Aslında bakanlıktan yardım almayı bende düşünmüyor değildim. Artık evimde korkarak oturuyorum. Nedenini bilmiyorum ama çok korkuyorum. " dedi. Sanki Tommy'nin yanında kendini güvende hissediyordu. Acaba onun bu koruma konusunda söylediği sözler sonucundamıydı? Kendisi bile çözemiyordu bu güveni...

"Sana kesinlikle bir koruma ayarlamalıyım.Çünkü,seni endişeye düşürmek istemem ama ,büyük bir tehlike içinde olmalısın.Grenouille Allison'la çok kez karşılaştım ve bir keresinde neredeyse beni öldürüyordu.Neyse,boşver.Dırdırcı'da işler nasıl gidiyor?"

Konuyu değiştirmek istiyordu.Sharpella'nın endişelenmesini istemezdi.Birasından bir yudum daha aldı.

Misafir

" Nasıl gitsin işte. Herşey yolunda. 3. sayının çıkmasına hazırlanıyoruz bizde. Okuyucalırımıza doğru ve düzgün haber yapmak için 3. sayıya önceden hazırlanıyoruz. " dedi. Aslında Tommy'nin konuyu eğiştirmek istediğini anlamıştı. Bu yüzden Sharpellada o konuyu tekrar açmayacak üzere kapattı. Birazda unutmak istiyordu o felaket olayı. Hatta o olay yüzünden ruhsal dengesi bile bozuluyordu nerdeyse. Kendi kendine içinden " Neyse düşünme bunları Sharpella " dedi ve tekrar konuşmalarına devam ettiler...